ILPB1/415-1066/12-5/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko xx, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniach: 7 i 14 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1, w art. 14b § 3 oraz art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 stycznia 2012 r. znak ILPB1/415-1066/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 stycznia 2012 r., a w dniu 7 lutego 2012 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 lutego 2012 r.) oraz w dniu 14 lutego 2012 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

P. Sp. z o.o. (zwana dalej Partnerem) opracowała i zamierza wprowadzić nowe zasady lojalnościowego programu współpracy P. Partner (zwanego programem), który jest skierowany do sklepów detalicznych (zwanych dalej Uczestnikami) oraz dystrybutorów i hurtowni (zwanych dalej Dostawcami). Niniejszy wniosek składa PH. Sp. z o.o. - pełniąca funkcję Uczestnika, który prowadzi 34 sklepy detaliczne i jest zainteresowana zwiększeniem sprzedaży dzięki uczestnictwu w programie. Możliwość przystąpienia do programu mają również klienci sklepów detalicznych prowadzonych przez Uczestników (zwani Klientami). Klientami są oby fizyczne. Z chwilą dokonania zakupu towarów w sklepach objętym programem (u Uczestników), Klienci mogą złożyć wniosek o wydanie karty P. Partner i przystąpić do programu. Za dokonane u Uczestnika programu zakupy, na karty Klientów nabijane są punkty (za pośrednictwem terminala), które Klienci mogą zamienić na nagrody w postaci bonów towarowych lub nagród rzeczowych. Klienci będą mogli wymieniać punkty u Uczestników na bony towarowe wydawane w nominałach 20 zł lub wielokrotności tej kwoty (40 zł, 60 zł itd., nie więcej niż 760 zł). Bony będą wykorzystywane przez Klientów do "zapłaty" za nabywane przez nich towary handlowe wyłącznie w tych sklepach Uczestników, które te bony wydały (w tym u Wnioskodawcy). Przykład: Klient dokonujący zakupów towarów handlowych o wartości w cenie sprzedaży 100 zł brutto (z VAT), z wykorzystaniem bonu o wartości nominalnej 20 zł, ostatecznie zapłaci Uczestnikowi za dokonane zakupy kwotę 80 zł. Drugą możliwością realizacji przez Klienta zebranych na karcie punktów, jest zamiana punktów na nagrody rzeczowe oferowane przez Partnera albo Uczestnika. Każdej nagrodzie przypisana jest w folderze lub ulotce określona ilość punktów, które uprawniają Klienta do odbioru nagrody zgodnie z jego wyborem.

Jeszcze innym sposobem realizacji punktów przez Klientów, jest możliwość wsparcia organizacji pożytku publicznego (Fundacji), poprzez przekazanie jej punktów zgromadzonych na karcie Klienta.

W ramach programu poszczególni Uczestnicy (w tym Wnioskodawca) wykonują na rzecz Partnera szereg czynności, które obejmują m.in.:

* udostępnienie w placówkach handlowych informacji o programie w celu propagowania go wśród Klientów Uczestnika, w tym informacji na temat wartości koszyka zakupów uprawniającego do otrzymania punktów za zakup, umieszczanie materiałów reklamowych związanych z programem, takich jak otrzymane od Partnera: plakaty informacyjne o warunkach uczestnictwa w programie, naklejki informacyjne, woblery, kasetony świetlne zamontowane na zewnątrz budynku, ramki wewnętrzne i ramy plakatowe,

* promowanie programu wobec Klientów i rozprowadzenie wśród Klientów kart oraz kart pracowniczych wśród pracowników,

* niesienie pomocy Klientom w wykonaniu czynności formalnych związanych z rejestracją karty i jej użytkowaniem,

* informowanie Klientów o innych korzyściach płynących z posiadania karty,

* nabijanie (za pośrednictwem terminala) na karty przedkładane przez Klientów (podczas zakupów), punktów za dokonanie zakupu,

* obsługa terminali w celu realizacji programu,

* wydawanie Klientom bonów towarowych i realizacja transakcji sprzedaży towarów handlowych z wykorzystaniem przez Klienta tych bonów,

* wydawanie Klientom nagród rzeczowych w zamian za punkty w sytuacji, kiedy Klienci zgłosili się po nagrodę u danego Uczestnika.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wnioskowana interpretacja dotyczy obowiązków podatkowych Wnioskodawcy wynikających z przychodów Klientów. Potencjalne obowiązki Wnioskodawcy miałyby charakter płatniczy. Ich istnienie (brak istnienia) ma charakter następczy w stosunku do oceny, czy przychód podatkowy w przypadkach określonych w pkt 1-5 uzyskują Klienci. Przedmiotem oceny jest stosowanie w tych przypadkach art. 11, art. 21 ust. 1 pkt 68 oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosowanie ostatniego z przepisów - przez płatnika - jest pochodną ustalenia samego faktu powstania przychodu. Przy takim ujęciu problemu w rubryce 14 wniosku należy zaznaczyć pozycję nr 2 - "płatnik".

Wniosek o wydanie interpretacji dotyczy przyszłego zdarzenia, w którym zgodnie z zakładanym stanem faktycznym Klienci nie otrzymują punktów (bonów, nagród) w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. W opisie stanowiska Wnioskodawcy stwierdzono, że "Opisane powyżej zasady opodatkowania nie mają zastosowania w przypadku, gdyby Klient dokonując zakupów w programie działał w zakresie działalności gospodarczej". Przyszłe zdarzenie oraz stanowisko Wnioskodawcy dotyczy więc przypadków, gdy Klienci nie otrzymują punktów (bonów, nagród) w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.

Wniosek o wydanie interpretacji dotyczy przyszłego zdarzenia, w którym zgodnie z zakładanym stanem faktycznym wartość pieniężna nagród nie może przekroczyć 760 zł W opisie stanu faktycznego stwierdzono również, że "Klienci będą mogli wymieniać punkty u Uczestników na bony towarowe wydawane w nominałach 20 zł lub wielokrotności tej kwoty (40 zł, 60 zł itd., nie więcej niż 760 zł)". W opisie stanowiska Wnioskodawcy wskazano zaś, że "Limit kwotowy zwolnienia jest elementem warunkującym zwolnienie. W razie jego przekroczenia zwolnienie nie ma zastosowania, przychód z tytułu sprzedaży premiowej jest zaś opodatkowany zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 updf". Przyszłe zdarzenie oraz stanowisko Wnioskodawcy dotyczy więc przypadków, gdy wartość pieniężna nagród nie może przekroczyć 760 zł.

W programie lojalnościowym może wziąć udział nieograniczony krąg Klientów. Warunki uczestnictwa zakładają bowiem, że uczestnikiem programu może być każda osoba fizyczna, która ukończyła 16 lat i posiada, co najmniej ograniczoną zdolność do czynności prawnych, zamieszkuje na terytorium Polski i dokonuje transakcji w sieci Placówek Handlowych objętych Programem Lojalnościowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pytania wynikają z treści wniosku i uzupełnienia do wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Rejestrowanie punktów na karcie Klienta nie rodzi przychodu podatkowego tej osoby. Punkty są jedynie formą rejestracji wartości zakupów Klienta w ramach programu, przekładanych na potencjalne prawo do odebrania określonej wartości nagrody. Punkty same w sobie nie są przedmiotem świadczenia na rzecz Klienta ze strony Wnioskodawcy (oraz innych osób partycypujących w programie). Nie stanowią one świadczenia pieniężnego, wartości pieniężnej, przysporzenia rzeczowego oraz nieodpłatnego świadczenia (usługi). Punkty nie zaspakajają żadnych potrzeb osobistych, prawnych itp. Klienta. Nie są również przedmiotem obrotu. W świetle powyższego należy je uznać za element organizacyjny (ewidencyjny) programu, nietworzący przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 updf.

W związku z brakiem uzyskania przychodu na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z wydania nagrody, określone w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2. Wymiana (przeliczenie) punktów na bon towarowy określonej wartości nominalnej oraz wydanie takiego bonu Klientowi rodzi przychód podatkowy. W wyniku realizacji swojego uprawnienia osoby partycypującej w programie, Klient uzyskuje rzeczywiste przysporzenie majątkowe - bon towarowy uprawniający do "zapłaty" części ceny towaru. Pomimo ograniczeń w dysponowaniu bonem (nie podlega on odsprzedaży, powinien być wykorzystany przez Klienta w określonym czasie i miejscu, nie podlega wymianie na gotówkę) bon będący znakiem legitymacyjnym pokrywającym płatność ceny stanowi przedmiot przysporzenia Klienta, a zatem rodzi przychód podatkowy.

Przychód z tytułu otrzymania bonu jest przychodem z tytułu otrzymania nagrody związanej ze sprzedażą premiową. Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 68 updf, wolna od podatku jest "wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności".

W powołanym powyżej art. 21 ust. 1 pkt 68 updf jako przesłanki zwolnienia można wyróżnić:

* uzyskanie nagrody,

* causę uzyskania w postaci sprzedaży premiowej,

* limit kwotowy zwolnienia,

* brak uzyskania nagrody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przedmiotem zwolnienia jest "nagroda". Słowo to nie posiada swojego desygnatu prawnego. Zgodnie z wykładnią językową oznacza ono "wyróżnienie moralne lub materialne za położone zasługi, osiągnięte wyniki itp. suma pieniężna, dyplom, odznaczenie, wartościowy przedmiot itp. będące formą uznania lub wyróżnienia za dobre wyniki, osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, zawodach itp". Przedmiotem nagrody mogą być więc rzeczy materialne i dobra niematerialne.

Pojęcie nagrody obejmuje nawet dobra o charakterze moralnym. Oznacza to, że nie rodzaj świadczenia decyduje o nagrodzie, a causa jego przyznania. Nagrodą mogą być więc również znaki legitymacyjne uprawniające do odebrania innego świadczenia lub pokrycia części ceny jego płatności.

Przepis podatkowy stanowiąc o zwolnieniu od opodatkowania "nagród związanych ze sprzedażą premiową", oznacza, że takie zdarzenie powinno być przyczyną wydania "nagrody". Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia sprzedaży premiowej. W interpretacjach skarbowych ustalono jednak definicję pojęcia, powszechnie stosowaną w praktyce skarbowej. Np. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 1 lutego 2012 r. (IPTPB1/415-270/11-2/MD) stwierdził, że "Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie - Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. W związku z powyższym dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni. Stosując wykładnię językową wyrażenia "sprzedaż premiowa" zauważyć należy, iż składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu "sprzedaż" oraz "premiowa". Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). (...) Termin "premia", "premiowa" nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii. (...) Nagrody w każdym z opisanych programów, otrzymuje klient za dokonanie określonych zakupów od sprzedawcy usługi. Warunkiem otrzymania nagrody we wszystkich trzech opisanych programach jest dokonanie zakupu usługi. Ponadto wszystkie programy skierowane są do klientów Spółki.

W opisywanym stanie faktycznym spełnione są elementy definiujące sprzedaż premiową. Istnieje automatyczna zależność pomiędzy dokonywaniem przez Klientów zakupów w ramach programu i uzyskaniem przez nich prawa do świadczenia. Limit kwotowy zwolnienia jest elementem warunkującym zwolnienie. W razie jego przekroczenia zwolnienie nie ma zastosowania, przychód z tytułu sprzedaży premiowej jest zaś opodatkowany zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 updf. Opisane powyżej zasady opodatkowania nie mają zastosowania w przypadku, gdyby Klient dokonując zakupów w programie działał w zakresie działalności gospodarczej.

W związku z brakiem uzyskania przychodu na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z wydania nagrody określonej w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 3. Otrzymanie bonu rodzi przychód podatkowy. Wykorzystanie bonu do "zapłaty" części ceny nie rodzi kolejnego przysporzenia. Jest to wykorzystanie bonu o wartości nominalnej rozpoznanej już uprzednio jako przychód podatkowy Klienta. W związku z brakiem uzyskania przychodu na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z wydania nagrody określonej w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 4. W przypadku bezpośredniego wydania nagrody rzeczowej również mamy do czynienia z przychodem w postaci nagrody z tytułu sprzedaży premiowej. Inna forma organizacyjna wydania nagrody (brak bonu towarowego, wydanie jako nagrody bezpośrednio towaru znajdującego się na liście nagród) nie wpływa na causę prawną jego wydania. Nadal jest to efekt przeliczenia bezpośrednio na wybraną rzecz (nagrodę) punktów wynikających z dokonywania zakupów w ramach programu nabitych na kartę Klienta.

W związku z brakiem uzyskania przychodu na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z wydania nagrody określonej w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 5. "Przekazanie" punktów na cele charytatywne nie rodzi przychodu Klienta. Podmiot ten nie uzyskał żadnego przysporzenia, gdyż zrezygnował z realizacji swojego prawa (wymiany punktów na bon lub nagrodę), wskazując inny podmiot uprawniony do świadczenia. Po stronie Klienta brak jest zatem uzyskania przychodu.

