III-2/443-57/33890/05/PJ - Pobranie kaucji zabezpieczającej należyte wykonanie umowy.

Działając na podstawie przepisów: art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w indywidualnej sprawie, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2005 r.

Ze złożonego w dniu 4 lipca 2005 r. wniosku oraz załączonych dokumentów wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług budowlanych i budowlano-montażowych. Spółka działa jako podwykonawca sprzedawcy nieruchomości. Na podstawie umowy przedwstępnej kupna udziałów w nieruchomości Kupujący wpłaca część ceny przedmiotu umowy jako zabezpieczenie zapłaty na rachunek powierniczy prowadzony przez bank. Bank prowadzi rachunek powierniczy dla Kupującego wyłącznie w związku z określoną inwestycją, a złożone na nim środki pieniężne są przelewane na konto Spółki po wykonaniu danego etapu przedsięwzięcia budowlanego i potwierdzeniu zakończenia danego etapu robót określonymi w umowie dokumentami, w transzach określonych w umowie rachunku powierniczego oraz umowie przedwstępnej kupna udziałów w nieruchomości po spełnieniu warunków określonych w ww. umowach.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym podatnik zwrócił się z zapytaniem: czy pobranie kaucji, traktowanej jako suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)?

Zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym, pobranie kaucji będącej zabezpieczeniem wykonania umowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z tym nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowi, że podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 2 cyt. ustawy w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku.

Jak wynika z art. 19 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. W przypadku usług budowlanych lub budowlano-montażowych na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia zaliczki, zadatku czy kaucji. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego PWN:

Jak zatem wynika z przytoczonych zakresów pojęciowych terminy: "zaliczka", "zadatek", "przedpłata", "rata" wiążą się z przekazaniem kontrahentowi środków pieniężnych do jego dyspozycji. "Kaucja" zaś jest deponowana na rachunku bankowym bez prawa do bieżącego wykorzystania tych środków przez strony umowy, a wypłacana jest w ściśle określonych przypadkach, zatem nie stanowi należności (zaliczki) za wykonywaną usługę.

W niniejszej sprawie rachunek powierniczy, na który Zamawiający usługę wpłaca środki pieniężne prowadzony jest przez bank na rzecz zamawiającego. W ściśle określonych w umowie przypadkach pieniądze te są przekazywane na konto Spółki wykonującej usługę. Oznacza to, że fizycznie Spółka otrzymuje pieniądze dopiero po wykonaniu części usługi i przedstawieniu stosownej dokumentacji. Uznać zatem należy, że pobranie kaucji na warunkach określonych w umowach załączonych do wniosku nie jest otrzymaniem całości lub części zapłaty powodującej powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, a zatem wpłacenie przez zamawiającego kaucji na rachunek powierniczy nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z załączonych do wniosku umów, z wpłaconej przez zamawiającego sumy (kaucji), w przypadku zakończenia danego etapu robót budowlano-montażowych, dokonuje się potrącenia zapłaty za wykonaną usługę. Jeżeli zatem wykonawca zaliczy całość lub część środków zgromadzonych na rachunku powierniczym zamawiającego na wynagrodzenie za wykonane usługi, powstanie obowiązek podatkowy na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit d) ww. ustawy.

Biorąc pod uwagę powyżej powołane przepisy oraz przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny tut. organ podatkowy stwierdza, iż pobranie przez Spółkę kaucji zabezpieczającej należyte wykonanie umowy nie powoduje powstania obowiązku w podatku od towarów i usług. Jednakże jeżeli kaucja zostanie zaliczona na poczet należności za sprzedany towar lub świadczoną usługę, należy traktować ją jako obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 cyt. ustawy.

Powyższa interpretacja o zakresie i sposobie zastosowania prawa podatkowego obowiązuje jedynie w zakresie zadanego przez Stronę pytania i jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym na dzień wydania postanowienia.