ILPB1-2/4511-1-138/16-3/MKA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu dnia 1 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 września 2015 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo własności (aktem notarialnym) mieszkania po zmarłym w dniu 11 maja 2015 r. ojcu, w drodze działu spadku (nieodpłatnym zniesieniu współwłasności). W dniu 16 października 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie (akt notarialny) - czyli przed upływem 5 lat od nabycia prawa do mieszkania. Całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży Zainteresowana zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe. Będzie to:

Wnioskodawczyni, aby skorzystać ze zwolnienia z zapłaty podatku dochodowego, złożyła w terminie PIT-39.

Do mieszkania, w którym Wnioskodawczyni mieszka wraz z mężem, Zainteresowana posiada własnościowe prawo do lokalu - nabyte 14 grudnia 1989 r. Wnioskodawczyni jest członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej. Wnioskodawczyni zawarła ze Spółdzielnia Mieszkaniową umowę wykupu własnościowego prawa do lokalu, Zainteresowana nie posiada aktu notarialnego. Wnioskodawczyni jest mężatką i ma z mężem ustawową wspólnotę majątkową. W mieszkaniu tym Zainteresowana mieszka wraz z mężem od momentu jego nabycia do chwili obecnej.

Mieszkanie w starej kamienicy jest własnością męża Zainteresowanej. Mieszkanie to mąż Wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie od ciotki. Mąż Wnioskodawczyni przed wydatkowaniem środków przekaże umową darowizny połowę wartości tego mieszkania, czyniąc tym samym Wnioskodawczynię jego współwłaścicielką.

W mieszkaniu będzie remontowana kuchnia (z wymianą okna) i przedpokój.

Ponieważ mieszkanie w starej kamienicy jest mocno zdewastowane i wyeksploatowane (nie było remontowane przez około 25 lat), w obecnym stanie nie nadaje się do zamieszkania. Mieszkanie nie ma łazienki ani wc, brak też jest ciepłej wody. Zakres prac remontowych obejmuje również: wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, wymianę podłóg, malowanie ścian i sufitów, adaptację kuchni i remont przynależnej piwnicy oraz wymianę kanalizacji.

Mieszkanie po remoncie będzie służyło tylko i wyłącznie celom mieszkaniowym Wnioskodawczyni. Mieszkanie nie będzie wynajmowane, ani tym bardziej sprzedane.

Całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania (85 tys.) - będącą majątkiem osobistym Wnioskodawczyni - Zainteresowana zamierza wydatkować na remont obu (opisanych wyżej) mieszkań, przez co wejdzie ona w skład majątku wspólnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

a. Czy uzyskane ze sprzedaży mieszkania pieniądze Wnioskodawczyni może przeznaczyć na ww. remonty?

b. Czy akt notarialny jest niezbędny do tego, aby być zwolnionym z zapłaty podatku (skorzystać z ulgi)?

c. Czy będąc współwłaścicielem mieszkania w starej kamienicy i mając z mężem ustawową wspólnotę mieszkaniową Wnioskodawczyni może uzyskane ze sprzedaży mieszkania (po zmarłym ojcu) pieniądze przeznaczyć na remont tego mieszkania i skorzystać z ulgi podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni w opisanej sytuacji Zainteresowana ma prawo do skorzystania z ulgi podatkowej, przeznaczając pieniądze na remont obu mieszkań. Kwotę ze sprzedaży należy wydatkować do końca 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła lokal mieszkalny w drodze spadku w 2015 r. i w tym samym roku dokonała odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości.

Zatem w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne wskazać należy, że ustawodawca uzależnia skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza przeprowadzić remont kuchni, przedpokoju i przynależnej piwnicy. W remontowanych mieszkaniach zostaną przeprowadzone prace związane z wymianą stolarki okiennej i drzwiowej, wymianą podłóg, malowanie ścian i sufitów, wymiana kanalizacji. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że w jednym z mieszkań nie ma łazienki, toalety oraz ciepłej wody.

Ustosunkowując się do podanych przez Wnioskodawczynię wydatków odnośnie możliwości zaliczenia ich do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe jako poniesionych na remont/modernizację własnego lokalu mieszkalnego, należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "remont", zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm.). Przepis art. 3 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że przez sformułowanie "roboty budowlane" należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, zaś w myśl art. 3 pkt 8 poprzez "remont" należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji."

Zatem wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię mieszczące się w zakresie prac budowlanych o charakterze remontu będą stanowiły wydatek na własne cele mieszkaniowe.

Ponadto w opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazała, że środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania zamierza wydatkować na remont dwóch mieszkań tj:

* mieszkania, w którym mieszka, do którego Zainteresowana wraz z mężem posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,

* mieszkania, w którym w drodze umowy darowizny Wnioskodawczyni nabędzie 1/2 udziału.

W sytuacji przedstawionej we wniosku spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni nabyła w dniu 14 grudnia 1989 r. na podstawie umowy zawartej ze Spółdzielnią Mieszkaniową. Umowa ta nie została sporządzona w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 224 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu należy do kategorii ograniczonych praw rzeczowych, które stosownie do § 2 tego artykułu regulują odrębne przepisy.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 15 stycznia 2003 r. regulacje w zakresie powstawania (ustanawiania) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zawierała ustawa z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (tekst jedn.: Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 z późn. zm.).

Stosownie do art. 213 § 2 ustawy - Prawo spółdzielcze członek spółdzielni mieszkaniowej w zależności od rodzaju wniesionego wkładu (mieszkaniowego lub budowlanego) i zgłoszonego wniosku mógł uzyskać spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego: lokatorskie albo własnościowe. Art. 213 § 3 ww. ustawy stanowił, że spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą przydziału lokalu. Oświadczenie spółdzielni pod rygorem nieważności powinno być złożone w formie pisemnej. Ww. ustawa nie nakłada obowiązku zawarcia umowy w formie aktu notarialnego.

Z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym zostało ono dokonane, na własne cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ww. ustawy obejmują budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

W celu ustalenia czy wydatki na remont lokalu mieszkalnego, do którego przysługuje Wnioskodawczyni spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej będą wydatkami uprawniającymi do ulgi, należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego należą również - zgodnie z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

W świetle powyższego przepisu w sytuacji, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawczyni zostanie wydatkowany na remont lokalu mieszkalnego objętego współwłasnością małżeńską, to przychód ten może w całości korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do możliwości przeznaczenia przez Wnioskodawczynię środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na remont lokalu mieszkalnego, którego zostanie współwłaścicielką w 1/2 udziału razem z mężem należy podkreślić, że w remontowanej nieruchomości Wnioskodawczyni będzie przysługiwał udział we współwłasności lokalu, wobec powyższego spełniony zostanie warunek wynikający z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, przychód ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2015 r. w spadku, pomniejszony o koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 6d podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Jednakże przychód uzyskany ze sprzedaży ww. nieruchomości stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawczyni wydatkowany począwszy od 16 października 2015 r. nie później niż w ciągu dwóch lat licząc od końca 2015 r. na remont nieruchomości - wymienionych we wniosku - będzie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa podatkowa nie zastrzega, że własne cele mieszkaniowe, o których mowa w cytowanym wyżej art. 21 ust. 25, ograniczyć się muszą do remontu tylko jednej nieruchomości. Należy jednakże zastrzec, że wydatki poniesione na remont lokalu, do którego Wnioskodawczyni przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej mogą zostać odliczone w całości, natomiast do lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawczyni będzie posiadała 1/2 udziału we współwłasności mogą podlegać odliczeniu do wysokości posianego udziału.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.