ILPB1/415-1067/12-2/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1067/12-2/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2012 r. (data wpływu 5 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 25 stycznia 2000 r. wspólnicy Wnioskodawca wraz z rodzicami zawiązali spółkę cywilną (...). Do przedmiotowej spółki wspólnik Wnioskodawca w dniu 20 kwietnia 2000 r. wprowadził w formie aportu:

* zakupioną dnia 30 lipca 1997 r. nieruchomość - lokal użytkowy (...) o powierzchni 70,42 m2 wraz z udziałem we współużytkowaniu wieczystym na działce, dla której to nieruchomości Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi KW oraz

* zakupioną dnia 27 grudnia 1995 r. nieruchomość położoną na działce gruntu o powierzchni 0,1101 ha zabudowanej budynkiem warsztatu blacharstwa samochodowego, dla której to nieruchomości Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi KW.

W dniu 29 marca 2006 r. skutkiem zawartej ugody sądowej przed Sądem Okręgowym ww. spółka cywilna została rozwiązana.

W dniu 26 lutego 2008 r. przed Sądem Rejonowym byli wspólnicy spółki cywilnej zawarli ugodę, w której oświadczyli, że są współwłaścicielami następujących składników majątkowych:

1.

lokalu użytkowego o powierzchni 70,42 m2 wraz z udziałem we współużytkowaniu wieczystym na działce, dla której to nieruchomości Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi KW, o wartości 350.000 zł,

2.

nieruchomości na działce gruntu o powierzchni 0,1101 ha zabudowanej budynkiem warsztatu blacharstwa samochodowego, dla której to nieruchomości Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego prowadzi KW, o wartości 100.000 zł,

3.

kabiny lakierniczej "x" o wartości 250.00 zł,

4.

ramy lakierniczej "x" o wartości 20.000 zł

o łącznej wartości 495.000 zł.

Strony ugody dokonały zgodnego zniesienia współwłasności majątku opisanego wyżej, a stanowiącego wcześniej ich udziały w spółce cywilnej w ten sposób, że Wnioskodawca przejmuje na wyłączną własność wszystkie wymienione wyżej składniki majątkowe o łącznej wartości 495.000 zł i zobowiązuje się spłacić udziały uczestników postępowania na łączną kwotę 60.000 zł na wspólność ustawową małżeńską. Strony oświadczyły, iż ugoda wyczerpuje cały majątek stanowiący wcześniej udziały w spółce cywilnej stron i strony nie będą rościć żadnych wzajemnych na przyszłość roszczeń związanych z rozwiązaną i rozliczoną w dniu 26 lutego 2008 r. spółką cywilną.

Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomości stanowiące na skutek wniesionego przez Niego aportu składniki majątku trwałego spółki cywilnej rozwiązanej w dniu 29 marca 2006 r. i rozliczonej w dniu 26 lutego 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży nieruchomości stanowiących uprzednio składnik majątku trwałego spółki cywilnej rozwiązanej w dniu 29 marca 2006 r. i rozliczonej (w tym poprzez zniesienie współwłasności nieruchomości) w dniu 2 lutego 2008 r. będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wniesienie przez wspólnika spółki cywilnej jako wkładu nieruchomości wymaga zawarcia umowy przenoszącej własność w formie aktu notarialnego, ponieważ przez wniesienie nieruchomości do spółki zmienia się osoba właściciela. W takiej sytuacji w istocie ma miejsce zmiana prawa własności - nieruchomość dotychczas będąca własnością jednego ze wspólników staje się współwłasnością łączną wszystkich wspólników. Z chwilą rozwiązania spółki wspólność (współwłasność) łączna majątku wspólników ulega ex lege przekształceniu we wspólność (współwłasność) w częściach ułamkowych. Ustawa nie określa wielkości udziałów wspólników w majątku wspólnym. Nie jest w tym zakresie miarodajna wartość wkładów wniesionych przez wspólników, ale ustalony w umowie spółki stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. W przypadku braku stosownego postanowienia w umowie spółki udziały wspólników w tym zakresie są równe.

Zgodnie z art. 875 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Od chwili rozwiązania spółki stosuje się odpowiednio do wspólnego majątku wspólników przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów poniższych.

§ 2. Z majątku pozostałego po zapłaceniu długów spółki zwraca się wspólnikom ich wkłady, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie wkładów w razie wystąpienia wspólnika ze spółki.

§ 3. Pozostałą nadwyżkę wspólnego majątku dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczyli w zyskach spółki.

Spółka cywilna Wnioskodawcy i Jego rodziców zakończyła byt prawny w dniu jej rozwiązania, to jest w dniu 29 marca 2006 r. Z dniem tym, zgodnie z art. 875, Wnioskodawcy należało zwrócić wniesione wkłady (spółka nie posiadała długów), tj. wniesione aportem nieruchomości.

Rozliczenie wspólników nastąpiło ugodą sądową w dniu 26 lutego 2008 r. poprzez zniesienie współwłasności nieruchomości i ich zwrot Wnioskodawcy jako zwrot wkładu oraz dokonano rozliczenia z tytułu pozostałej nadwyżki wspólnego majątku wspólników. Bezspornym jest, że przedmiotowe nieruchomości stanowiły środki trwałe spółki i były amortyzowane.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktującym o przychodach z działalności gospodarczej wskazano, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

a.

pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,

b.

otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Spółka została zlikwidowana dnia 29 marca 2006 r. Planowana jest sprzedaż otrzymanych w związku z likwidacją spółki nieruchomości. W świetle cytowanego wyżej art. 14 ust. 3 punkt 12 podpunkt b), z uwagi na upływ 6 lat od dnia 1 kwietnia 2006 r. (zbycie po 1 kwietnia 2012 r.), zbycie przedmiotowych nieruchomości nie stanowi przychodu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, do zbycia przedmiotowych nieruchomości nie będą miały również zastosowania przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na normę art. 10 ust. 2 punkt 3 tej ustawy, gdzie wskazano, że przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Sprzedawane nieruchomości nie są lokalami mieszkalnymi - są lokalami użytkowymi, stąd ww. norma prawna nie ma do nich zastosowania.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 punkt 10, źródłami przychodów są:

8.

odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

2.

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:

a.

na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;

b.

w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki mającej osobowość prawną lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartość niematerialnych i prawnych;

c.

składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

3.

Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Powyższe wskazuje, że przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 nie mają zastosowania do sprzedaży składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, nawet jeżeli zostały wycofane z tej działalności i nie upłynęło 6 lat od ich wycofania - bowiem wówczas ich zbycie przed upływem 6 lat od ich nabycia stanowiłoby przychód z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Odrębnym źródłem przychodów jest - wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 25 stycznia 2000 r. została zawiązana spółka cywilna. Do przedmiotowej spółki Wnioskodawca wniósł w dniu 20 kwietnia 2000 r. w formie aportu:

* zakupioną dnia 30 lipca 1997 r. nieruchomość - lokal użytkowy wraz z udziałem we współużytkowaniu wieczystym oraz

* zakupioną dnia 27 grudnia 1995 r. nieruchomość zabudowaną budynkiem warsztatu blacharstwa samochodowego.

W dniu 29 marca 2006 r. skutkiem zawartej ugody sądowej ww. spółka cywilna została rozwiązana. Natomiast w dniu 26 lutego 2008 r. przed Sądem Rejonowym byli wspólnicy spółki cywilnej zawarli ugodę, w której oświadczyli, że są współwłaścicielami ww. nieruchomości oraz kabiny lakierniczej i ramy lakierniczej o łącznej wartości 495.000 zł. Strony ugody dokonały zgodnego zniesienia współwłasności majątku opisanego wyżej, a stanowiącego wcześniej ich udziały w spółce cywilnej w ten sposób, że Wnioskodawca przejął na wyłączną własność wszystkie wymienione wyżej składniki majątkowe o łącznej wartości 495.000 zł i zobowiązał się spłacić udziały uczestników postępowania na łączną kwotę 60.000 zł na wspólność ustawową małżeńską pozostałych wspólników. Strony oświadczyły, iż ugoda wyczerpuje cały majątek stanowiący wcześniej udziały w spółce cywilnej stron i strony nie będą rościć żadnych wzajemnych na przyszłość roszczeń związanych z rozwiązaną i rozliczoną w dniu 26 lutego 2008 r. spółką cywilną.

Wnioskodawca wskazał, iż zamierza zbyć nieruchomości stanowiące - na skutek wniesionego przez Niego aportu - składniki majątku trwałego spółki cywilnej rozwiązanej w dniu 29 marca 2006 r. i rozliczonej w dniu 26 lutego 2008 r.

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach (art. 867 § 1 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 871 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia, wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika.

Ponadto, stosownie do art. 871 § 2 Kodeksu cywilnego., występującemu wspólnikowi wypłaca się w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki.

W myśl art. 875 § 1 Kodeksu cywilnego, od chwili rozwiązania spółki stosuje się odpowiednio do wspólnego majątku wspólników przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów poniższych.

Z majątku pozostałego po zapłaceniu długów spółki zwraca się wspólnikom ich wkłady, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie wkładów w razie wystąpienia wspólnika ze spółki (art. 875 § 2 Kodeksu cywilnego).

Pozostałą nadwyżkę wspólnego majątku dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczyli w zyskach spółki (art. 875 § 3 Kodeksu cywilnego).

Należy przy tym podkreślić, że umowne bądź sądowne zniesienie współwłasności polegające na przyznaniu rzeczy jednemu ze współwłaścicieli, podczas gdy inny współwłaściciel otrzymuje spłatę, jest w świetle prawa cywilnego również formą nabycia.

Zgodnie bowiem z art. 210 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej z niej (podzielonej) rzeczy. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

W związku z powyższym wskazać należy, iż w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości Wnioskodawca - poza tymi częściami nieruchomości, które przysługiwały mu przed zniesieniem współwłasności - nabył te części nieruchomości, które przysługiwały pozostałym wspólnikom, bowiem dokonał na ich rzecz spłaty. Zatem w wyniku dokonanego w 2008 r. zniesienia współwłasności Wnioskodawca nabył częściowo nieruchomości.

Oznacza to, iż części nieruchomości, które Wnioskodawca zamierza sprzedać, zostały przez Niego nabyte w 2006 r. w wyniku likwidacji spółki cywilnej, a pozostałe części nieruchomości w 2008 r. w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że uzyskana przez Wnioskodawcę kwota ze sprzedaży nieruchomości - w częściach nabytych w 2006 r. - wykorzystywanych w działalności gospodarczej do dnia rozwiązania spółki cywilnej, nie stanowi dla Niego przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca zaprzestał ich wykorzystywania w działalności gospodarczej i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat.

Zatem sprzedaż nieruchomości w tych częściach nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży tych części nieruchomości, które zostały nabyte w 2008 r., zastosowanie znajdą przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Podkreślenia wymaga, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W związku z powyższym, jeżeli sprzedaż nieruchomości w częściach nabytych w 2008 r. nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, tj. przed końcem 2013 r., wówczas po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu sprzedaży nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Reasumując, w związku ze sprzedażą nieruchomości, w częściach nabytych w 2006 r. w wyniku likwidacji spółki cywilnej, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast sprzedaż nieruchomości, w częściach nabytych w 2008 r., będzie skutkowała po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl