ILPB1-1/4511-1-45/16-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego (pytania nr 1, 2, 3) - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* zwolnienia przedmiotowego (pytania nr 1, 2, 3);

* amortyzacji Prawa do znaku towarowego (pytania nr 4, 5, 6);

* źródła przychodów (pytanie nr 7),

* skutków ewentualnej sprzedaży Prawa do znaku towarowego (pytanie nr 8).

Wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn został w dniu 22 lipca 2016 r. przekazany do załatwienia do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku Białej, gdyż stosownie do § 7 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego właściwym organem podatkowym w tych sprawach jest Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na dzień złożenia niniejszego wniosku nie prowadzi działalności gospodarczej zarejestrowanej na podstawie wpisu w rejestrze CEIDG. Wnioskodawca jest jednak czynnym podatnikiem podatku VAT z racji prowadzonego najmu prywatnego. Wnioskodawca (pozostający w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej), podobnie jak jego brat (stanu wolnego), jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Niewykluczone, iż Wnioskodawca otrzyma od swojego brata (dalej również jako: "Darczyńca") w formie darowizny to jest w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku Darczyńcy - tzn. brata Wnioskodawcy, prawa do znaku towarowego Unii Europejskiej objętego prawem z rejestracji przyznanym przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) w Alicante, Hiszpania lub prawa do znaku towarowego objętego prawem ochronnym udzielonym przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (dalej również jako: "Prawa").

Brat Wnioskodawcy zamierza dopiero w przyszłości dokonać rejestracji ww. znaku towarowego. Wnioskodawca zakłada, że prawa z rejestracji/prawa ochronne wejdą w przyszłości do majątku osobistego brata Wnioskodawcy i tym samym stanie się on właścicielem Prawa.

Reasumując, na dzień zawarcia umowy darowizny, Prawa do znaku towarowego (będącego przedmiotem darowizny) wchodzić będą w skład majątku osobistego brata Wnioskodawcy i zostaną - w wyniku zawartej umowy darowizny - przekazane do osobistego majątku Wnioskodawcy.

Brat Wnioskodawcy nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ww. Prawa. Innymi słowy Prawa nigdy nie podlegały i do dnia darowizny nie będą podlegać amortyzacji. Umowa darowizny zostanie zawarta na terytorium Polski.

Strony umowy darowizny zgodnie określą wartość Prawa do znaku towarowego na kwotę powyżej 3500 zł. W ocenie Wnioskodawcy wartość darowanego Prawa do znaku odpowiadać będzie jego wartości rynkowej, dodatkowo przyjęta umownie wartość prawa do znaku towarowego zostanie potwierdzona przez podmiot specjalizujący się w wycenie wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn - wycena wg wartości rynkowej. Określona przez biegłego (eksperta w tym zakresie) wartość wyceny Prawa (wg wartości rynkowej) zostanie przyjęta do umowy darowizny.

Brat Wnioskodawcy poniósł już (np. wydatki na opracowanie logo) i poniesie w przyszłości wydatki związane z ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa z rejestracji/prawa ochronnego (np. koszty odpowiednich zgłoszeń itp.). Poniesione już oraz ponoszone w przyszłości przez brata Wnioskodawcy koszty wytworzenia oraz ustanowienia i utrzymania Prawa będą niższe od wartości rynkowej Prawa ustalonej przez biegłego.

Przed otrzymaniem darowizny, Wnioskodawca zarejestruje indywidualną działalność gospodarczą w oparciu o wpis w rejestrze CEIDG. Otrzymane w formie darowizny Prawa do znaku towarowego (objętego prawem z rejestracji/prawem ochronnym) Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych według wartości wynikającej z umowy darowizny i zamierza je wykorzystywać w ramach rozpoczętej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok, w tym w szczególności do odpłatnego licencjonowania podmiotom, które wyrażą zamiar jego odpłatnej eksploatacji.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę lub umowy z osobami trzecimi (lub osobą trzecią), na mocy których upoważni takie osoby trzecie (lub osobę trzecią) do odpłatnego korzystania z Prawa i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Taką umowę Wnioskodawca może zawrzeć m.in. ze spółką (dalej "Spółka"), w której wspólnikiem będzie on sam i/lub jego brat. Zgodnie z umową podmiot upoważniony do korzystania z Prawa będzie uiszczać na rzecz Wnioskodawcy opłaty. Opłaty te będą uiszczane cyklicznie np. miesięcznie, kwartalnie lub rocznie. W zawartej umowie określone zostaną zasady korzystania z Prawa Wnioskodawca zakłada, że będzie ponosić koszty i inne ciężary związane z Prawem, w szczególności będzie uiszczać opłaty okresowe z tytułu ochrony Prawa oraz będzie pokrywać koszty postępowań przed sądami i innymi organami powołanymi do orzekania w sprawach Prawa. Wnioskodawca będzie też zobowiązany do przyjęcia na siebie odpowiedzialności z tytułu ewentualnych roszczeń osób trzecich, jeśli takie roszczenia zgłaszane byłyby względem Prawa.

Po zawarciu umowy Wnioskodawca będzie zatem prowadzić m.in. działalność w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z; podklasa ta obejmuje działalności związane z dzierżawą własności intelektualnej i podobnych produktów, za którą pobierane są opłaty w formie tantiemów lub opłat licencyjnych).

Niewykluczone również, że Prawa do znaku towarowego (objętego prawem z rejestracji/prawem ochronnym) będą przedmiotem aportu samodzielnie bądź w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy lub jego zorganizowanej części. Możliwe jest również, iż Wnioskodawca będzie posługiwać się samodzielnie tymi składnikami majątkowymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ewentualnie dokona ich odpłatnego zbycia.

Wnioskodawca rozważa również możliwość przekazania otrzymanego w formie darowizny ww. Prawa do znaku towarowego innym podmiotom należącym do pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn (do ich działalności gospodarczej), to jest w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem jego (to jest Wnioskodawcy) majątku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy wskazana w opisie zdarzenia przyszłego darowizna Prawa do znaku towarowego dokonana na rzecz Wnioskodawcy od osoby należącej do pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn (tj. od brata Wnioskodawcy) będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, czy też znajdzie zastosowanie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Zakładając, że wskazana w opisie zdarzenia przyszłego darowizna będzie podlegała ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy w takiej sytuacji będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 tej ustawy i nie będzie kreowała jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy?

3. Zakładając, że wskazana w opisie zdarzenia przyszłego darowizna będzie podlegała ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednoczenie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy, czy w takiej sytuacji Wnioskodawca będzie obowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego, w jakiejkolwiek deklaracji, informacji bądź zeznaniu podatkowym?

4. Czy prawo z rejestracji znaku towarowego Unii Europejskiej przyznane przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) albo prawo do znaku towarowego objętego prawem ochronnym udzielonym przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej jest wartością niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od której można dokonywać odpisów amortyzacyjnych?

5. Czy Wnioskodawca będzie mógł amortyzować Prawa do znaku towarowego otrzymanych w formie darowizny od wartości rynkowej tego Prawa (wskazanej w umowie darowizny), zaś odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości będą kosztem uzyskania przychodów?

6. Od kiedy Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w formie darowizny Prawa do znaku lub znaków towarowych?

7. W jakim źródle przychodów należy umiejscowić przychody z odpłatnego licencjonowania lub sprzedaży Prawa do znaku albo znaków towarowych?

8. W jaki sposób Wnioskodawca będzie zobowiązany do ustalenia dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu ewentualnej sprzedaży Prawa do znaku towarowego otrzymanego w formie darowizny?

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie zawarte w pkt 1 (w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych), 2 i 3, tj. w zakresie zwolnienia przedmiotowego. Natomiast odpowiedź na pytania zawarte w pkt 4, 5, 6, 7 i 8, tj. w zakresie amortyzacji Prawa do znaku towarowego, w zakresie źródła przychodów oraz w zakresie skutków podatkowych ewentualnej sprzedaży Prawa do znaku towarowego zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2016 r. nr ILPB1-1/4511-1-45/16-4/AA.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn (pytanie zawarte w pkt 1), w dniu 31 sierpnia 2016 r. został rozstrzygnięty wydaniem interpretacji indywidualnej o nr IBPB-2-1/4515-221/16-1/MCZ przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytanie zawarte w pkt 9) zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, wskazana w opisie zdarzenia przyszłego darowizna Prawa (od osoby należącej do I grupy podatkowej w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn) do znaku towarowego będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn z uwagi na przepis art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W analizowanej sprawie będą miały zastosowanie przepisy u.p.d.o.f., gdyż nie zaistnieje możliwość skorzystania z wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o,f. wynika, iż przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn Jednocześnie na mocy art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Tym samym Ustawodawca wyłączył z regulacji ustawy o podatku od spadków i darowizn darowiznę m.in. praw do znaku towarowego, co z kolei oznacza to iż darowizna Prawa do znaku towarowego (objętego prawem z rejestracji/prawem ochronnym) będzie podlegała przepisom u.p.d.o.f. Analogicznie w tej kwestii wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 stycznia 2015 r. nr sygn. IBPBII/1/436-316/14/MCZ oraz z dnia 12 stycznia 2015 r., IBPBI/415-1217/14/JS.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2016 r. znak IPPB1-4511-117-16-2/DK, oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 sierpnia 2015 r. znak ILPB1/4511-1-750/15-5/IM.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie drugiego pytania, wynika wprost z brzmienia przepisów prawa, a mianowicie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. Przywołany przepis prawa stwierdza, że wolne od podatku dochodowego są wartość świadczeń w naturze innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I lub II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Tytułem wyjaśnienia dodać należy, iż wspomniany ust. 20 mówi, że zwolnienie nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej etc., jednak wyłączenie to nie znajdzie zastosowania w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, bowiem Prawa do znaku towarowego zostaną przekazane w drodze darowizny - dlatego też zwolnienie znajdzie zastosowanie.

Natomiast art. 11 ust. 2-2b u.p.d.o.f. dotyczy obliczania wartości świadczeń w naturze, świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych. Ze względu na fakt, że Wnioskodawca otrzyma Prawa do znaku towarowego w drodze darowizny, a więc w sposób nieodpłatny, to wskazane przepisy, a konkretnie art. 11 ust. 2a u.p.d.o.f. (określanie wartości świadczeń nieodpłatnych) znajdą zastosowanie.

Należy również wyjaśnić pojęcie darowizny (na które Wnioskodawca wielokrotnie się powołuje). Mianowicie przez pojęcie darowizny należy rozumieć typ umowy nazwanej, określonej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), na mocy której (stosownie do art. 888 ustawy - Kodeks cywilny) darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej, jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego - do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze. Mając powyższe na uwadze stwierdzić można, że otrzymanie przez Wnioskodawcę Prawa do znaku towarowego, tak jak opisano to w zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym, jest otrzymaniem darowizny, to jest nieodpłatnie, a więc również nieodpłatnie z punktu widzenia regulacji u.p.d.o.f.

Co do grup podatkowych w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, to zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów. Z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że "otrzymanie", to jest nabycie, następuje od brata, czyli osoby należącej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, a więc i ten wymóg ustawowy zostanie spełniony.

Podsumowując dotychczasowy wywód stwierdzić należy, że świadczenie, to jest przekazanie Prawa do znaku towarowego w drodze darowizny będzie miało nieodpłatny charakter, w związku z czym ich wartość obliczana będzie zgodnie z art. 11 ust. 28 u.p.d.o.f., świadczenie to zostanie otrzymane od brata, a więc osoby należącej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, zaś ust. 20 nie znajdzie zastosowania. Tak więc wszelkie wymogi do skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. zostaną spełnione.

Analogicznie w tej kwestii wypowiadały się również organy podatkowe. Tytułem przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 5 listopada 2013 r. (sygn. ILPB1/415-846/13-6/AP) stwierdził, że " (...) należy wskazać, że otrzymanie na podstawie umowy darowizny znaku towarowego bez żadnego świadczenia wzajemnego nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych". Analogicznie w tej kwestii wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2015 r., sygn. IBPB1/1/415-1218/14/JS.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2016 r. znak IPPB1-4511-117-16-2/DK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 sierpnia 2015 r. znak ILPB1/4511-1-750/15-5/IM.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 3, należy stwierdzić, iż wartość otrzymanej darowizny jako przychodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. - nie podlega wykazaniu i zgłoszeniu do organu podatkowego na jakimkolwiek zeznaniu, deklaracji czy informacji przewidzianych przepisami prawa podatkowego - brak jest bowiem przepisu prawa, który ustanawiałby taki obowiązek. Analogicznie w tej kwestii wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2015 r. sygn. IBPBI/1/415-1218/14/JS.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2016 r. znak IPPB1-4511-117-16-2/DK, oraz

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 sierpnia 2015 r. znak ILPB1/4511-1-750/15-5/IM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W tym miejscu wskazać należy, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 19 sierpnia 2016 r. znak IBPB-2-1/4515-221/16-1/MCZ stwierdził, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nabycie od brata w drodze darowizny znaku towarowego, na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205, z późn. zm.) - nie będzie podlegało podatkowi od spadków i darowizn i będzie wyłączone spod władztwa tej ustawy.

Z powyższego wynika, że z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę w drodze darowizny prawa do znaku towarowego bądź znaków towarowych, znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę w drodze darowizny ww. prawa, Wnioskodawca osiągnie przychód podatkowy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z otrzymaniem wskazanego we wniosku prawa do znaku towarowego bądź znaków towarowych, zwolniony będzie od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że nabycie w drodze darowizny prawa do znaku towarowego/znaków towarowych, będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu, który będzie zwolniony z podatku dochodowego.

Podsumowując, wskazana w opisie zdarzenia przyszłego darowizna Prawa do znaku towarowego dokonana na rzecz Wnioskodawcy należącej do pierwszej grupy podatkowej będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy i nie będzie kreowała jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy. W konsekwencji, Zainteresowany nie będzie zobowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego, w jakiejkolwiek deklaracji, informacji bądź zeznaniu podatkowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.