W związku z brakiem uzyskania przychodu na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika wynikające z wydania nagrody określonej w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego wynika z treści wniosku i uzupełnienia do wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Przepis art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Z kolei art. 11 ust. 2b ustawy stanowi, iż jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie zdefiniował przy tym tego pojęcia. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

"Sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży zawartą pomiędzy sprzedawcą a kupującym, połączoną z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy wyłącznie osób fizycznych otrzymujących nagrody w związku z zawarciem umowy sprzedaży w swoim imieniu i na swoją rzecz, pod warunkiem, że sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez te osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Zatem, daną czynność można uznać za sprzedaż premiową jeżeli:

* dochodzi do wydania nagrody z racji nabycia towaru lub usługi;

* nagroda przyznawana jest każdemu nabywcy, który spełnia określone przez sprzedającego warunki zakupu;

* nagroda nie zostaje przyznana w pieniądzach ani towarach lub usługach, które sprzedano nabywcy.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem "sprzedaż premiowa", to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie - Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. W związku z powyższym dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia "sprzedaż premiowa" zauważyć należy, iż składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu "sprzedaż" oraz "premiowa".

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). I tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin "premia", "premiowa" nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś. Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, zdaniem tutejszego organu podatkowego "sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca pełni funkcję Uczestnika w programie lojalnościowym. Możliwość przystąpienia do programu mają również klienci sklepów detalicznych prowadzonych przez Uczestników (zwani Klientami). Klientami są oby fizyczne. Z chwilą dokonania zakupu towarów w sklepach objętym programem (u Uczestników), Klienci mogą złożyć wniosek o wydanie karty P. Partner i przystąpić do programu. Za dokonane u Uczestnika programu zakupy, na karty Klientów nabijane są punkty, które Klienci mogą zamienić na nagrody w postaci bonów towarowych lub nagród rzeczowych. Bony będą wykorzystywane przez Klientów do "zapłaty" za nabywane przez nich towary handlowe wyłącznie w tych sklepach Uczestników, które te bony wydały (w tym u Wnioskodawcy). Drugą możliwością realizacji przez Klienta zebranych na karcie punktów, jest zamiana punktów na nagrody rzeczowe oferowane przez Partnera albo Uczestnika. Każdej nagrodzie przypisana jest w folderze lub ulotce określona ilość punktów, które uprawniają Klienta do odbioru nagrody zgodnie z jego wyborem.

Jeszcze innym sposobem realizacji punktów przez Klientów, jest możliwość wsparcia organizacji pożytku publicznego (Fundacji), poprzez przekazanie jej punktów zgromadzonych na karcie Klienta.

Klienci nie otrzymują punktów (bonów, nagród) w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Wartość pieniężna bonów jak i nagród rzeczowych nie może przekroczyć 760 zł W programie lojalnościowym może wziąć udział nieograniczony krąg Klientów.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że w sytuacji uzyskania "nabicia" na karcie Klienta punktów za dokonane u Uczestnika programu zakupy, nie powoduje po stronie Klienta przysporzenia majątku mającego konkretny wymiar finansowy. Do przysporzenia majątku Klienta nie dochodzi również w sytuacji wsparcia przez niego organizacji pożytku publicznego (Fundacji), poprzez przekazanie jej punktów zgromadzonych na karcie punktów. Tym samym w związku z powyższym po stronie Klienta nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przychód podatkowy po stronie Klienta powstaje w przypadku otrzymania przez niego bonu towarowego o określonej wartości nominalnej lub otrzymania nagrody rzeczowej w zamian za wymianę (przeliczenie) zgromadzonych na karcie punktów. W tej sytuacji Klient uzyskuje przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy. Jednakże należy zauważyć, że w związku wymianą przez Klienta zgromadzonych na karcie punktów na bon towarowy przychód powstaje jedynie w momencie jego otrzymania. W konsekwencji po stronie Klienta nie powstanie już przychód w związku z realizacją bonu towarowego, tj. wykorzystania go do zapłaty części ceny kupowanego towaru.

W przedmiotowej sprawie bony towarowe oraz nagrody rzeczowe przekazane Klientom w zamian za zgromadzone na karcie punkty uzyskane za dokonane u Uczestnika programu zakupy, można uznać za nagrody związane ze sprzedażą premiową. W związku z tym jako nagrody uzyskane w sprzedaży premiowej, otrzymane przez Klienta w ramach programu lojalnościowego, w sytuacji gdy wartość nagrody nie przekracza 760 zł, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika.

Reasumując, uzyskanie ("nabicie") punktów na karcie Klienta nie zrodzi po jego stronie przychodu.

Zamiana (wykorzystanie) punktów na bon towarowy zrodzi przychód korzystający ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykorzystanie bonu do zapłaty części ceny towaru nie zrodzi przychodu Klienta.

Odebranie nagrody rzeczowej przez Klienta zrodzi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wsparcie organizacji pożytku publicznego (Fundacji), poprzez przekazanie jej punktów zgromadzonych na karcie Klienta nie zrodzi przychodu Klienta.

W związku powyższym w przedmiotowej sprawie na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.