IBPP4/4513-25/16/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywaną w procesach metalurgicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz sprzedaży obręczy ze stopu metali lekkich do samochodów osobowych i pojazdów użytkowych (dalej: "obręcze").

Przeznaczeniem obręczy jest ich użycie jako podstawowy element koła samochodowego. Spółka zamierza rozpocząć działalność w zakresie obrotu energią elektryczną na rzecz podmiotu posiadającego koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. W związku z powyższym Spółka planuje uzyskanie koncesji na obrót energią elektryczną oraz w dalszej kolejności dokonanie rejestracji dla celów akcyzy w zakresie energii elektrycznej z uwagi na rozpoczęcie wykonywania czynności opodatkowanych akcyzą, tj. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję (art. 9 ust. 1 pkt 3) ustawy akcyzowej.

Proces produkcji obręczy (dalej: "proces") w Spółce jest realizowany w następujących etapach technologicznych:

* Topienie - polega na stopieniu stopu aluminium (Al) w piecach topialnych zasilanych energią elektryczną oraz gazem GZ 50;

* Argonowanie - polega na oczyszczeniu stopu aluminium (Al) z tlenków i innych zanieczyszczeń za pomocą gazów technicznych przy użyciu urządzenia zasilanego energią elektryczną;

* Odlewanie - polega na tzw. metodzie odlewania niskociśnieniowego z wykorzystaniem sprężonego powietrza produkowanego na własne potrzeby przez zespoły kompresorów zasilanych energią elektryczną. W celu utrzymania odpowiedniej temperatury metalu podczas procesu wykorzystywane są piece niskociśnieniowe zasilane energią elektryczną;

* Rozwiercanie, gratowanie - polega na usunięciu z odlewów tzw. zalewek oraz stożka zalewowego stosując do tego celu zautomatyzowane gniazda obróbcze zasilane energią elektryczną;

* Defektoskopia rentgenowska - polega na kontroli wszystkich odlewów za pomocą urządzeń RTG zasilanych energią elektryczną;

* Obróbka cieplna - polega na poddaniu odlewów tzw. obróbce termicznej w specjalnych urządzeniach zasilanych energią elektryczną i gazem GZ 50;

* Walcowanie - polega na formowaniu obszaru łoża opony w odlewie za pomocą specjalnych urządzeń zasilanych energią elektryczną i gazem GZ 50;

* Obróbka mechaniczna - polega na obróbce skrawaniem odpowiednio przygotowanych odlewów w centrach obróbczych składających się z zespołu obrabiarek CNC zasilanych energią elektryczną;

* Mycie wstępne, kontrola szczelności oraz usuwanie gratów - polega na umyciu kół po obróbce skrawaniem. Następnie koła przechodzą kontrolę szczelności i następuje usunięcie ostrych krawędzi. Odbywa się to na specjalistycznych urządzeniach zasilanych energią elektryczną;

* Kopiowanie - polega na specjalnej obróbce skrawaniem za pomocą obrabiarek CNC zasilanych energią elektryczną;

* Lakierowanie - polega na zabezpieczeniu powierzchni kół, uodpornieniu na warunki, w których będą wykorzystywane podczas swojej eksploatacji, poprzez lakierowanie proszkowe oraz tzw. lakierami mokrymi. Do wskazanego celu używane jest lakiernicze urządzenie natryskowe zasilane energią elektryczną i gazem GZ 50;

* Kompletacja - pakowanie - polega na skompletowaniu i spakowaniu gotowego wyrobu dla klienta, co odbywa się za pomocą automatycznego zespołu urządzeń zasilanych energia elektryczną.

Mając na uwadze rodzaj procesu produkcyjnego prowadzonego w toku działalności gospodarczej Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej zużywanej w procesie energochłonnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy proces produkcji obręczy ze stopu metali lekkich, opisany wyżej, jest procesem metalurgicznym i tym samym uprawnia Spółkę do korzystania ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej zużywanej w tym procesie energochłonnym w świetle art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej w przypadku spełnienia przez nią warunków formalnych zwolnienia określonych w art. 30 ust. 7b.

Zdaniem Wnioskodawcy, proces produkcji obręczy ze stopu metali lekkich, opisany wyżej, jest procesem metalurgicznym i tym samym uprawnia Spółkę do korzystania ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej zużywanej w tym procesie energochłonnym w świetle art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej w przypadku spełnienia przez nią warunków formalnych zwolnienia określonych w art. 30 ust. 7b.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

1. Regulacje krajowe i wspólnotowe

Przedmiotem opodatkowania energii elektrycznej, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym jest:

Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 ustawy akcyzowej, w przypadku energii elektrycznej, obowiązek podatkowy powstaje:

Tym samym, w przypadku uzyskania przez Spółkę koncesji na obrót energią elektryczną będzie ona zobowiązana do dokonania rejestracji dla celów akcyzy oraz rozliczania akcyzy z tytułu sprzedaży zużycia energii elektrycznej we własnym zakresie.

W trakcie procesu produkcji obręczy ze stopu metali lekkich Spółka wykorzystuje duże ilości energii elektrycznej, którą nabywa od zewnętrznego dostawcy. Ustawa o akcyzowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 stanowi, że zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Zatem, na podstawie powyższego przepisu, aby można było skorzystać ze zwolnienia energii elektrycznej, określonego w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej, musi ona być wykorzystywana w procesie metalurgicznym oraz muszą zostać spełnione dodatkowe warunki formalne, o których mowa w art. 30 ust. 7b ustawy akcyzowej w brzmieniu po 1 stycznia 2016 r.

W przedstawionym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie produkował obręcze ze stopu metali lekkich w procesie, który w opinii Spółki jest procesem metalurgicznym.

Zwolnienie od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych ma swoje źródło w Dyrektywie Rady 2003/96/WE, z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dalej: "Dyrektywa Energetyczna"). Art. 2 ust. 4 lit. b tiret trzeci Dyrektywy Energetycznej zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Na gruncie polskich regulacji o podatku akcyzowym, wyłączenie z opodatkowania energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo w procesach metalurgicznych w rozumieniu Dyrektywy Energetycznej, znalazło swoje odzwierciedlenie w formie zwolnienia w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej.

2. Pojęcie procesu metalurgicznego

2.1. Definicje słownikowe, pogląd doktryny

Dyrektywa Energetyczna ani ustawa akcyzowa nie zawierają definicji procesu metalurgicznego. Nie odwołują się także do innego aktu normatywnego.

W sytuacji braku normatywnej definicji procesu metalurgicznego, należy w pierwszej kolejności odwołać się do wykładni językowej pojęcia proces metalurgiczny. Procesy metalurgiczne są przede wszystkim stosowane w metalurgii. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego metalurgia to:

W encyklopedii Wydawnictwa PWN metalurgia zdefiniowana została następująco: "dział nauki i techniki zajmujący się procesami otrzymywania metali z rud, ich rafinacji (rafinacja metali), wytwarzania stopów oraz obróbki mającej na celu nadanie im odpowiednich kształtów i właściwości. Metalurgia dzieli się na metalurgię żelaza (otrzymywanie surówki, przerabianej następnie na stal) i metalurgię metali nieżelaznych (...)".

Z kolei w literaturze przedmiotu, metalurgią nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali.

W uznanej literaturze technologicznej - procesy metalurgiczne - są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów.

Powyższe definicje wskazują, że jako proces metalurgiczny należy rozumieć całość czynności niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji wydanej w dniu 26 lutego 2014 r. (sygn. IBPP4/443-572/13/BP). W tej samej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że: "(...) do określenia pojęcia «procesy metalurgiczne» należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze".

Zdaniem Spółki, z technicznego oraz technologicznego punktu widzenia, proces metalurgiczny stanowi szereg powiązanych ze sobą etapów, z których do najważniejszych zachodzących w Spółce, należy zaliczyć:

* procesy przeróbki plastycznej (kształtowanie odpowiedniego kształtu wyrobów ze stopów metali lekkich),

* procesy obróbki cieplnej (kształtowanie odpowiednich własności wytrzymałościowych wyrobów).

Aby uzyskać ostatecznie gotowy produkt wykonany ze stopu metali lekkich, zdatny do jego wykorzystania w praktyce, zrealizować trzeba wszystkie albo, w niektórych przypadkach, tylko niektóre etapy procesu technologicznego.

W Spółce realizowane są dwa wskazane wyżej etapy technologiczne procesu metalurgicznego. Przeróbkę plastyczną i obróbkę cieplną surowca - przeprowadzane w Spółce - poprzedzają zachodzące przed nabyciem surowca właściwe etapy prowadzące do otrzymania metalu lub stopu, zw. procesem hutniczym, oraz rafinacją. Spółka nabywa wlewki ze stopów metali lekkich, które stanowią materiał wsadowy do produkcji obręczy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w oparciu o definicje słownikowe, a także poglądy doktryny, procesem metalurgicznym, jest zarówno proces przygotowania rudy, jak również poszczególne procesy obróbki stopu z metali lekkich tak, aby mógł on służyć jako finalny wyrób.

2.2. Rozwiązania wprowadzone przez inne kraje członkowskie - Niemcy i Francja

Mając na uwadze fakt. że przepisy Dyrektywy Energetycznej obowiązują wszystkie Państwa Członkowskie UE, w celu doprecyzowania pojęcia procesów metalurgicznych uzasadnione jest posłużenie się wykładnią porównawczą.

O ile w polskim porządku prawnym nie pojawia się legalna definicja procesów metalurgicznych, o tyle Francja i Niemcy zdecydowały się na jej określenie.

Niemcy implementowały art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit. b) Podatkowego Kodeksu Energetycznego. Przepisy te przewidują własną definicję "procesów metalurgicznych". W świetle powyższych regulacji niemieckich, procesy metalurgiczne oznaczają:

* wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. stopów z metali lekkich),

* kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji,

* obróbkę i powlekanie metalu.

Powyższa definicja obejmuje zatem pełen proces produkcji metali.

Natomiast, zgodnie z francuskimi regulacjami, procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów w procesach:

* brykietowania węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcji syntetycznego grafitu,

* prażenia lub spiekania rudy metalu, łącznie z rudą siarczkową,

* produkcji koksu,

* produkcji stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza,

* obróbki rud metali nieżelaznych, produkcji metali i stopów nieżelaznych,

* produkcji stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym,

* wytapiania ołowiu i stopów zawierających ołów,

* wytapiania metali żelaznych i ich stopów,

* mechanicznej obróbki metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie,

* chłodzenia szybkiego, wyżarzania hartowania metali i stopów metali,

* ogrzewania i procesy przemysłowe przeprowadzone z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania.

Zatem powyższa definicja również obejmuje swoim zakresem pełen proces niezbędny do produkcji metali.

Tym samym, w celu uniknięcia zaburzeń w konkurencyjności na wspólnym rynku polskie rozumienie procesów metalurgicznych powinno być spójne z rozumieniem analogicznych procesów w innych Państwach Członkowskich.

2.3. Klasyfikacja statystyczna NACE

Na poziomie unijnym znaczenie pojęcia procesów metalurgicznych można interpretować również z Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (dalej: "NACE rev. 1") lub zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE rev.2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (dalej: "NACE rev.2").

Zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez procesy metalurgiczne rozumie się procesy prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów DI klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

* 23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla,

* 27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza,

* 27.41 Produkcja metali szlachetnych,

* 27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie

* 27.43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów - 27.43.23.00, 27.43.26.00 i 27.43.29.00,

* 27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie,

* 27.45 Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.40, 27.45.24.40, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (kod 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 0090), 27.45.30.43 (kody 8108 90 19, 8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.37 (kod 8110 90 00), 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 19 00, 8112 29 00, 8118 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00, 8112 99 10, 8112 99 30 i 8112 9980) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Oprócz Belgii, w kwestii zdefiniowania pojęcia procesów metalurgicznych, do NACE odwołała się również Rumunia (odesłanie do kodu 24 NACE rev.2), Bułgaria (odesłanie do kodu DJ 27 NACE rev. l). Z kolei w prawodawstwie Czech procesy metalurgiczne zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE rev.l. W szczególności, w zgodzie z czeskimi przepisami akcyzowymi procesy metalurgiczne obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE.

Podsumowując powyższe, różne kraje członkowskie zdecydowały się na wprowadzenie definicji procesów metalurgicznych na różne sposoby. Można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

* pierwsza grupa obejmuje państwa, które zdecydowały się na zdefiniowanie procesów metalurgicznych bezpośrednio w swoich przepisach akcyzowych,

* druga grupa obejmuje państwa, które w celu zdefiniowania procesów metalurgicznych zdecydowały się na odesłanie do klasyfikacji NACE.

Niezależnie od tego, na jakie rozwiązanie zdecydowały się poszczególne Państwa Członkowskie, każde z nich prowadzi do tego, że definicją procesów metalurgicznych objęte jest pełne spektrum procesów produkcyjnych wyrobów metalowych, począwszy na wytworzeniu rudy, kończąc na oddaniu finalnego wyrobu w kształcie gotowym do użycia. Na gruncie każdej z ww. definicji proces produkcyjny obręczy w Spółce zostałby uznany za proces metalurgiczny.

W opinii Spółki, rozwiązanie zastosowane przez Polskę, pomimo tego, że w żaden sposób ani nie definiuje procesów metalurgicznych, ani także nie odsyła do innych aktów prawnych, również prowadzi do tych samych wniosków, co rozwiązania zastosowane przez inne kraje członkowskie, a więc do możliwe szerokiego zastosowania definicji procesów metalurgicznych na wszelkie procesy zachodzące w metalurgii prowadzące do produkcji metali.

2.4. Polska Klasyfikacja Działalności (PKD)

Uzupełnieniem rozumienia pojęcia procesów metalurgicznych jest Polska Klasyfikacja działalności, określona w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (dalej: "PKD"). Polska Klasyfikacja Działalności oparta jest na NACErev.2.

Zgodnie z PKD dział 24 i odpowiednio 24 NACE rev.2 (27 NACE rev. 1) obejmuje:

* wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,

* wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu.

Zgodnie z powyższym PKD 24.5 obejmuje odlewnictwo metali. Podklasa PKD 24.53.Z obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.,

* odlewnictwo części z metali lekkich.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że Polska Klasyfikacja Działalności jako odzwierciedlenie NACE ver.2 może być używana do definiowania pojęcia procesów metalurgicznych.

3. Podsumowanie

Podsumowując, Dyrektywa Energetyczna celowo nie ustanowiła definicji procesów metalurgicznych. Celem takiego rozwiązania było zagwarantowanie państwom członkowskim możliwości jak najszerszej interpretacji pojęcia procesów metalurgicznych, co znajduje swoje odzwierciedlenie zarówno w państwach, które zdecydowały się na zdefiniowanie tego pojęcia w prawie krajowym, jak również w państwach, które zawarły w swoim prawie krajowym odesłanie do innych aktów prawnych.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji z dnia 24 grudnia 2013 r. (sygn. IBPP4/443-667/13/BP): "przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług."

W opinii Spółki, proces produkcji opisany w zdarzeniu przyszłym w punkcie II niniejszego wniosku, będący procesem produkcji obręczy ze stopu metali lekkich, spełnia wszelkie przesłanki za tym, aby mógł być uznany za proces metalurgiczny.

Zgodnie bowiem z przytoczonymi definicjami procesu metalurgicznego proces obejmujący produkcję obręczy jest procesem wytwarzania użytecznych wyrobów metalowych. Bez wątpienia obręcze produkowane przez Spółkę są wyrobami metalowymi.

W procesie technologicznym stosowanym przez Spółkę, który w ocenie Wnioskodawcy należy uznać za proces metalurgiczny, jest wykorzystywana energia elektryczna. Wykorzystanie energii elektrycznej jest niezbędnym elementem procesu produkcyjnego wytwarzania obręczy. Stąd należy przyjąć, że energia elektryczna wykorzystywana w procesie produkcyjnym Spółki jest elementem niezbędnym do realizacji procesu metalurgicznego, w którym Spółka wytwarza obręcze.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że wykorzystywana do podtrzymania pracy maszyn i oświetlenia energia elektryczna w procesie produkcyjnym różnych typów obręczy jest wykorzystywana w procesie, który z technologicznego punktu widzenia stanowi proces metalurgiczny.

Mając na uwadze przywołaną powyżej argumentację oraz wskazane stanowiska organów podatkowych, w opinii Spółki proces produkcji obręczy ze stopu metali lekkich, opisany w zdarzeniu przyszłym jest procesem metalurgicznym oraz uprawnia Spółkę do korzystania ze zwolnienia dla energii elektrycznej od akcyzy w świetle art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 3 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej: energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Od stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3, ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Ww. przepisy przewidują zwolnienie z podatku dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych, co zostało obwarowane spełnienie ww. warunków formalnych.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca chcąc skorzystać ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy będzie spełniał warunki formalne określone w art. 30 ust. 7b ustawy.

Zatem aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania zwolnienia od zużytej przez niego energii elektrycznej konieczne jest rozstrzygnięcie czy wykorzystuje on tą energię w procesach metalurgicznych.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

W dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych.

Tym samym zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do "procesów metalurgicznych" jest bardzo rozległy.

Do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Ponadto w literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków".

Ponadto Encyklopedia Techniki - "Metalurgia" (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1985), powołując się na pozycje literaturowe: C. Kittel "Wstęp do fizyki ciała stałego" PWN, Warszawa 1976, T. Mazanek i inni "Metalurgia ogólna" Politechnika Śląska, Gliwice 1971, podaje zaś następujące znaczenia słowa metalurgia:

1. Nauka o metalach i stopach oraz procesach ich otrzymywania i kształtowania. Posługuje się ona metodami fizyki i chemii. Głównymi jej działami są: fizyka metali i metaloznawstwo zajmujące się badaniem struktur i własności metali oraz zależnościami między nimi, teoria procesów metalurgicznych oraz teoria przeróbki plastycznej;

2. Technologia otrzymywania metali z rud i surowców wtórnych oraz przetwarzania metali surowych w użyteczne metale i stopy. Zależnie od stosowanych metod dzieli się na działy, którymi są: pirometalurgia, elektrometalurgia, hydrometalurgia, elektrohydrometalurgia i metalurgia proszków.

Stosownie zaś do internetowego słownika języka polskiego (http://sjp.pl/metalurgia) metalurgia to:

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna, termiczna a w niektórych przypadkach i plastyczna obróbka surowców metalowych.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Z kolei zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Mając na uwadze ww. definicje zauważyć należy w pierwszej kolejności, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją kilku procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Nie można także pominąć kwestii, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym nie każdy z etapów szeroko rozumianej produkcji metali przez dany podmiot, może być uznany za proces metalurgiczny.

Jak wskazano wcześniej proces wykładni literalnej nie może ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Nie bez znaczenia pozostaje więc co prawodawca przez dane słowa, użyte w przepisie prawa chce osiągnąć. Wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej zużywanej m.in w procesach metalurgicznych, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej, a taka sytuacja miałaby miejsce w przypadku rozszerzenia przedmiotowego zwolnienia na wszelkie czynności obiektywnie nie związane z procesami metalurgicznymi.

Mając na uwadze powyższe oraz zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, stwierdzić należy, że procesami metalurgicznymi o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy są wyłącznie czynności zachodzące w toku produkcji wyrobów metalowych podczas których dochodzi do chemicznej lub termicznej obróbki surowców metalowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie stwierdzić należy, że nie całe zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w procesach technologicznych służących produkcji obręczy ze stopu metali lekkich, korzystać może ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Wynika to z faktu, że nie wszystkie czynności, które mają miejsce podczas produkcji stanowią element procesu metalurgicznego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w ścisłym tego słowa znaczeniu.

Zdaniem Organu wyłącznie czynności podczas których dochodzi do termicznej lub chemicznej obróbki metalu można zaliczyć do procesów metalurgicznych. Tym samym do czynność podlegających zwolnieniu od akcyzy w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy zaliczyć można czynności podczas których następuje zużycie energii elektrycznej w procesie topienia, argonowania, odlewania, obróbki cieplnej i walcowania (podczas którego półfabrykat obręczy jest podgrzewany i poddany obróbce plastycznej wpływającej na strukturę i właściwości fizykochemiczne materiału). Pozostałe czynności opisane przez Wnioskodawcę nie mogą być obiektywnie uznane za procesy metalurgiczne w ścisłym słowa tego znaczeniu gdyż nie dochodzi w nich do termicznej i chemicznej obróbki metali.

W ocenie Organu są to procesy wspomagające procesy metalurgiczne, które zachodzą równolegle do tych procesów, jak również po ich zakończeniu. Jak już wskazano wyżej, zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem obręczy ze stopu metali lekkich do samochodów osobowych i pojazdów użytkowych tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu metalurgicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji zachodzący w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem metalurgicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces metalurgiczny.

Reasumując, zdaniem Organu do czynność podlegających zwolnieniu od akcyzy w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy zaliczyć można czynności podczas których następuje zużycie energii elektrycznej w procesie topienia, argonowania, odlewania, obróbki cieplnej i walcowania. W ocenie Organu pozostałe czynności opisane przez Wnioskodawcę nie mogą być obiektywnie uznane za procesy metalurgiczne w ścisłym słowa tego znaczeniu gdyż nie dochodzi w nich do termicznej i chemicznej obróbki metali bądź są wykonywane po ukształtowaniu cech wyrobu metalowego (obręczy) czyli po zakończeniu procesu metalurgicznego.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.