ILP2/443-1384/11-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011 r. (data doręczenia do Izby Skarbowej w Poznaniu 28 września 2011 r., do Biura KIP w Lesznie 3 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku jest:

* prawidłowe - dla sprzedaży produktów przeznaczonych do spożycia "na wynos" oraz

* nieprawidłowe - dla sprzedaży produktów przeznaczonych do spożycia "na miejscu".

W dniu 28 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży produktów przeznaczonych do spożycia "na wynos" oraz "na miejscu".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadząc działalność gastronomiczną zamierza sprzedawać:

* wyroby mączne: naleśniki, pierogi, krokiety, kopytka, łazanki, pizza;

* posiłki na bazie wyrobów mącznych: lasagne, tortilla, zapiekanki z makaronem, placki ziemniaczane;

* posiłki na bazie warzyw: krem szparagowy, krem grzybowy, chłodnik z burakami, sałatki.

Wszystkie wyżej wymienione towary będą produkowane we własnym zakresie przez Spółkę i sprzedawane będą w ramach świadczenia usług gastronomicznych w lokalach oraz będą sprzedawane na wynos bez spożywania zakupionych wyrobów w miejscu zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy klasyfikując:

* naleśniki, pierogi, krokiety, kopytka, łazanki, pizze PKWiU 10.73.11.0,

* lasagne, tortilla, zapiekanki z makaronem, placki ziemniaczane PKWiU 10.85.14.0,

* posiłki na bazie warzyw: krem szparagowy, krem grzybowy, chłodnik z burakami, sałatki warzywne PKWiU 10.85.13.0.

Wnioskodawca może zastosować stawkę VAT 5% zgodnie z załącznikiem nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na charakter sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, bazując na interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w sprawach o analogicznym stanie faktycznym (np. ILPP4/443-63/11-3/ISN) należy uznać, iż skoro Spółka sprzedaje wyprodukowane przez siebie produkty określone w załączniku nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług, to prawidłowym będzie przyjęcie stawki podatku VAT w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a tejże ustawy, niezależnie od tego, czy będzie to sprzedaż w lokalu, w którym świadczone są usługi gastronomiczne, czy też sprzedaż następuje bez spożywania zakupionych wyrobów w miejscu zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku uznaje się za:

* prawidłowe - dla sprzedaży produktów przeznaczonych do spożycia "na wynos" oraz

* nieprawidłowe - dla sprzedaży produktów przeznaczonych do spożycia "na miejscu".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i zamierza sprzedawać towary produkowane we własnym zakresie, tj.:

* wyroby mączne: naleśniki, pierogi, krokiety, kopytka, łazanki, pizza - PKWiU 10.73.11.0;

* posiłki na bazie wyrobów mącznych: lasagne, tortilla, zapiekanki z makaronem, placki ziemniaczane - PKWiU 10.85.14.0;

* posiłki na bazie warzyw: krem szparagowy, krem grzybowy, chłodnik z burakami, sałatki - PKWiU 10.85.13.0.

Jak wskazał Zainteresowany, ww. towary będą sprzedawane w ramach świadczenia usług gastronomicznych w lokalach oraz będą sprzedawane na wynos bez spożywania zakupionych wyrobów w miejscu zakupu.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Pod poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Zatem, dokonując analizy powyższych przepisów stwierdzić należy, iż usługi związane z wyżywieniem (usługi gastronomiczne), mieszczące się w PKWiU ex 56 podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyłączeniem sprzedaży napojów i towarów wymienionych w pkt 1-6, do których zastosowanie ma 23% stawka podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe w celu prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów, czy też świadczenie usług oraz symbol statystyczny właściwy dla przedmiotu sprzedaży.

Ustalenie, czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Pojęcie usługi restauracyjnej i cateringowej zostało zawarte w art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej wynika, iż usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". Zgodnie z art. 6 ust. 2: za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r., określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

W orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji.

Dodatkowo w punkcie 63 wyroku w sprawach połączonych C 497/09, C 499/09, C 501/09 i C 502/09 z dnia 10 marca 2011 r. TSUE wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów (wyrok z dnia 10 marca 2005 r. w sprawie C 491/03 Hermann, Zb. Orz. s. 1 2025, pkt 22).

W pkt 14 ww. wyroku w sprawie Faaborg Gelting Linien Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach (punkt 64 powołanego wyroku).

Z wniosku wynika, iż Zainteresowany sprzedaje produkowane przez siebie wyroby (wyroby mączne, posiłki na bazie wyrobów mącznych oraz posiłki na bazie warzyw) w ramach świadczenia usługi gastronomicznej w lokalach. Zatem, w przypadku sprzedaży ww. produktów w lokalach gastronomicznych z przeznaczeniem do spożycia "na miejscu" dochodzi do świadczenia usługi gastronomicznej w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a nie do dostawy towarów, co wynika z powyższej analizy.

Reasumując, sprzedaż przez Spółkę wyrobów mącznych (naleśniki, pierogi, krokiety, kopytka, łazanki, pizza), posiłków na bazie wyrobów mącznych (lasagne, tortilla, zapiekanki z makaronem, placki ziemniaczane) oraz posiłków na bazie warzyw (krem szparagowy, krem grzybowy, chłodnik z burakami, sałatki) w lokalach gastronomicznych z przeznaczeniem do spożycia "na miejscu" będzie opodatkowana preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na mocy § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w związku z pozycją 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia, o ile czynności te mieszczą się w PKWiU w dziale 56 jako "usługi związane z wyżywieniem".

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Z opisu sprawy wynika również, iż ww. wyroby będą sprzedawane przez Zainteresowanego "na wynos" bez spożywania zakupionych wyrobów w miejscu zakupu.

W świetle ww. wyroków w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/098 i C-502/09 podsumowując, TSUE orzekł m.in.: "że art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego".

Wobec powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów mącznych na wynos należy rozpatrzyć w kontekście opodatkowania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Pod pozycją 36 załącznika do ustawy, zawierającego "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%, stosownie do art. 146 pkt 2)", wymienione zostały towary z grupowania PKWiU 10.73.11.0 "Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne".

Jednocześnie pod pozycją 42 cyt. załącznika, wymieniono towary z grupowania PKWiU ex 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%".

Należy w tym miejscu podkreślić, iż zgodnie z pkt ¹⁾ objaśnienia pod omawianym załącznikiem nr 3 do ustawy, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) wymieniony w załączniku nr 3, na podstawie innych regulacji podlega opodatkowaniu niższą stawką podatku VAT lub zwolnieniu - zastosowanie ma ta niższa stawka podatku lub zwolnienie od podatku.

W oparciu o art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%.

Pod pozycją 26 przedmiotowego załącznika, stanowiącego "Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%", wymieniono towary z grupowania PKWiU 10.73.11.0 "Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne".

Natomiast po pozycją 28 ww. załącznika, wymieniono towary z grupowania PKWiU ex 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%".

Stosownie do objaśnień zawartych w załączniku do ustawy, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zauważyć w tym miejscu należy, że część towarów zawartych w załączniku nr 10 wymieniono również w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, który stanowi katalog towarów opodatkowanych od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką VAT w wysokości 8%. Jednak z objaśnienia do załącznika nr 3 wynika, że jeżeli te same produkty są zwolnione od VAT lub opodatkowane stawką niższą (np. 5%) to dany towar jest ostatecznie opodatkowany w korzystniejszy sposób - czyli stawką niższą.

A zatem, z uwagi na fakt, iż załącznik nr 10 do ustawy przewiduje dla towarów sklasyfikowanych w PKWiU 10.73.11.0 oraz 10.85.1 stawkę niższą (5%) niż stawka przewidziana w załączniku nr 3 do ustawy (8%), w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 5%.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 10.73.11.0, 10.85.14.0 oraz 10.85.13.0, stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i w konsekwencji podlegać będzie opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 5%, gdyż jak wskazał sam Wnioskodawca, sprzedaż tych wyrobów dokonywana będzie na wynos bez spożywania zakupionych wyrobów w miejscu zakupu.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów mącznych (naleśniki, pierogi, krokiety, kopytka, łazanki, pizza) zaklasyfikowanych w PKWiU 10.73.11.0, posiłków na bazie wyrobów mącznych (lasagne, tortilla, zapiekanki z makaronem, placki ziemniaczane) zaklasyfikowanych do PKWiU 10.85.14.0 oraz posiłków na bazie warzyw (krem szparagowy, krem grzybowy, chłodnik z burakami, sałatki) zaklasyfikowanych w PKWiU 10.85.13.0, z przeznaczeniem do spożycia "na wynos" będzie opodatkowana preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a w związku z poz. 26 i poz. 28 załącznika nr 3 do ustawy.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towarów wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.