ILPB1/415-1246/13-2/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1246/13-2/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i rozlicza się na zasadach ogólnych na podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jest czynnym podatnikiem VAT. W 2010 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingową na samochód ciężarowy z "kratką" dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód jest przedmiotem umowy leasingu operacyjnego. Umowa ta, w związku ze zmianą przepisów (od dnia 01.01. 2011 r.) została zarejestrowana w wyznaczonym terminie w Urzędzie Skarbowym. Czynsze leasingowe są księgowane w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane jest pełne odliczenie podatku VAT od czynszów leasingowych.

Z końcem grudnia 2013 r. nastąpi zakończenie umowy leasingu i zgodnie z warunkami tej umowy leasingobiorcy po zakończeniu umowy przysługuje prawo wykupu przedmiotu leasingu. Pod pojęciem wykupu rozumie się prawo do nabycia sprzętu po zakończeniu umowy leasingu. Możliwość nabycia wynika z umowy, ale jest odrębną czynnością. Faktura dokumentująca wykup będzie wystawiona na leasingobiorcę: osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza wykupić przedmiot leasingu (samochód) po zakończeniu umowy leasingu, ale nie wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast w momencie wykupu przeznaczyć go na cele osobiste, prywatne, nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W okresie późniejszym, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca w którym nastąpi moment wykupu, wnioskodawca rozważać będzie również sprzedaż tego samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy, jeżeli po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi ten samochód od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne nie związane z działalnością gospodarczą) to otrzymana od leasingodawcy faktura (na osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą), dokumentująca wykup samochodu powinna zostać ujęta w rachunku podatkowym prowadzonej przed podatnika działalności gospodarczej.

2. Czy po wykupie i przekazaniu samochodu na cele osobiste należy skorygować koszty uzyskania przychodów w zakresie zaliczanych do nich wcześniej opłat / czynszów leasingowych (w trakcie trwania umowy leasingu), kiedy to pojazd ten służył prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, po wykupie samochód ma zostać przeznaczony na cele prywatne przedsiębiorcy, a co za tym idzie, nie będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W związku z tym samochód ten nie spełnia definicji środka trwałego i nie może zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również wydatek na wykup samochodu nie spełnia także definicji kosztu uzyskania przychodu - nie jest bowiem poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, którym jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wobec powyższego faktura dokumentująca wykup samochodu w tym przypadku nie powinna być ujęta w rachunku podatkowym prowadzonej działalności gospodarczej.

Transakcję wykupu samochodu z leasingu operacyjnego traktuje się jako odrębną czynność od umowy leasingu. W trakcie trwania umowy leasingu samochód ten jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a co za tym idzie, wydatki ponoszone na opłacenie tychże rat leasingowych spełniają definicję kosztów uzyskania przychodu określoną w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Wobec powyższego transakcja wykupu i przekazania na cele osobiste samochodu nie będzie miała wpływu na zaliczone do kosztów działalności gospodarczej opłaty / czynsze poniesione z tytułu umowy leasingowej (w trakcie trwania umowy leasingu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast w myśl art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1.

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2.

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3.

suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu i ponoszone w trakcie obowiązywania umowy, tj. od momentu jej zawarcia do momentu rozwiązania stanowią koszt uzyskania przychodów dla korzystającego. Podstawą zaliczenia opłat związanych z umową leasingu jest spełnienie przez tę umowę warunków określonych w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na gruncie rozpatrywania przedmiotowej sprawy wyjaśnić należy, że unormowania zawarte w art. 23a-23I ww. ustawy określają skutki rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz w trakcie trwania umowy. Zatem przy ocenie możliwości zaliczenia wydatków związanych z taką umową do kosztów uzyskania przychodów, należy także mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w cyt. uprzednio art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego w treści wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Po zakończeniu umowy leasingu Zainteresowany zamierza wykupić przedmiot leasingu. Faktura dokumentująca wykup będzie wystawiona na leasingobiorcę (osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą). Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał samochodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w momencie wykupu przeznaczy go na cele osobiste - prywatne niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że jeżeli po zakończeniu umowy leasingu, która w momencie zawarcia spełniała wymienione warunki do uznania jej za umowę leasingu i była zawarta w związku z przychodami z działalności gospodarczej, Wnioskodawca dokona wykupu samochodu od leasingodawcy i przekaże go na cele osobiste - nie skutkuje to obowiązkiem skorygowania kosztów uzyskania przychodów o poniesione do tego czasu wydatki na spłatę rat leasingowych, ponieważ ma tu zastosowanie zasada kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określona w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Planowane wykupienie samochodu po zakończeniu okresu umowy leasingu nie zmienia faktu, że zapłacone do czasu zakończenia umowy raty leasingowe stanowią koszty uzyskania przychodów i Zainteresowany nie jest zobowiązany do skorygowania tych kosztów.

Będą one mogły stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż spełniały warunek celowości wynikający z cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Między wydatkami a przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej zachodził związek tego typu, że poniesienie wydatków miało wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie czy zabezpieczenie źródła przychodu.

Z kolei odnosząc się do wątpliwości Zainteresowanego co do zasadności ujęcia faktury dokumentującej wykup samochodu w rachunku podatkowym działalności, zauważyć należy, że Zainteresowany wskazał, iż nie będzie wykorzystywał samochodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w momencie wykupu przeznaczy go na cele osobiste - prywatne niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tak więc trudno uznać, że w takim przypadku pomiędzy wydatkiem poniesionym na wykup samochodu będzie istniał związek przyczynowo-skutkowy z przychodami osiąganymi z prowadzonej działalności gospodarczej. Czynność przekazania samochodu na cele osobiste nie przyczyni się do zwiększenia przychodów, które będą uzyskiwane z działalności. Koszty dotyczące samochodu wykorzystywanego w celach prywatnych nie będą miały na celu osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu działalność gospodarcza Wnioskodawcy, a tym samym nie będą miały wpływu na osiągany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu prowadzenia tej działalności. Wydatek poniesiony na zakup samochodu - na co wskazał również Zainteresowany - nie będzie spełniał definicji kosztu uzyskania przychodu zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że w sytuacji gdy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi samochód, o którym mowa we wniosku od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne nie związane z działalnością gospodarczą) to otrzymana od leasingodawcy faktura (na osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą), dokumentująca wykup samochodu nie powinna zostać ujęta w rachunku podatkowym prowadzonej przed podatnika działalności gospodarczej.

Z kolei po wykupie i przekazaniu samochodu na cele osobiste nie należy korygować kosztów uzyskania przychodów w zakresie zaliczanych do nich wcześniej opłat / czynszów leasingowych (w trakcie trwania umowy leasingu), kiedy samochód służył prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że wniosek dotyczący ustawy o podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl