ILPB1-2/4511-1-20/16-2/EO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym z dnia 20 lipca 2012 r. została zawarta przez Wnioskodawczynię umowa o dożywocie z A, zam. w B przy ul. C, w zamian za otrzymanie po jej śmierci lokalu mieszkalnego o pow. 28,40 m².

Po śmierci dożywotniczki w dniu 30 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni została właścicielką przedmiotowego mieszkania, które darowała w 1/2 części synowi D o wartości 30 000 zł i 1/2 sprzedała E za cenę 30 000 zł.

Od kwoty 30 000 zł. Wnioskodawczyni ma zapłacić podatek dochodowy lub wydać na remont własnego mieszkania. Do dnia 30 marca 2016 r. Zainteresowana wydała na remont kwotę około 28 000 zł. (materiały budowlane).

Gdy Wnioskodawczyni chciała rozliczyć się z podatku, urzędniczka Urzędu Skarbowego poinformowała ją, że nie należy się jej ulga podatkowa, gdyż przekazała mieszkanie synowi F w dniu 31 marca 2016 r. jako darowiznę.

Zainteresowana wskazuje, że mieszkanie przekazała synowi ponieważ jest w wieku 80 lat po przebytych operacjach (mastektomia, w marcu 2016 r. endoproteza biodra, ponadto choroba neurologiczna, cukrzyca, nadciśnienie, niedotlenienie mózgu).

Remont był dokonywany w celu poprawy warunków mieszkalnych z powodu niedołężności wieku starczego Wnioskodawczyni, również mieszkanie wymagało remontu kapitalnego po 45 latach.

Zainteresowana wyjaśnia, że obecnie i nadal aż do śmierci będzie zamieszkiwać razem z synem F. Wnioskodawczyni przepisała mieszkanie na syna F, aby uniknąć sporów między dziećmi po swojej śmierci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym przez Wnioskodawczynię przypadku może ona skorzystać z ulgi podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydany przepis prawny jest nieżyciowy i powinna ona skorzystać z ulgi podatkowej ponieważ nadal będzie zamieszkiwać wraz z synem F.

Wnioskodawczyni prosi o indywidualną interpretację opisanej sprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z treści wniosku wynika, że na podstawie aktu notarialnego z dnia 20 lipca 2012 r. nastąpiło zawarcie umowy dożywocia w zamian za co, po śmierci dożywotniczki, Wnioskodawczyni miała zostać właścicielką lokalu mieszkalnego. Po śmierci dożywotniczki, dnia 30 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni została właścicielką mieszkania W dniu 10 lipca 2014 r. Zainteresowana sprzedała 1/2 część tegoż mieszkania Pani Renacie Budnik za cenę 30 000 zł.

Zatem z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przed upływem 5 letniego terminu Wnioskodawczyni dokonała odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, a tym samym uzyskała z tego tytułu przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest zobowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni do dnia 30 marca 2016 r. z kwoty stanowiącej przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości wydatkowała kwotę około 28 000 zł na zakup materiałów budowlanych niezbędnych do przeprowadzenia remontu jej mieszkania, a w dniu 31 marca 2016 r. aktem notarialnym przekazała lokal mieszkalny synowi F w drodze darowizny.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy, jeśli nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, do których zaliczamy m.in. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji remontu. Jednakże korzystając z dorobku orzecznictwa warto zauważyć, że zdaniem NSA wyrażonym w wyroku z dnia 4 marca 1998 r. (ISA/Gd 886/96)"za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w określonym terminie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym wydatki, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Należy zauważyć, że powołany przepis przewiduje zwolnienie ze względu na "własne cele mieszkaniowe". Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis.

Podkreślenia wymaga, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem, oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Z analizy przedmiotowego wniosku wynika, że Zainteresowana przeznaczyła znaczącą część przychodu uzyskanego ze sprzedanej w lipcu 2014 r. nieruchomości na zakup materiałów budowlanych w celu przeprowadzenia remontu własnego mieszkania. Tak więc do dnia 30 marca 2016 r. Wnioskodawczyni wydała około 28 000 zł na własne cele mieszkaniowe. Jak sama wskazuje w treści wniosku "remont był dokonywany w celu poprawy warunków mieszkalnych z powodu niedołężności wieku starczego." Pokreślenia wymaga okoliczność, że Zainteresowana po przekazaniu synowi mieszkania 31 marca 2016 r., nadal w nim zamieszkuje z zamiarem pozostania w nim do końca swojego życia. W świetle powyższego nie budzi najmniejszych wątpliwości cel, jakim kierowała się Wnioskodawczyni przeznaczając na remont środki uzyskane z uprzednio sprzedanej nieruchomości.

Uwzględniając powyższe regulacje prawne stwierdzić należy, że darowizna lokalu mieszkalnego, wyremontowanego ze środków uzyskanych ze sprzedaży w 2014 r. udziału w prawie własności nieruchomości, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie wywiera wpływu na zwolnienie z podatku dochodu na podstawie ww. zwolnienia. W okresie wydatkowania środków Wnioskodawczyni była właścicielką tego lokalu i realizowała w nim własny cel mieszkaniowy. Należy zauważyć, że ustawa nie ogranicza możliwości dysponowania lokalem, na którego remont została wydatkowana kwota stanowiąca przychód ze sprzedaży nieruchomości. Innymi słowy, właściciel ma prawo do rozporządzania takim lokalem w sposób nieograniczony, tzn. może go zbyć i czynność ta nie spowoduje utraty prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 przywołanej ustawy, bowiem ustawa nie przewiduje utraty prawa do ulgi określonej tym przepisem, w przypadku zbycia dóbr (np. mieszkania czy domu) wyremontowanych z uzyskanego przychodu.

Reasumując w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni spełniła wszystkie przesłanki określone w ww. przepisach prawa, wobec czego może skorzystać z ulgi podatkowej w zakresie w jakim przeznaczyła uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przychód na własne cele mieszkaniowe.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.