III-2/443/62/EM/03 - Zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w ciągu 25 dni

Pytanie Podatnika:

Zwracamy się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy kompensata naszego zobowiązania wobec kontrahenta z naszą należnością wobec tego samego kontrahenta w trybie art. 498 i 499 Kodeksu Cywilnego uprawnia nas do wystąpienia z wnioskiem o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia (deklaracji VAT-7), zgodnie z art. 21 ust. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.)

Naszym zdaniem takie uprawnienie wynika z treści przytoczonego wyżej art. 21 ust. 6a ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ warunkiem skorzystania z prawa do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia rozliczenia jest, aby faktury dokumentujące kwoty należności zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów prawa działalności gospodarczej. Dokonując uregulowania zobowiązania (zapłaty) w drodze kompensaty wzajemnych rozrachunków nie naruszamy przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1178), której art. 13 wprowadza ograniczenia dotyczące dokonywania lub przyjmowania płatności za zobowiązania (należności) bez pośrednictwa rachunku bankowego przedsiębiorcy czyli dokonywanie rozliczeń gotówkowych między przedsiębiorcami.

Odpowiedź Urzędu:

Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 30 lipca 2003 (data wpływu do tut. Urzędu 4 sierpnia 2003) Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.) organ podatkowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku w ciągu 25 dni od dnia złożenia rozliczenia, gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji, wynikają:

1) z faktur bezpośrednio dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone podatnikowi, będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z późn. zm.),

2) z dokumentów celnych oraz decyzji, o których mowa w art. 11b, które zostały przez podatnika zapłacone.

Możliwość ubiegania się o zwrot różnicy podatku w krótszym 25-dniowym terminie uzależniono od zapłaty kwoty podatku naliczonego, wykazanej w deklaracji, przy czym w przypadku gdy podatek naliczony wynika z otrzymanych przez podatnika faktur nałożono wymóg, aby zapłata należności z tych faktur (dokumentujących zakupy opodatkowane stawkami 22%, 7% i 3 %, a zatem z pominięciem faktur dokumentujących zakupy zwolnione i opodatkowane stawką 0%) nastąpiła w całości bezpośrednio podatnikowi, będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przy tym przepisu art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo działalności gospodarczej, który stanowi, że przedsiębiorca jest obowiązany do dokonywania lub przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego tego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca, a jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3.000 euro lub równowartość 1.000 euro, gdy suma wartości tych należności i zobowiązań powstałych w miesiącu poprzednim przekracza równowartość 10.000 euro, przeliczanych na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywane są operacje finansowe.

Z powołanych przepisów wynika, że aby otrzymać wcześniejszy zwrot różnicy podatku VAT muszą być spełnione następujące warunki:

1) podatnik musi złożyć wniosek o wcześniejszy zwrot,

2) należność wynikająca z faktur ujętych w deklaracji VAT-7, dokumentujących dokonane zakupy, musi być zapłacona w całości,

3) zapłata musi nastąpić bezpośrednio na rzecz kontrahenta, nie jest więc możliwa inna forma regulacji należności poza zapłatą (np. kompensata),

4) zapłata musi nastąpić za pośrednictwem rachunku bankowego, jeżeli zobowiązanie przekracza kwoty 1.000 EURO lub 3.000 EURO, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo działalności gospodarczej, czyli gdy podatnik ma obowiązek rozliczać się bezgotówkowo,

5) zapłata należności musi nastąpić najpóźniej w dniu złożenia deklaracji, z wykazanym podatkiem do zwrotu,

6) przy zakupach importowych nie jest konieczna zapłata na rzecz kontrahenta, wystarczy jedynie zapłata całości podatku wynikającego z dokumentów celnych.

Reasumując, gdy zobowiązanie zostanie pokryte poprzez kompensatę z należnościami, to wówczas zwrot nadwyżki podatku od towarów i usług w oparciu o art. 21 ust. 6a ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje.