ILPB1/415-1093/09-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 7 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka kapitałowa Sp. z o.o. zamierza dokonać wniesienia aportem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa, całego przedsiębiorstwa ani zakładu, do spółki komandytowej w zamian za objęcie udziałów w tej spółce.

W związku z powyższym, Spółka przystąpi jako komandytariusz do Spółki Komandytowej. Spółka wniesie jako swój wkład do Spółki Komandytowej majątek trwały, uzyskując tym samym prawo do udziału w zyskach Spółki Komandytowej. Majątek trwały wniesiony do Spółki Komandytowej został przez Spółkę zakupiony w zakresie prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Część majątku trwałego była używana przez Spółkę z o.o. przez co najmniej pół roku, a spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem tych środków, pozostała część była używana przez Spółkę z o.o. przez co najmniej pół roku, a spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem tych środków. Wartość majątku trwałego zostanie ustalona na podstawie wyceny rynkowej. Spółka będzie partycypować w zyskach Spółki Komandytowej zgodnie z jaj umową. Przedmiot wkładu nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy określić wartość początkową wnoszonych przez Spółkę środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w ewidencji środków trwałych Spółki Komandytowej dla celów podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów podatkowych wartość początkowa majątku trwałego wniesionego w postaci wkładu niepieniężnego do spółki osobowej powinna zostać ustalona zgodnie z wartością określoną przez wspólników w umowie spółki osobowej, nie wyższą jednak od jej wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Jak wspomniano powyżej spółka osobowa nie posiada osobowości prawnej, a zatem z punktu widzenia podatków dochodowych podatnikami są poszczególni wspólnicy spółki osobowej. Biorąc pod uwagę powyższe, co do zasady wszystkie skutki podatkowe wynikające z działalności spółki osobowej, a dotyczące jej wspólników będących osobami prawnymi powinny być przeanalizowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje kwestii ustalania wartości składników majątkowych wnoszonych aportem do spółki osobowej w konsekwencji, zdaniem Spółki przy braku przepisów szczególnych ww. ustawy regulujących zasady określania wartości składników majątkowych wnoszonych przez osoby prawne do spółki osobowej odpowiednie zastosowanie powinien znaleźć art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określający sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych wnoszonych aportem do spółki kapitałowej. Zgodnie z brzmieniem art. 16g ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, co do zasady za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych trwałych prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. w konsekwencji, majątek trwały wniesiony przez Spółkę do spółki osobowej powinien zostać wprowadzony do ewidencji spółki osobowej po wartości określonej przez wspólników w umowie spółki osobowej, nie wyższej jednak od ich wartości rynkowej.

Powyższe rozumowanie Spółki, dla wspólników będących osobami fizycznymi, potwierdza również uregulowanie zawarte w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszące się wprost do ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonych do spółek osobowych, zawierające identyczne rozwiązanie do sposobu wskazanego w art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Prawidłowość zaprezentowanego powyżej stanowiska potwierdza również wykładnia celowościowa przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko w takim bowiem przypadku majątek spółki osobowej, w której wspólnikami są osoby fizyczne i prawne będzie posiadał taką samą wartość dla celów podatkowych z punktu widzenia każdego ze wspólników.

Zdaniem Spółki, przedstawiony powyżej wniosek co do sposobu określenia wartości początkowej wniesionych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wynika przede wszystkim z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz na zasadzie analogii znajduje uzasadnienie w przepisie art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. w świetle powyższego, zdaniem Spółki wartość początkowa majątku trwałego wniesionego do spółki osobowej powinna zostać ustalona w chwili wpisywania majątku trwałego do spółki osobowej i powinna odpowiadać wartości tych praw określonej w umowie spółki osobowej, nieprzekraczającej jednak ich wartości rynkowej.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który uznał, że:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przepisy ustawy mają zastosowanie do osób prawnych, spółek kapitałowych w organizacji oraz do jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej. z uwagi na fakt, iż przepisy Kodeksu spółek handlowych nie przyznają spółce komandytowej osobowości prawnej, nie może ona zostać uznana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka komandytowa nie podlega także opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), akt ten reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym osób fizycznych. w związku z tym należy uznać, iż spółka komandytowa nie posiada podmiotowości prawnopodatkowej, a zatem dla celów podatkowych jest "transparentna".

Należy zauważyć, iż brak jest podstawy prawnej do ustalenia, dla potrzeb ewidencji środków trwałych, nowej wartości początkowej składników majątku będących przedmiotem wkładu do spółki komandytowej.

Nie jest możliwe zastosowanie w tym zakresie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się ustaloną przez podatnika, na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przepis ten w sposób jednoznaczny dotyczy tylko wkładów wnoszonych do spółek kapitałowych. Za taką zaś nie można uznać spółki komandytowej.

Nie jest także możliwe zastosowanie w tym zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), gdyż jak wynika z tej ustawy art. 1 reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym osób fizycznych. Za taką zaś "osobę fizyczną" nie można uznać ani wnoszącego aport ani spółki komandytowej do której wkład wniesiono.

W konsekwencji w przypadku, gdy wspólnik będący osobą prawną wnosi do spółki komandytowej tytułem wkładu niepieniężnego środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, spółka komandytowa będzie zobowiązana kontynuować zasady amortyzacji przyjęte przez tego wspólnika, w szczególności dotyczyć to będzie ustalenia wartości początkowej środka trwałego, wysokości odpisów amortyzacyjnych i okresu ich dokonywania.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie nadmienia się, iż wniosek Spółki dotyczący podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej został rozpatrzony w dniu 31 grudnia 2009 r. odrębną interpretacją nr ILPB2/436-205/09-2/AJ.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

.