IBPP4/4513-34/16/PK - Ustalenie rzeczywistego stanu zapasów wyrobów węglowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/4513-34/16/PK Ustalenie rzeczywistego stanu zapasów wyrobów węglowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie ustalenia rzeczywistego stanu zapasów wyrobów węglowych - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w przedmiocie ustalenia rzeczywistego stanu zapasów wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest pośredniczącym podmiotem węglowym. Dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych o kodzie CN 2710 węgiel kamienny i CN 2702 węgiel brunatny. Wnioskodawca prowadzi dokumentację w formie papierowej. Dokonuje jej zamknięcia i podsumowania w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu którego ewidencja dotyczy. Stan ewidencyjny ustalony w wyniku zamknięcia i podsumowania dokumentacji Wnioskodawca przenosi na następny miesiąc jako stan początkowy. W przypadku Wnioskodawcy, sprzedaż wyrobów węglowych o kodzie CN 2701 i CN 2702. Stanem ewidencyjnym jest ilość węgla sprzedanego tylko na podstawie dokumentów dostawy wyrobów węglowych ponieważ zgodnie z otrzymana interpretacją indywidualną z dnia 3 marca 2014 r., IBPP/443-602/13/BP, do ewidencji wyrobów węglowych nie wpisuje się wyrobów węglowych z zapłaconą akcyzą oraz wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy sprzedanych w ilości nie przekraczającej 200 kg jednorazowo do której nie stosuje się warunku wystawienia dokumentu dostawy. Rzeczywisty stan wyrobów po porównaniu ze stanem ewidencyjnym podlega wpisaniu do ewidencji i jest przyjmowany jako stan początkowy na następny okres. Czyli Wnioskodawca waży cały węgiel na koniec miesiąca. Ma stan rzeczywisty. Porównuje go ze stanem ewidencyjnym. Nie wie co mu to daje ponieważ dość znacznie się różnią. Stan rzeczywisty Wnioskodawca wpisuje jako początkowy na następny okres. Nie ma on nic wspólnego ze stanem ewidencyjnym wynikającym z ewidencji wyrobów węglowych. Podczas ważenia co miesiąc węgla Wnioskodawca ponosi straty, węgiel się kruszy niszczy, Wnioskodawca traci czas. Przy dużych ilościach węgla nie jest to realne do wykonania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jak określić rzeczywisty stan wyrobów węglowych podlegających do wpisania do ewidencji i przyjmowany jako stan początkowy na następny okres.

Zdaniem Wnioskodawcy, stan ewidencyjny ustalony w wyniku zamknięcia i podsumowania dokumentacji nie określa ilości posiadanych wyrobów węglowych, a jedynie jego sprzedaż na podstawie dokumentów. Wnioskodawca uważa, że stanem początkowym będzie ilość sprzedanego węgla na podstawie dokumentów dostawy w poprzednim miesiącu. Sumowanie co miesiąc da na koniec roku ilość sprzedanego węgla na podstawie dokumentów dostawy. Na podstawie prowadzonej ewidencji wyrobów węglowych nie da się ustalić rzeczywistego stanu zapasów wyrobów akcyzowych.

§ 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2015 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentów dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy według Wnioskodawcy nie ma zastosowania do wyrobów węglowych. Jest to przepis ogólny i dotyczy innych wyrobów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1, 1a i 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:

* wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy,

* wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy,

* pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a.

dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b.

używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c.

używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Na podstawie art. 138i ust. 1-3 ustawy ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:

1.

pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.

Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:

1.

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN;

2.

datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy węglowemu;

3.

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy węglowego;

4.

datę wystawienia dokumentu dostawy albo innego dokumentu zastępującego dokument dostawy i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny dokument zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego wyroby te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać dane dotyczące wyrobów węglowych:

1.

użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31a ust. 1, lub

2.

użytych do celów nieobjętych zwolnieniem

- w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.

Zgodnie z art. 138p ust. 1 ustawy ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a-138I i art. 138o, prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej.

Na mocy art. 138s pkt 2 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e -138I - uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Na podstawie ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 grudnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2361) w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy.

Na podstawie § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138I ustawy, księgi kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1 ustawy, oraz dokumentacja, o której mowa w art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale "dokumentacją", prowadzone są w sposób ciągły i umożliwiający identyfikację poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych.

Wpisów do dokumentacji dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego, podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego.

Zgodnie z § 5 ust. 2 i 4 oraz § 6 ww. rozporządzenia podmiot prowadzący ewidencję, o której mowa w art. 138h-138j ustawy, w formie papierowej, dokonuje jej zamknięcia i miesięcznego podsumowania, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy ewidencja.

Stan ewidencyjny ustalony w wyniku zamknięcia i podsumowania dokumentacji, o których mowa w ust. 1-3, przenosi się na następny miesiąc jako stan początkowy.

Ustalony rzeczywisty stan zapasów wyrobów akcyzowych, po porównaniu ze stanem ewidencyjnym, podlega wpisaniu do ewidencji i jest przyjmowany jako stan początkowy na następny okres.

Trzeba tu mieć na uwadze, że § 5 ww. rozporządzenia odnosi się do ewidencji, o której mowa w art. 138h-138j ustawy, czyli obejmuje również ewidencję prowadzoną przez pośredniczące podmioty węglowe, o której mowa w art. 138i. Natomiast § 6 ww. rozporządzenia odnosi się do wszelkich wyrobów akcyzowych.

Wymóg określenia rzeczywistego stanu zapasów wyrobów akcyzowych - w tym przypadku wyrobów węglowych - oznacza zatem ustalenie obiektywnie istniejących zapasów tych wyrobów. Jak sam zauważa Wnioskodawca określenie stanu rzeczywistego na podstawie tylko ww. ewidencji jest niemożliwe.

Przy czym co istotne, w przypadku wyrobów węglowych, brak jest wymogu aby rzeczywisty stan zapasów węglowych określać na koniec każdego okresu rozliczeniowego, jak to czyni Wnioskodawca. Określenie rzeczywistego stanu zapasów węglowych ma zastosowanie w szczególnych przypadkach przewidzianych odrębnymi przepisami, np. przy inwentaryzacji wyrobów, która co do zasady jest sporządzana raz w roku (lub w okresach krótszych ustalonych przez Wnioskodawcę). Ewentualnie przy kontroli podatkowej lub skarbowej gdy wymagane jest określenie stanów rzeczywistych. Zatem tylko tak ustalony rzeczywisty stan wyrobów - w tym przypadku - węglowych winien być przyjęty jako stan początkowy na następny okres rozliczeniowy.

Tym samym nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy, że § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2015 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentów dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy nie ma zastosowania do wyrobów węglowych. Niemniej Wnioskodawca nie jest zobowiązany do każdorazowego obliczania rzeczywistego stanu wyrobów węglowych na koniec i początek każdego okresu rozliczeniowego.

Przepisy w zakresie podatku akcyzowego nie przewidują metod w jakich określenie rzeczywistego stanu zapasów ma nastąpić. Należy zatem uznać, że dopuszczalna jest każda prawnie dozwolona metoda, która w sposób obiektywny będzie określało ilość wyrobów węglowych na początek okresu rozliczeniowego. Niewątpliwie jedną z metod określenia stanu rzeczywistego wyrobów węglowych - która stosuje Wnioskodawca - jest ważenie tych wyrobów. Przy czym nie jest to metoda którą wnioskodawca zobowiązany jest bezwzględnie stosować.

Masę magazynowanych wyrobów węglowych można oznaczyć wagowo lub obliczyć ją jako iloczyn ich objętości i gęstości nasypowej, przy czym sposób obliczania tej ostatniej określa Polska Norma PN-G-04531:1973 (Prace Naukowe GIG. Górnictwo i Środowisko/Główny Instytut Górnictwa, Główny Instytut Górnictwa, 2012/3, Procedury wyznaczania i rozliczania ubytków naturalnych węgla kamiennego powstających podczas składowania oraz transportu (Róg, L., Rompalski, P.), s. 99-120).

Podsumowując, stan rzeczywisty wyrobów węglowych można określić albo wagowo (fizyczne ważenie węgla) albo szacunkowo np. wskazaną wyżej metodą tj. obliczenia iloczynu objętości wyrobów węglowych i ich gęstości nasypowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl