ILPB1/415-1089/13-3/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2013 r. (data wpływu 25 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu po stronie pracownika w związku z udziałem w spotkaniu o charakterze służbowym z pracodawcą - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu po stronie pracownika lub kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta) w związku z udziałem w spotkaniu o charakterze służbowym oraz w zakresie powstania przychodu po stronie pracownika w związku z udziałem w spotkaniu o charakterze służbowym z pracodawcą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług doradztwa podatkowego w ramach prowadzonej kancelarii doradztwa podatkowego.

Na obecną chwilę, Wnioskodawca nie zatrudnia jakichkolwiek pracowników, natomiast w najbliższej przyszłości, z uwagi na plany co do rozwoju prowadzonej kancelarii, rozważa zatrudnienie osoby (lub osób) do pracy w kancelarii.

Spotkania z kontrahentami

Z uwagi na rodzaj oferowanych usług, działalność Wnioskodawcy wymagać będzie częstych spotkań z kontrahentami lub osobami reprezentującymi kontrahentów. Spotkania takie będą mogły odbywać się w różnych lokalizacjach, w tym m.in. w lokalu wykorzystywanym przez Wnioskodawcę obecnie lub w przyszłości dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, w siedzibie kontrahenta, w wynajmowanych pomieszczeniach, jak również w restauracji, kawiarni, czy też innym lokalu o podobnym charakterze.

Powyższe spotkania będą miały charakter służbowy #8722; podczas ich trwania omawiane będą m.in. bieżące lub proponowane warunki współpracy, kwestie związane z realizowanymi projektami, jak również przedstawiana oferta świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz rozpoznawane potrzeby kontrahenta w zakresie usług doradztwa podatkowego. Celem spotkań będzie również nawiązywanie nowych oraz rozwijanie istniejących relacji biznesowych.

W spotkaniach tych uczestniczyć będzie Wnioskodawca/lub zatrudniona (zatrudnione) przez Zainteresowanego osoba (osoby) oraz osoba (osoby) reprezentujące kontrahentów Wnioskodawcy.

Spotkania z pracownikami

Jednocześnie, z uwagi na planowane zatrudnienie przez Wnioskodawcę osób do pracy w prowadzonej przez Wnioskodawcę kancelarii, Zainteresowany zamierza organizować wewnętrzne spotkania służbowe z pracownikiem (pracownikami). Spotkania te #8722; podobnie jak spotkania z kontrahentami #8722; również będą mogły odbywać się w różnych lokalizacjach, tj. m.in. w lokalu wykorzystywanym przez Wnioskodawcę obecnie lub w przyszłości dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, w wynajmowanych pomieszczeniach, jak również w restauracji, kawiarni, czy też innym lokalu o podobnym charakterze.

Zarówno w przypadku spotkań z kontrahentami, jak również wewnętrznych spotkań z pracownikami, mogą pojawić się sytuacje, kiedy podczas spotkania spożywane będą posiłki oraz napoje, np. w sytuacji, kiedy w celu odbycia spotkania oraz omówienia kwestii służbowych podjęta zostanie decyzja o wspólnym spożyciu śniadania, obiadu, czy też kolacji. W każdym z tych przypadków, niezależnie od towarzyszącego spotkaniu spożycia posiłku lub napojów, jego główne cele pozostaną bez zmian, tj. spotkania te będą miały wymiar biznesowy/służbowy.

W zależności od okoliczności, w części przypadków koszt powyższych spotkań, w tym głównie koszt spożywanych posiłków i napojów oraz ewentualnie koszt wynajmu lokalizacji będzie pokrywany przez Wnioskodawcę w całości lub w części.

W świetle powyższego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest zainteresowany ustaleniem konsekwencji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: "PIT") związanych z ponoszonymi w przyszłości wydatkami na organizację powyższych spotkań (dalej: "Wydatki").

Wnioskodawca zaznaczył, że składa wniosek jako płatnik.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie powstania przychodu po stronie pracownika w związku z udziałem w spotkaniu o charakterze służbowym z pracodawcą.

Czy poniesienie przez Wnioskodawcę wydatków opisanych we wniosku, skutkować będzie powstaniem przychodu dla celów PIT po stronie pracownika lub kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej powstania przychodu po stronie pracownika w związku z udziałem w spotkaniu o charakterze służbowym z pracodawcą. Rozstrzygnięcie w zakresie powstania przychodu po stronie pracownika lub kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta) w związku z udziałem w spotkaniu o charakterze służbowym, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr ILPB1/415-1089/13-2/AMN.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesienie Wydatków opisanych we wniosku nie będzie skutkować powstaniem przychodu dla celów PIT po stronie pracownika Wnioskodawcy ani kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta).

UZASADNIENIE stanowiska.

1. Definicja oraz źródła przychodu dla celów PIT

Punktem wyjścia do analizy kwestii będącej przedmiotem niniejszego zapytania jest ustalenie, w jakich przypadkach może dojść do powstania przychodu dla celów PIT.

Ustawa o PIT w Rozdziale 2. Źródła przychodów definiuje ogólne pojęcie przychodu dla celów PIT, jak również dokonuje rozróżnienia na poszczególne kategorie (źródła) przychodów, podając jednocześnie ich przykłady.

W szczególności, art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przewiduje, że "Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń".

Jednocześnie, art. 10 ust. 1 ustawy o PIT wprowadza otwarty katalog źródeł przychodów, wśród których znajdują się m.in.: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT) oraz inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT).

W odniesieniu do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, ich doprecyzowanie zostało ujęte w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym: "Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu no źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, o ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych".

Z kolei art. 20 ust. 1 ustawy o PIT podaje przykłady tzw. innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT: "Za przychody z innych źródeł, a których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konto zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konto zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnianych źródłach".

Wszystkie powołane przepisy odnoszą się do tzw. nieodpłatnych świadczeń, uznając że ich otrzymanie prowadzi do powstania przychodu.

W związku z powyższym, w celu odpowiedzi na przedstawione we wniosku pytanie, należy ustalić, czy w opisanych zdarzeniach przyszłych pracownik Wnioskodawcy, czy też kontrahent (przedstawiciel kontrahenta) otrzyma z tytułu poniesionych przez Zainteresowanego Wydatków przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia, związanego z konsumpcją podczas spotkania.

Ustawa o PIT, co prawda powołuje się na pojęcie nieodpłatnego świadczenia, jak również przewiduje, w jaki sposób należy ustalić jego wartość pieniężną, natomiast nie przedstawia definicji tego pojęcia. W praktyce, na gruncie praktyki orzeczniczej, ukształtowało się stanowisko, zgodnie z którym "pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma (...) szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze (...), których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną farmą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy" (uchwała NSA z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06).

Co prawda, powołana uchwała NSA dotyczyła analizy pojęcia nieodpłatnego świadczenia na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "ustawa o CIT"), jednakże należy zauważyć, iż nie ma przesłanek, aby temu samemu pojęciu, używanemu w ustawie o PIT nadawać odmienne znaczenie, niż na gruncie ustawy o CIT. Potwierdził to m.in. NSA w wyroku z 27 listopada 2008 r. (sygn. akt II FSK 1184/07), zgodnie z którym: "Cytowana uchwała (tekst jedn.: uchwała NSA z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 - przyp. Wnioskodawcy) zapadła wprawdzie w związku z wątpliwościami dotyczącymi przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże powyższa teza zachowuje aktualność również w kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma bowiem podstaw do odmiennej interpretacji pojęcia nieodpłatnego świadczenia, którym obie ustawy podatkowe się posługują, na gruncie każdej z nich".

Analizując powyższą definicję nieodpłatnego świadczenia w kontekście zdarzeń przyszłych przedstawionych we wniosku, należy zwrócić uwagę, że aby doszło do powstania nieodpłatnego świadczenia, po stronie pracownika lub kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta) powinno dojść do uzyskania korzyści kosztem Wnioskodawcy lub nieodpłatnego, to jest niezwiązanego z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenia ich majątku.

W opinii Wnioskodawcy, w żadnym z przypadków opisanych we wniosku nie dochodzi po stronie pracownika lub kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta) do uzyskania korzyści kosztem Wnioskodawcy lub nieodpłatnego, to jest niezwiązanego z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenia majątku.

Spotkania z kontrahentami

W przypadku spotkań z kontrahentami (przedstawicielami kontrahentów), przy okazji których pracownik Wnioskodawcy oraz kontrahent spożyją wspólnie posiłek oraz napoje na koszt Wnioskodawcy, nie można uznać, że uzyskali oni z tego tytułu jakąkolwiek osobistą korzyść.

Należy przypomnieć, że głównym celem spotkania biznesowego nie będzie spożycie posiłku oraz napojów, tylko omówienie tematów związanych ze współpracą, poznanie potrzeb klienta, czy też zaprezentowanie świadczonych przez kancelarię Wnioskodawcy usług. Zarówno pracownik Wnioskodawcy, jak również kontrahent (przedstawiciel kontrahenta), wykonywać będą tym samym swoje obowiązki służbowe. W konsekwencji, wspólne spożycie posiłku i napojów należy rozpatrywać w kontekście ich narzędzia pracy, umożliwiającego lepsze nawiązywanie relacji oraz prowadzenie rozmów biznesowych.

Sfinansowanie kosztów spotkania nie ma być w tym przypadku jakimkolwiek wynagrodzeniem, nagrodą, premią, bądź prezentem dla pracownika Wnioskodawcy lub kontrahenta (jego przedstawiciela). Zarówno pracownik, jak i kontrahent (jego przedstawiciel) nie są w tym kontekście osobami przypadkowymi #8722; podczas spotkania nie występują w swoim imieniu i dla własnej korzyści, czy też przyjemności, tylko reprezentują strony relacji biznesowych.

Należy przy tym zauważyć, że w świetle niejednokrotnie wysokiego tempa pracy oraz ilości bieżących obowiązków służbowych, powszechnie przyjęło się, iż prowadzenie spotkań biznesowych przy okazji spożywania posiłków jest w dzisiejszych czasach jednym ze sposobów na efektywne rozplanowanie dnia pracy, a w wielu przypadkach jedyną możliwością wygospodarowania czasu kontrahenta (jego przedstawiciela) na przeprowadzenie spotkania. W efekcie, może również dochodzić do sytuacji, w których pory spotkań, przy okazji których spożywane są posiłki i napoje odbiegają od indywidualnych preferencji, czy też przyzwyczajeń uczestników spotkania w zakresie spożywania danego rodzaju posiłku. Tym bardziej taki posiłek należy uznać za narzędzie pracy a nie źródło osobistych korzyści.

W innych przypadkach może dochodzić również do sytuacji, kiedy spożycie posiłku z kontrahentem będzie służbową alternatywą wobec spożycia tego posiłku z bliskimi lub indywidualnie albo spędzenia tego czasu z rodziną #8722; zarówno po stronie pracownika, jak również kontrahenta (jego przedstawiciela). Dlatego również w tym kontekście nie można uznać, iż sfinansowanie kosztu spotkania służbowego (w tym spożywanych posiłków i napojów) stanowi źródło korzyści dla osób w nim uczestniczących.

W kontekście przedstawionych powyżej argumentów należy stwierdzić, że spożycie podczas spotkania służbowego przez pracownika oraz kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta) posiłków i napojów sfinansowanych przez Wnioskodawcę, ma jedynie charakter kurtuazyjny i dodatkowy (uboczny) w stosunku do głównego celu, jakim jest nawiązywanie i utrzymywanie relacji biznesowych, mieszczące się w ramach obowiązków służbowych osób uczestniczących w spotkaniu. Nie stanowi więc ono dla nich źródła osobistych korzyści. W konsekwencji, nie prowadzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Niezależnie od powyższego, w omawianym przypadku nie może być mowy o powstaniu nieodpłatnego świadczenia również z uwagi na fakt, że nie dochodzi do nieodpłatnego, to jest niezwiązanego z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenia majątku po stronie pracownika Wnioskodawcy lub kontrahenta (jego przedstawiciela). W odniesieniu do pracownika, z uwagi na fakt, że uczestnicząc w spotkaniu, będzie reprezentował kancelarię Wnioskodawcy, a w konsekwencji rozwijał relacje biznesowe z pożytkiem Wnioskodawcy, w omawianej relacji nie może być mowy o braku jakiejkolwiek ekwiwalentności. Podobnie, w odniesieniu do relacji z kontrahentem (jego przedstawicielem) #8722; co prawda, nie ponosi on kosztu związanego ze spożyciem posiłku i napojów, natomiast w zamian udostępnia Wnioskodawcy swój czas oraz uwagę, umożliwiając przedstawienie oferty kancelarii Wnioskodawcy, czy też rozpoznanie potrzeb w zakresie usług doradztwa podatkowego.

Podsumowując, finansowane przez Wnioskodawcę Wydatki przedstawione we wniosku, nie będą powodować powstania przychodu dla celów PIT po stronie osób biorących udział w spotkaniu biznesowym.

Spotkania z pracownikami

W opinii Wnioskodawcy, z tych samych powodów nie dojdzie do powstania przychodu po stronie pracownika biorącego udział w spotkaniu służbowym z Wnioskodawcą, podczas którego spożywane będą sfinansowane przez Wnioskodawcę posiłki i napoje.

Należy przy tym podkreślić, że podstawowym celem powyższych spotkań będzie omówienie spraw służbowych, a nie spożycie posiłku oraz napojów. Zarówno pracownik, jak i Wnioskodawcą będą uczestniczyć w nim w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu i jakości komunikacji wewnętrznej w ramach kancelarii, czemu sprzyjać może atmosfera wspólnego posiłku. Co więcej, uczestnictwo pracownika w takim spotkaniu będzie należało do jego obowiązków służbowych. W konsekwencji, to Wnioskodawca (kancelaria) będzie głównym beneficjentem korzyści płynących z takiego spotkania. W żadnym natomiast wypadku nie należy upatrywać korzyści w postaci darmowego posiłku po stronie pracownika.

2. Praktyka interpretacyjna

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również znana Zainteresowanemu praktyka Ministra Finansów prezentowana w interpretacjach indywidualnych wydanych dla innych podatników.

Przykładowo:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 sierpnia 2010 r. (sygn. ITPB2/415-591/10/MM), wskazano, iż: "stwierdzić należy, że posiłki i napoje stanowiące poczęstunek w czasie spotkań z kontrahentami można traktować po stronie pracowników Spółki jako narzędzie służące prawidłowemu wykonaniu przez nich obowiązków służbowych. Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, iż usługi gastronomiczne nabywane w celu efektywnego przeprowadzenia spotkania stanowią dla pracowników jakiekolwiek przysporzenie. W konsekwencji wartość tych usług nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku procy z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Analogiczna sytuacjo występuje po stronie kontrahentów biorących udział w spotkaniu. Uczestnikami spotkań, a zatem osobami korzystającymi z oferowanego przez Spółkę poczęstunku nie są przypadkowe osoby fizyczna Są to osoby, które co do zasady są zaangażowane w budowanie i podtrzymywanie relacji handlowych ze Spółką lub mogą stać się potencjalnie partnerami handlowymi Spółki. Zatem przyjazna atmosfera spotkania, której sprzyja wspólne spożywanie posiłku ma wpływ na ewentualne korzyści finansowe płynące dla Spółki ze współpracy z podmiotami reprezentowanymi przez osoby uczestniczące w spotkaniach. Pracownicy i kontrahenci nie biorą udziału w spotkaniu jako osoby prywatne ale jako reprezentanci odpowiednio Spółki i spółek kontrahentów. Spotkania te mają charakter służbowy i wchodzą w zakres ich obowiązków. W konsekwencji więc, w sytuacji gdy faktyczne korzyści z oferowanych napojów i posiłków odnosi przede wszystkim Spółka, nie zaś pracownicy czy osoby reprezentujące kontrahentów Spółki, nie można stwierdzić, iż po ich stronie wystąpi przysporzenie majątkowe stanowiące przychód, odpowiednio ze stosunku pracy i innych źródeł, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

* z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2010 r. (sygn. IPPB1/415-935/09-7/KS), w pełni zgodził się z następującą argumentacją Wnioskodawcy, odstępując od uzasadnienia prawnego: "W szczególności, zdaniem Spółki brak jest podstaw da twierdzenia, iż usługi gastronomiczne nabywane w celu efektywnego przeprowadzenia spotkania stanowią dla pracowników jakiekolwiek przysporzenie. W konsekwencji wartość tych usług nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy analogiczna sytuacja występuje po stronie kontrahentów biorących udział w spotkaniu. (...). W konsekwencji, korzyść z oferowanych napojów i posiłków odnosi przede wszystkim Spółka, nie zaś pracownicy czy osoby reprezentujące kontrahentów Spółki".

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno przedstawiona argumentacja, jak również przytoczone fragmenty interpretacji indywidualnych jednoznacznie wskazują na prawidłowość prezentowanego przez Zainteresowanego stanowiska.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska w odniesieniu do braku powstania przychodu dla celów PIT po stronie pracownika lub kontrahenta (przedstawiciela kontrahenta) w związku z poniesieniem przez Zainteresowanego Wydatków na organizację spotkania biznesowego lub służbowego oraz zakup posiłków i napojów, spożywanych podczas powyższych spotkań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl zasady powszechności opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, jako jedno ze źródeł przychodów wymieniono stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę. Natomiast w pkt 9 tego przepisu jako źródło przychodów wskazano inne źródła.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także wartość pieniężna świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Definicja przychodu zawarta została w art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że pracownik (pracownicy) Wnioskodawcy będzie uczestniczył w wewnętrznych spotkaniach służbowych z pracodawcą (Wnioskodawcą). Spotkania będą miały charakter służbowy. Mogą pojawić się sytuacje, kiedy podczas spotkania spożywane będą posiłki oraz napoje. Spotkania te będą miały wymiar biznesowy/służbowy.

W zależności od okoliczności, w części przypadków koszt powyższych spotkań, w tym głównie koszt spożywanych posiłków i napojów oraz ewentualnie koszt wynajmu lokalizacji będzie pokrywany przez Wnioskodawcę w całości lub w części.v

Dla oceny skutków podatkowych opisanej sytuacji konieczne jest więc zdefiniowanie pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Starając się ustalić istotę przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia warto odwołać się do słownikowej analizy pojęcia świadczenie. Wg internetowego Słownika języka polskiego, świadczenie", to przekazanie czegoś na czyjąś rzecz lub "coś co jest w wyniku tego przekazania przekazywane". Jeśli natomiast chodzi o określenie "nieodpłatne", to zdefiniować można je jako "niewymagający opłat; taki, za który się nie płaci, bezpłatny" (http://sjp.pwn.pl).

Skoro nieodpłatne świadczenie jest jedną z kategorii przychodu to jako takie powinno spełniać ogólne kryteria przychodu.

Aby można było mówić o nieodpłatnym świadczeniu, należy zanalizować pewne elementy konstrukcyjne przysporzenia majątkowego, które muszą wystąpić:

* podmiot, na rzecz którego dokonujemy tego świadczenia musi odnieść korzyść a więc musi zaistnieć trwałe przysporzenie majątkowe, w takim wypadku z przychodem w formie nieodpłatnego świadczenia mamy do czynienia w sytuacji zaspokojenia pewnych potrzeb osobistych (wykonania na rzecz podatnika usługi) przy jednoczesnym braku zmniejszenia jego aktywów (brak obowiązku zapłaty za wykonaną usługę),

* korzyść ta musi zostać odniesiona kosztem innego podmiotu a więc powinno dać się ustalić kto poniósł ekonomiczny ciężar owego przesunięcia majątkowego,

* korzyść musi mieć konkretny wymiar finansowy,

* świadczenie musi mieć nieodpłatny charakter.

Odnosząc powyższe ustalenia na grunt przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że posiłki i napoje stanowiące poczęstunek w czasie spotkań z pracodawcą można traktować po stronie pracowników Wnioskodawcy jako narzędzie służące prawidłowemu wykonaniu przez nich obowiązków służbowych. Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, że usługi gastronomiczne nabywane w celu efektywnego przeprowadzenia spotkania stanowią dla pracowników jakiekolwiek przysporzenie. W konsekwencji wartość tych usług nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uczestnikami spotkań, a zatem osobami korzystającymi z oferowanego przez Wnioskodawcę poczęstunku nie są przypadkowe osoby fizyczne. Są to pracownicy, z którymi pracodawca będzie omawiał sprawy służbowe w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu i jakości komunikacji wewnętrznej w ramach kancelarii. Zatem przyjazna atmosfera spotkania, której sprzyja wspólne spożywanie posiłku, napoi ma wpływ na ewentualne korzyści finansowe płynące dla Wnioskodawcy ze współpracy z zatrudnionymi pracownikami. Osoby te nie biorą udziału w spotkaniu jako osoby prywatne ale jako zatrudnieni pracownicy Wnioskodawcy. Spotkania te mają charakter służbowy i wchodzą w zakres ich obowiązków.

W konsekwencji więc, w sytuacji gdy faktyczne korzyści z oferowanych napojów i posiłków odnosi przede wszystkim Wnioskodawca, nie zaś pracownicy, nie można stwierdzić, że po ich stronie wystąpi przysporzenie majątkowe stanowiące przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.