IBPP4/4513-225/16-1/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 17 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym, elektrolitycznym i do celów redukcji chemicznej jest:

* nieprawidłowe w części zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym,

* prawidłowe w pozostałym zakresie, tj. w części zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie elektrolitycznym i do celów redukcji chemicznej.

W dniu 17 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie elektrolitycznym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

PPUH X. Sp. z o.o. z siedzibą w... (dalej: Wnioskodawca) należy do Grupy X, w skład której oprócz Wnioskodawcy wchodzi m.in. X S.A. (dalej: Spółka z grupy). Wnioskodawca jest producentem akumulatorów rozruchowych do samochodów osobowych i ciężarowych, maszyn rolniczych, łodzi, motocykli, pojazdów elektrycznych, wózków golfowych oraz zasilania innych urządzeń elektrycznych. Wnioskodawca prowadzi także sprzedaż kosmetyków samochodowych oraz pozostałych akcesoriów samochodowych, takich jak: woda destylowana, elektrolit, klemy, aerometry czy prostowniki.

Z punktu widzenia Polskiej Klasyfikacji Działalności, Wnioskodawca prowadzi działalność sklasyfikowaną w grupie PKD 27.20.Z - Produkcja baterii i akumulatorów, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885).

Surowce wykorzystywane w procesie produkcji akumulatorów

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, że surowce wykorzystywane w procesie produkcji akumulatorów to m in.:

* ołów,

* kwas siarkowy,

* woda,

* włókno polipropylenowe i inne.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż do procesu produkcji akumulatora zużywa nośniki energii, w tym energię elektryczną.

Schemat budowy akumulatora rozruchowego

Podstawowym elementem konstrukcyjnym akumulatora są ołowiane płyty dodatnie i ujemne (tzw. płyty różnoimienne). Płyty te składają się z tzw. kratki i "wpastowanej" w nią ołowianej masy czynnej. Pomiędzy płytami znajduje się separator zapobiegający zwarciu między płytami różnoimiennymi. Zestaw odizolowanych płyt dodatnich i ujemnych (ich liczba zależy od wielkości akumulatora), zanurzonych w elektrolicie, którym jest rozcieńczony kwas siarkowy, stanowi ogniwo akumulatorowe. Płyty jednoimienne w ogniwie połączone są ze sobą równolegle za pomocą ołowianych mostków. Ogniwa w akumulatorze połączone są między sobą w szereg za pomocą złącza poprzez specjalne otwory w grodziach. Obudowa akumulatora wykonana jest z polipropylenu i ma kształt skrzynki podzielonej na sześć komór. Od góry obudowa zamknięta jest wieczkiem. Każda z komór ma własny - odpowiedzialny za wymianę gazową z otoczeniem - korek, który może być dodatkowo przykryty nakładką.

Proces produkcji akumulatora rozruchowego

Gotowy do wykorzystania akumulator rozruchowy powstaje w trakcie wieloetapowego procesu produkcyjnego, który składa się z produkcji proszku ołowiu, odlewania i przetopu gąsek ołowiu na kratki i taśmę, pastowania kratek i taśmy kratkowej, sezonowania, kopertowania, odlewania cel akumulatorowych, formowania akumulatorów zalanych elektrolitem i prace konfekcyjne w odniesieniu do gotowego produktu, np. mycie oraz suszenie akumulatora, etykietowanie, czyszczenie końcówek biegunowych, paletyzacja.

Proces produkcji przebiega automatycznie i ma charakter ciągły. Mając na uwadze powyższe etapy produkcji akumulatorów rozruchowych, Wnioskodawca wskazuje, iż na terenie zakładu realizowane są następujące etapy procesu produkcyjnego:

* przygotowanie proszku ołowiu,

* odlewanie kratek akumulatorowych,

* pastowanie,

* sezonowanie,

* montaż akumulatora,

* formowanie akumulatorów.

Pozostałe procesy produkcyjne (w tym także formowanie, konfekcja) są realizowane przez Spółkę z grupy, której Wnioskodawca sprzedaje akumulator w formie półproduktu, częściowo wyprodukowanego akumulatora. Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowy opis realizowanych przez siebie procesów produkcyjnych, które są objęte zakresem niniejszego wniosku. Jednocześnie, Wnioskodawca podkreśla, że etapy procesu produkcji akumulatorów prowadzone przez Spółkę z grupy nie są przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej składanego przez Wnioskodawcę (mogą być przedmiotem odrębnego wniosku).

1. Przygotowanie proszku ołowiu

Ołów, tworzywa oraz separatory są przywożone przez dostawców do zakładu Wnioskodawcy. Surowce są rozładowywane z samochodów dostawców i przewożone w miejsce składowania surowców na terenie zakładu za pomocą wózków widłowych oraz specjalnych pojazdów (tzw. paleciaków).

Technologia produkcji proszku ołowiu (tekst jedn.: tlenku ołowiu) polega na roztopieniu ołowiu o wysokiej czystości w piecach topielnych i przepompowaniu ciekłego ołowiu do reaktora, gdzie obrotowe mieszadło miesza stopiony ołów z powietrzem, wciąganym do systemu przez wentylator wyciągowy. W całym systemie panuje podciśnienie. Stopiony ołów w czasie mieszania z powietrzem ulega szybkiemu utlenieniu w sproszkowaną substancje jednocześnie wytwarzając ciepło. Temperatura w reaktorze jest regulowana przez regulator rejestrujący, który kontroluje pompę podającą ołów w piecu. Przepływ powietrza przez reaktor jest kontrolowany przez automatycznie regulowaną przepustnicę. Utleniony materiał przenoszony jest przez strumień powietrza do cyklonu i filtra pulsacyjnego gdzie jest filtrowany i czyste powietrze opuszcza system przez wentylator wyciągowy. Produkcja proszku ołowiu to proces, który ma na celu wytworzenie proszku ołowiu o składzie chemicznym ok. 75% PbO i ok. 25% Pb i odpowiednim składzie granulometrycznym.

W trakcie procesu zachodzi reakcja:

2Pb + O₂-> 2PbO

W tej reakcji reduktorem jest ołów, a utleniaczem tlen.

Następnie, przefiltrowany materiał jest przenoszony systemem przenośników do silosów i do mieszarek pasty gdzie jest używany do produkcji past akumulatorowych (co Wnioskodawca opisuje w pkt 3 poniżej).

Zarówno w pomieszczeniu, gdzie znajduje się system produkcji proszku, jak i w miejscu składowania surowców, jest utrzymywana odpowiednia temperatura i wilgotność, co pozwala na zachowanie dogodnych właściwości chemiczno-fizycznych procesu przetwarzania ołowiu - głównego surowca potrzebnego do produkcji akumulatora. Odpowiednia wilgotność i podwyższona temperatura są zapewniane przez napędzane energią elektryczną sprężarki powietrza, które pod ciśnieniem "wyrzucają" do pomieszczenia odpowiednio nawilżone i podgrzane powietrze.

2. Odlewanie kratek akumulatorowych

Surowcem do produkcji kratki są stopy ołowiu (ołów z niewielkimi dodatkami innych pierwiastków) w formie gąsek. Ilości dodatków w poszczególnych stopach są ściśle określone z uwagi na realizowany przez Wnioskodawcę proces produkcji. Wnioskodawca wykorzystuje dwie technologie produkcji kratki: odlewanie grawitacyjne paneli i odlewanie taśmy kratkowej. Poniżej opisano ich szczegóły.

a) Odlewanie grawitacyjne paneli

Technologia produkcji kratek akumulatorowych metodą grawitacyjną polega na wtórnym przetopie stopu ołowiu w piecach topielnych w temperaturze 480°C, a następnie odlewaniu w maszynach odlewniczych WIRTZ.

Etap odlewania grawitacyjnego rozpoczyna się od termicznej obróbki (roztopienia) gąski ołowiu do postaci płynnej i następnie wlania ciekłego ołowiu pod wpływem siły ciążenia do form odlewniczych. Z tych form, po schłodzeniu ołów jest wyrzucany w formie wlewu podwójnej kratki, który jest następnie rozdzielany (na dwie pojedyncze kratki).

b) Odlewanie taśmy kratkowej

Produkcja taśmy kratkowej polega na przetopie niskowapniowego stopu ołowiu o dedykowanej recepturze w piecu topielnym gazowym a następnie przepompowaniu do pieca procesowego, elektrycznego i wytworzeniu taśmy poprzez jej odlanie (w sposób ciągły) na bębnie odlewarki, jej, rozcięcie na wąskie wstęgi i nawinięcie ich w zwoje na nawijarkach.

Taśma ołowiowa wykonana w systemie odlewania taśmy jest kierowana do systemu produkcji płyty metodą cięto - ciągnioną. W urządzeniu tym są prowadzone operacje cięcia, rozciągania i kształtowania taśmy ołowiowej oraz wykrawania chorągiewek. Gotowym wyrobem jest wychodząca kratka w formie taśmy, która jest dostarczana w sposób ciągły do paściarki.

3. Pastowanie

Kolejny etap procesu produkcji akumulatorów rozruchowych składa się z dwóch podetapów: (a) produkcji masy aktywnej (pasty) oraz (b) pastowania, czyli wprasowania pasty do kratek akumulatorowych (przygotowanych wcześniej w powyżej opisanym etapie odlewania kratek akumulatorowych - punkt 2.).

Pasty akumulatorowe wytwarzane są w mieszarkach pasty, do których dozowane są w odpowiednich proporcjach: tlenek ołowiu, woda demineralizowana, elektrolit kwasu siarkowego, włókna i dodatki past. W mieszarkach wytwarzane są dwa rodzaje past - dodatnią i ujemna. Na liniach pastujących kratki akumulatorowe są pastowane pastą dodatnią lub ujemną, a następnie podsuszane w tunelach suszących.

a) Produkcja pasty

System jest wykorzystywany do produkcji pasty akumulatorowej dodatniej i ujemnej według dowolnej zadanej receptury. Komponenty pasty: tlenek ołowiu (w postaci proszku), woda, elektrolit kwasu siarkowego, włókno itp. są składowane w zbiornikach zabudowanych na antresoli. Po wybraniu odpowiedniego programu (receptury) pasty rozpoczyna się proces mieszania. Następuje zrzut komponentów suchych i następnie uruchamia się dozowanie wody i elektrolitu. Czas trwania poszczególnych operacji i ich kolejność jest nadzorowana przez sterownik. Parametry istotne dla procesu są kontrolowane i porównywane z zadanymi. Po zakończeniu głównego procesu następuje pomiar parametrów pasty i ich ewentualna korekta.

Gotowa pasta jest spuszczana do jednego z dwóch lejów dozujących.

b) Pastowanie kratek odlanych grawitacyjnie

Masę do kratek wprasowuje się na liniach pastowniczych zasilanych energią elementem linii jest maszyna pastująca (tzw. paściarka), która za pomocą systemu wciska pastę do kratki. Zapastowane kratki (dalej nazywane płytami) za pomocą taśmociągu trafiają do tunelu suszącego, gdzie przechodzą proces wstępnego suszenia. Z tunelu płyty są odbierane ręcznie układane w stosy na specjalnych paletach. Następnie bezpośrednio z linii pastowniczej palety z płytami trafiają do specjalnych komór, gdzie poddawane są sezonowaniu.

c) Pastowanie kratek w systemie ciągłego wytwarzania płyt (z kratki ekspandowanej)

Z pola odkładczego taśmy są przenoszone na odwijarkę, z której jest ona wprowadzana w zespół ekspandera. W zespole ekspandera taśma jest w sposób ciągły cięta i kształtowana w siatkowaną taśmę, która jest następnie jednolicie rozciągana przez system ekspandujących łańcuchów w ustaloną już taśmę kratkową.

Następnie taśma kratkowa przechodzi przez wykrojnik chorągiewek, gdzie są kształtowane chorągiewki kratek i obrzeża taśmy.

Ukształtowana taśma kratkowa przechodzi przez kolejny zespół, gdzie jest pastowana.

Wypastowana taśma kratkowa przechodzi przez dzielarkę, gdzie jest dzielona na pojedyncze płyty akumulatorowe, które przenośnikiem rozbieżnym przenoszone są do tunelu suszącego, po którym odpowiednio składowane płyty są dostarczane do komór sezonujących i poddane dalszemu procesowi.

4. Sezonowanie

Sezonowanie to proces w wyniku którego, płyty osiągają odpowiednie parametry fizyko-chemiczne w celu poprawienia jej parametrów wydajnościowych. Płyty akumulatorowe pokryte pastą (płyty wytwarzane metodą grawitacyjną i cięto - ciągnioną, następnie poddane procesowi pastowania) są sezonowane w suszarniach komorowych w nieprzerwanym procesie, trwającym około 48 h. W tym etapie produkcji, napastowane pastą ołowianą płyty sezonują w komorach, w których utrzymywana jest odpowiednia temperatura i wilgotność.

Etap sezonowania płyt jest niezbędny w procesie produkcji akumulatorów rozruchowych z uwagi na potrzebę zapewnienia właściwych cech fizyko - chemicznych i mechanicznych akumulatora. Zapewnienie właściwych warunków atmosferycznych wewnątrz komory sezonującej (tzn. odpowiedniej wilgotności oraz temperatury, zapewnienie cyrkulacji powietrza i dostępu tlenu) - zwane hydrosettlngiem - jest konieczne, by spowodować utlenienie wolnego ołowiu i wzrost kryształów siarczanów ołowiu oraz związanie masy czynnej z płytą ołowianą zarówno w płytach dodatnich, jak ujemnych.

W tracie procesu sezonowania zachodzą trzy przemiany chemiczne:

* utlenienie pozostałego metalicznego ołowiu w masie aktywnej, przy jednoczesnej redukcji tlenu z powietrza,

* utlenienie powierzchni siatki ołowiu z wytworzeniem na powierzchni płyty drobnej warstwy tlenku ołowiu poprawiającej związanie jej z masą aktywną. Ponownie, redukcji ulega tlen z powietrza,

* wzrost kryształów siarczanów ołowiu tworzących stabilną strukturę elektrody.

Na tym etapie na płycie następuje wypalenie ołowiu z 25% do poziomu 1-2%. Zachodzące reakcje można opisać w następujący sposób:

1) w pierwszym kroku ołów utlenia się z tlenem z powietrza oraz wiąże z wodą:

2Pb + O₂ + H₂O -> 2Pb (OH)₂

W tej reakcji ołów utlenia się z zerowego w drugi stopień utlenienia, natomiast tlen redukuje się z drugiego na zerowy.

2) w drugim kroku następuje dehydratacja powstałego w kroku pierwszym związku, zgodnie ze wzorem:

2Pb (OH)₂ -> PbO + H₂O.

5. Montaż akumulatora - przygotowanie do formowania

Po wyjęciu płyt z komór sezonujących są one przekazywane do kolejnego etapu produkcji, którym jest montaż elementów akumulatora. Elementami wejściowymi w tym etapie są:

* płyty akumulatorowe (dodatnie I ujemne),

* obudowa akumulatora (blok i wieczko),

* separator w postaci zwoju taśmy z porowatego polietylenu,

* specjalnie przygotowany stop ołowiu z antymonem, niezbędny do wykonania połączeń miedzy elementami wykonywanych w procesie odlewania cel akumulatorowych na maszynach COS (z ang. Cast On Strap),

Część płyt jest poddawana kopertowaniu. Ułożone w pakiety płyty są kierowane do odlewarek cel akumulatorowych, gdzie płyty są łączone w ogniwa, a ze stopu ołowiu odlewane są pozostałe elementy celi akumulatora. W blokach akumulatorów wycinane są otwory w celu zgrzewania cel. Gotowe cele akumulatorowe są umieszczane w blokach akumulatora i kierowane na linie montażowe, gdzie poddawane są następującym procesom: zgrzewaniu grodziowemu z testem zwarć (przed i po zgrzewaniu), automatycznemu nakładaniu wieczek, zgrzewaniu wieczek (bloki akumulatorów są łączone trwale z wieczkami), spawaniu słupków, testowi szczelności i cechowaniu akumulatorów.

Pierwszym urządzeniem na linii montażu akumulatora jest tzw. koperciarka. Urządzenie to odlicza odpowiednią dla danego typu akumulatora ilość płyt dodatnich i ujemnych oraz izoluje jeden typ płyt wkładając je w wykonaną z taśmy polietylenowej kopertę. W ten sposób utworzone są tzw. zestawy płyt. Zestawy te transportowane są na kolejne urządzenie - COS. Na urządzeniu COS, odlewane z gąsek ołowiu wzbogaconych antymonem mostki ołowiane łączą jednoimienne płyty (w ramach zestawu), a skrajne zestawy są dodatkowo wyposażane w sworznie wyprowadzające, wcześniej odlane z ołowiu przez Wnioskodawcę. Następnie tak przygotowane zestawy są wkładane do obudowy akumulatora. Kolejna czynność to operacja kontrolna, w ramach której specjalne urządzenie testujące wysokim napięciem sprawdza, czy zestawy płyt wykluczają pojawienie się zwarcia (jest to tzw. kontrola jakości separacji).

Sprawdzony akumulator transportowany jest na zgrzewarkę grodziową, gdzie w pełni automatycznym cyklu wykonuje się połączenia zestawów płytowych, łącząc je w szereg poprzez wykonanie zgrzein w otworach ścianek grodziowych. Po nałożeniu na akumulator wieczka (ręcznie lub automatycznie), na następnej stacji następuje połączenie z obudową. Gorącą płytą nadtapiane są krawędzie bloku i wieczka i gdy materiał obudowy (polipropylen) jest jeszcze plastyczny, oba elementy są dociskane. Ostatnią operacją technologiczną opisywanego etapu jest zespawanie sworzni wyprowadzających z tulejkami w wieczku, czyli ukształtowanie końcówek wyprowadzających. Następnie przeprowadzany jest test na szczelność akumulatora (podciśnieniem lub nadciśnieniem) i wygrawerowanie kodu. Tak przygotowany zestaw (akumulator wciąż jest półproduktem) jest automatycznie (za pomocą robota) zdejmowany z linii produkcyjnej i układany na palecie.

6. Formowanie

Wnioskodawca będzie formował wyprodukowane przez siebie wybrane akumulatory. Proces formacji akumulatora polega na wymuszonej przepływem prądu zmianie struktury chemicznej mas czynnych elektrod. W efekcie zmiany energii elektrycznej w energię chemiczną, elektroda dodatnia utlenia się do Pb02, natomiast elektroda ujemna redukuje się do Pb. Powstałe w ten sposób elektrody zanurzone w roztworze kwasu siarkowego tworzą ogniwa galwaniczne. Zachodzący proces można zapisać następującymi wzorami:

PbSO₄ + 2^e- -> Pb + SO₄² (proces zachodzący na katodzie)

PbSO₄ + 2H₂O -> SO₄²+ PbO₂ + 2^e- + 4H⁺ (proces zachodzący na anodzie).

Pierwszą czynnością wykonywaną w ramach formowania jest zalewanie wyprodukowanego przez Wnioskodawcę półproduktu akumulatora elektrolitem (roztworem kwasu siarkowego). Podczas tej czynności wydzielają się znaczne ilości ciepła, wobec tego, aby nie dopuścić do przegrzania akumulatora, elektrolit jest odpowiednio schładzany. Zalane akumulatory łączone są szeregowo w obwody (16-18 sztuk) i są podłączane do prostowników. Od momentu zalania akumulatora elektrolitem do chwili rozpoczęcia ładowania akumulatora nie może upłynąć zbyt dużo czasu, gdyż w akumulatorze mogą nastąpić nieodwracalne zmiany (zasiarczenie płyt), w wyniku czego dochodzić może do zmniejszenia jego pojemności. Wnioskodawca będzie ładował akumulatory w oparciu o formację na modułach szybkiej formacji, z ciągłą wymianą elektrolitu.

Formowanie na modułach szybkiej formacji (tzw. formacja z recyrkulacją elektrolitu firmy INBATEC) rozpoczyna się od segregowania akumulatorów i automatycznego, za pomocą taśmociągu, umieszczenia w modułach inbatec i indywidualnego podłączenia ich do instalacji elektrycznej. Ładowanie akumulatora jest możliwe dzięki cyrkulacji elektrolitu, która jest zapewniana przez system recyrkulacji umożliwiający stałe krążenie elektrolitu w celu utrzymania jego prawidłowej temperatury. W tym typie formacji, pełne i prawidłowe naładowanie akumulatora jest osiągane po ok. 8h.

Jak wskazano powyżej, podczas ładowania szczególną rolę odgrywa temperatura elektrolitu. Zbyt niska temperatura zmniejsza efektywność procesu, natomiast zbyt wysoka powoduje uszkodzenie płyt separatora. Z tego względu temperatura elektrolitu jest automatycznie kontrolowana i w zależności od potrzeb - dogrzewana lub chłodzona.

W celu właściwego prowadzenia procesu Wnioskodawca wykorzystuje urządzenia, w których wykorzystywana jest przemiana energii elektrycznej na inne rodzaje energii niezbędne do pełnego właściwego prowadzenia oraz monitorowania procesu technologicznego. W szczególności, energia elektryczna jest wykorzystywana do napędu: pomp ciekłego ołowiu, przenośników śrubowych, reaktora pieca gazowego, sprężarek powietrza, pieca procesowego elektrycznego, maszyn WIRTZ, nawijarek bębnowych, mieszarek, linii pastowniczych, dozowników, młyna, mieszadeł, transportu ślimakowego, podajników, taśmociągów, automatów odbierających kratki, maszyny pastującej, komputera nadzorującego proces, koperciarki, urządzenia COS, testerów wysokonapięciowych, zgrzewarki, automatów do cięcia i segregacji, testerów szczelności, automatu do paletowania, zalewarek elektrolitu, systemu recyrkulacji elektrolitu, chłodziarek i podgrzewaczy elektrolitu oraz wentylatorów. Pominięcie któregokolwiek etapu procesu technologicznego i związanych z nim czynności spowodowałoby jego przerwanie uniemożliwiłoby wyprodukowanie akumulatora rozruchowego jako pełnowartościowego produktu gotowego.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że stanie się podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej wykorzystywanej w opisanym procesie produkcyjnym od momentu dokonania zgłoszenia na potrzeby podatku akcyzowego, co uczyni po otrzymaniu od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki koncesji na obrót energią elektryczną. Po uzyskaniu statusu podatnika akcyzy, Wnioskodawca będzie przekazywał do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w opisanym we wniosku procesie produkcyjnym, oświadczenie o ilości wykorzystywanej energii i sposobie jej wykorzystywania. Oświadczenie będzie ponadto zawierać nazwę, adres siedziby i numer NIP podmiotu wykorzystującego energię elektryczną (tekst jedn.: Wnioskodawcy) oraz datę i miejsce sporządzenia oświadczenia wraz z czytelnym podpisem osoby składającej oświadczenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej do zasilania:

* urządzeń do produkcji proszku ołowiu (podajnika, pieca, pomp zasilających, reaktorów, reaktora młyna, wentylatorów wyciągowych, podajników ślimakowych i innych urządzeń niezbędnych do prawidłowego utrzymania ruchu w trakcie produkcji proszku ołowiu),

* urządzeń do przygotowania i odlewania kratek (w tym urządzeń do przetopu gąsek ołowianych na ołów płynny) i taśm, w szczególności takich jak: piece, suwnice, podawacze, taśmociągi, wagi, myjki, sprężarki, ślimaki i innych urządzeń niezbędnych do prawidłowego utrzymania ruchu w trakcie przygotowania i odlewania kratek i taśm,

* urządzeń do odlewania stopu ołowiu w procesie montażu - COS,

* urządzeń komputerowych i serwerów służących do sterowania cyklem produkcyjnym w wymienionym powyżej zakresie,

* sprężarek powietrza,

wykorzystywanych w opisanym procesie produkcyjnym, stanowi zużycie energii elektrycznej w procesach metalurgicznych i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, z zastrzeżeniem spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b tej ustawy?

2. Czy zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej zużywanej na etapie sezonowania płyt, w tym energia elektryczna wykorzystywana do napędu wentylatorów, a także do ogrzania powietrza w komorze sezonowania, regulacji poziomu wilgotności powietrza stanowi zużycie, energii elektrycznej do celów redukcji chemicznej i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, z zastrzeżeniem spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b tej ustawy?

