ILPB1-2/4511-1-22/16-3/EO - Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 września 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1-2/4511-1-22/16-3/EO Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku (data wpływu 12 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży II części pola, które w 2003 r. zostało przekwalifikowane przez Radę Miasta X z ziemi rolniczej w teren inwestycyjny. Pierwszą część o powierzchni 2,88 ha Zainteresowany sprzedał w dniu 24 października 2007 r. firmie przemysłowej. Żadnych podatków Wnioskodawca wówczas nie płacił, pozostało mu około 4,62 ha pola.

Rodzice Zainteresowanego przepisali mu notarialnie pole w dniu 28 grudnia 1989 r. Wnioskodawca nie prowadził już żadnej produkcji rolnej. Po śmierci ojca Wnioskodawcy w 1996 r. pole przeszło w dzierżawę, potem było w użytkowaniu bezpłatnym przez rolnika od około 2000 r. aż do roku 2011.

W czerwcu 2011 r. Wnioskodawca zawarł z rolnikiem umowę dzierżawy na okres 10 lat z możliwością wypowiedzenia tej umowy w czasie 3 miesięcy.

Wnioskodawca z pola nie uzyskiwał żadnego dochodu poza paroma workami kartofli i zboża od użytkownika i dzierżawców.

Zainteresowany wskazuje, że nie jest podatnikiem podatku VAT, od około 2011 r. jest na chorobowym i rencie z KRUS-u. Prawo do renty skończyło się w czerwcu 2016 r. Dnia 5 lipca 2016 r. Wnioskodawca był na komisji lekarskiej i obecnie oczekuje na decyzję w przedmiocie dalszego uprawnienia do świadczeń z tytułu renty. Ze względu na stan zdrowia Zainteresowany nie nadaje się już do pracy fizycznej. W domu w A Wnioskodawca mieszka z 94 letnią matką oraz 64 letnią siostrą inwalidką.

Wnioskodawca wskazał, że pieniądze ze sprzedaży pola będą dzielone na 8 części między wszystkich członków rodziny, tak jak przy pierwszej sprzedaży.

Zainteresowany nie chciałby być zaskoczony po sprzedaży jakimś ewentualnym podatkiem, kiedy pieniądze zostaną już podzielone. Stan niepewności prawnej, finansowej, skarbowej nie może być zdaniem Wnioskodawcy dla niego zagrożeniem.

Wnioskodawca podkreśla, że nie ma żadnej produkcji rolnej, ani żadnego dochodu, nie jest podatnikiem podatku VAT i prosi o rzetelną odpowiedź w tej kwestii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy, gdyby Wnioskodawca sprzedał pole inwestycyjne o powierzchni około 4,62 ha, byłby zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że żadnej działalności gospodarczej nigdy nie prowadził i nie miał też żadnych dochodów, nie podlega żadnemu opodatkowaniu z tytułu ewentualnej sprzedaży pola.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie, jak również nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Analizując czy sprzedaż danej nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. prawa będzie stanowić źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym należy jednocześnie rozstrzygnąć, czy sprzedaż ta nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością - zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy jej rodziny.

Z analizowanego wniosku wynika, że Zainteresowany zamierza sprzedać nieruchomość gruntową nabytą w dniu 28 grudnia 1989 r., jak również, że zbycie przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że już w roku 1989 r. nie prowadził żadnej produkcji rolnej. W 2011 r. Zainteresowany zawarł z rolnikiem umowę dzierżawy na okres 10 lat, jak sam podkreśla, z pola nie miał żadnego dochodu poza paroma workami kartofli i zboża od użytkownika i dzierżawców. Z przedmiotowego wniosku nie wynika również, aby Wnioskodawca miał w planach dokonywanie jakichkolwiek nakładów na posiadaną nieruchomość.

W przedstawionej sytuacji istotne znaczenie dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma fakt nabycia ww. nieruchomości gruntowej w roku 1989 oraz brak przesłanki podlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. sprzedaży w wykonaniu działalności gospodarczej.

Reasumując: należy stwierdzić, że zamierzona sprzedaż prawa własności nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w roku 1989 nie będzie stanowiła dla Zainteresowanego źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie oraz przewidywana sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu rzeczonej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie informuje się, że w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl