ILPB1-2/4511-1-143/16-3/TR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2016 r. (data wpływu 19 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania stypendium z Włoch - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania stypendium z Włoch.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 6 października 2016 r. nr ILPB1-2/4511-1-143/16-2/TR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 6 października 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 13 października 2016 r.), zaś w dniu 19 października 2016 r. (data nadania 18 października 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowana jest studentką pierwszego roku sześcioletnich studiów na Uniwersytecie we Włoszech. W roku 2015/2016 uniwersytet w celu promowania immatrykulacji studentów zagranicznych studiów magisterskich w języku angielskim, przeznaczył 35 000 euro fakultetowi Farmacji i Medycyny. Kryterium przyznania były osiągnięte wyniki w nauce. Do przyznania stypendium zakwalifikowało się 7 osób; na piątym miejscu znalazła się Zainteresowana. Kwota przeznaczona na jednego studenta to 5 000 euro.

Wnioskodawczyni studiuje za granicą, ale jest rezydentką Polski. Tu jest jej miejsce zamieszkania, zameldowania, całe centrum życiowe. We Włoszech przebywa tylko w celu pobierania nauki. Koszty zakupu książek i materiałów związanych z nauką są bardzo wysokie.

Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania sporządzona w Rzymie dnia 21 czerwca 1958 r. nie wyjaśnia dokładnie kwestii opodatkowania przyznanego Wnioskodawczyni stypendium w kwocie 5 000 euro.

W uzupełnieniu przedstawionego zdarzenia przyszłego Zainteresowana podała, co następuje.

Jest to stypendium dla studentów zagranicznych, rok akademicki 2015-2016, z przydziału środków finansowych, dekretem ministerialnym z dnia 4 listopada 2004 r., art. 11. Przydział środków finansowych nastąpił w ramach trzyletniego programu włoskiego systemu uniwersyteckiego skierowanego na pozyskanie studentów zagranicznych. Cel jaki posiadają fakultety i wydziały został zawarty w Planie na lata 2015-2016, a jest nim promowanie immatrykulacji studentów zagranicznych. Kwota 35 000,00 euro została przyznana pismem dyrektora wydziału umiędzynarodowienia Uniwersytetu fakultetowi Farmacji i Medycyny z przeznaczeniem na stypendia dla studentów zagranicznych studiów magisterskich w języku angielskim. Przetarg został opisany w Protokole z dnia 6 kwietnia 2016 r., ogłoszonym przez fakultet Farmacji i Medycyny. Biorąc pod uwagę przetarg, o którym mowa w protokole komisji z dnia 30 maja 2016 r. zostały zatwierdzone dokumenty określone w protokole z dnia 6 kwietnia 2016 r., dotyczące przyznania siedmiu stypendiów studentom zagranicznym, odbywającym studia magisterskie, stypendium zostało przyznane Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane stypendium jest w Polsce wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przyznane stypendium jest wolne od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni studiuje we Włoszech, ale jest rezydentką Polski. Tu jest jej miejsce zamieszkania, zameldowania, całe centrum życiowe. We Włoszech przebywa tylko w celu pobierania nauki. Zainteresowana jest studentką pierwszego roku sześcioletnich studiów na Uniwersytecie we Włoszech. W roku 2015/2016 uniwersytet w celu promowania immatrykulacji studentów zagranicznych studiów magisterskich w języku angielskim, przeznaczył 35 000 euro fakultetowi Farmacji i Medycyny. Kryterium przyznania były osiągnięte wyniki w nauce. Do przyznania stypendium zakwalifikowało się 7 osób; na piątym miejscu znalazła się Zainteresowana. Kwota przeznaczona na jednego studenta to 5 000 euro.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), należności otrzymywane na utrzymanie się, kształcenie się lub odbywanie praktyki przez studenta lub praktykanta, który przebywa w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie wyłącznie dla kształcenia się lub odbywania praktyki i który ma albo bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie będą opodatkowane w pierwszym Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Państwa.

Przepis art. 21 ust. 1 ww. umowy polsko-włoskiej odnosi się m.in. do polskich studentów, którzy przebywają we Włoszech wyłącznie dla kształcenia się lub odbywania praktyki i którzy mają albo bezpośrednio przed przybyciem do Włoch mieli miejsce zamieszkania w Polsce.

Z przepisu tego wynika, że we Włoszech nie są opodatkowane stypendia otrzymywane z Polski przez kształcącego się we Włoszech studenta. Nie oznacza to jednak, że w Polsce nie są opodatkowane stypendia otrzymywane przez tegoż studenta z Włoch. W celu ustalenia, czy takie stypendium jest opodatkowane w Polsce, należy uwzględnić przywołany wcześniej art. 3 polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, przedmiotowe stypendium podlega opodatkowaniu w państwie rezydencji Zainteresowanej, czyli w Polsce.

Wracając zatem na grunt polskich przepisów podatkowych, należy wskazać, co następuje.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa, w art. 10 ust. 1, rozróżnia źródła przychodów, wymieniając odrębnie m.in. przychód z innych źródeł (pkt 9).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności", świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na mocy będącego przedmiotem niniejszej interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 46, nie ma zastosowania do otrzymanych dochodów z tytułu realizacji projektu w ramach umowy o współpracy bliźniaczej (umowy twinningowej), zawartej na podstawie prawa wspólnotowego, zgodnie z którą instytucją wdrażającą jest instytucja polskiej administracji publicznej (art. 21 ust. 24 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do przedmiotowego zwolnienia winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Zastosowanie zwolnienia ukonstytuowanego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest możliwe po spełnieniu łącznie wymienionych w powyższej regulacji przesłanek, co oznacza, że dochód uzyskany przez podatnika musi pochodzić od podmiotów wymienionych w lit. a przepisu ze środków bezzwrotnej pomocy albo podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy, przyznanych jednostronnie przez te podmioty, bądź na podstawie umowy, ale zawartej z wymienionymi w tym przepisie podmiotami polskimi. Przy tym, zwolnienia nie stosuje się do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem. Poza tym, ww. zwolnienie przedmiotowe nie ma zastosowania do otrzymanych dochodów z tytułu realizacji projektu w ramach umowy o współpracy bliźniaczej (umowy twinningowej), zawartej na podstawie prawa wspólnotowego, zgodnie z którą instytucją wdrażającą jest instytucja polskiej administracji publicznej.

Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne znaczenie ma okoliczność, aby beneficjentem pomocy była Polska.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego, analizowane świadczenie jest włoskim stypendium dla studentów zagranicznych, z przydziału środków finansowych, przyznane włoskim dekretem ministerialnym. Przydział środków finansowych nastąpił w ramach trzyletniego programu włoskiego systemu uniwersyteckiego skierowanego na pozyskanie studentów zagranicznych. Cel jaki posiadają fakultety i wydziały został zawarty w Planie Performance na lata 2015-2016, a jest nim promowanie immatrykulacji studentów zagranicznych. Kwota 35 000,00 euro została przyznana pismem Dyrektora Wydziału Umiędzynarodowienia Uniwersytetu fakultetowi Farmacji i Medycyny z przeznaczeniem na stypendia dla studentów zagranicznych studiów magisterskich w języku angielskim.

Środki te nie są zatem przeznaczone jako bezzwrotna zagraniczna pomoc dla Polski. Wnioskodawczyni sama określiła je we wniosku jako stypendium przyznane jej osobie, jako zagranicznej studentce włoskiego uniwersytetu.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego przedmiotowe stypendium otrzymywane przez Zainteresowaną z Włoch nie korzysta z będącego przedmiotem niniejszego wniosku zwolnienia od podatku dochodowego, uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie zostały spełnione łącznie wszystkie przesłanki umożliwiające z niego skorzystanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Wnioskodawczynię i stanowiskiem Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.