ILPB1/415-1265/10-2/AA - Możliwość wspólnego rozliczania małżonków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1265/10-2/AA Możliwość wspólnego rozliczania małżonków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, reprezentowanej przez doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni i jej małżonek zawarli związek małżeński w 1988 r.. W trakcie jego trwania między małżonkami nieprzerwanie obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej.

W dniu 7 października 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła wraz z małżonkiem notarialną umowę o ograniczeniu wspólności ustawowej. Wspólność ustawowa została ograniczona w ten sposób, że z majątku wspólnego wyłączono akcje w spółkach nie będących spółkami publicznymi. Inne składniki majątku pozostają wspólną własnością małżonków.

Obydwoje małżonkowie na stałe zamieszkują w Polsce. Do żadnego z małżonków nie ma zastosowania opodatkowanie według stawki 19% dochodów z działalności gospodarczej. Do żadnego z małżonków nie mają również zastosowania przepisy ustawy z dnia 20 listopada 2008 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998, Nr 144, poz. 930, dalej: "ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym"), ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. z 2006, Nr 183, poz. 1353, dalej: "ustawa o podatku tonażowym").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pomimo zawarcia umowy ograniczającej wspólność majątkową Wnioskodawczyni ma możliwość łącznego rozliczania swoich dochodów z dochodami małżonka na podstawie wniosku wyrażonego we wspólnym zeznaniu rocznym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie ona mogła rozliczyć swoje dochody wspólnie z małżonkiem, ponieważ oboje spełnią warunki określone w art. 6 ust. 2 ustawy o PIT, tj.;

1.

Oboje posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce;

2.

Związek małżeński będzie trwał przez cały rok podatkowy;

3.

Przez cały rok między małżonkami będzie istniała wspólność majątkowa, a na podstawie umowy notarialnej z 7 października 2010 r. została ona jedynie ograniczona;

4.

Do żadnego z małżonków nie mają zastosowania przepisy o opodatkowaniu stawką 19% dochodów z działalności gospodarczej, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani ustawy o podatku tonażowym.

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy o PIT małżonkowie na wniosek złożony w zeznaniu rocznym złożonym w terminie do 30 kwietnia następnego roku, mogą być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów, jeśli spełnione zostaną warunki wskazane art. 6 ust. 2 tej ustawy. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem spełnią te warunki, gdyż:

1.

Oboje posiadają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o PlT nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają osoby, których miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce. Na podstawie art. 3 ust. 1a tej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uznaje się osobę fizyczną, której ośrodek interesów życiowych znajduje się w Polsce lub której pobyt w Polsce przekracza w roku podatkowym okres 183 dni.

W związku z tym, że ośrodek interesów życiowych Wnioskodawczyni i jej małżonka znajduje się w Polsce, choćby z tego względu należy uznać, że ich miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce, a w konsekwencji podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

2.

Związek małżeński Wnioskodawczyni i jej małżonka będzie trwał przez cały rok podatkowy.

3.

Przez cały rok między małżonkami będzie istniała wspólność majątkowa, a na mocy umowy z 7 października 2010 r. została ona jedynie ograniczona.

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Zdaniem Zainteresowanej, ograniczenie albo rozszerzenie wspólności majątkowej nie ma wpływu na możliwość wspólnego opodatkowania się małżonków. Zgodnie z ustawą o PIT jednym z warunków łącznego rozliczenia dochodów przez małżonków jest istnienie pomiędzy nimi wspólności majątkowej. Należy zatem uznać. że do wspólnego opodatkowania uprawnieni są małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa w kształcie ustawowym, jak i ci małżonkowie, którzy zmodyfikowali zakres wspólności przez jej ograniczenie lub rozszerzenie.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni dokonane w 2010 r. ograniczenie wspólności majątkowej z jej małżonkiem poprzez notarialne wyłączenie z majątku wspólnego niektórych składników majątkowych nie zmienia faktu, że pomiędzy nimi wspólność majątkowa w dalszym ciągu istnieje.

4.

Do Wnioskodawczyni ani jej małżonka nie mają zastosowania przepisy o opodatkowaniu stawką 19% dochodów z działalności gospodarczej, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani ustawy o podatku tonażowym.

Wnioskodawczyni podkreśla, że stanowisko analogiczne do wyrażonego przez nią w niniejszym wniosku zostało zaprezentowane w interpretacji wydanej dnia 23 sierpnia 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB4/415-422/10-5/JS) oraz interpretacji z dnia 6 maja 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB2/415-108/08-2/ES).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni prawidłowe jest stanowisko, że będzie miała prawo do łącznego rozliczenia sumy dochodów swoich i małżonka, pomimo zawarcia umowy ograniczającej wspólność majątkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c, w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a ww. ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie do treści art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Treść art. 6 ust. 10 ww. ustawy stanowi, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zatem w świetle powołanych powyżej przepisów, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

* obydwoje podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,

* przez cały rok pozostają w związku małżeńskim,

* przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska,

* żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub wynikającym z zasad art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym.

Wskazać należy, iż ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Przez cały rok podatkowy 2010 Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim oraz istniała wspólność majątkowa, która na podstawie umowy notarialnej z dnia 7 października 2010 r. została ograniczona. Ponadto do żadnego z małżonków nie mają zastosowania przepisy o opodatkowaniu stawką 19% dochodów z działalności gospodarczej, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani ustawy o podatku tonażowym.

Wskazać należy, że nie jest istotny zakres przyjętej przez małżonków wspólności - małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć, albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność z wyrównaniem dorobków, zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

Ograniczenie wspólności ustawowej polega na wyłączeniu niektórych składników z majątku wspólnego małżonków. Ustawa nie wskazuje granic, do jakich można ograniczyć wspólność majątkową, co oznacza, że jedynie wyłączenie z majątku wspólnego wszystkich składników majątkowych nie oznacza ograniczenia wspólności ustawowej, ale należy to interpretować jako ustanowienie rozdzielności majątkowej.

Ograniczenie albo rozszerzenie wspólności majątkowej nie ma wpływu na możliwość wspólnego opodatkowania się małżonków. Przepis stanowi o istnieniu wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami. Należy przyjąć, iż do wspólnego opodatkowania uprawnieni są małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa w kształcie ustawowym, jak i małżonkowie, którzy zmodyfikowali zakres wspólności przez jej ograniczenie lub rozszerzenie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż pomimo zawarcia umowy ograniczającej wspólność majątkową Wnioskodawczyni ma możliwość łącznego rozliczenia swoich dochodów z dochodami małżonka na podstawie wniosku wyrażonego we wspólnym zeznaniu rocznym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl