ILPB1/415-102/12-2/IM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-102/12-2/IM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poprawności księgowania dokumentów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poprawności księgowania dokumentów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej (kurniki z kurami nieśnymi), rozliczając się jak rolnik ryczałtowy PIT7/7 decyzją w sprawie wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, miesięcznymi zaliczkami ustalonymi przez ww. decyzję.

Ze względu na możliwość tańszego zakupu paszy bezpośrednio u producenta Zainteresowany otworzył w styczniu 2011 r. firmę zajmującą się sprzedażą paszy tegoż producenta, dla odbiorców detalicznych. Firma ta opodatkowana jest na zasadach ogólnych z ewidencją PKPiR. Wnioskodawca sprzedaje paszę odbiorcom detalicznym ewidencjonując ją na kasie fiskalnej, natomiast paszę na potrzeby działów specjalnych produkcji rolnej wydaje dokumentem wewnętrznym o nazwie Wydanie magazynowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poprawną formą jest księgowanie w PKPiR dokumentów Wydanie magazynowe, wystawianych przy zużywaniu paszy dla działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawcy, w kolumnie 10 PKPiR, tj. "Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu" ze znakiem minus, czy Zainteresowany musi sobie wystawić jakiś inny dokument wewnętrzny i kopie wpisywać w kolumnie 7 PKPiR, tj. "Wartość sprzedanych towarów i usług".

Zdaniem Wnioskodawcy, poprawną formą jest księgowanie w pozycji 10 PKPiR, tj. "Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu" za znakiem minus, paszy wydanej dokumentem wewnętrznym na potrzeby działów specjalnych produkcji rolnej Zainteresowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłami przychodów są: pozarolnicza działalność gospodarcza wymieniona w punkcie 3 oraz działy specjalne produkcji rolnej wymienione w punkcie 4.

Za pozarolniczą działalność gospodarczą, zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a.

wytwórcza, budowlana handlowa, usługowa,

b.

polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Odrębnym źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych są również działy specjalne produkcji rolnej (art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy). Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy, są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Osoby osiągające przychód z działów specjalnych produkcji rolnej mogą wybrać jeden z dwóch sposobów opodatkowania dochodu z tego źródła. Wybór tego sposobu należy do podatnika. Podstawą opodatkowania może być:

* dochód rzeczywisty - ustalony na podstawie prowadzonej ewidencji zdarzeń gospodarczych w postaci ksiąg podatkowych,

* dochód szacunkowy - ustalony przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego na podstawie przeciętnej, prawdopodobnej dochodowości określonego rodzaju produkcji i jej rozmiarów, przy zastosowaniu norm szacunkowych wskazanych w art. 24 ust. 4a-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca osiąga dochody z obu wyżej wymienionych źródeł. Przy czym źródła te nie są ze sobą powiązane, co do zakresu. Paszę zakupioną w celach handlowych, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, Zainteresowany wykorzystuje w działach specjalnych produkcji rolnej, z których dochód opodatkowany jest na podstawie norm szacunkowych.

Towar ten zatem Wnioskodawca zużywa w celach osiągnięcia przychodu z innego źródła, z którego dochód opodatkowany jest na podstawie norm szacunkowych ustalonych decyzją właściwego organu podatkowego.

Wydatki na zakup paszy używanej na potrzeby działów specjalnych produkcji rolnej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, a przekazanie towarów z pozarolniczej działalności gospodarczej do działów specjalnych produkcji rolnej u tego samego podatnika nie powoduje powstania przychodu z tego źródła.

W opisanym przez Wnioskodawcę przypadku, zdaniem tutejszego organu podatkowego, Zainteresowany powinien przed poniesieniem wydatku rozgraniczyć, czy zakup paszy stanowić będzie zakup towaru handlowego, czy też koszt dotyczący przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na zakup paszy w celach handlowych stanowić będzie koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a należne kwoty z jego sprzedaży stanowić będą przychód z tego tytułu. Część paszy zakupionej przez Zainteresowanego w celach wykorzystania w prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej pozostawać winna poza obiegiem księgowym firmy.

Poniesione wydatki na zakup towarów handlowych, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią koszt uzyskania przychodu i ewidencjonuje się je w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jednakże przekazanie ich do "działów specjalnych produkcji rolnej" powoduje, że wydatek poniesiony na zakup paszy traci związek z przychodem uzyskiwanym z pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu i winien być skorygowany zapis w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w momencie przekazania towaru.

W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, o których mowa w § 12-16.

Zgodnie z treścią § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1.

faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub

2.

inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a.

wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

b.

datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

c.

przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d.

podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Stosownie do treści § 13 ww. rozporządzenia za dowody księgowe uważa się również:

1.

dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;

2.

noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;

3.

dowody przesunięć;

4.

dowody opłat pocztowych i bankowych;

5.

inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Cytowane wyżej przepisy rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wskazują, iż za dowód księgowy może zostać uznany dokument dotyczący przesunięcia towarów, wystawiony zgodnie ze wskazanymi w tych przepisach zasadami. Przepisy te nie oceniają nazewnictwa tych dokumentów, wskazując jedynie na elementy tego dokumentu, które winien zawierać.

Reasumując, prawidłowym jest w przedmiotowej sprawie skorygowanie zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie posiadanego dowodu księgowego poprzez umniejszenie przychodów w kol. 10 księgi ze znakiem "minus".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl