IBPP4/4513-99/16/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 31 marca 2016 r. (data wpływu 1 kwietnia 2016 r.) uzupełnionego pismem z 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 15 kwietnia 2016 r. znak: IBPP4/4513-99/16/MK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pośredniczącym podmiotem węglowym o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, działającym pod nazwą.

Sprzedaż wyrobów węglowych o kodach CN 2701, CN 2702, CN 2704 jest prowadzona na podstawie AKC-PR - potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego wydanego w.

Wnioskodawca tworzy elektroniczną ewidencje sprzedaży wyrobów węglowych, która kwartalnie jest podsumowana, określając ilość sprzedanych wyrobów węglowych.

Wnioskodawca sprzedając wyroby węglowe podlegające zwolnieniu od akcyzy o kodach CN 2701, CN 2702, CN 2704, w ilości do 200 kg nie nanosi tej sprzedaży do ewidencji wyrobów węglowych, wystawiając jedynie dokument fiskalny w postaci paragonu. Sprzedaż odbywa się anonimowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jeżeli Wnioskodawca tworzy elektroniczną ewidencję sprzedaży wyrobów węglowych, która kwartalnie jest podsumowywana, określając ilość sprzedanych wyrobów węglowych, czy Wnioskodawca ma także obowiązek nanoszenia zakupów wyrobów węglowych, tworząc stany początkowe, które są rozchodowane w momencie nanoszenia dokumentów dostawy wyrobów węglowych.

2. Czy należy sprzedaż do 200 kg wyrobów węglowych nanosić do ewidencji wyrobów węglowych. Jeżeli tak to w jaki sposób, skoro sprzedaż do 200 kg wyrobów węglowych odbywa się anonimowo, za pomocą paragonu fiskalnego. Natomiast ewidencja sprzedaży wyrobów węglowych zawiera 12 rubryk, które są wypełniane za pomocą dowodu dostawy wyrobów węglowych, zawierając między innymi nazwisko i imię, adres dostawy itp.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Nie należy nanosić zakupionych wyrobów węglowych do elektronicznej ewidencji sprzedaży wyrobów węglowych, tworząc stany początkowe które są następnie rozchodowywane w momencie nanoszenia dokumentów dostawy wyrobów węglowych.

Ad. 2.

Nie należy nanosić sprzedaży do 200 kg do elektronicznej ewidencji sprzedaży wyrobów węglowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), dalej zwanej "ustawą", wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN:

* poz. 19 - ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;

* poz. 20 - ex 2702, tj. węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;

* poz. 21 - ex 2704, tj. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zasadą jest zatem, że obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej prawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady.

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego,

importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

Natomiast w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2162) - zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień - w przypadku sprzedaży na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy finalnemu nabywcy węglowemu korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, wyrobów węglowych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy.

Stosownie do powyższego, w sytuacji sprzedaży wyrobów węglowych dokonywanej przez podmiot posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego na rzecz podmiotu korzystającego ze zwolnienia, wymienionego w art. 31a ust. 1 ustawy w ilości nieprzekraczającej 200 kg przy jednorazowej sprzedaży, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia dokumentu dostawy lub faktury zastępującej dokument dostawy.

Zgodnie z art. 138i ust. 1 ustawy, ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:

Na podstawie art. 138i ust. 2 ustawy, ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:

Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać dane dotyczące wyrobów węglowych:

- w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.

Zgodnie z art. 138p ust. 1 ustawy ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a-138I i art. 138o, prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej.

W myśl art. 138r. ust. 1 ustawy podmiot, który wystawia dokument dostawy, sporządza kwartalne zestawienie wystawionych dokumentów dostawy. Jeden egzemplarz tego zestawienia przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczy zestawienie.

Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, może być sporządzane oraz przekazywane naczelnikowi urzędu celnego, o którym mowa w ust. 1, w formie elektronicznej, w sposób uzgodniony z tym naczelnikiem - art. 138r. ust. 1 ustawy.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 138i ust. 2 ustawy ewidencja wyrobów węglowych powinna zawierać m.in. datę wystawienia i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny dokument zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Przepis ten koresponduje z art. 31a ust. 3 ustawy, zgodnie z którym warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych od akcyzy jest wystawienie dokumentu dostawy potwierdzającego sprzedaż finalnemu nabywcy węglowemu.

Zatem w ewidencji, o której mowa w art. 138i ust. 1 ustawy, odnotowuje się tylko sprzedaż na terenie kraju wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy potwierdzoną dokumentem dostawy lub innym dokumentem zastępującym dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu oraz zużycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

W związku z powyższym do ewidencji wyrobów węglowych prowadzonej przez pośredniczący podmiot węglowy nie wpisuje się wyrobów węglowych sprzedawanych na terenie kraju finalnemu nabywcy węglowemu z zapłaconą akcyzą oraz wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy sprzedawanych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo (tzw. "sprzedaży paragonowej"), do której nie stosuje się warunku wystawienia dokumentu dostawy, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 15 grudnia 2015 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego należało uznać za prawidłowe.

W kwestii natomiast dokonywania wpisu nabywanych wyrobów węglowych do prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji sprzedaży, która jest kwartalnie podsumowywana stwierdzić należy, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w ewidencji tej nie wpisuje się nabywanych wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy, które następnie będą sprzedawane.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 138s pkt 2 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138I - uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Na podstawie ww. delegacji Minister Finansów wydał 28 grudnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2361) rozporządzenie w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy.

Na podstawie § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138I ustawy, księgi kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1 ustawy, oraz dokumentacja, o której mowa w art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale "dokumentacją", prowadzone są w sposób ciągły i umożliwiający identyfikację poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych.

Wpisów do dokumentacji dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego, podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego.

W myśl § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w przypadku zużycia energii elektrycznej, użycia wyrobów gazowych albo wyrobów węglowych, wpisów do ewidencji prowadzonej odpowiednio przez podatnika zużywającego energię elektryczną, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, pośredniczący podmiot gazowy albo pośredniczący podmiot węglowy, dokonuje się nie rzadziej niż raz w miesiącu.

Zgodnie z § 5 ust. 2 i 4 oraz § 6 ww. rozporządzenia podmiot prowadzący ewidencję, o której mowa w art. 138h-138j ustawy, w formie papierowej, dokonuje jej zamknięcia i miesięcznego podsumowania, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy ewidencja.

Stan ewidencyjny ustalony w wyniku zamknięcia i podsumowania dokumentacji, o których mowa w ust. 1-3, przenosi się na następny miesiąc jako stan początkowy.

Ustalony rzeczywisty stan zapasów wyrobów akcyzowych, po porównaniu ze stanem ewidencyjnym, podlega wpisaniu do ewidencji i jest przyjmowany jako stan początkowy na następny okres.

Podmiot prowadzący ewidencję w formie elektronicznej przekazuje na żądanie właściwego naczelnika urzędu celnego raport z ewidencji we wskazanym zakresie i za wskazane miesiące, w terminie 14 dni od dnia doręczenia żądania - § 7 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 9 rozporządzenia:

1. Do prowadzenia dokumentacji w formie elektronicznej może być wykorzystywany więcej niż jeden program komputerowy.

2. Dokumentacja w formie elektronicznej prowadzona jest zgodnie z pisemną instrukcją obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia tej dokumentacji i w taki sposób, aby:

3. Podmiot prowadzący dokumentację w formie elektronicznej przechowuje kopię dokumentacji zapisaną na informatycznym nośniku danych, w sposób zapewniający ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą, lub w formie wydruku sporządzonego za okresy jednodniowe.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że § 5 ww. rozporządzenia odnosi się do ewidencji, o której mowa w art. 138h-138j ustawy, czyli obejmuje również ewidencję prowadzoną przez pośredniczące podmioty węglowe, o której mowa w art. 138i. Jednocześnie § 6 ww. rozporządzenia odnosi się do wszelkich wyrobów akcyzowych.

Wymóg określenia rzeczywistego stanu zapasów wyrobów akcyzowych - w tym przypadku wyrobów węglowych - oznacza zatem konieczność ustalenia obiektywnie istniejących zapasów tych wyrobów.

Zaznaczyć jednocześnie należy, że w przypadku wyrobów węglowych brak jest wymogu aby rzeczywisty stan zapasów węglowych określać na koniec każdego okresu rozliczeniowego. Określenie rzeczywistego stanu zapasów węglowych ma zastosowanie w szczególnych przypadkach przewidzianych odrębnymi przepisami, np. przy inwentaryzacji wyrobów, która co do zasady jest sporządzana raz w roku (lub w okresach krótszych ustalonych przez Wnioskodawcę). Ewentualnie przy kontroli podatkowej lub skarbowej gdy wymagane jest określenie stanów rzeczywistych.

Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do każdorazowego obliczania rzeczywistego stanu wyrobów węglowych na koniec i początek każdego okres rozliczeniowego. Wnioskodawca prowadząc ewidencje w formie elektronicznej na podstawie powołanych powyżej przepisów odnoszących się do ewidencji wyrobów węglowych nie ma również obowiązku nanosić do niej zakupionych wyrobów węglowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za prawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stany faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.