ILPB1-2/4511-1-12/16-2/NK - Określenie skutków podatkowych wprowadzenia programu motywacyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2016 r. (data wpływu 6 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wprowadzenia programu motywacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wprowadzenia programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka wprowadziła program motywacyjny (dalej: Program), w ramach którego wyższa kadra nadzorująca i zarządzająca oraz kluczowa kadra kierownicza wykonująca swoje obowiązki w ramach umowy o pracę, umów cywilnoprawnych lub powołania, w tym wchodząca w skład zarządu, rady nadzorczej, bądź pełniąca funkcję prokurentów, wskazana w drodze uchwały Rady Nadzorczej Spółki (dalej: Uprawnieni), jest uprawniona do nabycia warunkowego prawa do dodatkowego świadczenia pieniężnego uzależnionego od wyników finansowych Spółki.

Celem programu jest motywowanie Uprawnionych do podejmowania osobistych starań mających na celu maksymalizację zysków lub innych wybranych wskaźników ekonomicznych Spółki. Program obowiązuje bezterminowo.

Wysokość Kwoty Rozliczenia wynika z realizacji pochodnego instrumentu finansowego opartego o wybrany wskaźnik bazowy dotyczący wyników finansowych Spółki w danym roku obliczeniowym. Uczestnictwo w programie dla Uprawnionych ma charakter dobrowolny, a przystąpienie do niego nastąpi z chwilą złożenia oświadczenia o przystąpieniu do programu.

W celu realizacji Programu Spółki, ustalono dodatkowy bonus dla każdego Uprawnionego, który zostanie spieniężony po osiągnięciu przez spółkę rentowności netto za dany rok w wysokości przekraczającej rentowność netto uzyskaną przez Spółkę w roku poprzednim Prawo do świadczenia (rozliczenia pieniężnego) wynikającego z pochodnego instrumentu finansowego w związku z tym uzależnione jest od spełnienia się warunku przyszłego i niepewnego. Warunek polega na osiągnięciu przez Spółkę określonej wartości wskaźnika. Osiągnięcie przez Spółkę określonej wartości wskaźnika, który daje prawo do uzyskania przez Uprawnionych rozliczenia pieniężnego, zostanie stwierdzone przez Zarząd Spółki na podstawie ewidencji księgowej w terminie do 7 dni od upływu I kwartału następnego roku za który przysługuje bonus.

Wysokość Kwoty Rozliczenia wynikającej z realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego liczona jest w oparciu o stałe wartości procentowe oraz zmienne podstawy kalkulacji i określona jest wzorem:

k.r. = X x Wsk A x Wsk B

k.r.: Kwota Rozliczenia

X: Wartość świadczenia (obliczenie wskaźnika bazowego)

Wsk A: promil przekroczenia wskaźnika rentowności obliczenia wskaźnika bazowego

Wsk B: udział uprawnionego w realizacji wskaźnika bazowego

Obliczenie wartości świadczenia (wskaźnika bazowego) oraz wskaźniki determinujące Kwotę Rozliczenia z realizacji Pochodnego Instrumentu Finansowego za dany rok obliczeniowy będą ustalane i zatwierdzane przez odpowiednie uprawnione organy i obliczone zgodnie z obowiązującymi w Spółce standardami sprawozdawczości finansowej.

W przypadku ziszczenia się warunków uprawniających do uzyskania rozliczenia pochodnych instrumentów finansowych Spółka zrealizuje świadczenie wynikające z pochodnych instrumentów finansowych w terminie do 30 kwietnia następnego roku po roku rozliczeniowym Rozliczenie każdego instrumentu finansowego będzie jednorazowe.

Otrzymanie świadczenia pieniężnego wynikającego z rozliczenia pochodnego instrumentu finansowego nie będzie uzależnione od pozostawania przez Uprawnionych w stosunku pracy bądź zlecenia względem Spółki.

Uprawnieni nie mają możliwości zbycia ani przeniesienia jakichkolwiek praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych na rzecz osób trzecich.

Nabyte przez Uprawnionych warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego w ramach uczestnictwa w programie motywacyjnym, stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskiwane przez Uprawnionych z tytułu uczestnictwa w Programie, a wynikające z realizacji prawa do otrzymania kwoty rozliczenia pochodnego instrumentu finansowego zdefiniowanego w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinno być zakwalifikowane, jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozliczany zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy w konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły w tym zakresie obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani w momencie przyznania warunkowego prawa do otrzymania kwoty rozliczenia instrumentu finansowego, ani w chwili realizacji praw wynikających z instrumentu finansowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uprawnionych z Programu powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy - jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c). Natomiast na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami z kapitałów pieniężnych są m. in przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Z kolei stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Pochodne instrumenty finansowe zdefiniowane zostały przez ustawodawcę w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem pochodnymi instrumentami finansowymi są - instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r., o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 (winno być art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - instrumentami finansowymi są m.in. niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Instrumenty pochodne zdefiniowane zostały także w § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych, zgodnie z którym instrument pochodny to instrument finansowy, którego

W związku z powyższym wyjaśnieniem oraz mając na względzie to, co wskazała Spółka w stanie faktycznym:

* realizacja prawa z pochodnego instrumentu finansowego będzie polegała na rozliczeniu pieniężnym dokonanym w przyszłości pomiędzy Uprawnionymi a Spółką,

* wartość świadczenia na rzecz Uprawnionych będzie uzależniona od wartości instrumentu bazowego,

* instrumentem bazowym dla pochodnego instrumentu finansowego będzie wybrany wskaźnik finansowy ustalony i zatwierdzony przez odpowiednie uprawnione ograny i obliczone zgodnie z obowiązującymi w spółce standardami sprawozdawczości finansowej,

* pochodne instrumenty finansowe nabywane przez Uprawnionych od Spółki będą stanowić pochodne instrumenty finansowe, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozliczenie pieniężne wynikające z realizacji pochodnych instrumentów finansowych, będzie stanowiło przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód uzyskany przez Uprawnionych, kwalifikowany do przychodów z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, będzie podlegał opodatkowaniu stawką 19% stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach Ministra Finansów wydanych w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 marca 2016 r. IBPB-2-2/4511-14/16/ZuK,

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 lipca 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-111/15/HS,

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 21 lipca 2015 r. Znak IPTPB2/4511-257/15-2/PK,

* interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 lipca 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-30/15/JG.

Zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Natomiast na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie przedmiotowych dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy PIT, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

W związku z powyższym, z tytułu realizacji rozliczenia pochodnych instrumentów finansowych nabytych przez Uprawnionych, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Spółka zobowiązana będzie jedynie do sporządzenia i przesłania informacji PIT-8C zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje uzasadnienie w konkluzjach następujących interpretacji:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 sierpnia 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-208/15/MW,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 lipca 2015 r. Znak: IBPB-2-2/4511-16/15/HS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 czerwca 2015 r. Znak: IPTPB1/4511-212/15-12/SJ.

Podsumowując, uczestnictwo Uprawnionych w programie motywacyjnym spowoduje powstanie po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji prawa do otrzymania kwoty rozliczenia pochodnego instrumentu finansowego. Przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ww. ustawy.

W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno na moment przyznania prawa do otrzymania kwoty rozliczenia pochodnego instrumentu finansowego jak i w chwili jego realizacji. Wnioskodawca jako podmiot wypłacający świadczenie z tytułu realizacji prawa do otrzymania kwoty rozliczenia pochodnego instrumentu finansowego będzie jednak zobowiązany - na mocy art. 39 ust. 3 ww. ustawy - do przesłania podatnikowi oraz odpowiedniemu organowi podatkowemu imiennej informacji o wysokości dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że wprowadził Program motywacyjny skierowany do osób wchodzących w skład wyższej kadry nadzorującej i zarządzającej oraz kluczowej kadry kierowniczej, wykonujących swoje obowiązki w oparciu o umowy o pracę, umowy cywilnoprawne lub powołania.

Program obowiązuje bezterminowo. Uczestnictwo w Programie jest dobrowolne.

Wysokość Kwoty Rozliczenia wynika z realizacji pochodnego instrumentu finansowego opartego o wybrany wskaźnik bazowy dotyczący wyników finansowych Spółki w danym roku obliczeniowym.

Prawo do rozliczenia pieniężnego wynikającego z pochodnego instrumentu finansowego uzależnione jest od spełnienia się warunku przyszłego i niepewnego (osiągnięcia przez Spółkę określonej wartości wskaźnika).

Otrzymanie świadczenia pieniężnego wynikającego z rozliczenia pochodnego instrumentu finansowego nie będzie uzależnione od pozostawania przez Uprawnionych w stosunku pracy bądź zlecenia względem Spółki.

Uprawnieni nie mają możliwości zbycia ani przeniesienia jakichkolwiek praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych na rzecz osób trzecich.

Nabyte przez Uprawnionych warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego w ramach uczestnictwa w Programie motywacyjnym, stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem należy zauważyć, że samo przyznanie Uprawnionym pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie prawa do uzyskania Kwoty Rozliczenia, stanowiącego pochodny instrument finansowy nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że przyznane Uprawnionym prawo do otrzymania świadczenia będzie prawem warunkowym, uzależnionym od spełnienia się warunku przyszłego i niepewnego, czyli od osiągnięcia przez Spółkę określonej wartości wskaźnika.

W konsekwencji należy stwierdzić, że otrzymanie pochodnego instrumentu finansowego uprawniającego do otrzymania Kwoty Rozliczenia stwarza więc Uprawnionym potencjalną tylko możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych, a zatem po stronie Spółki nie powstaną w tym momencie obowiązki płatnika.

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych związanych z realizacją praw wynikających z otrzymanych w ramach programu pochodnych instrumentów finansowych wyjaśnić należy, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Z kolei, w myśl art. 5a pkt 13 ww. ustawy podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Wnioskodawca w przedstawionym opisie stanu stanu faktycznego jednoznacznie wskazał, że przyznane Uprawnionym warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości Kwoty Rozliczenia w ramach Programu motywacyjnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Należy zatem stwierdzić, że Uprawnieni osiągną przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Na podatniku, który uzyskał dochód, (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym samym terminie jest obowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie jednak z art. 39 ust. 3 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Obowiązek sporządzenia ww. informacji spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody, o których mowa powyżej.

Biorąc powyższe uregulowania pod uwagę, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przychód uzyskany z przyznanego Uprawnionym prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia, stanowiącego pochodny instrument finansowy, będzie stanowił przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstający w momencie realizacji praw z nich wynikających i będzie podlegał opodatkowaniu, zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 ww. ustawy.

Powyższa kwalifikacja do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne, oznacza, że na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika w zakresie poboru oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z realizacji praw wynikających z przyznanych instrumentów finansowych, zarówno na moment przyznania warunkowego prawa do otrzymania Kwoty Rozliczenia, jak również w chwili realizacji tego prawa. To osoby uzyskujące z tego tytułu przychód, a więc Uprawnieni, winny samodzielnie wykazać dochód uzyskany w roku podatkowym i rozliczyć należny podatek. Na Wnioskodawcy ciążyły będą jedynie obowiązki wynikające z art. 39 ust. 3 ustawy, obligujące do sporządzenia i przesłania informacji PIT- 8C Uprawnionym i właściwym urzędom skarbowym.

Końcowo, w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.