ILPB1/415-1202/14-2/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1202/14-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* określenia wartości początkowej znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny - jest prawidłowe,

* możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny - jest prawidłowe,

* określenia wysokości dochodu ze sprzedaży znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie: określenia wartości początkowej znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny, możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny oraz określenia wysokości dochodu ze sprzedaży znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W przyszłości Wnioskodawca może otrzymać w drodze darowizny prawo ochronne do znaku towarowego (dalej: Znak towarowy) od osoby, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, z późn. zm., dalej: "ustawa o SiD"), tj. od swojego ojca.

Jednocześnie Wnioskodawca chciałby wskazać, iż będzie prowadził jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca będzie zajmował się m.in. udzieleniem licencji na korzystanie ze Znaku towarowego innym podmiotom (Znak towarowy będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej). Wnioskodawca zamierza wykorzystywać Znak towarowy w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Jednocześnie Wnioskodawca będzie prowadził Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca planuje wprowadzić Znak towarowy do ewidencji środków trwałych oraz niematerialnych i prawnych, jako wartość niematerialną i prawną (dalej: WNiP), w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W umowie darowizny Znaku towarowego, zawartej w formie aktu notarialnego, zostanie określona wartość Znaku towarowego, odpowiadająca jego wartości rynkowej, wynikającej z wyceny niezależnego biegłego.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości otrzymany przez niego Znak towarowy zostanie przez niego zbyty (np. w formie sprzedaży).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Według jakiej wartości, jako wartości początkowej, Wnioskodawca powinien ująć Znak towarowy w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji podatkowej.

2. Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaku towarowego będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości.

3. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić dochód w przypadku ewentualnego zbycia Znaku towarowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 1, powinien on ująć Znak towarowy w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji podatkowej w wartości wynikającej z umowy darowizny - jako wartości początkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy p.d.o.f. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o p.d.o.f. Natomiast w myśl art. 22 ust. 8 ustawy o p.d.o.f. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o p.d.o.f.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy p.d.o.f. amortyzacji podlegają m.in., z zastrzeżeniem art. 22c ustawy o p.d.o.f., nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm, dalej: "PWP") o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), urnowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o p.d.o.f., zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W PWP unormowane zostały m.in. stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych. Zgodnie z art. 6 ust. 1 PWP, na warunkach określonych w przedmiotowej ustawie, udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. Zgodnie z przepisami PWP, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa, w tym w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Mając na uwadze powyższe, należy zaznaczyć, iż uzyskane przez podatnika prawa ochronne do znaku towarowego, potwierdzone wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, w myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o p.d.o.f., stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej. Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy Znak towarowy spełnia przesłanki, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o p.d.o.f., a zatem będzie wartością niematerialną i prawną u Wnioskodawcy.

Dodatkowo Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż warunki wskazane w treści art. 22b ust. 1 ustawy o p.d.o.f. umożliwiające dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych wskazanych w treści tego przepisu są spełnione gdyż:

* Znak towarowy będzie nabyty przez Wnioskodawcę (w formie darowizny),

* Znak towarowy będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę (a zatem będzie nadający się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania),

* przewidywany okres używania Znaku towarowego przez Wnioskodawcę przekraczać będzie rok.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż nabyty przez niego w drodze darowizny Znak towarowy stanowić będzie wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o p.d.o.f., jak również podlegać może amortyzacji.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady określania zawarto w art. 22g ustawy o p.d.o.f. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f., za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. W związku z tym, wartością początkową Znaku towarowego jako wartości niematerialnej i prawnej będzie jego wartość rynkowa określona w umowie darowizny.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, z których przykładowo można przytoczyć:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2014 r., sygn. IPPB1/4I5-557/14-2/KS, w której organ wskazał, że "Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy.), wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy,)";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. IPPB1/415-465/14- 2/ES, w której organ wskazał, że "Wnioskodawca będzie uprawniony do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy) wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy)";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/I/415-441/14/AP, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "wartość początkowa darowanych na rzecz Spółki Znaków towarowych, przy spełnieniu przesłanek umożliwiających dokonywanie amortyzacji, powinna (zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,) odpowiadać ich wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą.";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 maja 2014 r., sygn. IPPB1/415-249/14-2/KS, w której organ zgodzi się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "wspólnicy spółki komandytowej mają prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonane od wartości początkowej znaku towarowego ustalonej jako wartość rynkowa z dnia zawarcia umowy darowizny nabycia tego znaku.";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2014 r., sygn. ILPB1/415-231/14-2/AA, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "Wartość początkową przekazanego w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego, spełniającego definicję wartości niematerialnej i prawnej należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, tj. jako wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2014 r., sygn. ILPB1/415-233/14-2/AA, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "Wartość początkową przekazanego w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego, spełniającego definicję wartości niematerialnej i prawnej należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 PIT, tj. jako wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. ILPB1/415-895/13- 4/AA, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W opinii Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 2, będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pełnej wartości odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Znaku towarowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o p.d.o.f. Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy o p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o p.d.o.f.

