ILPB1/415-1015/13-2/AMN - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczeń rekompensujących, czynszów przejściowych oraz czynszów dzierżawnych, wypłacanych w związku z budową sieci elektroenergetycznych w ramach budowy farmy wiatrowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń rekompensujących, czynszów przejściowych oraz czynszów dzierżawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń rekompensujących, czynszów przejściowych oraz czynszów dzierżawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi inwestycję polegającą na budowie farmy wiatrowej. W tym celu Spółka uzyskała wszelkie niezbędne decyzje administracyjne, w szczególności:

* pozwolenie na budowę farmy wiatrowej (dotyczące budowy elektrowni wiatrowych wraz z drogami dojazdowymi, placami montażowymi i linią kablową), wydane przez właściwego starostę powiatowego, a także

* pozwolenia na inwestycję polegającą na budowie linii kablowej wysokiego napięcia 110 kV wraz z linią optotelekomunikacyjną dla potrzeb farmy wiatrowej #8722; wydane przez właściwego prezydenta miasta.

W związku z budową sieci elektroenergetycznych w ramach ww. inwestycji Spółka zawiera w wielu przypadkach z właścicielami gruntów, przez które zgodnie z projektem przebiega sieć, umowy dzierżawy gruntu. Spółka w szczególności dzierżawi grunty niezbędne do przeprowadzenia prac przygotowawczych związanych z wyznaczaniem działek i wyłączane w związku z tym z produkcji rolnej z przeznaczeniem na posadowienie i eksploatację elektrowni wiatrowych wraz z infrastrukturą #8722; celem budowy, eksploatacji i utrzymania elektrowni wiatrowych wraz z urządzeniami pomocniczymi i drogami dojazdowymi.

W związku z zawieranymi umowami Spółka wypłaca wydzierżawiającym grunty rolnikom trzy rodzaje świadczeń:

* świadczenia rekompensujące,

* czynsze przejściowe,

* czynsze dzierżawne.

Zgodnie z zapisami przykładowej umowy dzierżawy zawartej przez Spółkę, pod pojęciem świadczenia rekompensującego strony rozumieją jednorazowe świadczenie pieniężne z tytułu zawarcia umowy. Jest ono wypłacane co do zasady w chwili podpisania umowy i ma rekompensować ewentualne straty lub utrudnienia w produkcji rolnej jakie powstać mogą w związku z zawartą umową. Strony traktują ww. roszczenie jako niezwiązane z dostawą towarów i świadczeniem usług i w związku z tym nie podlegające VAT. Wypłata świadczenia wyczerpuje zgodnie z umową wszelkie ewentualne roszczenia wydzierżawiającego wobec Spółki z tytułu odszkodowania za poniesione szkody w produkcji rolnej w minionym okresie.

Od 1 stycznia roku następującego po roku, w którym wypłacono świadczenie rekompensujące, aż do momentu rozpoczęcia budowy elektrowni wiatrowej Spółka wypłacać ma wydzierżawiającemu zaliczkę na poczet czynszu przejściowego. Suma wypłaconych zaliczek podlegać będzie rozliczeniu przy wypłacie pierwszego czynszu przejściowego.

Umowa stanowi dalej, że po dokonaniu demarkacji działki i rozpoczęciu budowy elektrowni wiatrowych Spółka będzie wypłacała wydzierżawiającemu czynsz przejściowy. Natomiast po wybudowaniu elektrowni Spółka płacić ma wydzierżawiającemu roczny czynsz dzierżawny w określonej kwocie za każdą wybudowaną elektrownię, przy czym roszczenie o zapłatę czynszu powstać ma po raz pierwszy dopiero za rok kalendarzowy w którym nastąpi uruchomienie każdej kolejnej elektrowni wiatrowej.

Strony ustaliły w umowie, że czynsz dzierżawny, czynsz dzierżawny przejściowy i wypłacane na jego poczet zaliczki oraz świadczenie rekompensujące wyczerpują wszelkie roszczenia wydzierżawiającego wobec Spółki z tytułu umowy jak również z tytułu ewentualnych jakichkolwiek szkód i strat doznanych przez wydzierżawiającego w związku z wykonaniem umowy, a w szczególności wynikających z:

* ograniczenia rolniczego użytkowania gruntów oraz wyłączenia powierzchni nieruchomości gruntowej spod rolniczego użytkowania,

* ograniczenia lub uniemożliwienia innego rodzaju użytkowania gruntów,

* zmniejszenia wartości rynkowej gruntów, związanego z posadowieniem na gruntach elektrowni wiatrowych i infrastruktury towarzyszącej oraz pozostawania w sąsiedztwie ich oddziaływania.

Spółka dodatkowo pragnie wskazać, że:

1. Grunty, o których mowa w stanie faktycznym złożonego przez Spółkę wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, wchodzą w skład gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.Zdaniem Spółki przedmiotowa inwestycja związana z budową farmy wiatrowej dotyczy budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

2. Zgodnie z tym przepisem, przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych. Inwestycja realizowana przez Spółkę, polegająca na budowie elektrowni wiatrowych wraz z drogami dojazdowymi, placami montażowymi i linią kablową mieści się w tak zdefiniowanej budowie urządzeń infrastruktury technicznej. Spółka pragnie też zauważyć, że znane jej interpretacje organów podatkowych potwierdzają, że budowę farmy wiatrowej należy zaliczać do urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 kwietnia 2011 r.).

3. Pojęcie odszkodowania nie zostało zdefiniowane na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 361 § 1 Kodeksu cywilnego, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Na podstawie tego przepisu można określić następujące przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej:

o związek przyczynowy między działaniem lub zaniechaniem zobowiązanego a powstałym skutkiem w postaci szkody,

o powstanie samej szkody,

o powodujące tę szkodę działania i zaniechania zobowiązanego.

W ocenie Spółki, właściwe jest traktowanie będących przedmiotem wniosku świadczeń jako odszkodowań z uwagi na fakt, że umowa w sposób jasny precyzuje, iż czynsz dzierżawny, czynsz dzierżawny przejściowy i wypłacane na jego poczet zaliczki oraz świadczenie rekompensujące wyczerpują wszelkie roszczenia w szczególności z tytułu ewentualnych jakichkolwiek szkód i strat doznanych przez wydzierżawiającego w związku z wykonaniem umowy, a w szczególności wynikających z:

* ograniczenia rolniczego użytkowania gruntów oraz wyłączenia powierzchni nieruchomości gruntowej spod rolniczego użytkowania,

* ograniczenia lub uniemożliwienia innego rodzaju użytkowania gruntów,

* zmniejszenia wartości rynkowej gruntów, związanego z posadowieniem na gruntach elektrowni wiatrowych i infrastruktury towarzyszącej oraz pozostawania w sąsiedztwie ich oddziaływania.

Zdaniem Spółki prawidłowym jest zatem przyjęcie, że zarówno świadczenia rekompensujące, czynsze przejściowe jak i czynsze dzierżawne powinny być traktowane jako odszkodowania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Każde bowiem z tych świadczeń jest wypłacano w związku z powstaniem (w przyszłości) szkody (polegającej na zaistnieniu wymienionych wyżej ograniczeń w zakresie użytkowania gruntów przez ich właściciela). Wystąpienie szkód pozostaje w ścisłym związku z inwestycją realizowaną przez Spółkę. Przy czym należy zauważyć, że zgodnie z zapisami umowy przytoczonej przez Spółkę we wniosku, świadczenie rekompensacyjne ma charakter wyłącznie odszkodowawczy #8722; ma ono rekompensować ewentualne straty lub utrudnienia w produkcji rolnej jakie powstać mogą w związku z zawartą umową. Również czynsze przejściowe i czynsze dzierżawne zawierają w sobie komponent świadczenia odszkodowawczego #8722; bowiem zgodnie z umową wyczerpują wszelkie roszczenia wydzierżawiającego wobec Spółki z tytułu umowy jak również z tytułu ewentualnych jakichkolwiek szkód i strat doznanych przez wydzierżawiającego w związku z wykonaniem umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec zacytowanego brzmienia postanowień umowy dzierżawy, właściwym jest traktowanie wypłacanych na podstawie takich umów świadczeń rekompensujących, czynszów przejściowych i czynszów dzierżawnych jako odszkodowań, korzystających ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanych w stanie faktycznym sytuacjach wypłata świadczeń korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o PIT i w związku z tym Spółka nie jest zobowiązana do wystawienia dokumentów PIT-8C.

Wskazać tu należy po pierwsze, że zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami (z pewnymi zastrzeżeniami pozostającymi bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, źródłami przychodów są:

Wobec tego, że wypłacone odszkodowania nie należą do żadnego ze źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o PIT, zdaniem Spółki stanowią one przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT.

Wniosek ten potwierdza brzmienie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W ocenie Spółki, sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wobec powyższego wypłacane przez Spółkę świadczenia o charakterze odszkodowawczym powinny być traktowane jako przychody z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Wniosek ten potwierdzają znane Spółce interpretacje organów podatkowych, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 lipca 2011 r. sygn. IBPBII/1/415-266/11/AŻ, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 marca 2009 r. sygn. IPPB2/415- 1626/08-4/AZ.

W przedmiotowej sytuacji należy jednak mieć na uwadze regulację art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o PIT, zgodnie z którym zwolnione są z podatku odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o PIT znajdzie zatem zastosowanie, o ile spełnione są następujące przesłanki:

Analizy wymaga zatem, czy w opisanej przez Spółkę sytuacji powyższe warunki są spełnione.

Ad. 1

Pytanie Spółki zawarte w niniejszym wniosku dotyczy wyłącznie świadczeń wypłacanych posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Warunek ten uznać należy zatem za spełniony.

Zdaniem Spółki, właściwe jest traktowanie będących przedmiotem wniosku świadczeń jako odszkodowań z uwagi na fakt, że umowa w sposób jasny precyzuje, że czynsz dzierżawny, czynsz dzierżawny przejściowy i wypłacane na jego poczet zaliczki oraz świadczenie rekompensujące wyczerpują wszelkie roszczenia w szczególności z tytułu ewentualnych jakichkolwiek szkód i strat doznanych przez wydzierżawiającego w związku z wykonaniem umowy, a w szczególności wynikających z:

* ograniczenia rolniczego użytkowania gruntów oraz wyłączenia powierzchni nieruchomości gruntowej spod rolniczego użytkowania,

* ograniczenia lub uniemożliwienia innego rodzaju użytkowania gruntów,

* zmniejszenia wartości rynkowej gruntów, związanego z posadowieniem na gruntach elektrowni wiatrowych i infrastruktury towarzyszącej oraz pozostawania w sąsiedztwie ich oddziaływania.

Zdaniem Spółki właściwym jest zatem przyjęcie, że zarówno świadczenia rekompensujące, czynsze przejściowe jaki czynsze dzierżawne powinny być traktowane jako odszkodowania.

Ad. 2

Opisany przez Spółkę stan faktyczny zakłada wypłatę przedmiotowych świadczeń na podstawie umowy dzierżawy. Przypadek ten mieści się zatem w dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o PIT.

Ad. 3

Zgodnie z brzmieniem analizowanego przepisu tytułem do wypłaty odszkodowania może być m.in. szkoda powstała w uprawach rolnych i drzewostanie. W tym kontekście należy zauważyć, że umowy dzierżawy zawarte przez Spółkę wskazują wprost, iż wypłacane przez Spółkę świadczenia stanowić mają rekompensatę m.in. za szkody powstałe w uprawach rolnych.

W od niesieniu do świadczenia rekompensującego postanowiono bowiem, że jego wypłata rekompensować ma ewentualne straty lub utrudnienia w produkcji rolnej jakie powstać mogą w związku z zawartą umową oraz, że wyczerpuje zgodnie z umową wszelkie ewentualne roszczenia wydzierżawiającego wobec Spółki z tytułu odszkodowania za poniesione szkody w produkcji rolnej w minionym okresie.

W odniesieniu natomiast do wszystkich świadczeń wynikających z umowy (tekst jedn.: do czynszu dzierżawnego, czynszu dzierżawnego przejściowego i wypłacanych na jego poczet zaliczek oraz świadczenia rekompensującego) umowa stanowi, że wyczerpują one wszelkie roszczenia wydzierżawiającego wobec Spółki z tytułu m.in. wszelkich szkód i strat doznanych przez wydzierżawiającego w związku z wykonaniem umowy, a wynikających z ograniczenia rolniczego użytkowania gruntów oraz wyłączenia powierzchni nieruchomości gruntowej spod rolniczego użytkowania. Uregulowanie to objęte jest zatem dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o PIT.

Ad. 4

Zwolnienie dotyczy m.in. budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie zaś z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Inwestycja realizowana przez Spółkę, polegająca na budowie elektrowni wiatrowych wraz z drogami dojazdowymi, placami montażowymi i siecią elektroenergetyczną mieści się w tak zdefiniowanej budowie urządzeń infrastruktury technicznej.

Ad. 5

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka uzyskała wszelkie niezbędne zezwolenia na realizację inwestycji, w szczególności pozwolenie na budowę farmy wiatrowej (dotyczące budowy elektrowni wiatrowych wraz z drogami dojazdowymi, placami montażowymi i linią kablową), wydane przez właściwego starostę powiatowego, a także pozwolenia na inwestycję polegającą na budowie linii kablowej wysokiego napięcia 110 kV wraz z linią optotelekomunikacyjną dla potrzeb farmy wiatrowej #8722; wydane przez właściwego prezydenta miasta.

Spółka działa zatem jako podmiot uprawniony w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o PIT.

Podsumowanie

Biorąc zatem pod uwagę, że w przedmiotowej sytuacji spełnione są wszystkie przesłanki z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o PIT, należy uznać, iż świadczenia wypłacane przez Spółkę na podstawie umowy dzierżawy korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy przy tym zauważyć, że stosownie do art. 42a ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz Urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jako, że w przedmiotowym przypadku przychody z tytułu wypłaty przedmiotowych świadczeń korzystają z ww. zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c ustawy o PIT, tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzania informacji PIT-8C w związku z wypłatą tych odszkodowań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6),

* inne źródła (pkt 9).

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Należy podkreślić, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej - powszechności i równości opodatkowania, a ich zastosowanie nie może odbywać się na podstawie wykładni rozszerzającej, tzn. muszą być interpretowane ściśle.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze także przepis art. 84 Konstytucji RP dotyczący zasady powszechności opodatkowania, stąd każdy wyjątek od tej zasady, w tym także ulga podatkowa, nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka w oparciu o decyzje administracyjne prowadzi inwestycję polegającą na budowie farmy wiatrowej. W związku z budową sieci elektroenergetycznych w ramach ww. inwestycji Spółka zawiera z właścicielami gruntów rolnych, przez które zgodnie z projektem przebiega sieć, umowy dzierżawy gruntu. Spółka w szczególności dzierżawi grunty niezbędne do przeprowadzenia prac przygotowawczych związanych z wyznaczaniem działek i wyłączane w związku z tym z produkcji rolnej z przeznaczeniem na posadowienie i eksploatację elektrowni wiatrowych wraz z infrastrukturą #8722; celem budowy, eksploatacji i utrzymania elektrowni wiatrowych wraz z urządzeniami pomocniczymi i drogami dojazdowymi. W związku z zawieranymi umowami Spółka wypłaca wydzierżawiającym grunty rolnikom świadczenia rekompensujące, czynsze przejściowe, czynsze dzierżawne, które #8722; zdaniem Spółki #8722; powinny być traktowane jako odszkodowania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Świadczenie rekompensujące, tj. jednorazowe świadczenie pieniężne z tytułu zawarcia umowy ma rekompensować ewentualne straty lub utrudnienia w produkcji rolnej jakie powstać mogą w związku z zawartą umową. Wypłata świadczenia wyczerpuje zgodnie z umową wszelkie ewentualne roszczenia wydzierżawiającego wobec Spółki z tytułu odszkodowania za poniesione szkody w produkcji rolnej. Czynsz dzierżawny, czynsz dzierżawny przejściowy i wypłacane na jego poczet zaliczki oraz świadczenie rekompensujące wyczerpują wszelkie roszczenia wydzierżawiającego wobec Spółki z tytułu umowy jak również z tytułu ewentualnych jakichkolwiek szkód i strat doznanych przez wydzierżawiającego w związku z wykonaniem umowy, a w szczególności wynikających z ograniczenia rolniczego użytkowania gruntów oraz wyłączenia powierzchni nieruchomości gruntowej spod rolniczego użytkowania, ograniczenia lub uniemożliwienia innego rodzaju użytkowania gruntów, zmniejszenia wartości rynkowej gruntów, związanego z posadowieniem na gruntach elektrowni wiatrowych i infrastruktury towarzyszącej oraz pozostawania w sąsiedztwie ich oddziaływania. Przedmiotowa inwestycja związana z budową farmy wiatrowej dotyczy budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Mając na uwadze przedstawiony opis oraz wymienione wcześniej przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że wypłacane przez Spółkę świadczenia, które - jak wskazano we wniosku - mają stanowić rekompensatę za ograniczenia w rolniczym użytkowaniu gruntów oraz wyłączenia powierzchni nieruchomości gruntowej spod rolniczego użytkowania, ograniczenia lub uniemożliwienia innego rodzaju użytkowania gruntów, a także za zmniejszenie wartości rynkowej gruntów, związane z posadowieniem na gruntach elektrowni wiatrowych i infrastruktury towarzyszącej oraz pozostawania w sąsiedztwie ich oddziaływania, nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem tut. organu świadczeń tych nie można przyporządkować do żadnej z kategorii, wymienionych w tym przepisie.

Czynsze (przejściowe i dzierżawne) stanowią bowiem wynagrodzenie za korzystanie przez Spółkę z wydzierżawianych od rolników gruntów. Świadczenie to nie jest zatem odszkodowaniem, lecz odpłatnością zaliczaną do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wypłacenie czynszu nie rodzi zatem skutku w postaci konieczności wystawienia informacji PIT-8C, albowiem informację tę wystawia się jedynie w przypadku postawienia do dyspozycji świadczeń, zaliczanych do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, tj. zaliczanych do innych źródeł.

Natomiast świadczenie rekompensacyjne stanowić będzie przychód, który zaliczyć należy do kategorii przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Uzyskiwane przez rolników przychody mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ww. ustawy tylko i wyłącznie z przypadku, gdy będą dotyczyły tych zdarzeń, które przepis ten literalnie wymienia, jak np. wskazane w lit. c tego przepisu odszkodowania z tytułu szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie.

Jednakże, jeśli wypłacane wynagrodzenie ma charakter świadczenia rekompensującego ewentualne straty o szeroko pojętym charakterze (co wynika z przedstawionego we wniosku opisu), to świadczenie to nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, mającego swe źródło w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w związku z wypłatą świadczenia rekompensacyjnego na Spółce ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.