ILPB1/415-108/08-3/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-108/08-3/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu 12 lutego 2008 r.), uzupełnionym w dniu 8 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podjęciem studiów podyplomowych oraz sposobu ich rozliczenia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podjęciem studiów podyplomowych oraz sposobu ich rozliczenia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna - prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa prawnego oraz obsługi kadrowo-płacowej. W przeważającej części działalność prowadzona przez Wnioskodawcę, polega na prowadzeniu kadr oraz płac w firmach. Zakres prac wykonywanych przez Wnioskodawcę wymaga również znajomości podstaw rachunkowości.

Wnioskodawca podał, że wydatki ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z metodą "memoriałową". Wnioskodawca wskazał, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami potrącane są w dacie ich poniesienia, chyba że dotyczą one okresu przekraczającego rok podatkowy tak, zdaniem Wnioskodawcy, jak w przypadku opłaty za studia podyplomowe. Wówczas są one dzielone proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W październiku 2007 r. Wnioskodawca podjął studia podyplomowe na kierunku rachunkowość i kontrola finansowa, które trwają rok. Równolegle do podjętych studiów, podjęto decyzję o rozszerzeniu działalności, a przewidywany okres rozszerzenia profilu działalności to wrzesień 2008 rok. Wnioskodawca wskazał, że klienci preferują kompleksową obsługę, w tym również prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dlatego Wnioskodawca zgłosił się na egzaminy na doradcę podatkowego. Opłata za studia podyplomowe wyniosła 3.900 zł i została wpłacona w dwóch ratach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty związane z podjęciem studiów podyplomowych, można zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej proporcjonalnie do okresu jakiego dotyczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione koszty, związane zarówno z podjętymi studiami podyplomowymi, jak i egzaminem na doradcę podatkowego można zaliczyć do kosztów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Spełniają one warunki określone w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia, zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu, tym bardziej, że decyzja o rozszerzeniu zakresu działalności Wnioskodawcy została podyktowana wymaganiami klientów. Wnioskodawca uważa, iż koszty te należy rozliczyć proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą.

Tutejszy Organ pragnie zauważyć, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie zawiera definicji "metoda memoriałowa", dotyczącej księgowania wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego oraz informacje udzielone przez Wnioskodawcę, tut. Organ zrozumiał, iż Wnioskodawca stosuje metodę księgowania kosztów uzyskania przychodów o której mowa w art. 22 ust. 5-5c ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki na opłacenie studiów podyplomowych nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na opłacenie studiów podyplomowych może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podjął naukę na studiach podyplomowych w zakresie rachunkowości i kontroli finansowej, w związku z czym nabywa wiedzę, która przyczyni się do podniesienia kwalifikacji zawodowych i pozwoli rozszerzyć ofertę świadczonych usług. Choć poniesiony wydatek trudno przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatny do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej, może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia, w przypadku osób prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów należy mieć na uwadze treść art. 22 ust. 4 bądź art. 22 ust. 5-5c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 22 ust. 6 ww. ustawy, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wydatki pośrednie zalicza do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu jakiego dotyczą, stosuje zatem zasady określone w art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe.

Zatem Wnioskodawca słusznie uważa, iż opłaty związane z podjętymi studiami podyplomowymi w zakresie rachunkowość i kontrola finansowa, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej oraz rozliczyć je zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę metodą księgowania kosztów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z egzaminem na doradcę podatkowego) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 9 maja 2008 r. nr ILPB1/415-108/08-4/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl