ILPB1/415-1159/13-2/AMN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1159/13-2/AMN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 16 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzenia tymi prawami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzenia tymi prawami oraz w zakresie zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do wypłacanej twórcom premii.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"A" Sp. z o.o. (dalej również: Wnioskodawca", "Spółka lub "Pracodawca") prowadzi działalność gospodarczą w ramach której m.in. organizuje sprzedaż produktów w formie sklepu internetowego. Działania Wnioskodawcy polegają m.in. na sprzedaży produktów m.in. w ramach tworzonych przez Spółkę kreatywnych kampaniach sprzedażowych.

Spółka zatrudnia wykwalifikowany personel, w związku z czym ciążą na niej obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne.

Zatrudnione przez Wnioskodawcę osoby mają odpowiednie kwalifikacje do wykonywania swoich obowiązków oraz doświadczenie zawodowe umożliwiające im wykonywanie w znacznym stopniu pracy twórczej. Prace o charakterze twórczym polegają w szczególności na tworzeniu kampanii reklamowych, strategii i planów marketingowych, propozycji graficznych, koncepcji akcji sprzedażowych, prezentacji, opracowań itp., które są tworzone przez pracowników (samodzielnie lub wspólnie) na podstawie i w ramach wykonywania obowiązków wynikających z umowy o pracę.

Spółka zamierza zawierać umowy o pracę z osobami, które w zakresie swoich zadań wynikających z umowy o pracę zobowiązane będą do wykonywania działań twórczych, których efektem będzie powstawanie utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 t.j.) (dalej również: "ustawa") ze względu na swój indywidualny i niepowtarzalny charakter (dalej również: "Utwory"), w tym m.in. na stanowisku Lidera Działu Marketingu (dalej również: "Pracownicy -Twórcy").

W ramach nawiązanego stosunku pracy do obowiązków Pracowników-Twórców należeć będzie m.in.:

a. Opracowywanie, wdrażanie oraz kontrola strategii i planów marketingowych w celu zwiększenia sprzedaży;

b. Przygotowanie koncepcji akcji sprzedażowych;

c. Kreowanie, planowanie i koordynowanie kampanii reklamowych i promocyjnych prowadzonych w różnych kanałach;

d. Koordynacja tworzenia i dostarczania propozycji graficznych w ramach przygotowywania komunikacji marketingowej, testowanie efektywności różnych komunikacji.

Rezultaty prac wykonywanych w ramach ww. obowiązków podlegać będą z mocy prawa ochronie wynikającej z Ustawy.

Zgodnie z umową o pracę, którą Wnioskodawca zamierza zawierać z Pracownikami-Twórcami, będą oni zobowiązani do wykorzystywania (przeznaczania) co najmniej połowy swojego czasu pracy na działalność twórczą, w efekcie której powstawać będą Utwory.

Pracownicy-Twórcy, zgodnie postanowieniami umowy o pracę, zobowiązani będą także do dokumentowania i udostępniania Spółce wyników swojej twórczej działalności w taki sposób, aby Spółka mogła je ewidencjonować i archiwizować w sposób potwierdzający faktyczne wykonywanie przez Pracowników-Twórców pracy twórczej.

Szczegółowe zasady w zakresie archiwizacji i prowadzenia ewidencji określone zostały przez Pracodawcę odrębnie w dokumencie pt. "Regulamin kwalifikowania i utrwalania utworów stworzonych przez pracowników "A" Sp. z o.o.".

Na podstawie postanowień umowy o pracę Wnioskodawca nabywać będzie autorskie prawa majątkowe do Utworów zgodnie z art. 12 Ustawy.

Zgodnie z postanowieniami umów o pracę Pracownikom-Twórcom przysługiwać ma miesięczne wynagrodzenie, składające się z:

a.

wynagrodzenia zasadniczego oraz

b.

wynagrodzenia w wysokości zryczałtowanej z tytułu przejścia na Pracodawcę praw do Utworów, bez względu na ilość i rodzaj powstałych w danym miesiącu Utworów.

Na podstawie funkcjonującego u Wnioskodawcy systemu ewidencjonowania wyników pracy twórczej Pracodawca będzie miał możliwość kontrolowania czasu pracy poświęconego przez Pracowników-Twórców na stworzenie danego Utworu. W związku z powyższym możliwe będzie powiązanie zaangażowania czasowego Pracowników-Twórców w pracę o charakterze twórczym z wynagrodzeniem wypłacanym za czynności związane z działalnością twórczą. Możliwe zatem będzie ustalenie, czy zaangażowanie czasowe w okresie za który jest wypłacane wynagrodzenie za czynności związane z działalnością twórczą w odniesieniu do łącznego zaangażowania czasowego, odpowiada co najmniej ryczałtowo (procentowo) określonej części wynagrodzenia z tytułu korzystania lub rozporządzania autorskimi prawami majątkowymi do Utworów.

Ponadto ww. ewidencja umożliwi weryfikację, który Utwór został wykonany przez danego Pracownika-Twórcę.

W umowie o pracę, którą Wnioskodawca zamierza zawierać z Pracownikami-Twórcami, przewidziana została możliwość przyznania Pracownikom-Twórcom przez Spółkę premii w określonej wysokości z tytułu stworzenia i przeniesienia na Wnioskodawcę Utworów wykonanych w ramach stosunku pracy. Ww. premia będzie miała charakter ściśle uznaniowy i pozostawać będzie wyłącznie w gestii Spółki, co oznacza, że Pracownikom-Twórcom nie będzie przysługiwało roszczenie o jej wypłatę.

Premia uznaniowa będzie mogła zostać przyznana za stworzenie Utworów o szczególnym znaczeniu dla Pracodawcy, bądź też Utworów wymagających ponadprzeciętnego zaangażowania ze strony Pracowników-Twórców.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza w stosunku do Pracowników-Twórców obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tj. w wysokości 50% w odniesieniu do tych części wynagrodzenia oraz premii, które dotyczą korzystania przez twórców z praw autorskich lub rozporządzania tymi prawami, z uwzględnieniem art. 22 ust. 9a ww. ustawy.

Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca zamierza stosować ww. zasady w zakresie obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy w stosunku do wszystkich Pracowników-Twórców, o ile zachodzić będą wobec nich okoliczności umożliwiające stosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, o których mowa powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca, wykonując obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłacanego Pracownikom-Twórcom wynagrodzenia, powinien obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tj. w wysokości 50% w odniesieniu do tej części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez Pracownika- Twórcę jako twórcę z praw autorskich lub rozporządzania przez Pracownika-Twórcę tymi prawami.

2. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca, wykonując obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłacanej Pracownikom-Twórcom premii uznaniowej z tytułu stworzenia i przeniesienia na Pracodawcę Utworów stworzonych w ramach stosunku pracy, powinien obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% w odniesieniu do tej premii.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie, zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzenia tymi prawami (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Rozstrzygnięcie w zakresie zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do wypłacanej twórcom premii (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2014 r. nr ILPB1/415-1159/13-3/AMN.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, wykonując obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłacanego Pracownikom-Twórcom wynagrodzenia, powinien pobierać zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tj. w wysokości 50% przychodu w odniesieniu tej części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez Pracowników-Twórców jako twórców z praw autorskich lub rozporządzania przez Pracowników-Twórców tymi prawami. Przy czym zgodnie z art. 22 ust. 9a ustawy o PIT w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa powyżej, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

W zakresie pytania nr 2, zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, wykonując obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłacanej Pracownikom-Twórcom premii uznaniowej z tytułu stworzenia i przeniesienia na Pracodawcę utworów stworzonych w ramach stosunku pracy, powinien obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% w odniesieniu do premii z tytułu stworzenia i przeniesienia na Pracodawcę utworów stworzonych w ramach stosunku pracy. Również w tym zakresie, zgodnie z art. 22 ust. 9a ustawy o PIT w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa powyżej, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przedstawia następujące argumenty:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami #8722; określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 9a ww. ustawy #8722; obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. #8722; w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3 ww. ustawy, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.

Powyższy przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT nie wskazuje na konkretne źródło przychodów, którego dotyczą określone w tym przepisie koszty. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dotyczy on wszystkich sytuacji rozporządzania prawami autorskimi przez twórcę i może być zastosowany również do przychodów ze stosunku pracy pod warunkiem, że przychody te dotyczą wykonywania prac o charakterze twórczym lub rozporządzania przez pracownika majątkowymi prawami autorskimi na rzecz Pracodawcy.

Wnioskodawca wskazuje również, że żaden przepis nie wyłącza możliwości zastosowania kosztów wskazanych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT w odniesieniu do przychodów ze stosunku pracy.

Ponadto z przepisów nie wynika, że na skutek nawiązania stosunku pracy zadania wykonywane przez pracownika tracą swój twórczy charakter.

Stanowisko to potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1314/09), zgodnie z którym chociażby (...) utwór powstał w ramach umowy o pracę i to pracodawca w rezultacie nabył prawa do tego utworu, pracownik-twórca może skorzystać z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, jeżeli przychód ten uzyskał tytułem rozporządzenia na rzecz pracodawcy prawami autorskimi do utworu stworzonego w ramach obowiązków pracowniczych".

W związku z powyższym nie ulega wątpliwości, że uregulowane w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów mają zastosowanie również do przychodów ze stosunku pracy w takim zakresie, w jakim efektem pracy są Utwory.

W opinii Wnioskodawcy na możliwość zastosowania ww. podwyższonych kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do tej części wynagrodzenia, która dotyczy wynagrodzenia za pracę o charakterze twórczym nie wpływa fakt, że Pracownicy-Twórcy w ramach swoich obowiązków wykonują również zadania, które nie mają takiego charakteru i nie skutkują powstaniem Utworów. Powyższa okoliczność wpływa jedynie na konieczność wykazania, jaka część wynagrodzenia jest wypłacana z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część z tytułu pozostałych obowiązków pracowniczych.

Stanowisko powyższe potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej dnia 9 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPB4/415-64/09-2/PJ). Organ podatkowy stwierdził, że "takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac #8722; utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytuł daje podstawę do zastosowania 50 proc. kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy".

W opinii Wnioskodawcy, umowa o pracę, z której wynikać będzie zakres prac twórczych pracowników oraz ewidencja Utworów, stanowią wystarczające potwierdzenie, że w odniesieniu do wynagrodzenia wypłacanego z tytułu wykonania przez Pracowników-Twórców Utworów Pracodawca powinien zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

Ponadto Ustawa o PIT nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór". W tym zakresie ustawodawca odsyła do odrębnych przepisów, tj. m.in. do Ustawy.

W myśl art. 1 ust. 1 Ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W wyniku przyjętych u Wnioskodawcy rozwiązań Pracownicy-Twórcy w ramach swoich obowiązków tworzyć będą utwory w rozumieniu Ustawy (m.in. strategie i plany marketingowe, kampanie reklamowe i promocyjne), które:

* stanowią rezultat pracy człowieka (twórcy);

* stanowią przejaw działalności twórczej;

* mają indywidualny charakter.

Wyżej wskazane stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach organów podatkowych, np.

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 stycznia 2012 r., sygn. akt ILPB1/415-1263/11-2/AP,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 grudnia 2012 r., sygn. akt IPTPB2/415-691/12-3/TS,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 grudnia 2012 r., sygn. akt IPTPB2/415-697/12-2/AKr,

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt IPPB4/415-784/12-4/JK3.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 9a ww. ustawy #8722; obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. #8722; w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest podstaw do rozróżniania przychodów Pracowników-Twórców w świetle możliwości uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tj. w wysokości 50% w odniesieniu do tych określonych części składowych wynagrodzenia (wynagrodzenie zasadnicze, nagrody, dodatki), które dotyczą korzystania przez twórców z praw autorskich lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Z uwagi na brzmienie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT jako przychód ze stosunku pracy traktowane jest zarówno wynagrodzenie zasadnicze, jak i wszelkie pozostałe wypłaty i świadczenia (w tym m.in. nagrody, dodatki). Z tego względu, z uwagi na argumenty przedstawione ad. 1 powyżej, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT powinno mieć miejsce także w stosunku do premii uznaniowej przyznanej Pracownikom-Twórcom z tytułu stworzenia i przeniesienia na Pracodawcę Utworów stworzonych w ramach stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzenia tymi prawami jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9a ww. ustawy, w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 22 ust. 10 cytowanej ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, ze w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ww. ustawy).

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Stosownie do art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2.

plastyczne;

3.

fotograficzne;

4.

lutnicze;

5.

wzornictwa przemysłowego;

6.

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7.

muzyczne i słowno-muzyczne;

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9.

audiowizualne (w tym filmowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności, zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności niechronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac - utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu, daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy. Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca w ramach umowy o pracę jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawierać umowy o pracę z osobami, które w zakresie swoich zadań wynikających z umowy o pracę zobowiązane będą do wykonywania działań twórczych, których efektem będzie powstawanie utworów w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ww. umowami o pracę, Pracownicy-Twórcy, będą zobowiązani do wykorzystywania (przeznaczania) co najmniej połowy swojego czasu pracy na działalność twórczą, w efekcie której powstawać będą Utwory, a także będą zobowiązani do dokumentowania i udostępniania Spółce wyników swojej twórczej działalności w taki sposób, aby Spółka mogła je ewidencjonować i archiwizować w sposób potwierdzający faktyczne wykonywanie przez Pracowników-Twórców pracy twórczej. Na podstawie postanowień umowy o pracę Wnioskodawca nabywać będzie autorskie prawa majątkowe do Utworów zgodnie z art. 12 Ustawy.

Stosownie do postanowień umów o pracę Pracownikom-Twórcom przysługiwać ma miesięczne wynagrodzenie, składające się z wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia w wysokości zryczałtowanej z tytułu przejścia na Pracodawcę praw do Utworów, bez względu na ilość i rodzaj powstałych w danym miesiącu Utworów. Możliwe będzie ustalenie, czy zaangażowanie czasowe w okresie za który jest wypłacane wynagrodzenie za czynności związane z działalnością twórczą w odniesieniu do łącznego zaangażowania czasowego, odpowiada co najmniej ryczałtowo (procentowo) określonej części wynagrodzenia z tytułu korzystania lub rozporządzania autorskimi prawami majątkowymi do Utworów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, wykonując obowiązki płatnika w odniesieniu do wypłacanego Pracownikom-Twórcom wynagrodzenia, powinien obliczać i pobierać zaliczki na podatek dochodowy z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, tj. w wysokości 50% w odniesieniu do tej części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez Pracownika-Twórcę jako twórcę z praw autorskich lub rozporządzania przez Pracownika-Twórcę tymi prawami.

Wskazać przy tym należy, że od ww. części wynagrodzenia osiąganego przez Pracowników Wnioskodawcy, koszty te nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do części wynagrodzenia, która dotyczy korzystania przez twórcę z praw autorskich lub rozporządzenia tymi prawami jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wyraźnie zaznaczyć, że przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania określonych efektów pracy pracowników za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tut. Organ zauważa, że z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pracownicy Wnioskodawcy ze względu na pracę twórcza będą otrzymywali wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych.

Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej,

a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Organy podatkowe nie są zatem uprawnione do orzekania, czy określony rezultat pracy jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego.

Właściwym odnośnie dokonywania wykładni przepisów ww. ustawy jest wyłącznie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawny.

W związku z powyższym ocena stanowiska Wnioskodawcy dokonana została jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Natomiast w odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270) został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl