IBPP4/4513-81/15/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2015 r. (data wpływu 5 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej i wyrobów gazowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej i wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"X" S.A. (zwana dalej "Wnioskodawcą" lub "Spółką") w ramach prowadzonej działalność dokonuje sprzedaży gazu przewodowego oraz energii elektrycznej.

Każdorazowo podstawą dostaw gazu przewodowego i/lub energii elektrycznej jest umowa zawarta pomiędzy Spółką a nabywcą. Aktualnie Spółka planuje dokonać zmian w dotychczasowym modelu rozliczania z klientami indywidualnymi - finalnymi nabywcami przedmiotowych towarów (zwani dalej "Klientami").

W planowanym modelu rozliczania dostawy gazu przewodowego i/lub energii elektrycznej:

a. W trakcie roku kalendarzowego każdy Klient będzie dokonywał cyklicznych wpłat. Wysokość i termin dokonywania wpłat będą określone w powiadomieniu przesłanym Klientowi przez Wnioskodawcę (zwanym dalej "Informacją"). Informacja nie będzie zawierać elementów wymaganych do uznania go za fakturę w rozumieniu ustawy o VAT.

b. Wpłaty zostaną określone w umowach z Klientami jako zaliczki na poczet dostawy gazu przewodowego lub energii elektrycznej.

c. Wysokość zaliczek będzie ustalona w oparciu o rzeczywiste odczyty urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, dokonane w poprzednich okresach rozliczeniowych (na podstawie danych posiadanych przez Spółkę albo faktur przedłożonych przez Klienta).

d. W momencie wpłaty zaliczek nie będzie znana ilość faktycznie zużytej przez Klienta energii elektrycznej i gazu przewodowego.

e. Dostawa gazu lub energii elektrycznej odbywać się będzie w okresach rozliczeniowych odpowiadających okresom pomiędzy kolejnymi odczytami układów pomiarowo-rozliczeniowych.

f. Rozliczenie dostarczonego gazu i energii elektrycznej odbywać się będzie na podstawie rzeczywistych wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, w oparciu o dane uzyskane od podmiotów pełniących rolę Operatorów Systemu Dystrybucyjnego (zwanych dalej "OSD").

g. Na podstawie danych rzeczywistych z urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych zostanie wystawiona faktura rozliczeniowa, która zawierać będzie dane o ilości energii i gazu faktycznie dostarczonych do Klienta.

h. Pomimo, iż omawiany model dotyczy tylko klientów indywidualnych, Spółka każdorazowo będzie rozliczać się na podstawie faktur, które zgodnie z przyjętą praktyką w Spółce będą wystawiane bez zbędnej zwłoki po otrzymaniu danych z OSD, nie później niż w terminie określonym w umowie.

i. W ramach nawiązanego stosunku prawnego z Klientem zostanie określony nie tylko termin wystawienia faktury rozliczeniowej, ale również stosowny termin płatności. W rezultacie, nawet jeśli faktura rozliczeniowa nie zostałaby wystawiona lub zostałaby wystawiona z opóźnieniem możliwe będzie określenie terminu płatności (chociażby poprzez dane zawarte w systemie odnoszące się do danego Klienta).

j. Należność wynikająca z faktury rozliczeniowej będzie każdorazowo pomniejszana o kwoty zaliczek zapłaconych do dnia wystawienia faktury rozliczeniowej.

k. W przypadku gdy, należność wynikająca z faktury rozliczeniowej będzie wyższa niż kwota faktycznie zapłaconych zaliczek w danym okresie rozliczeniowym, różnica będzie płatna przez Klienta w terminie płatności wynikającym z zawartej umowy z Klientem.

I. W przypadku gdy, należność wynikająca z faktury rozliczeniowej będzie niższa niż kwota faktycznie zapłaconych zaliczek w danym okresie rozliczeniowym, różnica zostanie rozliczona z należnością za następny okres rozliczeniowy lub zostanie zwrócona Klientowi na jego żądanie.

Dla lepszego zobrazowania planowanej zmiany Wnioskodawca pragnie posłużyć się następującym przykładem:

* W trakcie roku kalendarzowego Klient zobowiązany jest do zapłaty dwunastu zaliczek płatnych do 6 dnia każdego miesiąca (np. pierwsza zaliczka w wysokości 100 zł powinna zostać zapłacona do 6 stycznia 2016 r., druga zaliczka w wysokości 100 zł - do 6 lutego 2016 r., itd.).

* W dniu 16 lutego 2016 r. Spółka otrzymała dane rzeczywiste od OSD za okres rozliczeniowy trwający od 1 stycznia 2016 r. do 15 lutego 2016 r.

* Spółka w ramach obowiązującego ją stosunku prawnego winna wystawić fakturę rozliczeniową dotycząca przedmiotowego okresu do 26 lutego 2016 r. Termin płatności określono na 14 marca 2016 r. Co istotne, nawet jeśli faktura rozliczeniowa nie zostałaby wystawiona lub zostałaby wystawiona z opóźnieniem możliwe będzie określenie maksymalnego terminu płatności poprzez dane zawarte w systemie odnoszące się do danego Klienta.

* Należność wynikająca z faktury rozliczeniowej zostanie pomniejszona o kwotę zapłaconych przez Klienta pierwszej i drugiej zaliczki.

* Jeżeli należność wynikająca z faktury rozliczeniowej za okres rozliczeniowy trwający od 1 stycznia 2016 r. do 15 lutego 2016 r., wyniesie 250 zł, wówczas różnica w wysokości 50 zł (250 zł -100 zł -100 zł) będzie płatna w terminie do 14 marca 2016 r.

* Jeżeli należność wynikająca z faktury rozliczeniowej za okres rozliczeniowy trwający od 1 stycznia 2016 r. do 15 lutego 2016 r., wyniesie 180 zł, wówczas różnica w wysokości 20 zł (180 zł - 100 zł - 100 zł) zostanie rozliczona z należnością za następny okres rozliczeniowy rozpoczynający się od 16 lutego 2016 r. (o ile nie będzie dyspozycji Klienta o zwrocie nadpłaconej kwoty na rachunek).

Mając na uwadze planowany stan przyszły Spółka powzięła wątpliwość co do sposobu rozliczenia transakcji na potrzeby podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim momencie w stosunku do dostawy gazu przewodowego lub energii elektrycznej w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym będzie powstawał obowiązek zapłaty podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek zapłaty podatku akcyzowego w stosunku do całej dostawy gazu przewodowego lub energii elektrycznej w okresie rozliczeniowym powstanie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności różnicy pomiędzy należnością wynikającą z faktury rozliczeniowej a kwotą wpłaconych w okresie rozliczeniowym zaliczek (także wtedy gdy, należność wynikająca z faktury rozliczeniowej jest niższa od kwoty wpłaconych w okresie rozliczeniowym zaliczek).

Obowiązek zapłaty podatku akcyzowego nie będzie natomiast powstawał w trakcie okresu rozliczeniowego w stosunku do kwot wpłaconych zaliczek.

Co do zasady momentem powstania obowiązku podatkowego, w przypadku energii elektrycznej i gazu przewodowego zbywanych na terenie kraju odbiorcom końcowym, jest dzień ich wydania (art. 11 ust. 1 pkt 2 oraz art. 11b ust. 1 pkt 2 UPA).

Za dzień wydania tych towarów uważa się dzień wystawienia faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną energię elektryczną lub sprzedane wyroby gazowe (art. 11 ust. 2 oraz art. 11b ust. 2 UPA).

Jednocześnie zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 UPA, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju.

Podobną regulację w zakresie wyrobów gazowych zawiera art. 24b ust. 1 pkt 2 UPA. Zgodnie z nim w przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Zgodnie z ww. przepisami obowiązek podatkowy w akcyzie od sprzedaży energii elektrycznej i gazu przewodowego powstaje z chwilą wystawienia faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedane wyroby.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 18 UPA, przez fakturę należy rozumieć fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Informacja nie będzie zawierać wszystkich elementów niezbędnych do uznania go za fakturę w rozumieniu ustawy o VAT. Nie będzie zatem również fakturą w rozumieniu przepisów UPA.

Zdaniem Wnioskodawcy, Informacja nie jest również dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną energię elektryczną lub sprzedane wyroby gazowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 21 UPA, przez sprzedaż rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Możliwość poboru zaliczek wynika natomiast wprost z przepisów wykonawczych wydanych przez Ministra Gospodarki (rozporządzenia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną oraz rozporządzenia z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi).

Analiza przepisów obu rozporządzeń pozwala na stwierdzenie, że określone w Informacji zaliczki są kwotami zupełnie niepowiązanymi z faktyczną sprzedażą w danym okresie rozliczeniowym. Są one ustalane bowiem na podstawie danych dotyczących zużycia energii elektrycznych i wyrobów gazowych w poprzednich okresach rozliczeniowych.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy określenie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku sprzedaży gazu przewodowego lub energii elektrycznej powinno być oparte na konkretnych czynnościach faktycznych.

Należy wskazać, że w momencie sporządzenia Informacji nie jest jeszcze znana ilość gazu przewodowego i energii elektrycznej faktycznie wydanych nabywcy i dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego uzyskiwana jest miarodajna informacja o ilości gazu i energii rzeczywiście wykorzystanych przez danego nabywcę. Przed dokonaniem ostatecznego rozliczenia, Wnioskodawca może zakładać jedynie prawdopodobieństwo dostawy określonej ilości gazu i energii.

Nie można zatem uznać, że obowiązek podatkowy powstanie wcześniej niż w momencie wystawienia faktury rozliczeniowej dokumentującej faktyczną dostawę gazu przewodowego i energii elektrycznej.

Obowiązek podatkowy nie powstaje więc z chwilą wystawienia Informacji przed zakończeniem okresu rozliczeniowego albowiem przypomnienie o konieczności zapłaty zaliczek ma jedynie charakter informacyjny.

W związku z powyższym, wystawienie Informacji zawierającej jedynie dane o wysokości zaliczek i terminach ich płatności, nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem orzecznictwa i doktryny zobowiązanie podatkowe może powstać dopiero po powstaniu obowiązku podatkowego. Do powstania zobowiązania podatkowego niezbędne jest zatem wcześniejsze zaistnienie obowiązku podatkowego.

W zakresie zaliczek płatnych na podstawie Informacji w związku z brakiem obowiązku podatkowego nie dojdzie zatem także do powstania zobowiązania podatkowego, a tym samym obowiązku zapłaty akcyzy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jedynym dokumentem z którego wynika zapłata należności za sprzedaną energię elektryczną lub wyroby gazowe jest faktura rozliczeniowa. Zobowiązanie podatkowe powstanie zatem po upływie okresu rozliczeniowego, w terminie wskazanym jako termin płatności faktury rozliczeniowej.

Reasumując obowiązek zapłaty podatku akcyzowego w stosunku do całej dostawy gazu przewodowego i energii elektrycznej w okresie rozliczeniowym powstanie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności różnicy pomiędzy należnością wynikającą z faktury rozliczeniowej a kwotą wpłaconych w okresie rozliczeniowym zaliczek.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższe zasady powstania obowiązku zapłaty akcyzy będą miały zastosowanie także wtedy, gdy należność wynikającą z faktury rozliczeniowej będzie niższa niż kwota faktycznie zapłaconych zaliczek w danym okresie rozliczeniowym. Zapłata zaliczek wpływa bowiem jedynie na rozliczenie finansowe z Klientem, nie ma natomiast wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Odnosząc się natomiast do zaprezentowanego w zdarzeniu przyszłym przykładu, dotyczącego okresu rozliczeniowego trwającego od 1 stycznia 2016 r. do 15 lutego 2016 r., należy wskazać, że obowiązek zapłaty podatku powstanie do 25 kwietnia 2016 r. (termin płatności będzie przypadał bowiem w marcu 2016 r.).

Mając na uwadze powyższe. Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe w pełnym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zaś w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Na podstawie uregulowań zawartych w art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju.

Przy czym w myśl ust. 2 cytowanego artykułu wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju.

Znajdujące zastosowanie w przedmiotowej sprawie przepisy regulujące sposób opodatkowania wyrobów gazowych są analogiczne do przepisów regulujących sposób opodatkowania energii elektrycznej.

I tak zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Stosownie zaś do art. 11b ust. 1 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju.

Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu (art. 11b ust. 2 ustawy).

W przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu (art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy).

Stosownie do powyższych przepisów, stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy - zarówno w przypadku sprzedaży energii elektrycznej jak i wyrobów gazowych - będzie powstawał z chwilą wystawienia faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną energię elektryczną lub wyroby gazowe.

Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności dokonuje sprzedaży energii elektrycznej i/lub gazu przewodowego. Każdorazowo podstawą dostaw energii elektrycznej i/lub gazu przewodowego jest umowa zawarta pomiędzy Spółką a nabywcą. Aktualnie Spółka planuje dokonać zmian w dotychczasowym modelu rozliczania z klientami indywidualnymi - finalnymi nabywcami. W trakcie roku kalendarzowego każdy Klient będzie dokonywał cyklicznych wpłat. Wysokość i termin dokonywania wpłat będą określone w powiadomieniu - "Informacji" -przesłanym Klientowi przez Wnioskodawcę. Wpłaty zostaną określone w umowach z Klientami jako zaliczki na poczet dostawy gazu przewodowego lub energii elektrycznej. Wysokość zaliczek będzie ustalona w oparciu o rzeczywiste odczyty urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, dokonane w poprzednich okresach rozliczeniowych. W momencie wpłaty zaliczek nie będzie znana ilość faktycznie zużytej przez Klienta energii elektrycznej i gazu przewodowego. Dostawa gazu lub energii elektrycznej odbywać się będzie w okresach rozliczeniowych odpowiadających okresom pomiędzy kolejnymi odczytami układów pomiarowo-rozliczeniowych. Rozliczenie dostarczonego gazu i energii elektrycznej odbywać się będzie na podstawie rzeczywistych wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, w oparciu o dane uzyskane od podmiotów pełniących rolę Operatorów Systemu Dystrybucyjnego. Na podstawie danych rzeczywistych z urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych zostanie wystawiona faktura rozliczeniowa, która zawierać będzie dane o ilości energii i gazu faktycznie dostarczonych do Klienta. W ramach nawiązanego stosunku prawnego z Klientem zostanie określony nie tylko termin wystawienia faktury rozliczeniowej, ale również stosowny termin płatności. W rezultacie, nawet jeśli faktura rozliczeniowa nie zostałaby wystawiona lub zostałaby wystawiona z opóźnieniem możliwe będzie określenie terminu płatności (chociażby poprzez dane zawarte w systemie odnoszące się do danego Klienta).

Mając na uwadze powyższy opis nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że "Informacja" nie jest dokumentem z którego wynika zapłata należności za sprzedaną energię elektryczną lub sprzedane wyroby gazowe. Wnioskodawca wskazał, że będzie wysyłał do swoich klientów powiadomienia - Informację - zawierające wysokość i termin dokonywania zaliczek na poczet dostawy gazu przewodowego lub energii elektrycznej.

W przepisach wskazano, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną lub gaz.

Zatem "Informacja" nie musi zawierać wszystkich elementów faktury, ma być dokumentem z którego wynika zapłata należności za sprzedaną energię elektryczną lub wyroby gazowe.

Tym samym opisana we wniosku "Informacja" spełnia wymagania do uznania jej za dokument, o którym mowa w art. 11 ust. 2 i art. 11b ust. 2 oraz art. 24 ust. 1 pkt 2 i art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podkreślić należy, że w okresach, których dotyczyć będzie Informacja energia elektryczna i wyroby gazowe będą wydawane kontrahentowi. Okoliczność, że policzalna energia elektryczna i gaz, których ilość zostanie ustalona na podstawie odczytu, będzie odpowiadać innej wysokości jej mierników niż wartości prognozowane wynikające z "Informacji", nie stanowi podstawy do przyjęcia, że nie nastąpiło wydanie energii elektrycznej i gazu.

Stosownie do powyższego w sprawie objętej wnioskiem, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej lub wyrobów gazowych obowiązek podatkowy będzie powstawał zgodnie z "Informacją" płatności zaliczek (z Informacji tej wynika bowiem zapłata należności za sprzedaną energię, wyroby gazowe). Zatem obowiązek zapłaty podatku nastąpi do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przypada termin płatności zaliczek wynikających z Informacji.

W podanym przykładzie w trakcie roku kalendarzowego Klient zobowiązany jest do zapłaty dwunastu zaliczek płatnych do 6 dnia każdego miesiąca, zatem akcyza za energie elektryczną lub wyrób gazowy objęty Informacją winna być rozliczona odpowiednio do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przypada termin płatności zaliczek wynikających z Informacji, tj. pierwsza zaliczka płatna do 6 stycznia, zatem akcyza za energie elektryczną lub wyrób gazowy objęty Informacją winna być rozliczona w deklaracji składanej do 25 lutego, druga zaliczka płatna do 6 lutego, zatem akcyza za energie elektryczną lub wyrób gazowy objęty Informacją winna być rozliczona w deklaracji składanej do 25 marca, itd.

Podobnie należy rozpatrywać kwestię faktur rozliczeniowych, w których wykazywane jest zwiększenie ilości energii elektrycznej faktycznie zużytej czy też zwiększenie dostawy wyrobów gazowych w stosunku do wcześniejszych prognoz. W tej sytuacji fakturę tę należy wykazać w rozliczeniu, w którym przypada termin płatności określony w art. 24 ust. 1 pkt 2 i art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy gdyż dopiero po wystawieniu faktury rozliczeniowej jest możliwe określenie ilości dostarczanej energii elektrycznej, dostawy wyrobów gazowych jak również wartości należnego podatku akcyzowego. Przy czym należy podkreślić, że co prawda obowiązek podatkowy powstanie w momencie dostarczenia energii, gazu jednakże wykazaniu w ww. rozliczeniu podlegać będzie jedynie wartość dodatkowa wykazana w fakturze rozliczeniowej zwiększającej ilość dostarczonej energii, gazu.

Jak wynika z wniosku, w fakturze rozliczeniowej wykazującej zwiększenie ilości energii elektrycznej faktycznie zużytej czy też zwiększenie dostawy wyrobów gazowych w stosunku do wcześniejszych prognoz wskazywany jest nowy termin płatności należności z niej wynikającej. Zatem mając na uwadze, że okresem rozliczeniowym w przypadku energii elektrycznej, wyrobów gazowych jest termin płatności wynikający z faktury, o ile termin ten nie został określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej lub wyrobów gazowych, fakturę rozliczeniową zwiększającą ilość dostarczonej energii elektrycznej lub wyrobów gazowych odbiorcy końcowemu należy ująć w deklaracji dla podatku akcyzowego składanej w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym upłynął termin płatności wynikający z faktury rozliczeniowej zwiększającej ilość dostarczonej energii, gazu. W tym też terminie należy doliczyć i wpłacić akcyzę w związku z wystawieniem faktury rozliczeniowej zwiększającej ilość sprzedanej energii, sprzedanego gazu.

W podanym przykładzie Wnioskodawca wskazał, że niedopłata wynikająca z rozliczenia dostawy energii elektrycznej czy też wyrobów gazowych za okres rozliczeniowy trwający od 1 stycznia 2016 r. do 15 lutego 2016 r. będzie płatna do 14 marca 2016 r.

Zatem w opisanym przypadku faktura rozliczeniowa za okres od 1 stycznia 2016 r. do 15 lutego 2016 r., wykazująca zwiększenie ilości faktycznie zużytej energii, gazu w stosunku do prognoz, z terminem płatności na 14 marca 2016 r., powinna być rozliczona w deklaracji za marzec 2016 r., składanej do 25 kwietnia 2016 r. W terminie do 25 kwietnia 2016 r. powinien być również wpłacony podatek akcyzowy (od stwierdzonej różnicy).

Odnośnie zaś rozliczania faktur rozliczeniowych in minus, które zmniejszają ilość dostarczonej energii, gazu w stosunku do wcześniejszych prognoz należy w szczególności zwrócić uwagę na moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży energii, gazu na terytorium kraju, tj. moment wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu lub wyrobów gazowych finalnemu nabywcy który jest związany z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną lub wyrób gazowy. Na gruncie ustawy o podatku akcyzowym faktura rozliczeniowa zmniejszająca ilość dostarczonej energii, gazu w stosunku do wcześniejszych prognoz - w tym przypadku zgodnych z Informacją - oznacza, że zaprognozowano nabywcy końcowemu większą ilość energii elektrycznej, gazu niż faktycznie sprzedano.

Zatem gdy faktura rozliczeniowa dotyczy zmniejszenia wykazanej w Informacji ilości sprzedanej energii lub gazu Spółka będzie zobowiązana do korekt deklaracji podatkowych za okresy rozliczeniowe, w których wykazano ilość sprzedanej energii elektrycznej i gazu wynikających z Informacji, w przeciwnym bowiem przypadku deklaracje za ten okres odzwierciedlałyby ilość sprzedanej energii elektrycznej, gazu które de facto nie zostały sprzedane odbiorcy końcowemu, a tym samym od takiej "sprzedaży" nie mógłby powstać obowiązek podatkowy, gdyż nie doszło do wydania energii, gazu nabywcy końcowemu (finalnemu nabywcy), a przynajmniej nie w takiej ilości jak wynikałoby to z Informacji i deklaracji. W związku z powyższym wystawienie faktury rozliczeniowej in minus skutkuje obowiązkiem dokonania korekt deklaracji w trybie art. 81 Ordynacji podatkowej, w których uwzględniono ilość energii elektrycznej i gazu sprzedanego wg prognozy wynikającej z Informacji.

Tak więc - w związku z tym, że wystawienie faktury rozliczeniowej zmniejszającej ilość dostarczonej energii, gazu skutkuje obowiązkiem dokonania korekty deklaracji w których uwzględniono ilość sprzedanej energii elektrycznej i gazu wynikających z Informacji - w tych też deklaracjach winna być odpowiednio uwzględniona faktura rozliczeniowa, w której obniżono ilość energii elektrycznej, gazu dostarczonej nabywcy końcowemu w danym okresie rozliczeniowym.

Odnosząc powyższe do powołanego przykładu stwierdzić należy, że jeżeli - w deklaracji za miesiąc styczeń składanej do 25 lutego 2016 r. uwzględniającej zaliczkę płatna do 6 stycznia, a dotyczącą okresu rozliczeniowego od 1 stycznia 2016 r. do 15 lutego 2016 r. - akcyza zostanie rozliczona od większej ilości sprzedanej energii elektrycznej lub gazu niż będzie to wynikać z faktury rozliczeniowej dotyczącej tego okresu, wystawianej do 26 lutego 2016 r., Wnioskodawca powinien złożyć korektę deklaracji za miesiąc styczeń 2016 r. w której odpowiednio zmniejszy kwotę akcyzy do wartości odpowiadającej faktycznej ilości sprzedanej energii elektrycznej lub gazu w tym okresie.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.