3. Czy zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wykorzystywanej w ramach formowania (ładowania oraz doładowywania) akumulatorów przez urządzenia, takie jak: automaty przenoszące akumulatory, taśmociągi, urządzenia do segregacji oraz utrzymania napięcia w instalacji elektrycznej, urządzenia w systemie recyrkulacji elektrolitu oraz wentylatory i urządzenia zapewniające odpowiednią temperaturę, wilgotność i cyrkulację powietrza oraz elektrolitu, a także inne urządzenia wskazane przez Wnioskodawcę w opisie formowania (ładowania akumulatorów) jest zużyciem energii elektrycznej w procesach elektrolitycznych i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust..7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, z zastrzeżeniem spełnienia przez Wnioskodawcę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie energii elektrycznej do zasilania:

* urządzeń do produkcji proszku ołowiu (podajnika, pieca, pomp zasilających, reaktorów, reaktora młyna, wentylatorów wyciągowych, podajników ślimakowych i innych urządzeń niezbędnych do prawidłowego utrzymania ruchu w trakcie produkcji proszku ołowiu),

* urządzeń do przygotowania i odlewania kratek (w tym urządzeń do przetopu gąsek ołowianych na ołów płynny) i taśm, w szczególności takich jak: piece, suwnice, podawacze, taśmociągi, wagi, myjki, sprężarki, ślimaki i inne urządzenia niezbędnego do prawidłowego utrzymania ruchu w trakcie przygotowania i odlewania kratek i taśm;

* urządzeń do odlewania stopu ołowiu w procesie montażu - COS;

* urządzeń komputerowych i serwerów służących do sterowania cyklem produkcyjnym w wymienionym powyżej zakresie,

* sprężarek powietrza

stanowi zużycie energii w procesach metalurgicznych i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., z zastrzeżeniem spełnienia przez Spółkę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wykorzystywanej w etapie sezonowania płyt, tzn. energia elektryczna wykorzystywana do napędu wentylatorów a także do ogrzania powietrza w komorze sezonowania, regulacji poziomu wilgotności powietrza stanowi zużycie energii elektrycznej w procesach redukcji chemicznej i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, z zastrzeżeniem spełnienia przez Wnioskodawcę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b tej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, energia elektryczna wykorzystywana w ramach formowania (ładowania oraz doładowania) akumulatorów przez urządzenia, takie jak: automaty przenoszące akumulatory, taśmociągi, urządzenia do segregacji oraz utrzymania napięcia w instalacji elektrycznej, urządzenia w systemie recyrkulacji elektrolitu oraz wentylatory i urządzenia zapewniające odpowiednią temperaturę, wilgotność i cyrkulację powietrza oraz elektrolitu, a także inne urządzenia wskazane przez Wnioskodawcę w opisie formowania (ładowania akumulatorów) jest zużywana w procesach elektrolitycznych i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, z zastrzeżeniem spełnienia przez Wnioskodawcę warunków przewidzianych w art. 30 ust. 7b tej ustawy.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Wstęp właściwy dla uzasadnienia stanowiska w zakresie pytań 1-3.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51; dalej "Dyrektywa Energetyczna"), w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugie zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, m.in. do procesów metalurgicznych, procesów elektrolitycznych oraz do celów redukcji chemicznej.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie z| akcyzy w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 1-3. Powyższe przepisy weszły w życie 1. stycznia 2016 r. Zgodnie ich brzmieniem, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych, procesach elektrolitycznych oraz do celów redukcji chemicznej.

Warunkami skorzystania z powyższego zwolnienia jest, zgodnie z ust. 7b artykułu 30 ustawy o podatku akcyzowym, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Jednocześnie, ani Dyrektywa Energetyczna, ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają definicji "procesu metalurgicznego", "procesu elektrolitycznego" oraz dookreśienia "celów redukcji chemicznej". Ustalenie zaś zakresu znaczeniowego tych pojęć ma istotne znaczenie dla oceny, w jakim zakresie zużycie energii elektrycznej w danym procesie przemysłowym (np. w produkcji akumulatorów przez Wnioskodawcę) będzie korzystało ze zwolnienia z akcyzy.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak definicji legalnej przywoływanych procesów w Dyrektywie Energetycznej oznacza, że państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, muszą dokonać implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz mieć wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego.

W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy energetycznej w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej stosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą, produktów energetycznych (w tym energii elektrycznej) zużywanych w procesach metalurgicznych, elektrolizy i do celów redukcji chemicznej powinny być interpretowane w zgodzie z Preambułą Dyrektywy. Zgodnie z motywem 22 Preambuły: "Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne. Energia elektryczna, która w podobny sposób jest wykorzystywana, powinna być również podobnie traktowana." Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje więc, że opodatkowanie akcyzą produktów, takich jak energia elektryczna, realizuje cel dyrektywy, gdy nie dotyczy ono ich wykorzystania na cele wyłączone wprost w Dyrektywie. Doprecyzowanie tych wyłączeń zostało wskazane w treści art. 2 pkt 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej, zgodnie z którym wyłączona z opodatkowania akcyzą jest energia elektryczna zużywana w szczególności do procesów metalurgicznych, elektrolizy i do celów redukcji chemicznej.

Mając na uwadze powyższe rozważania doi celu Dyrektywy Energetycznej, należy podkreślić, iż krajowy ustawodawca wprowadził do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia procesu metalurgicznego, procesu elektrolitycznego oraz celów redukcji chemicznej bez definicji i precyzowania zakresu tych zjawisk. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, należy każdy z tych procesów i celów ocenić odrębnie.

UZASADNIENIE szczegółowe dot. pytania nr 1.

W świetle powyższego, aby ustalić, czy zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę może korzystać ze zwolnienia z akcyzy z uwagi na jej wykorzystanie w procesie metalurgicznym, niezbędne jest potwierdzenie jak należy rozumieć pojęcie procesu metalurgicznego, a także stwierdzenie czy określone etapy procesu produkcji akumulatorów rozruchowych realizowane przez Wnioskodawcę mogą zostać uznane za procesy metalurgiczne.

Jak wskazano powyżej, Dyrektywa Energetyczna oraz ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają definicji "procesu metalurgicznego", a także nie odwołują się w tym zakresie do innych aktów prawnych. Pomocnym jest w tym zakresie, zdaniem Wnioskodawcy, odwołanie się do wskazówek zaproponowanych w innych aktach prawnych - w pierwszej kolejności do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885).

Jednocześnie należy podkreślić, iż klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE wprowadzonej rozporządzeniem (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (dziennik Urzędowy UE L 393/1 z dnia 30 grudnia 2006).

Zgodnie z wyjaśnieniami do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. zawartymi w Dziale PKD 24, produkcja metali obejmuje:

Przywoływany dział jest bardzo obszerny i obejmuje w swym zakresie kompleksowo, szerokie spektrum procesów metalurgicznych. Do działu PKD 24 "Produkcja metali zaliczane jest bowiem m.in. odlewnictwo metali, sklasyfikowane w grupie 24.5 PKD, w ramach której wskazać można następujące klasy i podklasy:

* 24.51.Z Odlewnictwo żeliwa

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z żeliwa,

* odlewnictwo odlewów z żeliwa szarego,

* odlewnictwo odlewów z żeliwa sferoidalnego,

* odlewnictwo wyrobów z żeliwa ciągliwego,

* produkcję rur i złączek odlewanych z żeliwa.

* 24.52.Z Odlewnictwo staliwa

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów ze staliwa,

* odlewnictwo części ze staliwa,

* produkcję rur i złączek ze staliwa,

* produkcję rur bez szwu w procesie odlewania odśrodkowego.

* 24.53.Z Odlewnictwo metali lekkich

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.,

* odlewnictwo części z metali lekkich.

* 24.54.Z Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z miedzi, odlewnictwo części ze stopów miedzi.

* 24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z metali ciężkich,

* odlewnictwo części z metali szlachetnych,

* odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Z powyższego - zdaniem Wnioskodawcy - wynika, że realizowane przez nią w ramach procesu produkcyjnego czynności opisane w stanie faktycznym oraz pytaniu nr 1, to jest produkcja proszku ołowiu, przygotowanie i odlewanie z ołowiu kratek akumulatorowych i taśm i niektóre prace wykonywane podczas montażu akumulatora polegające na odlewaniu stopów ołowiu powinny zostać klasyfikowane do kategorii odlewnictwa jako elementu "metalurgii" dla celów PKD.

Co więcej, posługując się wykładnią literalną, zgodnie z encyklopedią PWN "metalurgia" to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Dodatkowo, stosownie do internetowego słownika języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) metalurgia to:

nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności;

dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, pod pojęciem "proces metalurgiczny" należy rozumieć wszystkie czynności produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna lub termiczna obróbka surowców metalowych.

Prezentowane przez Wnioskodawcę powyżej stanowisko jest uznawane jako prawidłowe przez Organy skarbowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej 22. marca 2016 r. interpretacji indywidualnej (IBPP4/4513-232/15/LG) uznał, że realizowane w ramach procesu produkcji akumulatorów rozruchowych czynności odlewania i formowania kratek ołowianych stanowią procesy metalurgiczne. W szczególności, Wnioskodawca wskazuje fragment, który potwierdza prawidłowość klasyfikacji realizowanych w trakcie produkcji akumulatorów procesów jako metalurgicznych: "Podkreślić jednak należy, że zwolnieniem na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy będzie objęta ta energia elektryczna, która jest zużywana stricte w tym procesie metalurgicznym tj. do czynności odlewania kratek akumulatorowych i taśm, odlewania wałeczków ołowianych i odlewania stopu ołowiu oraz energia elektryczna wykorzystywana w urządzeniach ściśle związanych z tymi czynnościami. Zatem tylko energia elektryczna zużywana w urządzeniach związanych bezpośrednio i nierozerwalnie z tymi procesami stanowiącymi proces metalurgiczny będzie objęta zwolnieniem".

Podobnie, w zakresie procesów metalurgicznych realizowanych w ramach innej działalności wytwórczej, Organy skarbowe wypowiadały się w interpretacjach indywidualnych dot. wyrobów gazowych zużywanych w procesach metalurgicznych - m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15. kwietnia 2015 r. (IBPP4/4513-16/15/PK) oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5. czerwca 2015 r. (IBPP4/443-90/14/LG). Podsumowując, przedstawiony przez Wnioskodawcę proces produkcji ołowianych komponentów wykorzystywanych w produkcji akumulatorów rozruchowych to proces, który mieści się w pojęciu procesów metalurgicznych, o których mowa w ustawie o podatku akcyzowym. W konsekwencji, zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w zakresie wskazanym w pytaniu nr 1 będzie objęte zwolnieniem z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

UZASADNIENIE szczegółowe dot. pytania nr 2.

Aby ustalić czy zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej przez maszyny i urządzenia wymienione w stanie faktycznym oraz w pytaniu nr 2 może korzystać ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, niezbędne jest potwierdzenie, jak należy rozumieć określenie "celów redukcji chemicznej", a w szczególności czy określone etapy procesu produkcji Wnioskodawcy (produkcja akumulatorów rozruchowych) mogą zostać uznane za realizowane do tych celów.

Podobnie jak w przypadku procesów metalurgicznych, Dyrektywa Energetyczna akcyzowym nie zawierają definicji "redukcji chemicznej", a także nie odwołuj po innych aktów prawnych. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy nie stosownej definicji "celów redukcji chemicznej" sformułowanej w innych aktach prawnych.

Z uwagi na powyższe, w zakresie rozumienia określenia "celów redukcji chemicznej", należy odnieść się do definicji językowej pojęcia oraz do definicji wykorzystywanych na gruncie nauk technicznych.

Wykładnia językowa

Konstrukcja zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, uzależnia zwolnienie energii elektrycznej z akcyzy od zużycia tej energii "do celów" redukcji chemicznej (a nie "w procesie" redukcji chemicznej, tak jak ma to miejsce w przypadku elektrolizy, metalurgii i mineralogii). Zdaniem Wnioskodawcy niewątpliwie, celem opisywanych procesów jest redukcja chemiczna jako element procesu redoks (opisanego w akapicie poniżej "Definicja naukowa").

Słownik języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje "cel" m.in. jako:

Podobnie "cel" definiuje "Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego - "cel to to, do czego się zmierza, dąży; to, co się chce osiągnąć".

Z kolei "proces" jest definiowany w "Słowniku języka polskiego" (www.sjp.pwn.pl) m.in. jako:

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie wykładni językowej pojęć "do celów" i "w procesie" prowadzi do wniosku, że pojęcie do "do celów" jest pojęciem szerszym niż pojęcie "w procesie". Należy zatem przyjąć, że celem polskiego ustawodawcy, w ślad za unijnym regulatorem, było wyróżnienie procesu redukcji chemicznej w konstrukcji przedmiotowego zwolnienia. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że cel redukcji chemicznej" zostanie spełniony w przypadku, gdy zużywana energia elektryczna służyć będzie dążeniu do wystąpienia redukcji chemicznej również w reakcji redoks, gdyż na nią składają się redukcja chemiczna oraz utlenianie.

Definicja naukowa

Niezależnie od powyższego, z uwagi na brak definicji celu redukcji chemicznej Wnioskodawca poniżej przedstawia definicję naukową samej redukcji chemicznej. Redukcją chemiczną nazywa się pobranie elektronu przez utleniacz od substancji zwanej reduktorem, która oddając elektrony sama się utlenia (por. Słownik Encyklopedyczny, Chemia, wyd. Europa).

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje że "każdej reakcji redukcji musi towarzyszyć utlenienie, a każdej reakcji utlenienia musi towarzyszyć redukcja. Niemożliwa jest reakcja polegająca wyłącznie na redukcji lub wyłącznie na utlenieniu" (za: Loretta Jones, Peter Atkins, Chemia ogólna. Cząsteczki, materiał, reakcje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004).

Z powyższego zdaniem Wnioskodawcy wynika, że redukcja i utlenianie są ze sobą nierozłącznie związane, a ich łączne występowanie jest określane reakcją redoks. W każdej reakcji redoks zmiany stopni utlenienia muszą się bilansować (ich suma musi być równa zeru), czyli suma stopni utlenienia po obu stronach równania reakcji musi być taka sama. Najłatwiejszym sposobem bilansowania reakcji redoks jest jej rozbicie na dwie reakcje połówkowe, z których jedna przedstawia proces utlenienia, a druga redukcji. Pełny opis równania redukcji redoks otrzymujemy, dodając dwie reakcje połówkowe w taki sposób, aby można wyeliminować wolne elektrony (za: P. A. Cox, Chemia nieorganiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004).

Co więcej, Wnioskodawca wskazuje, że w uproszczeniu utlenienie to utrata elektronów, redukcja zaś to pobieranie elektronów. W efekcie, zmniejszenie stopnia utlenienia oznacza redukcję. Formalnie rzecz ujmując, każdą reakcję redoks można przedstawić jako sumę dwóch procesów, w których jeden związany jest z oddawaniem, drugi z pobieraniem elektronów. Reduktor dostarcza elektronów cząstce redukowanej, gdyż zawiera pierwiastek, którego stopień utlenienia wzrasta (jest cząstką, która ulega utlenieniu). Cała cząstka zostaje zredukowana, jeżeli zawiera pierwiastek ulegający redukcji (tekst jedn.: maleje jej stopień utlenienia). Reduktor to cząstka zawierająca pierwiastek, który sam ulegając utlenieniu powoduje w praktyce redukcję.

Opis produkcji

Mając na uwadze powyższe definicje naukowe, Wnioskodawca wskazuje, że tak jak przedstawiono w stanie faktycznym, w procesie produkcji akumulatorów, realizowanym przez Wnioskodawcę, proces redukcji chemicznej zachodzi w trakcie sezonowania, kiedy dochodzi do trzech przemian:

* utlenienie pozostałego metalicznego ołowiu w masie aktywnej; redukowany jest tlen z powietrza,

* utlenienie powierzchni siatki ołowiu z wytworzeniem na powierzchni płyty w poprawiającej związanie jej z masą aktywną; redukowany jest tlen z powietrza,

* wzrost kryształów siarczanu ołowiu tworzących stabilną strukturę elektrody (jest to przemiana bezpośrednio związana z dwoma ww., gdyż wykorzystuje ciepło z powyższych egzotermicznych reakcji redoks).

Ogólnie, z punktu widzenia sezonowania jako etapu produkcji akumulatora, na płycie następuje wypalenie ołowiu z 25% do poziomu 1-2%, co następuje stopniowo i może zostać przedstawione według następujących równań:

a) ołów utlenia się z tlenem z powietrza oraz wiąże z wodą:

2Pb + O₂ + H₂O -> 2Pb (OH)₂

W tej reakcji ołów utlenia się z zerowego stopnia utlenienia na drugi stopień, natomiast tlen redukuje się z drugiego na zerowy.

b) dehydratacja powstałego w kroku pierwszym związku, zgodnie z reakcją:

2Pb (OH)₂ -> PbO + H₂O

Zdaniem Wnioskodawcy, reakcje wskazane powyżej należy zdefiniować jako realizowane w ramach celów redukcji chemicznej, gdyż sprowadzają się one do odebrania elektronów atomowi tlenu (tekst jedn.: redukcji). W powyższej reakcji elektrony oddawane przez atomy tlenu są pobierane przez atomy ołowiu. Proces polegający na pobieraniu elektronów, a więc proces odwrotny do utleniania, nazywamy redukcją. W pierwszej reakcji cząsteczka tlenu przekazuje dwa elektrony jonowi ołowiu i oddaje obojętny atom tlenu. Przyjmując elektrony, ołów zwiększa swój stopień utlenienia, jest reduktorem, natomiast przyjmujący elektrony tlen zmniejsza swój stopień utlenienia (jest utleniaczem).

Zdaniem Wnioskodawcy stwierdzić należy, że "cel redukcji chemicznej" jest spełniony w przypadku opisywanych reakcji, w których zużywany wyrób energetyczny (w tym przypadku energia elektryczna) służyć będzie do przeprowadzenia reakcji redoks, której częścią jest reakcja redukcji chemicznej. Zużyciem energii elektrycznej do celów redukcji chemicznej będzie zatem zużycie jej w celu umożliwienia zajścia reakcji redoks w cząsteczkach pasty używanej do pastowania kratek.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wykorzystywanej do napędu urządzeń wykorzystywanych do sezonowania (hydrosettingu), tzn. energia elektryczna wykorzystywana do ogrzania powietrza w komorze sezonowania, regulacji poziomu wilgotności powietrza i napędu wentylatorów stanowi zużycie energii elektrycznej do celów redukcji chemicznej i tym samym będzie korzystała ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Z uwagi na powyższe, w zakresie rozumienia pojęcia "procesów elektrolitycznych", należy zdaniem Wnioskodawcy odnieść się do znaczenia słownikowego i definicji wykorzystywanych na gruncie nauk technicznych, a także do funkcjonowania procesów elektrolitycznych w praktyce organów podatkowych.

UZASADNIENIE szczegółowe dot. pytania nr 3

Aby ustalić czy zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym może korzystać ze zwolnienia z akcyzy, niezbędne jest potwierdzenie, jak należy rozumieć pojęcie "procesów elektrolitycznych" oraz czy określone etapy procesu produkcji akumulatorów rozruchowych, które mogą być realizowane przez Wnioskodawcę (tekst jedn.: formowanie) mogą zostać uznane za proces elektrolityczny. Jak wskazano powyżej, Dyrektywa Energetyczna ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają definicji "procesów elektrolitycznych", a także nie odwołują się w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Co więcej, brak jest wskazówki definicyjnej sformułowanej także w innych aktach prawnych, przykładowo we wskazywanych wcześniej wyjaśnieniach zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności.

Z uwagi na powyższe, w zakresie rozumienia pojęcia "procesów elektrolitycznych", należy zdaniem Wnioskodawcy odnieść się do znaczenia słownikowego i definicji wykorzystywanych na gruncie nauk technicznych, a także do funkcjonowania procesów elektrolitycznych w praktyce organów podatkowych.

Definicja słownikowa

Na gruncie Słownika Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), "elektrolityczny oznacza odnoszący się do elektrolizy", "elektroliza" natomiast to "procesy zachodzące wskutek przepływu prądu przez elektrolit. "

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, elektrolizą są zjawiska związane z reakcjami przebiegającymi na metalowych lub grafitowych elektrodach, podczas przepływu przez elektrolit prądu stałego. Przenosząc powyższe na potencjalnie realizowany przez Wnioskodawcę proces formowania akumulatorów należy podkreślić, iż formowanie to stanowi proces elektrolityczny w powyższym rozumieniu.

Definicja na gruncie nauk technicznych

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, formowanie (ładowanie i doładowanie akumulatorów) polega w swej istocie na zalewaniu akumulatorów elektrolitem oraz podłączaniu akumulatorów do prostownika pod napięciem elektrycznym. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje stosowaną w środowiskach akademickich definicję elektrolizy, przez którą rozumie się "proces, podczas którego doprowadzony z zewnątrz prąd elektryczny powoduje zajście na elektrodach reakcji utleniania i redukcji" (http://fIuid.itcmp.pwr.wroc.pl/-hkruczek/k.h./pIiki/eIektroliza.pdf).

Ponadto, jak wskazano powyżej, proces ładowania akumulatora polega na wymuszonej przepływem prądu zmianie struktury chemicznej mas czynnych elektrod. W efekcie zmiany energii elektrycznej w energię chemiczną, elektroda dodatnia utlenia się do PbO₂, natomiast elektroda ujemna redukuje się do Pb. Powstałe w ten sposób elektrody zanurzone w roztworze kwasu siarkowego tworzą ogniwa galwaniczne. Jak Wnioskodawca wskazuje powyżej, zachodzący w trakcie formowania proces można zapisać następującymi wzorami:

PbSO₄ + 2^e- -> Pb + SO₄² (proces zachodzący na katodzie)

PbSO₄ + 2H₂O -> SO₄²+ PbO₂ + 2^e- + 4H⁺ (proces zachodzący na anodzie).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że "roztwory elektrolitów wykazują wiele cech różniących je od innych roztworów. Przewodzą prąd elektryczny, następstwem czego jest migracja jonów i tym samym zmiany stężeń w poszczególnych obszarach układu. W pobliżu elektrod na skutek wymiany elektronów pomiędzy jonami i między elektrodą a jonem zachodzą reakcje chemiczne. Proces ten, zwany elektrolizą, prowadzi do utleniania bądź redukcji składników układu. Elektroliza jest to uporządkowany przepływ jonów w elektrolicie pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego, któremu towarzyszy rozkład elektrolitu - procesy redukcji na katodzie przy równoczesnych procesach utleniania na anodzie. W wyniku tych reakcji na elektrodach osadzają się produkty bądź też wchodzą one w reakcje wtórne z elektrodą lub rozpuszczalnikiem" (Krzysztof Pigoń, Zdzisław Ruziewicz, Chemia fizyczna. Podstawy fenomenologiczne).

Podobne stanowisko przedstawił Szczepan Szczeniowski w "Fizyka doświadczalna cz. III elektryczność i magnetyzm" (Szczepan Szczeniowski, Fizyka doświadczalna cz. III elektryczność i magnetyzm, wyd. III, PWN): "Gdy do roztworów elektrolitu wstawimy elektrody i wytworzymy między nimi napięcie, wówczas jony dodatnie - kationy - poruszają się ku katodzie, ujemne - aniony - ku anodzie. Jony dochodzące do elektrod zostają na nich elektrycznie zobojętnione i przetwarzają się w zwykłe atomy lub zgrupowania atomów, które wydzielają się na elektrodzie. Tak wiec przepływowi prądu towarzyszy wydzielanie się substancji na elektrodach. To wydzielanie się substancji nazywamy elektrolizą. Na katodzie wydzielają się w czasie elektrolizy wodór lub metale, na anodzie zachodzą często wtórne reakcje chemiczne, zależne od rodzaju roztworu i anody."

Dalej, po zdefiniowaniu procesu elektrolizy, autor wskazuje właśnie proces ładowania akumulatora jako przykład procesu elektrolitycznego (elektrolizy): "Akumulatorami nazywamy ogniwa polaryzacyjne, czyli wtórne, stosowane w technice do gromadzenia energii elektrycznej. W zasadzie w akumulatorze takim mamy dwie płyty Pb zanurzone w rozcieńczonym (25-procentowym) roztworze H₂SO₄. Na powierzchni Pb powstaje PbO, która pod działaniem kwasu przetwarza się w warstwę PbSO₄. Jeśli przez tego rodzaju układ przepuszczać prąd, PbSO₄ na anodzie utlenia się na PbO₂, na katodzie zaś ulega redukcji przez H^- na Pb⁺. Mamy do czynienia wówczas z tzw. ładowaniem akumulatora. Gdy prąd płynie przez dłuższy czas, uzyskujemy ogniwo wtórne o elektrodzie dodatniej z PbO² i ujemnej Pb. Z ogniwa tego możemy czerpać prąd, zachodzi wówczas rozładowanie i kierunek prądu w tym samym ogniwie jest przeciwny kierunkowi w czasie ładowania. Procesy chemiczne w czasie ładowania i rozładowania akumulatora można ująć w następujący wzór sumaryczny:

2PbSO₄+2H₂O -> PbO₂+Pb+2H₂SO₄

Aby otrzymać akumulatory mogące skupić duże ilości energii, trzeba odpowiednio uformować elektrody."

Mając na uwadze wskazane definicje techniczne, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż potencjalnie realizowany w przyszłości proces formowania akumulatorów będzie procesem elektrolitycznym.

Definicja na gruncie praktyki podatkowej

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ładowanie i doładowywani jest procesem elektrolitycznym, znajduje potwierdzenie także w praktyce Organów podatkowych. Przykładowo, we wskazanej już interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (interpretacja z 22. marca 2016 r. znak: IBPP4/4513-232/15/LG) uznał, że "słusznie Wnioskodawca zauważył, że zużycie energii w procesie formowania (ładowania oraz doładowywania) akumulatorów przez urządzenia, takie jak: zalewarki elektrolitu, prostowniki, wanny oraz moduły szybkiej formacji będzie zużyciem energii elektrycznej w procesach elektrolitycznych, która korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy'.

Tym samym, zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę w przypadku samodzielnego realizowania procesów formowania (ładowania i doładowywania) akumulatorów w przyszłości będzie podlegało zwolnieniu z akcyzy z uwagi na jej zużycie w procesie elektrolitycznym.

Podsumowanie stanowiska w zakresie pytań 1.-3.

Podsumowując powyższe, należy podkreślić, że zdaniem Wnioskodawcy, energia elektryczna wykorzystywana do zasilania urządzeń wykorzystywanych do produkcji proszku, do przygotowania i odlewania kratek (w tym urządzenia do przetopu gąsek ołowianych na ołów płynny) i taśm oraz urządzeń do odlewania stopu ołowiu w procesie montażu stanowi zużycie energii elektrycznej w procesach metalurgicznych i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, zużycie energii elektrycznej wykorzystywanej do napędu urządzeń wykorzystywanych do sezonowania stanowi zużycie energii elektrycznej do celów redukcji chemicznej i tym samym może korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, energia elektryczna która będzie wykorzystywana w procesie formowania (ładowania oraz doładowania) akumulatorów będzie zużywana w procesach elektrolitycznych i tym samym będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym stanowi art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe w części zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym,

* prawidłowe w pozostałym zakresie, tj. w części zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie elektrolitycznym i do celów redukcji chemicznej.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 33 załącznika nr 1 została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (...).

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 1, 2 i 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną do celów redukcji chemicznej, w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jest producentem akumulatorów rozruchowych do produkcji których wykorzystuje m.in. ołów, kwas siarkowy, wodę, włókno polipropylenowe. Do procesu produkcji wykorzystywana jest energia elektryczna. Wnioskodawca prowadzi także sprzedaż kosmetyków samochodowych oraz pozostałych akcesoriów samochodowych. Podstawowym elementem konstrukcyjnym akumulatora są ołowiane płyty dodatnie i ujemne. Wnioskodawca sklasyfikował swoją działalność do PKD 27.20.Z - Produkcja baterii i akumulatorów. Wnioskodawca uzyska status podatnika akcyzy od energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie produkcyjnym. W konsekwencji Wnioskodawca będzie składać do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną oświadczenie o ilości zużytej energii i sposobie jej wykorzystania.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy wykorzystania energii elektrycznej w procesie produkcji akumulatorów jako zużycia w procesie metalurgicznym, do celów redukcji chemicznej oraz w procesie elektrolitycznym a tym samym czy wykorzystanie energii elektrycznej podlega zwolnieniu z akcyzy.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", "procesy elektrolityczne" oraz nie została zdefiniowana redukcja chemiczna. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych.

Zatem do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicja zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

W literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego (...) metalurgia to:

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna lub termiczna obróbka surowców metalowych.

Jak już wskazano przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy elektrolityczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie odwołanie się do wykładni językowej. Na gruncie Słownika Języka Polskiego PWN "elektrolityczny" oznacza "odnoszący się do elektrolizy". Pod pojęciem "elektrolizy" zaś rozumie się "proces, podczas którego doprowadzony z zewnątrz prąd elektryczny powoduje zajście na elektrodach reakcji utleniania i redukcji" (http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~hkruczek/KE/pliki/elektroliza.pdf). Ponadto według innej definicji elektroliza jest to zespół termodynamicznie wymuszonych chemicznych procesów redoks, zachodzących na granicach faz: przewodnik metaliczny - przewodnik elektrolityczny w czasie przepływu prądu elektrycznego z zewnętrznego źródła przez układ przewodnik metaliczny - przewodnik elektrolityczny - przewodnik metaliczny. Elektroliza przebiega tylko wówczas, gdy do elektrod jest przyłożone napięcie nie niższe od pewnej wartości charakterystycznej dla danego układu: przewodniki metaliczne - przewodnik elektrolityczny.

(Wytwarzanie chloru i wodorotlenku sodu metodą elektrolizy przeponowej 311[31).Z5.06, Urszula Żłobińska, Radom 2006).

Z kolei z uwagi również na brak definicji redukcji chemicznej w przepisach ustawy o podatku akcyzowym konieczne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia.

Redukcja (wg http://pl.wikipedia.org/wiki/Redukcja_ (chemia) oznacza "proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego na niższy stopień utlenienia. Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie. (...) W praktyce, daną reakcję nazywamy reakcją redukcji (zwłaszcza w chemii organicznej), gdy struktura głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia, zwykle nieorganicznego, prostego związku zwanego w tym przypadku środkiem redukującym.

Jednocześnie utlenianie (https://pl.wikipedia.org/wiki/Utlenianie) to reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego stopnia utlenienia na wyższy (co jest równoważne z oddaniem elektronów). Nazwa ta ma charakter umowny, gdyż każdej reakcji utleniania musi towarzyszyć reakcja redukcji. Łącznie taki proces nazywa się reakcją redoks. W praktyce daną reakcję nazywa się utlenianiem, gdy wzrost stopnia utlenienia dotyczy związku lub pierwiastka chemicznego będącego głównym przedmiotem reakcji. Jako akceptor elektronów służyć może związek chemiczny (utleniacz) lub elektroda dodatnia (anoda).

Z kolei encyklopedia PWN (www.encyklopedia.pwn.pl) reakcja oksydacyjno-redukcyjna, reakcja utleniania-redukcji, reakcja redox, - reakcja, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki donora (czyli reduktora) do akceptora (czyli utleniacza). Wiele reakcji oksydacyjno-redukcyjnych zachodzi z jednoczesnym przeniesieniem atomów, najczęściej tlenu i wodoru. Wówczas utlenianie (oksydację) można traktować jako proces wzbogacający dane indywiduum chemiczne o atomy tlenu lub zubożający o atomy wodoru, proces odwrotny zaś jako redukcję. Reakcję oksydacyjno-redukcyjną można również definiować na podstawie pojęcia stopnia utlenienia (oznaczanego cyframi rzymskimi). W tym ujęciu reakcje oksydacyjno-redukcyjne to reakcje, w których dochodzi do zmiany stopnia utlenienia reagentów, a więc podwyższenie stopnia utlenienia jest utlenianiem, a jego obniżenie - redukcją.

Ustawodawca wprowadzając narzędzie wsparcia dla podmiotów, które w ramach prowadzonej działalności przeprowadzają m.in. reakcje redukcji chemicznej, objął tym wsparciem wyłącznie pewien ściśle określony etap działalności produkcyjnej. Wykluczając tym samym możliwość stosowania zwolnienia dla całej prowadzonej przez podatnika działalności, która nie ma bezpośredniego i ścisłego związku z redukcją chemiczną.

Powyższy wąski zakres zwolnienia wynika wprost z literalnego brzmienia art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy. W przepisie tym ustawodawca użył sformułowania "wykorzystywaną do celów redukcji chemicznej". Zgodnie z potocznym znaczeniem słowo "cel" - w tym kontekście - oznacza "to, co ma czemuś służyć". Zatem przedmiotowe zwolnienie nie odnosi się do energii elektrycznej wykorzystanej w działalności produkcyjnej gdzie nie ma miejsca reakcja redukcji chemicznej, ani nawet nie w procesie (ciągu regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających miedzy sobą w związku przyczynowym), w ramach którego zachodzą te reakcję, ale wyłącznie do energii która jest zużyta podczas czynności które są bezpośrednio związane z reakcją redukcji chemicznej. Należy wskazać również, że przyimek "do" wskazuje na taką interpretację, według której konieczne jest takie zastosowanie energii elektrycznej, którego celem jest bezpośrednio wywołanie redukcji chemicznej.

Jak wyjaśniono wyżej pod pojęciem redukcji chemicznej o której mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza). Jednocześnie ścisła interpretacja przepisów wprowadzająca przywileje podatkowe i cele dla jakich ustawodawca ustanowił takie przywileje wyklucza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Wobec czego zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy podlegać może wyłącznie energia elektryczna służąca bezpośrednio wywołaniu redukcji chemicznej, po spełnieniu pozostałych warunków formalnych przewidzianych przepisami ustawy.