Jak wskazał Wnioskodawca w treści uzasadnienia stanowiska w zakresie pytania oznaczonego nr 1, Znak towarowy będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę jako WNiP w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w ramach której będzie zajmował się m.in. udzielaniem innym podmiotom licencji na korzystanie ze Znaku towarowego, Dodatkowo Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż w jego opinii żaden z przepisów art. 23 ustawy o p.d.o.f. nie zawiera regulacji mającej potencjalny wpływ na ograniczenie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od WNiP nabytych w drodze darowizny, co ma miejsce w analizowanym przypadku.

Niewątpliwie takiego ograniczenia nie wprowadzają przepisy zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o p.d.o.f. Zgodnie z przywołanym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z literalnym brzmieniem powyższego przepisu, wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów nie dotyczy wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od nabytego przez Wnioskodawcę w formie darowizny Znaku towarowego stanowią w całości koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, z których przykładowo można przytoczyć:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2014 r., sygn. IPPB1/415-557/14-2/KS, w której organ wskazał, że "kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizn, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwale lub wartości niematerialne i prawne. Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca (...) będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej wartości niematerialnej i prawnej (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lipca 2014 r., sygn. IBPB1/I/415- 441/14/AP, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od Znaków towarowych, które jednocześnie będą kosztami uzyskania przychodów dla wspólników Spółki w proporcji, w jakiej uczestniczą oni w jej zyskach określonych w umowie (art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 maja 2014 r., sygn. IPPB1/415-249/14- 2/KS, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "wspólnicy spółki komandytowej mają prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonane od wartości początkowej znaku towarowego ustalonej jako wartość rynkowa z dnia zawarcia umowy darowizny nabycia tego znaku, w wysokości odpowiadającej udziałowi danego wspólnika w spółce komandytowej. Zatem odpisy amortyzacyjne ustalone we wskazany sposób stanowiły będą dla Wnioskodawcy koszt podatkowy proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa udziału w ww. spółce.";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2014 r., sygn. ILPB1/415-231/14-2/AA, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwale lub wartości niematerialne i prawne. Reasumując, mając na uwadze powyższe wskazać należy, że spółka komandytowa, której Wnioskodawca jest wspólnikiem może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego.";

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 maja 2014 r., sygn. ILPB1/415-233/14-2/AA, w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: "kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne ustalone w oparciu o udział wspólników w zysku spółki komandytowej, obliczone od wartości początkowej przekazanego w drodze darowizny prawa do zarejestrowanego znaku towarowego".

W opinii Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 3, w przypadku zbycia przez niego Znaku towarowego stanowiącego WNiP, dochodem Wnioskodawcy będzie przychód ze zbycia Znaku towarowego, pomniejszony o niezamortyzowaną część wartości początkowej Znaku towarowego.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., dokonanych od tych środków i wartości. Należy podkreślić, że przepis powyższy, określając sposób ustalania dochodu z odpłatnego zbycia m.in. WNiP (również nabytych nieodpłatnie), nie posługuje się kategorią kosztów podatkowych, lecz wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej mierze wyłącznie trzech wartości:

* przychodu z odpłatnego zbycia,

* wartości początkowej WNiP,

* sumy odpisów amortyzacyjnych.

W tym kontekście należy wskazać, że ewentualne zbycie Znaku towarowego niewątpliwie powinno zostać uznane za zbycie składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., gdyż ten przepis w dyspozycji art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy o p.d.o.f. odnosi się do wartości niematerialnych i prawnych, natomiast, jak Wnioskodawca wykazał powyżej, Znak towarowy powinien zostać zakwalifikowany w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jako WNiP. Jednocześnie Wnioskodawca zamierza od ww. WNiP dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z metodą określoną w art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.f.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie powinien znaleźć ww. art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o p.d.o.f.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione powyżej jest podzielane przez Ministra Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Jako przykładową można wskazać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 stycznia 2012 r. (IPPB1/415-944/11-3/ES), dotyczącą sprzedaży środka trwałego (odnośnie którego zastosowanie znajdują analogiczne przepisy, jak w przypadku WNiP): "dochodem (stratą) ze sprzedaży znajdujących się na ww. gruncie budynków, stanowiących środki trwałe w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie różnica między przychodem z ich odpłatnego zbycia a ich wartością początkową, powiększona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. A zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zbycia otrzymanych w drodze darowizny środków trwałych jest prawidłowe".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* określenia wartości początkowej znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny - uznaje się za prawidłowe,

* możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny - uznaje się za prawidłowe,

* określenia wysokości dochodu ze sprzedaży znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny - uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały ono wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl