ILPB1-2/4511-1-2/16-6/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2016 r. (data wpływu 22 lipca 2016 r.) oraz pismem z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. nr ILPP2-3/4512-1-1/16-4/WB ILPB1-2/4511-1-2/16-4/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Stronę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Stronę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Stronę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 8 sierpnia 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 10 sierpnia 2016 r.), zaś w dniu 19 sierpnia 2016 r. (data nadania 17 sierpnia 2016 r.) Strona uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące: stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 marca 2010 r. Zainteresowane nabyły w drodze umowy kupna-sprzedaży do współwłasności po 1/2 części, zawartej w formie aktu notarialnego w Kancelarii Notarialnej, nieruchomość, stanowiącą działki gruntu nr 31 o powierzchni 4,44 ha. Druga działka nr 34 zapisana w tej samej księdze wieczystej pozostała poza zakresem umowy.

Uchwałą Rady Gminy z dnia 20 września 2000 r. uchwalono dla tej nieruchomości miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który zachował moc obowiązującą do dnia dzisiejszego. Zgodnie z postanowieniami tego planu, działka ta została przeznaczona pod: teren zabudowy mieszkaniowej, mieszkaniowo-usługowej, a ponadto pod zabudowę stacji transformatorowej, ulice lokalne osiedlowe, ulicę dojazdową, teren realizacji celów publicznych. Na podstawie tego planu, na wniosek Zainteresowanych decyzją z dnia 18 grudnia 2014 r. Wójt Gminy wydał decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości na 32 działki, w tym jedna z nich (nr 31/10) została wydzielona pod drogę wewnętrzną. Umową zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 13 maja 2016 r. w Kancelarii Notarialnej Zainteresowane przekazały nieodpłatnie na rzecz Gminy działkę drogową nr 31/10.

Umową zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 27 maja 2016 r. w Kancelarii Notarialnej Zainteresowane sprzedały osobie trzeciej działki nr 31/5 i 31/17.

Obecnie zainteresowane noszą się z zamiarem sprzedaży pozostałych działek i w tym celu rozważają zawarcie stosownej umowy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami, zamierzają również poszukiwać kontrahentów tzw. pocztą pantoflową, przekazując wiadomość za pośrednictwem osób sobie znanych, nie wykluczają w przyszłości ogłoszenie zamiaru sprzedaży w lokalnej prasie oraz umieszczenia na terenie jednej z działek informacji w zamiarze sprzedaży.

Zainteresowane nie prowadzą działalności gospodarczej, nie są płatnikami podatku VAT. Druga zainteresowana jest matką Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podała, co następuje.

Współwłaściciele nabyli działki w celu dokonania lokaty oszczędności.

Od momentu nabycia przez pewien czas działki nie były w żaden sposób wykorzystywane. Dopiero w maju 2015 r. współwłaściciele zawarli ustną umowę z osobą trzecią zezwalając jej na bezczynszowe użytkowanie działek. Celem zawarcia tej umowy było uniknięcie pogarszania się jakości nieruchomości, porastania chwastami i krzakami.

Współwłaściciele nie ponieśli żadnych nakładów (uzbrojenie, ogrodzenie, urządzenie dróg) ani nie podjęli żadnych czynności prawnych, jak wystąpienie o warunki zabudowy w celu zwiększenia wartości i atrakcyjności działek. W dniu zakupu obowiązywał plan miejscowy, który stał się podstawą dokonania przez współwłaścicieli podziału nieruchomości. Nie mają również w planach dokonywania jakichkolwiek nakładów.

Druga Zainteresowana w dniu 16 czerwca 2009 r. nabyła udziały po 1/2 części w 2 nieruchomościach - zabudowanej o powierzchni 720 m² za kwotę 50 000 zł i niezabudowanej o powierzchni 1 148 m² za kwotę 15 000 zł.

Te działki graniczyły ze sobą i funkcjonalnie stanowiły jedną posesję, wpisane były w odrębnych księgach wieczystych. Działka o powierzchni 720 m² była zabudowana starym domem mieszkalnym w bardzo złym stanie technicznym. Druga Zainteresowana zakupiła ją w celu wyremontowania domu i zamieszkania tam. Ponieważ jednak okazało się, że remont kosztować będzie więcej niż pierwotnie się spodziewała, sprzedała udziały w styczniu 2015 r. za kwotę 250 000 zł.

Wnioskodawczyni zakupiła działkę budowlaną o powierzchni 787 m² w dniu 6 grudnia 2006 r. za kwotę 20 102 zł w celu zbudowania na niej domu mieszkalnego na własne potrzeby. Wobec zmiany planów życiowych w dniu 15 grudnia 2009 r. sprzedała działkę za 25 000 zł.

Obecnie współwłaściciele nie są właścicielami innych nieruchomości przeznaczonych do odsprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dokonana w dniu 27 maja 2016 r. sprzedaż działek 31/5 i 31/17 jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług - obecnie, jak również wobec dalszych sprzedaży?

2. Czy dokonana w dniu 27 maja 2016 r. sprzedaż działek 31/5 i 31/17 jest przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych - obecnie, jak również wobec dalszych sprzedaży?

3. Czy sprzedaż pozostałych działek będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

4. Czy sprzedaż pozostałych działek będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zarówno transakcja dokonana, jak i transakcje przyszłe, nie będą przedmiotem opodatkowania ani podatkiem od towarów i usług (dalej VAT), ani podatkiem dochodowym od osób fizycznych (p.d.o.f.).

UZASADNIENIE stanowiska w zakresie VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W tej sytuacji dla rozstrzygnięcia sprawy istotne jest, czy Zainteresowane wykonują działalność gospodarczą w rozumieniu powyższego przepisu.

Analiza orzecznictwa sądowego na kanwie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że dla oceny, czy dany podmiot prowadzi działalność gospodarczą nie jest istotny fakt zarejestrowania takiej działalności, opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne czy też faktyczne osiąganie zysku. Dla oceny istotne jest tutaj obiektywnie prowadzenie działalności zorganizowanej, w sposób ciągły, nakierowanej na osiągnięcie zysku, a jego działanie w ujęciu obiektywnym może do osiągnięcia takiego zysku doprowadzić.

Prowadzenie działalności gospodarczej należy jednak odróżnić od zarządu własnym majątkiem prywatnym. Trudność polega na tym, że niejednokrotnie zarówno przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą, jak i osoby nieprowadzące działalności gospodarczej zarządzające majątkiem prywatnym, podejmują takie same działania. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 5 listopada 2015 r. ws. I FSK 1077/14, stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w danej sprawie ustaleń wynika, że strona dokonująca sprzedaży gruntów zachowywała się tak jak handlowiec.

Zgodnie z orzecznictwem sądowym każdy przypadek powinien być oceniany indywidualnie. O prowadzeniu działalności gospodarczej nie przesądza samo w sobie:

* ilość transakcji,

* znaczne różnice między ceną zakupu a ceną sprzedaży, podział nieruchomości na mniejsze działki, uzyskanie decyzji w przedmiocie warunków zabudowy (por. wyroki WSA w Gdańsku ws. SA/Gd 876/15 i I SA/Gd 227/14, wyrok WSA w Krakowie ws. I SA/Kr 1836/14, wyrok WSA w Olsztynie ws. SA/Ol 766/13, wyrok NSA ws. I FSK 774/13. Zgodnie z wyrokiem NSA ws. I FSK 1290/13 o zakwalifikowaniu działania do działalności gospodarczej mogą przesądzić takie okoliczności jak (oceniane łącznie): krótki odstęp czasu między zakupem i sprzedażą, duża różnica między ceną zakupu a ceną sprzedaży, dokonywanie podobnych transakcji w następnych latach, zaangażowanie znacznych środków finansowych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, posiadanie np. z racji wykonywanego zawodu, wiedzy na temat możliwości zakupu i sprzedaży gruntów, ich wartości i przeznaczenia.

W niniejszej sprawie postępowanie Zainteresowanych nie uzasadnia uznania ich działalności jako działalności gospodarczej. Jednorazowo zakupiły większą nieruchomość do majątku prywatnego. Ich działanie mające na celu podniesienie wartości nieruchomości ograniczyło się do przeprowadzenia procedury mającej na celu podzielenie tych działek. Podział odbył się w ramach istniejącego już w dacie zakupu, aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie podjęły i nie podejmą żadnych działań marketingowych na skalę większą niż zwyczajowe zgłoszenie w prasie czy zlecenie sprawy pośrednikowi, nie posiadają również specjalistycznej wiedzy i doświadczenia w kwestiach związanych z obrotem nieruchomościami, nie prowadzą działalności gospodarczej. Takie działania wskazują, że Zainteresowane nie prowadzą działalności gospodarczej.

Wobec powyższego nie mieszczą się w definicji podatnika podatku VAT określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT, dokonana przez nich sprzedaż nie jest i nie będzie przedmiotem opodatkowania tym podatkiem. Pozostają w ścisłym związku rodzinnym, oparte na wzajemnym zaufaniu, bez sformalizowanych struktur: takich np. spółka. Ich przedsięwzięcie ma charakter zarządu majątkiem osobistym.

UZASADNIENIE w kwestii podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (p.d.o.f.), źródłem przychodów są m.in. przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przy założeniu, że Zainteresowane nie wykonują działalności gospodarczej, o czym szeroko mowa była wyżej, cytowany ostatnio przepis nie znajdzie zastosowania wobec upływu 5- letniego terminu, liczonego od końca roku zakupu nieruchomości.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 p.d.o.f., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Sprzedaż nieruchomości nie będzie związana z prowadzenie działalności gospodarczej, a zatem również na tej podstawie podatek dochodowy nie będzie należny. Kwestia prowadzenia działalności gospodarczej przez Zainteresowaną była omówiona wyżej.

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży działek, natomiast w przedmiocie zagadnienia dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży działek zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Analizując czy sprzedaż danej nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. prawa stanowi bądź będzie stanowić źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym należy jednocześnie rozstrzygnąć, czy sprzedaż ta nie nastąpiła oraz czy nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością - zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy jej rodziny.

Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano we wniosku i jego uzupełnieniu, w dniu 29 marca 2010 r. Zainteresowane w celu dokonania lokaty oszczędności nabyły w drodze umowy kupna-sprzedaży do współwłasności po 1/2 części, nieruchomość, stanowiącą działki gruntu nr 31 o powierzchni 4,44 ha. Na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego, na wniosek Zainteresowanych decyzją z dnia 18 grudnia 2014 r. wójt gminy wydał decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości na 32 działki, w tym jedna z nich (nr 31/10) została wydzielona pod drogę wewnętrzną. Umową zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 27 maja 2016 r. w kancelarii Notarialnej Notariusza Zainteresowane sprzedały osobie trzeciej działki nr 31/5 i 31/17. Obecnie zainteresowane noszą się z zamiarem sprzedaży pozostałych działek i w tym celu rozważają zawarcie stosownej umowy z pośrednikiem obrotu nieruchomościami, zamierzają również poszukiwać kontrahentów tzw. pocztą pantoflową, przekazując wiadomość za pośrednictwem osób sobie znanych, nie wykluczają w przyszłości ogłoszenie zamiaru sprzedaży w lokalnej prasie oraz umieszczenia na terenie jednej z działek informacji w zamiarze sprzedaży. Zainteresowane nie prowadzą działalności gospodarczej, nie są płatnikami podatku VAT. Od momentu nabycia przez pewien czas działki nie były w żaden sposób wykorzystywane. Dopiero w maju 2015 r. współwłaściciele zawarli ustną umowę z osobą trzecią zezwalając jej na bezczynszowe użytkowanie działek. Celem zawarcia tej umowy było uniknięcie pogarszania się jakości nieruchomości, porastania chwastami i krzakami. Współwłaściciele nie ponieśli żadnych nakładów (uzbrojenie, ogrodzenie, urządzenie dróg) ani nie podjęli żadnych czynności prawnych, jak wystąpienie o warunki zabudowy w celu zwiększenia wartości i atrakcyjności działek. Nie mają również w planach dokonywania jakichkolwiek nakładów. Obecnie współwłaściciele nie są właścicielami innych nieruchomości przeznaczonych do odsprzedaży.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące regulacje prawne, należy stwierdzić, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych dokonaną przez Zainteresowane sprzedaż działek o numerach: 31/5 i 31/17, jak również sprzedaż pozostałych działek wydzielonych z działki nr 31, należy zakwalifikować jako sprzedaż nieruchomości, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Opisane we wniosku nieruchomości należą bowiem do majątku osobistego (prywatnego) Zainteresowanych, nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży (w celach handlowych) i nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, ani udostępniane odpłatnie. Rzeczone transakcje należy więc rozpatrywać przez pryzmat uregulowań przywołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że za datę nabycia działek o numerach: 31/5 i 31/7, jak również innych działek wydzielonych z działki nr 31, należy uznać 29 marca 2010 r., pięcioletni termin - o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - upłynął z końcem roku 2015.

Reasumując: zbycie przez Zainteresowane ww. działek w roku 2016, jak również w latach późniejszych - tj. po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym Zainteresowane nabyły działkę, z której podziału powstały rzeczone działki - nie stanowi i nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że kwoty uzyskane z tychże sprzedaży, tak tej dokonanej w dniu 27 maja 2016 r., jak również z ww. sprzedaży zamierzonych, odpowiednio nie podlegają i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, przedstawione transakcja nie skutkują i nie będą skutkowały po stronie Zainteresowanych powstaniem obowiązku uiszczenia podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, należy wskazać, że przywołane w treści wniosku orzeczenia sądowoadministracyjne nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem tut. Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę na interpretację indywidualną wydaną na podstawie art. 14r. § 1 Ordynacji podatkowej wnosi się do sądu administracyjnego właściwego ze względu na siedzibę organu wydającego interpretację, czyli w niniejszej sprawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.