IBPP4/4513-259/16-1/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 7 lipca 2016 r. (data wpływu 13 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Wnioskodawcy dotychczas zajmowała się zakupem i sprzedażą produktów ropopochodnych (asfaltem). Planujemy rozszerzyć działalność o handel paliwami stałymi (wyroby węglowe o kodach CN 2701, CN 2702, CN 2704) jednocześnie zgłaszając się do Urzędu Celnego jako pośredniczący podmiot węglowy. Spółka Wnioskodawcy będzie dokonywała sprzedaży zarówno w kraju jak i za granicę. Towar będziemy sprzedawać z placu składowego lub bezpośrednio od naszego dostawcy (kopalni, koksowni) na bazie FCA (Incoterms). W przypadku sprzedaży na bazie FCA kontrahentowi zagranicznemu, kontrahent będzie odbierał towar z naszego placu lub bezpośrednio od naszego dostawcy (kopalni, koksowni) i przemieszczał na własny koszt (własnym środkiem transportu lub wynajętym z firmy spedycyjnej) za granicę na teren innego kraju UE. Kontrahent dalej będzie sprzedawał ten towar za granicą na rzecz ostatecznych odbiorców. Po przemieszczeniu towaru za granicę przez kontrahenta zagranicznego Wnioskodawca zadba o uzyskanie na piśmie potwierdzenia, że towar został przemieszczony na teren innego kraju UH.

Dowód odbioru i przemieszczenia będzie zawierał:

* nazwę i adres dostawcy,

* nazwę i adres odbiorcy,

* określenie towarów i ich ilość,

* datę dostawy,

* rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym wywiezione zostały z kraju te towary,

* kraj na teren którego wywieziono towar.

Uzyskanie takiego dowodu w świetle ustawy o VAT pozwoli nam uznać taką sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną 0% stawką VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż wyrobów węglowych podmiotom zagranicznym (niebędących pośredniczącymi podmiotami węglowymi) na bazie FCA miejscowość w Polsce, z przeznaczeniem do odsprzedaży przez kontrahenta zagranicznego na terytorium państw członkowskich, stanowi przedmiot opodatkowania w podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z obowiązującym do dnia 19 września 2013 r. art. 9a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania była dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych. Jednocześnie w mysi obowiązującego w tym czasie art. 31a ust. 1 pkt 2 tej ustawy ze zwolnienia od akcyzy korzystała wewnątrzwspólnotowa dostawa wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy. W stanie prawnym do 19 września 2013 r. jasno wynikało z przepisów, że sprzedaż węgla na rzecz kontrahenta zagranicznego dokonywana przez pośredniczący podmiot węglowy, aczkolwiek stanowiła przedmiot opodatkowania w podatku akcyzowym, to jednak korzystała ze zwolnienia w tym podatku. Natomiast w świetle obecnie obowiązujących przepisów tj. po 20 września 2013 r. art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym zawiera nowy katalog czynności związanych z wyrobami węglowymi, kwalifikujący te czynności do przedmiotów opodatkowania. Wśród czynności tych nie wymienia się dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów węglowych. Sprzedaży planowanej przez naszą spółkę na rzecz kontrahenta zagranicznego nie sposób również zaliczyć do innych czynności wymienionych w rozpatrywanym przepisie, co kwalifikowałoby ją jako czynność podlegającą opodatkowaniu. Sprzedaż wyrobów węglowych dla odbiorcy z innego kraju UE, który na własny koszt odbiera te wyroby w Polsce i przemieszcza na teren innego państwa członkowskiego UE, co potwierdza stosownym dokumentem spełnia wymogi definicji określonej w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji powyższa sprzedaż nie kwalifikuje się do przedmiotów opodatkowania, w związku z czym zdaniem Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W ww. załączniku nr 1 do ustawy pod pozycjami umieszczono:

* 19 ex 2701 - węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;

* 20 ex 2702 - węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;

* 21 ex 2704 00 - koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych Równocześnie w świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycją CN 2707, 2710 i 2902.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zatem przedmiotowe wyroby są wyrobami akcyzowymi i zaliczają się do wyrobów energetycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca, który uzyska status pośredniczącego podmiotu węglowego, zamierza dokonywać sprzedaży wyrobów węglowych o kodach CN 2701, 2702 oraz 2704. Wyroby te będą sprzedawane ze składu Wnioskodawcy lub bezpośrednio do dostawcy Wnioskodawcy na warunkach Incoterms FCA. W przypadku sprzedaży wyrobów do krajów Unii Europejskiej kontrahent zagraniczny na własny koszt będzie dokonywał przemieszczenia tych wyrobów a następnie wyroby te będą przedmiotem transakcji na rzecz ostatecznych odbiorców. Wnioskodawca będzie posiadał pisemne potwierdzenie o przemieszczeniu i odbiorze wyrobów węglowych, które w świetle ustawy o podatku od towarów i usług potwierdza dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej spełniającej warunki do zastosowania 0% stawki VAT.

Odnosząc okoliczności sprawy przedstawione we wniosku należy zauważyć, że w art. 9a ust. 1 ustawy enumartywnie wymienione zostały czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby węglowe. W katalogu tym nie wskazano wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych.

Oznacza to, że wewnątrzwspólnotowa dostawa wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Tym samym u Wnioskodawcy zamierzającego dokonywać dostawy wyrobów węglowych na rzecz kontrahenta zagranicznego z przeznaczeniem ich do sprzedaży na rynkach zagranicznych, w wyniku której dochodzi do przemieszczenia wyrobów węglowych z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, wystąpi wewątrzwspólnotowa dostawa wyrobów węglowych, która - zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym - nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

Należy jednak zwrócić uwagę, że ustawa o podatku akcyzowym nie określa jakie dokumenty winien Wnioskodawca posiadać w celu potwierdzenia przemieszczenia wyrobów węglowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego. Zatem to w interesie Wnioskodawcy - dla udowodnienia w sposób nie budzący wątpliwości, że w wyniku dostawy wyroby węglowe zostały dostarczone do innego niż Polska kraju członkowskiego - jest posiadanie odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej ten fakt. Oznacza to zarazem, że Wnioskodawca w celu zabezpieczenia własnych interesów związanych z ewentualnym sporem z właściwym dla Wnioskodawcy organem podatkowym - związanym z faktem udokumentowania przemieszczania sprzedanych wyrobów węglowych na terytorium innego państwa członkowskiego - winien zadbać o to aby z otrzymanych od kontrahenta zagranicznego i przez niego potwierdzonych dokumentów wynikało w sposób jednoznaczny, że w wyniku dostawy - dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz tego kontrahenta zagranicznego - wyroby węglowe zostały odebrane, przemieszczone i dostarczone przez nabywcę na terytorium innego kraju członkowskiego.

Tym samym posiadany przez Wnioskodawcę dowód odbioru i przemieszczenia wyrobów węglowych na terytorium innego kraju Unii Europejskiej powinien potwierdzić dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Co do zasady zatem dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych spełniającej warunki dla zastosowania zerowej stawki podatku VAT może być również wykorzystana do celów potwierdzenia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej dla celów podatku akcyzowego.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, że będzie posiadać dowód odbioru i przemieszczenia wyrobów, który będzie potwierdzać dla celów podatku od towarów i usług dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej, dla której zastosowanie będzie miała zerowa stawka podatku VAT. Tym samym posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentów potwierdzających dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej jest elementem opisu zdarzenia przyszłego i nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji. W tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska.

Uwzględniając powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.