ILPB1/415-1190/11-5/AG - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2011 r. (data wpływu 17 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 3 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 grudnia 2011 r. znak ILPB1/415-1190/11-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 grudnia 2011 r., a w dniu 3 stycznia 2012 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 2 stycznia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 1 lipca 2010 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie architektury i specjalistycznego projektowania. Jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się za okresy kwartalne. Jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym wybrała zasady ogólne (podatkową księgę przychodów i rozchodów).

Na uruchomienie działalności gospodarczej Zainteresowana otrzymała jednorazowe wsparcie finansowe, tzn. dotację oraz comiesięczne wsparcie pomostowe na okres jednego roku w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 Priorytet VI Rynek pracy otwarty dla wszystkich, Działanie 6.2 wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia z projektu "Załóż firmę i wygraj (...)" współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Dotacja i wsparcie pomostowe zostały udzielone w ramach pomocy de minimis w wartości brutto. Okres realizacji projektu to - rozpoczęcie 1 lipca 2010 r., a zakończenie 31 sierpnia 2010 r. w przypadku wsparcia finansowego (dotacja główna) oraz rozpoczęcie 1 lipca 2010 r., a zakończenie 30 czerwca 2011 r. w przypadku wsparcia pomostowego.

Otrzymane środki z dotacji były dofinansowaniem wydatków poniesionych w związku z nabyciem środków trwałych i wyposażenia (tj. komputera ze specjalistycznym oprogramowaniem, drukarki), natomiast w ramach wsparcia pomostowego opłacane były składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, oraz koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem firmy (obsługa księgowa i prawna, zakup materiałów biurowych, usług telekomunikacyjnych). Zakupione w okresie od 1 lipca 2010 r. do 30 czerwca 2011 r. towary i usługi ze środków wsparcia finansowego i pomostowego wykorzystywane były do wykonywania czynności wyłącznie opodatkowanych.

W okresie realizacji projektu:

* Zainteresowana nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego od zakupów sfinansowanych dotacją oraz wsparciem pomostowym,

* nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków oraz

* korzystała ze zwolnienia kwoty otrzymanego wsparcia pomostowego i dotacji z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Obecnie Wnioskodawczyni rozważa korektę deklaracji VAT za okresy od 1 lipca 2010 r. do 30 czerwca 2011 r. w związku z prawem do odliczenia podatku naliczonego od zakupów realizowanych z ww. projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy Wnioskodawczyni słusznie nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych dotacją i wsparciem pomostowym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Artykuł 23 ust. 1 pkt 56 mówi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137, a więc tych sfinansowanych w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146).

Biorąc pod uwagę, iż wszelkie koszty związane z zakupem środków trwałych, wyposażenia oraz bieżące koszty operacyjne ponoszone w okresie od 1 lipca 2010 r. do 30 czerwca 2011 r. sfinansowane były za pomocą otrzymanego wsparcia finansowego (dotacji i wsparcia pomostowego), Zainteresowana słusznie postąpiła nie zaliczając ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2012 r. nr ILPB1/415-1190/11-4/AG stwierdzono, iż przyznana Zainteresowanej dotacja stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - z wyłączeniem tej części środków, które zostały wydatkowane na nabycie środków trwałych, korzystający jednak ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z § 3 pkt 7 i 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) pod pojęciem:

* wyposażenie - rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych;

* środki trwałe - rozumieć należy środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Definicja środka trwałego, dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, została zawarta w treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Przepis art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3 500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22 m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odnosząc przedstawione regulacje prawne do zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że do wydatków pokrytych otrzymanym wsparciem finansowym, zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy.

W konsekwencji wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup wyposażenia oraz na bieżące wydatki związane z prowadzeniem działalności, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i inne koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem firmy, które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego - w świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie mogą stanowić kosztów podatkowych.

Z kolei odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została otrzymanym wsparciem finansowym (nie stanowiącym - jak wskazano - przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów tej działalności, co wynika z cytowanego art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo nie zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych dotacją i wsparciem pomostowym, zgodnie z treścią cytowanych przepisów art. 23 ust. 1 pkt 45 oraz art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. przychodów) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 9 stycznia 2012 r. nr ILPB1/415-1190/11-4/AG, natomiast w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.