ILPB1/415-1260/14-4/AMN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1260/14-4/AMN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 8 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 31 grudnia 2014 r. znak ILPB1/415-1260/14-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 5 stycznia 2015 r., wniosek uzupełniono w dniu 8 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem kultury fizycznej, zgodnie ze statutem celem Stowarzyszenia jest dążenie do powszechnego rozwoju dyscyplin sportu i podnoszenia ich poziomu sportowego wśród dzieci i młodzieży szkolnej. W ramach swojej działalności Wnioskodawca organizuje różnego rodzaju zawody dla dzieci i młodzieży, w różnych dyscyplinach sportu. Na każdych zawodach ma być obecny sędzia sportowy, który będzie typowany przez związek sportowy. Sędziowie nie są pracownikami Wnioskodawcy, Zainteresowany nie zawiera z nimi umów cywilnoprawnych na sędziowanie podczas zawodów. Wynagrodzenie za sędziowanie będzie wypłacone jako ekwiwalent na podstawie delegacji sędziowskiej lub listy ryczałtów sędziowskich. Kwoty tego ryczałtu będą różne #8722; zależne od rodzaju zawodów, ale co do zasady nie przekroczą 200 zł w czasie jednego meczu. Od kwoty wynagrodzenia brutto Wnioskodawca chce jako płatnik wyliczyć podatek dochodowy w wysokości 18% jako ryczałt #8722; zgodnie z art. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez potrącania kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo, jeśli w przypadku wypłaty wynagrodzenia sędziemu w formie delegacji sędziowskiej lub na liście ryczałtów sędziowskich kwoty, która nie przekroczy 200 zł, pobierze podatek w formie ryczałtu w wysokości 18%.

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpi on prawidłowo jeśli od określonego wyżej wynagrodzenia potrąci zryczałtowany podatek, jeśli kwota wynagrodzenia określonego w delegacji sędziowskiej lub liście ryczałtów sędziowskich nie przekroczy 200 zł. Delegacje sędziowskie oraz listy ryczałtów sędziowskich są równorzędne z umowami, ponieważ określają jasno dwie strony umowy oraz kwotę wynagrodzenia. Bez względu na jakim dokumencie Wnioskodawca rozliczy takie wynagrodzenie, zawsze będzie to przychód z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przychód taki zgodnie z art. 30 tej ustawy podlega zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu jeśli kwota nie przekracza 200 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy prawnej wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

* kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł oraz

* wysokość należności wynika z umowy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie wypłacał sędziom wynagrodzenie za sędziowanie na podstawie delegacji sędziowskich lub listy ryczałtów sędziowskich. Sędziowie będą typowani przez związek sportowy. Wnioskodawca nie zawiera z sędziami umów cywilnoprawnych na sędziowanie podczas meczu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

W kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w stosunku do wynagrodzeń sędziów za sędziowanie nie zostaną spełnione wynikające z ww. przepisu przesłanki, ponieważ sędziów otrzymujących przedmiotowe wynagrodzenie na podstawie delegacji sędziowskich lub list ryczałtów sędziowskich nie wiążą umowy, z których wynikałaby ich wysokość.

W związku z powyższym, pomimo że kwota wynagrodzenia określonego na delegacji sędziowskiej lub na liście ryczałtów sędziowskich nie przekroczy 200 zł, nie ma możliwości zastosowania do wypłacanych wynagrodzeń art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanego wynagrodzenia nie wynika z zawartej umowy.

Wobec powyższego na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód

Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatników, o których mowa w art. 41, do przekazywania kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zatem w przedmiotowej sprawie, podatek pobierany przez Wnioskodawcę (płatnika) od wynagrodzeń sędziego należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając koszty uzyskania przychodów.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawca postąpi nieprawidłowo pobierając w opisanej we wniosku sprawie podatek w formie 18% ryczałtu w przypadku, gdy kwota wynagrodzenia określonego na delegacji sędziowskiej lub na liście ryczałtów sędziowskich nie przekroczy 200 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl