ILPB1-1/4511-1-27/16-3/AN - PIT w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* kosztów uzyskania przychodów,

* ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego,

* przychodów.

Wniosek w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie przychodów nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 sierpnia 2016 r. znak ILPB1-1/4511-1-27/16-2/AN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W treści ww. wezwania poinformowano, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje, że wniosek zostanie rozpatrzony w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego, w pozostałej zaś części zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 sierpnia 2016 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 19 sierpnia 2016 r. i w tym czasie Wnioskodawca nie uzupełnił braków formalnych wniosku.

W związku z powyższym, przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Ojciec Podatnika ma zamiar w przyszłości przekazać Podatnikowi w formie darowizny prawo własności intelektualnej. Przedmiotem darowizny byłoby prawo ochronne na znak towarowy słowno-graficzny (dalej: "Prawo").

Na dzień zawarcia umowy darowizny, Prawo wchodzić będzie w skład majątku ojca Podatnika Ojciec nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ww. Prawa. Innymi słowy Prawo nie podlegało i do dnia darowizny nie będzie podlegać amortyzacji. Ojciec podatnika zamierza przekazać je Podatnikowi tytułem darowizny. Umowa darowizny zostałaby zawarta na terytorium Polski. W chwili zawarcia umowy darowizny Prawa będą należeć do majątku odrębnego ojca Podatnika i zostaną - w wyniku zawartej umowy darowizny - przekazane do osobistego majątku Podatnika.

W umowie darowizny Prawa zostanie określona jego wartość, która zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez biegłego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn - wartość rynkowa). Ojciec Podatnika ponosił i prawdopodobnie będzie ponosić wydatki związane z wytworzeniem Prawa (np. wydatki na opracowanie logo, stworzenie wzorów graficznych, itp.), jego ustanowieniem oraz utrzymaniem (koszty obsługi prawnej, koszty odpowiednich zgłoszeń, itp.). Ponoszone przez ojca koszty wytworzenia oraz ustanowienia i utrzymania Prawa są lub będą niższe od wartości rynkowej Prawa ustalonej przez biegłego.

Po otrzymaniu darowizny, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykorzystywał, otrzymane tytułem darowizny Prawo przez okres dłuższy niż rok. Z tej też przyczyny, zamierza wprowadzić otrzymane Prawo do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Podatnik zamierza zawrzeć umowę lub umowy z osobami trzecimi (lub osobą trzecią), na mocy których upoważni takie osoby trzecie (lub osobę trzecią) do odpłatnego korzystania z Prawa i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Taką umowę Podatnik może zawrzeć m.in. ze spółką (dalej: "Spółka"), w której wspólnikiem będzie on sam lub jego ojciec. Zgodnie z umową podmiot upoważniony do korzystania z Prawa będzie uiszczać na rzecz Podatnika opłaty. Opłaty te będą uiszczane cyklicznie np. miesięcznie lub kwartalnie. W zawartej umowie określone zostaną zasady korzystania z Prawa.

Podatnik zakłada, że będzie ponosić koszty i inne ciężary związane z Prawem, w szczególności będzie uiszczać opłaty okresowe z tytułu ochrony Prawa oraz będzie pokrywać koszty postępowań przed sądami i innymi organami powołanymi do orzekania w sprawach Prawa. Podatnik będzie też zobowiązany do przyjęcia na siebie odpowiedzialności z tytułu ewentualnych roszczeń osób trzecich, jeśli takie roszczenia zgłaszane byłyby względem Prawa. Po zawarciu umowy Podatnik będzie zatem prowadzić m.in. działalność w zakresie dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z; podklasa ta obejmuje działalności związane z dzierżawą własności intelektualnej i podobnych produktów, za którą pobierane są opłaty w formie tantiemów lub opłat licencyjnych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego.

Czy wartość początkowa Prawa powinna zostać ustalona według ich wartości rynkowej wskazanej w umowie darowizny?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa Prawa powinna zostać ustalona według jego wartości rynkowej wskazanej w umowie darowizny.

Podstawa prawna stanowiska Wnioskodawcy znajduje się w art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zatem, prawidłowym będzie przyjęcie jako wartości początkowej Prawa wartości rynkowej wynikającej z treści umowy darowizny. Tak jak to bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wartość przedmiotu tej umowy zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez profesjonalistę w tym zakresie (rzeczoznawcę).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca można przywołać następujące interpretacje:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 lipca 2014 r., Znak: IBPBI/1/415- 451/14/BK, z 6 lutego 2014 r., Znak: IBPBI/1/415-1132/13/AB oraz z 19 grudnia 2013 r., Znak: IBPBI/1/415-982/13/AP,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 grudnia 2013 r., Znak: ILPB1/415-1104/13-5/AG, z 5 listopada 2013 r., Znak: ILPB1/415-894/13-5/AA, z 13 stycznia 2009 r., Znak: ILPB1/415-851/08-3/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że ojciec Podatnika ma zamiar w przyszłości przekazać Podatnikowi w formie darowizny prawo własności intelektualnej. Przedmiotem darowizny byłoby prawo ochronne na znak towarowy słowno-graficzny. W umowie darowizny Prawa zostanie określona jego wartość, która zostanie przyjęta na podstawie wyceny dokonanej przez biegłego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn (wartość rynkowa). Po otrzymaniu darowizny, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykorzystywał, otrzymane tytułem darowizny Prawo przez okres dłuższy niż rok.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika.

Podsumowując, wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej nabytej w drodze darowizny, należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19. W takiej wartości Wnioskodawca będzie również zobligowany wprowadzić wartość niematerialną i prawną otrzymaną w drodze darowizny do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i od tak ustalonej wartości początkowej dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie przychodów w dniu 9 września 2016 r. wydano postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB1-1/4511-1-27/16-4/AN.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.