ILPB1/415-1046/10-3/AGr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu 17 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie wartości początkowej nieruchomości wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej (zwanej dalej "Spółka,"). Drugim wspólnikiem w Spółce jest inna osoba fizyczna (żona Wnioskodawcy). Wnioskodawca wraz z żoną rozważa wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu). Przedmiotem aportu byłyby nieruchomości.

Jako aport mógłby zostać wniesiony:

* grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego do zabudowy,

* grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego częściowo do zabudowy,

* grunt zabudowany wraz z budynkami mieszkalnymi znajdującymi się na tym gruncie,

* grunty z naniesieniami budowlanymi stanowiącymi budynek mieszkalny w trakcie realizacji.

(dalej jako "Nieruchomości").

Obecnie Nieruchomości stanowią współwłasność Wnioskodawcy i zaliczane są do jego majątku prywatnego (majątku objętego wspólnością małżeńską). Nieruchomości, które stanowiłyby przedmiot aportu, nie są i nie były wykorzystywane w celach prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. w związku z powyższym Nieruchomości nie będą u Wnioskodawcy spełniać warunków do uznania ich za środek trwały, nie będą również służyły do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Wniesienie Nieruchomości jako aportu do Spółki nastąpiłoby przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Na dzień wniesienia aportu ustalona zostałaby wartość rynkowa Nieruchomości. Innymi słowy, Nieruchomości, które stanowiłyby przedmiot aportu, byłyby wniesione do Spółki przy uwzględnieniu ich wartości rynkowej.

Po wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości przez Wnioskodawcę, przedmiot aportu stałby się własnością Spółki i byłby wykorzystywany przez Spółkę w celu prowadzenia działalności gospodarczej, co będzie się wiązało z wykazaniem go w ewidencji środków trwałych.

Niewykluczone jest, że Nieruchomości będą przedmiotem odpłatnego zbycia. Możliwe, iż transakcja ta dokonana będzie w ciągu 12 miesięcy od wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki, bądź też zbycie nastąpi później.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Jaki będzie koszt uzyskania przychodu, ustalany dla Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży przez Spółkę Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży przez Spółkę Nieruchomości kosztem uzyskania przychodu będzie wartość wykazana w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, tj. wartość netto środków trwałych.

Ponadto należy zauważyć, iż Spółka zbywa odpłatnie składnik swojego majątku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sytuację taką reguluje art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który expressis verbis stwierdza, iż dochodem w takim przypadku będzie różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych. Innymi słowy kosztem jest wartość netto zbywanego środka trwałego. Przepis ten, odwołując się do art. 14 ww. ustawy, zwraca uwagę, iż stosuje się go wyłącznie do sytuacji odpłatnego zbywania składników majątku wykorzystywanych w związku z działalnością gospodarczą. Wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych jest zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

"Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...) uważa się (...) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartości poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości tynkowej, z dnia wniesienia wkładu."

Za wartość rynkową należy uznać cenę rynkową stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia, jak zostało stwierdzone w art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taka wykładnia przepisów zyskuje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wydanej 1 września 2009 r. (sygn. IPPB1/415-464/09-6/MT) Organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika; który stwierdził, iż "W przypadku sprzedaży Nieruchomości przez spółkę osobową dochód stanowiący podstawę opodatkowania obliczony zostanie jako różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia Nieruchomości a wartością Nieruchomości przyjętą na potrzeby wyceny wkładu wniesionego do spółki osobowej."

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 marca 2009 r. (sygn. IBPBI/1/415-192/09/ZK). Organ stwierdził, iż "w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku trwałego kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych składników pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, czyli kwota stanowiąca niezamortyzowaną część wartości tych środków trwałych. (...) Zatem w razie zbycia przez Spółkę komandytową wniesionej do niej w formie aportu nieruchomości gruntowej wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym, uznanych za środki trwałe w tej Spółce, koszt uzyskania przychodu stanowić będzie (...) w przypadku budynku mieszkalnego - wartość początkowa tego budynku ustalona przez wspólników na dzień wniesienia aportu (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia) pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych (w przypadku podjęcia decyzji o jego amortyzacji)."

Do analogicznego wniosku doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 20 kwietnia 2009 r. (ILPB1/415W-14/09-2/AP), w której stwierdził: "W przypadku sprzedaży przez spółkę osobową nieruchomości wniesionej do niej aportem, uzyskany przychód może zostać pomniejszony o koszty uzyskania przychodów w wysokości nieruchomości uwzględnionej w akcie notarialnym dokumentującym wniesienie wkładu do spółki osobowej, pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne poszczególnych składników majątku wchodzących w skład tejże nieruchomości, dokonane przez spółkę osobową przed sprzedażą."

Tak też stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB1/415-594/08-3/EC), zgodnie z którym "z przepisów tych wynika jasno, iż dochód do opodatkowania dla osób fizycznych stanowi przychód pomniejszony o wartość początkową środka trwałego uwzględniającą dokonane odpisy amortyzacyjne. Zasada uznawania za koszt uzyskania przychodu wartości nieruchomości (ceny nabycia) zapisanej w księgach spółki powinna znaleźć zastosowanie także w przypadku zapisania przedmiotowej nieruchomości w księgach Spółki komandytowej 2 jako środka obrotowego. Brak bowiem podstaw normatywnych, do przyjęcia innej metody podatkowego rozliczenia sprzedaży takiego składnika majątku Spółki komandytowej 2." Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. lPPB1/415-344/10-3/ES.

Takie rozumienie przepisów nie budzi żadnych wątpliwości, gdyż skoro odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być kosztem podatkowym, to również niezamortyzowana jeszcze wartości początkowa tj. wartość netto, powinna być kosztem podatkowym. Gdyby bowiem do sprzedaży nie doszło, to cała wartość początkowa stałaby się kosztem poprzez odpisy amortyzacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wartości początkowej nieruchomości wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej rozstrzygnięto w dniu 15 grudnia 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1046/10-2/AGr.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.