IBPP4/4513-230/16-1/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest:

* prawidłowe - w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych,

* nieprawidłowe - w zakresie sporządzania zestawienia dokumentów dostawy wyrobów węglowych wraz z podaniem nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu siedziby albo miejsca zamieszkania odbiorcy wyrobów zwolnionych, kodu CN i ilości wyrobów zwolnionych wpisanych do dokumentu dostawy.

W dniu 23 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych oraz kwartalnych zestawień wystawionych dokumentów dostawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy (dalej: PPW) w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest hurtowa i detaliczna sprzedaż wyrobów węglowych. Sprzedaż detaliczna prowadzona jest za pośrednictwem własnych składów opału i dokonywana w większości na rzecz finalnych nabywców węglowych korzystających ze zwolnień wskazanych w ustawie o podatku akcyzowym, w tym w art. 31a.

Zgodnie z art. 138i Wnioskodawca prowadzi ewidencję wyrobów węglowych, do której wpisuje wyłącznie sprzedaż dokonaną na rzecz finalnego nabywcy węglowego korzystającego ze zwolnienia na podstawie art. 31a, do której został wystawiony dokument dostawy lub faktura w myśl art. 31a ust. 3.

Zatem Wnioskodawca nie wpisuje do wskazanej ewidencji sprzedaży wyrobów węglowych z zapłaconą akcyzą oraz sprzedaży tzw. paragonowej, tj. do 200 kg, do której zgodnie z rozporządzeniem z dnia 15 grudnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2162) nie muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym i tym samym nie został wystawiony dokument dostawy lub faktura.

Następnie wypełniając dyspozycję art. 138r. ust. 1 Wnioskodawca sporządza kwartalne zestawienia wystawionych dokumentów dostawy. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu w zestawieniu podaje datę sporządzenia, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podmiotu sporządzającego zestawienie oraz wykaz wystawionych dokumentów dostawy określający datę wystawienia dokumentu dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy do ewidencji, o której mowa w art. 138i ustawy o podatku akcyzowym pośredniczący podmiot węglowy zobowiązany jest wpisywać sprzedaż wyrobów węglowych z zapłaconą akcyzą?

2. Czy do ewidencji, o której mowa w art. 138i ustawy o podatku akcyzowym pośredniczący podmiot węglowy zobowiązany jest wpisywać sprzedaż wyrobów węglowych w ilości do 200 kg, do której nie stosuje się warunku wystawienia dokumentu dostawy zgodnie z rozporządzeniem z dnia 15 grudnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2161)?

3. Czy pośredniczący podmiot węglowy sprzedający wyroby węglowe zobowiązany jest do podawania w kwartalnych zestawieniach wystawionych dokumentów dostawy, o których mowa w art. 138 r., nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu siedziby albo miejsca zamieszkania odbiorcy wyrobów zwolnionych, kodu CN i ilości wyrobów zwolnionych wpisanych do dokumentu dostawy?

Ad. 1 i ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy do ewidencji, o której mowa w art. 138i ustawy o podatku akcyzowym pośredniczący podmiot węglowy zobowiązany jest wpisywać wyłącznie sprzedaż wyrobów węglowych zwolnioną, do której wystawione zostały dokumenty dostawy lub faktury.

Zatem do przedmiotowej ewidencji nie wpisuje się sprzedaży objętej akcyzą oraz sprzedaży w ilości do 200 kg, gdy nie został wystawiony dokument dostawy.

Zgodnie bowiem z art. 138i ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy ewidencja powinna zawierać m.in. dane finalnego nabywcy węglowego (imię, nazwisko i adres) oraz datę wystawienia dokumentu dostawy i numer identyfikujący dokument dostawy albo datę i numer innego dokumentu zastępującego dokument dostawy. Dane te dotyczą sprzedaży wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, czyli można wnioskować, że do ewidencji wpisywać należy tylko sprzedaż zwolnioną, do której zostały wystawione wskazane dokumenty. Tym samym należy uznać, iż ustawodawca wskazując wymagane w ewidencji dane wyraźnie dał wyraz woli, aby w tym rejestrze zawarte były informacje wyłącznie w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych dokonane na rzecz finalnych nabywców węglowych, do której wystawione zostały dokumenty dostawy lub faktury. Jednocześnie wprowadził obowiązek dokumentowania sprzedaży z naliczona akcyzą poprzez składanie deklaracji podatkowych AKC-WW i tym samym pośredniczący podmiot węglowy za jego pośrednictwem rozlicza sprzedaż tego typu.

Podobnie zamysł ustawodawcy należy odczytywać w związku z wprowadzonym zwolnieniem od stosowania wymogów zawartych w art. 31a ust. 3, tj. obowiązku wystawiania dokumentu dostawy lub faktury przy jednorazowej sprzedaży w ilości nieprzekraczającej 200 kg.

Należy uznać, iż ustawodawca odstąpił od wymogu rejestracji imiennej nabywców, którzy kupują wyroby węglowe w ilości do 200 kg. Skutkiem wprowadzonego zwolnienia od stosowania rygoru art. 31a ust. 3 ustawy rozporządzeniem z dnia 15 grudnia 2015 r. jest rejestrowanie tych transakcji wyłącznie za pomocą paragonu fiskalnego. Cechą tzw. transakcji paragonowych jest anonimowość nabywców, którzy otrzymują wyłącznie bezimienny dokument sprzedaży.

Powyższe stanowisko wnioskodawcy jest zgodne z indywidualnymi interpretacjami podatkowymi m.in. o nr: ILPP3/443-99/14-2/TW, IBPP4/4513-30/16/LG, IBPP4/4513-94/16/EK i IBPP4/4513-101/16/EK.

Ad. 3)

Pośredniczący podmiot węglowy sprzedający wyroby węglowe nie jest zobowiązany do podawania w kwartalnych zestawieniach wystawionych dokumentów dostawy, o których mowa w art. 138 r., nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu siedziby albo miejsca zamieszkania odbiorcy wyrobów zwolnionych, kodu CN i ilości wyrobów zwolnionych wpisanych do dokumentu dostawy. W myśl bowiem ust. 2 powyżej wskazane dane należy podawać:

W pierwszym przypadku należy wskazać, iż treść art. 32 nie odnosi się do wyrobów węglowych. Natomiast drugi przypadek nie zachodzi w stosunku do tego typu wyrobów, ponieważ obowiązek sporządzania kwartalnego zestawienia wystawionych dokumentów dostawy i przekazywania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wynika wprost z ustawy o podatku akcyzowym z art. 138r. Podawanie tych danych byłoby również dublowaniem zapisów dokonywanych w ewidencji wyrobów węglowych prowadzonej na podstawie art. 138i ustawy o podatku akcyzowym, a mając na względzie podstawowe założenie wykładni prawa jakim jest założenie o racjonalności prawodawcy, z pewnością ustawodawca unika podwójnego obciążania tym samym obowiązkiem przedsiębiorcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych,

* nieprawidłowe - w zakresie sporządzania zestawienia dokumentów dostawy wyrobów węglowych wraz z podaniem nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu siedziby albo miejsca zamieszkania odbiorcy wyrobów zwolnionych, kodu CN i ilości wyrobów zwolnionych wpisanych do dokumentu dostawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN:

* poz. 19 - ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;

* poz. 20 - ex 2702, tj. węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;

- poz. 21 - ex 2704, tj. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

Natomiast w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 2162) - zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień - w przypadku sprzedaży na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy finalnemu nabywcy węglowemu korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, wyrobów węglowych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy.

Stosownie do powyższego, w sytuacji sprzedaży wyrobów węglowych dokonywanej przez podmiot posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego na rzecz podmiotu korzystającego ze zwolnienia, wymienionego w art. 31a ust. 1 ustawy w ilości nieprzekraczającej 200 kg przy jednorazowej sprzedaży, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia dokumentu dostawy lub faktury zastępującej dokument dostawy.

Zgodnie z art. 138i ust. 1 ustawy, ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:

Na podstawie art. 138i ust. 2 ustawy, ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:

Tym samym zgodnie z art. 138i ust. 2 ustawy ewidencja wyrobów węglowych powinna zawierać m.in. datę wystawienia i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny dokument zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Przepis ten koresponduje z art. 31a ust. 3 ustawy, zgodnie z którym warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych od akcyzy jest wystawienie dokumentu dostawy potwierdzającego sprzedaż finalnemu nabywcy węglowemu.

Zatem w ewidencji, o której mowa w art. 138i ust. 1 ustawy, odnotowuje się tylko sprzedaż na terenie kraju wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy potwierdzoną dokumentem dostawy lub innym dokumentem zastępującym dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

W związku z powyższym do ww. ewidencji nie wpisuje się wyrobów węglowych sprzedawanych na terenie kraju finalnemu nabywcy węglowemu z zapłaconą akcyzą oraz wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu od akcyzy sprzedawanych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo (tzw. sprzedaży paragonowej), do której nie stosuje się warunku wystawienia dokumentu dostawy, zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 15 grudnia 2015 r.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego i drugiego należy uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast kwestii danych jakie powinny znajdować się w zestawieniu dokumentów dostaw wyrobów węglowych należy zauważyć, że w myśl art. 138r. ustawy akcyzowej, podmiot, który wystawia dokument dostawy, sporządza kwartalne zestawienie wystawionych dokumentów dostawy. Jeden egzemplarz tego zestawienia przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczy zestawienie.

Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać datę jego sporządzenia, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu sporządzającego zestawienie oraz wykaz wystawionych dokumentów dostawy określający datę wystawienia dokumentu dostawy, a w przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 32, oraz w przypadkach określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 38 ust. 1, oraz art. 38 ust. 2 pkt 1 lub art. 39 ust. 1, również nazwę albo imię i nazwisko oraz adres siedziby albo miejsca zamieszkania odbiorcy wyrobów zwolnionych, kod CN i ilość wyrobów zwolnionych wpisanych do dokumentu dostawy (art. 138r. ust. 2 ustawy).

W przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy, tj. rozporządzeniu z 22 grudnia 2015 r. w sprawie dokumentu dostawy, warunków i sposobu zwrotu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2285) wskazano, że ww. rozporządzenie (§ 1 pkt 1) określa wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy.

W § 2 ww. rozporządzenia określono w jakich przypadkach wystawiany jest dokument dostawy.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy sprzedający wyroby węglowe zwolnione od akcyzy, o których mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, zwane dalej "wyrobami węglowymi zwolnionymi"

* w przypadku:

* gdy nie została wystawiona faktura lub faktura korygująca.

Mając na uwadze powyższe przepisy, wymagane jest sporządzanie zestawienia dokumentów dostawy wyrobów węglowych wraz z podaniem nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu siedziby albo miejsca zamieszkania odbiorcy wyrobów zwolnionych, kodu CN i ilości wyrobów zwolnionych wpisanych do dokumentu dostawy.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.