Natomiast zwolnieniu z akcyzy nie będzie podlegać zużycie energii elektrycznej przez urządzenia, które w ścisłym tego znaczeniu nie są wykorzystywane do celów redukcji chemicznej oraz których zadaniem jest wypełnianie przez Wnioskodawcę wymagań z zakresu ochrony życia, zdrowia ludzi i ochrony środowiska. Jeśli zatem zużycie energii elektrycznej przez odpowiednie urządzenia, nie służy ściśle i bezpośrednio wywołaniu redukcji chemicznej, wówczas zużycia takiego nie można kwalifikować jak zużycia podlegającego zwolnieniu w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy. Konieczność wypełnienia przez Wnioskodawcę innych obowiązków wynikających z odrębnych przepisów nie może stanowić przesłanki aby obowiązki te kwalifikować jak elementy uprawniające do zwolnienia z akcyzy.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić że pod pojęciem redukcji chemicznej należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza).

Z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mająca na celu wytwarzanie np. jakichś towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie jakichś towarów.

Natomiast proces jest ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesu oraz czynności nie stanowiących proces jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Zgodnie zaś z definicjami zaczerpniętymi z Leksykonu Naukowo Technicznego Wydawnictwa Naukowo-Technicznego WNT, Warszawa 1984 "proces produkcji" oznacza natomiast zespół czynności przetwarzania surowców, materiałów i półwyrobów w wyroby; proces produkcyjny zawsze dotyczy określonego wyrobu i przebiega w określonych w komórkach produkcyjnych; podstawową częścią procesu produkcji jest proces technologiczny; ponadto w jego skład wchodzą procesy pomocnicze (magazynowanie; transport, kontrola itd.)". Ten sam leksykon podaje również definicję procesu technologicznego, zgodnie z którą jest to podstawowa część procesu produkcyjnego, podczas której następuje zmiana kształtu przedmiotu i jego własności fizycznych, chemicznych i innych.

Należy wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Nie bez znaczenia zatem pozostaje co prawodawca przez dane słowa, użyte w przepisie prawa chce osiągnąć. Wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej zużywanej m.in do celów redukcji chemicznej, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej, wobec powyższego pod pojęciem redukcji chemicznej o której mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza), wyłącznie w ścisłym tego znaczeniu.

Należy podkreślić, że ścisła interpretacja przepisów wprowadzająca przywileje podatkowe i cele dla jakich ustawodawca ustanowił takie przywileje wyklucza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Ponadto zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1, 2 i 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym a nie podmiotowym. Wobec czego ustawodawca wprowadzając narzędzie wsparcia dla podmiotów, które w ramach prowadzonej działalności przeprowadzają m.in. reakcje redukcji chemicznej, procesy elektrolityczne lub metalurgiczne, objął tym wsparciem wyłącznie pewien ściśle określony etap działalności produkcyjnej. Wykluczając tym samym możliwość stosowania zwolnienia dla całej prowadzonej przez podatnika działalności, która nie ma bezpośredniego i ścisłego związku z redukcją chemiczną, procesami elektrolitycznymi lub metalurgicznymi.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że ze zwolnienia od akcyzy korzysta energia wykorzystywana w procesie metalurgicznym. Podkreślić jednak należy, że zwolnieniem na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy będzie objęta tylko ta energia elektryczna, która jest zużywana stricte w tym procesie metalurgicznym, który w sprawie rozpoczyna się od momentu roztopienia ołowiu. Należy zauważyć, że tylko energia elektryczna zużywana w urządzeniach związanych bezpośrednio i nierozerwalnie z procesami stanowiącymi proces metalurgiczny będzie objęta zwolnieniem. Tym samym w sprawie energia elektryczna podlega zwolnieniu jako energia elektryczna zużywana w procesie metalurgicznym, tj. do działania:

* urządzeń do produkcji proszku ołowiu jednakże do momentu gdy przefiltrowany materiał jest przenoszony systemem przenośników do silosów i do mieszarek pasty; tym samym energia elektryczna zużywana po otrzymaniu przefiltrowanego proszku ołowiu nie jest objęta zwolnieniem - czynność ta nie stanowi bowiem procesu metalurgicznego, tj. nie występuje tu żadna obróbka termiczna lub chemiczna metalu;

* urządzeń do przygotowania i odlewania kratek (w tym urządzeń do przetopu gąsek ołowianych na ołów płynny) i taśm, w szczególności takich jak: piece, suwnice, podawacze, taśmociągi, wagi, myjki, sprężarki, ślimaki i innych urządzeń niezbędnych do prawidłowego utrzymania ruchu w trakcie przygotowania i odlewania kratek i taśm,

* urządzeń do odlewania stopu ołowiu w procesie montażu - COS,

* urządzeń komputerowych i serwerów służących do sterowania cyklem produkcyjnym w wymienionym powyżej zakresie,

* sprężarek powietrza, tylko w zakresie w jakim jest ona wykorzystywana w procesie metalurgicznym.

Zatem w sprawie zwolnieniu od akcyzy podlega energia elektryczna wykorzystywana w procesie metalurgicznym - zgodnie z art. 30a ust. 7a pkt 3 ustawy, jednakże z wyłączeniem ww. opisanej czynności nie wchodzących do procesu metalurgicznego.

Tym samym zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę w urządzeniach bezpośrednio uczestniczących w ww. procesie i niezbędnych do jego przeprowadzenia może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Zważywszy, że nie wszystkie czynności opisane w pytaniu nr 1 mogą zostać zakwalifikowane do procesu metalurgicznego uprawniającego do zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1 Organ zobligowany jest uznać to stanowisko za nieprawidłowe.

Z kolei, w zakresie wykorzystania energii elektrycznej jako zwolnionej zużywanej do celów redukcji chemicznej należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że reakcje będące przedmiotem pytania nr 2, należy zdefiniować jako realizowane w ramach celów redukcji chemicznej, gdyż sprowadzają się one do odebrania elektronów atomowi tlenów. W reakcji tej elektrony są oddawane przez atomy tlenu są pobierane przez atomy ołowiu.

Zatem w sprawie energia elektryczna w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym wykorzystywana do celów redukcji chemicznej w etapie sezonowania płyt korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy. Jednakże należy zauważyć, że zwolnieniu podlega energia elektryczna wykorzystywana do celów redukcji chemicznej do działania urządzeń, których działanie jest niezbędne do przeprowadzenia redukcji chemicznej w procesie produkcji akumulatorów a których wyłączenie spowodowałoby zakłócenie i uniemożliwienie przeprowadzenia i zajścia redukcji chemicznej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2 jest prawidłowe.

Również Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, że opisane czynności w procesie formowania (ładowania) można zaliczyć do procesu elektrolitycznego. Zaznaczyć jednak należy, że zwolnieniem na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy będzie objęta tylko ta energia elektryczna, która jest zużywana stricte w procesie elektrolitycznym.

Mając na uwadze opis sprawy należy stwierdzić, że zużycie energii elektrycznej w procesie formowania (ładowania) akumulatorów korzysta ze zwolnienia z akcyzy jako zużycie energii w procesie elektrolitycznym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 3 jest prawidłowe.

Reasumując: oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za:

* nieprawidłowe w części zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym,

* prawidłowe w pozostałym zakresie, tj. w części zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie elektrolitycznym i do celów redukcji chemicznej.

Należy jednak zaznaczyć, że Organ zgadza się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w celu właściwego prowadzenia procesu Wnioskodawca wykorzystuje urządzenia, w których wykorzystywana jest przemiana energii elektrycznej na inne rodzaje energii niezbędne do pełnego właściwego prowadzenia oraz monitorowania procesu technologicznego a pominięcie któregokolwiek etapu procesu technologicznego i związanych z nim czynności spowodowałoby jego przerwanie uniemożliwiłoby wyprodukowanie akumulatora rozruchowego jako pełnowartościowego produktu gotowego. Jednakże nie oznacza to, że każda czynność czy etap procesu technologicznego jest procesem elektrolitycznym, metalurgicznym czy redukcją chemiczną a tym samym, że podlega zwolnieniu energia elektryczna wykorzystywana w każdej czynności procesu technologicznego produkcji akumulatorów.

Organ wydając niniejszą interpretacją był ściśle związany pytaniami jak również własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. W związku z czym interpretacja odnosi się ściśle do pytań. Zatem inne czynności procesu produkcyjnego nie objęte pytaniami nie są przedmiotem niniejszej interpretacji.

Ponadto należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach: IBPP4/4513-232/15/LG, IBPP4/4513-16/15/PK oraz IBPP4/443-90/14/LG niewątpliwie kształtują sytuację prawną podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz dotyczą konkretnego stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.