IBPP4/4513-186/15/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 12 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 4 stycznia 2016 r. (data wpływu 8 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 4 stycznia 2016 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 grudnia 2015 r. znak: IBPP4/4513-186/15/LG.

We wniosku przedstawiono następując zdarzenie przyszłe.

X Spółka Akcyjna z siedzibą w... (dalej; Wnioskodawca, Spółka lub X S.A.) jest producentem najwyższej czystości cynku rektyfikowanego i ołowiu rafinowanego oraz ich stopów. Spółka jest jednym z głównych dostawców cynku i ołowiu oraz ich stopów w Polsce. X S.A. jest znaczącym dostawcą tych metali na rynki zagraniczne np. Niemiec, Francji, Włoch, Słowacji, Czech i Austrii.

Wnioskodawca zamierza wystąpić z wnioskiem o przyznanie mu koncesji na obrót energią elektryczną aby uzyskać status podatnika podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej na cele wskazane we wprowadzanym przez zmianę ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Odpowiedź na zadane we wniosku o interpretacje pytanie pozwoli podatnikowi na zorientowanie się, w jakim zakresie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystanej w jego zakładzie, oczywiście pod warunkiem uprzedniego uzyskania przez Wnioskodawcę koncesji na obrót energią elektryczną i w konsekwencji - statusu podatnika podatku akcyzowego - celem spełnienia warunków określonych w art. 30 ust. 7b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Oferta produktowa Wnioskodawcy obejmuje: cynk rektyfikowany gat. Z1 (99,995% Zn), który znajduje zastosowanie we wszelkich typach cynkowania, do produkcji stopów, bieli cynkowej i w przemyśle chemicznym. Cynk Z5 (98,5% Zn), którego główne zastosowanie to produkcja mosiądzu, i cynkowanie ogniowe, dodatkowo wytwarzane są stopy aluminiowe, ich głównym zastosowaniem jest ocynkowanie ciągłe. Drugim głównym wyrobem X S.A. jest ołów rafinowany, którego jakość jest zgodna z normami światowymi; produkt w pełni porównywalny z konkurencją światową; posiada certyfikat Londyńskiej Giełdy Metali. Produkowane w X S.A. gatunki ołowiu stosowane są głównie w przemyśle akumulatorowym oraz do produkcji stopów, produkcji farb i pigmentów, blachy oraz produktów ciągnionych.

Realizowany proces produkcyjny składa się z kilku nierozerwalnie związanych ze sobą etapów, podczas których właściwości chemiczne i fizyczne rud cynku i ołowiu są modyfikowane i przetwarzane w celu osiągnięcia ostatecznych produktów o wysokiej zawartości metalu: cynku lub ołowiu.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia opis procesu produkcyjnego, z uwzględnieniem jego etapów (w dalszej części Wniosku określanych jako "Proces"). Podczas Procesu Wnioskodawca wykorzystuje m.in. energię elektryczną w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz innych przepisów tej ustawy. Proces przebiega według następujących etapów:

Proces w zakładzie Wnioskodawcy oparty jest na technologii Imperial Smelting Process (ISP) polegającej na produkcji cynku i ołowiu w jednym urządzeniu jakim jest piec szybowy (ISF).

W skład linii produkcyjnej wchodzą:

* Spiekalnia koncentratów cynkowo-ołowiowych w skład której wchodzi zespół spiekalni i rozdrabialni,

* Fabryka Kwasu Siarkowego przeznaczona do utylizacji siarki z gazów odprowadzających z maszyny spiekalniczej pracującej w oparciu o wsady siarczkowe,

* Instalacja Odsiarczania Gazów Prażalniczych z maszyny spiekalniczej pracującej w oparciu o wsady tlenkowe,

* Instalacja Odchlorowania Materiałów Wsadowych,

* Piec Szybowy ISF do produkcji cynku i ołowiu z zespołem transportu koksu, namiarowni wsadu oraz piecem szybowym z układem separacyjno-kondensacyjnym,

* Oddział Rafinacji Cynku,

* Oddział Rafinacji Ołowiu,

* Oddział przygotowania wody dla potrzeb technologii oraz neutralizacji i oczyszczalni ścieków przemysłowych.

Linia ta obejmuje procesy technologiczne pozwalające na pozyskanie cynku i ołowiu z koncentratów siarczkowych cynku i ołowiu oraz innych materiałów zawierających te metale w dostatecznej ilości, w tym także z odpadów przemysłowych.

Surowiec dostarczany jest transportem samochodowym i kolejowym do miejsc składowania. Rozładunek odbywa się poprzez układ transportowy napędzany urządzeniami zasilanymi energią elektryczną. Z magazynów, po procesie wymieszania i sezonowania, podawany jest systemem taśmociągów zasilanych energią elektryczną do namiarowni spiekalni skąd poprzez ciąg urządzeń dozowania, mieszania i transportu kierowany jest na ruszt maszyny spiekalniczej. Zadaniem maszyny spiekalniczej jest produkcja spieku cynkowo-ołowiowego stanowiącego wsad do pieca szybowego. Proces ten polega na utlenieniu i spieczeniu surowców cynkowo-ołowiowych. Poprzez system zapłonowy przy pomocy wentylatorów podawane jest powietrze technologiczne w wyniku czego w warstwie wsadu zachodzą procesy fizykochemiczne w wyniku czego produkowany jest spiek Zn-Pb. Wymienione wcześniej urządzenia zasilane są energią elektryczną.

Wyprodukowany kawałkowy spiek Zn-Pb poddawany jest procesowi kruszenia do odpowiednich rozmiarów ziarn oraz przesiewaniu. Do tego celu służą zainstalowane w węźle rozdrabialni kruszarki walcowe, podawacze wibracyjne oraz sita wibracyjne. Do napędu tych maszyn wykorzystuje się energię elektryczną.

Gazy prażalnicze powstające w wyniku procesu na maszynie spiekalniczej przy pomocy dmuchawy i wentylatora kierowane są poprzez układ oczyszczania suchego i mokrego elektrofiltra zasilanego energia elektryczną do Fabryki Kwasu Siarkowego (FKS) lub Instalacji Odsiarczania Gazów Prażalniczych. Wychwycony materiał w układzie filtrów kierowany jest do Instalacji Odchlorowania Materiałów Wsadowych. Wszystkie zainstalowane tam urządzenia napędzane są przy pomocy energii elektrycznej.

Fabryka Kwasu Siarkowego (FKS) jest linią utylizacji powstającego S02 w gazach prażalniczych z maszyny spiekalniczej. W aparacie kontaktowym gdzie katalizatorem jest V205 (pięciotlenek wanadu) następuje utlenianie S02 do S03, który następnie w wieży absorpcyjnej pochłaniany jest przez obiegowy kwas siarkowy.

Wymagane jest minimalne stężenie S02 na wejściu do FKS w granicach powyżej 4,5% z uwagi na autotermiczność instalacji. Uzyskuje się to stosując wyłącznie wsad siarczkowy. Dlatego też ilość stosowanych tlenków na maszynie spiekalniczej jest ściśle określona by zapewnić odpowiedni nabój siarki w celu poprawnej pracy urządzeń Fabryki Kwasu Siarkowego.

W sytuacji kiedy wsad do spiekalni stanowią wyłącznie materiały tlenkowe gazy prażalnicze zawierają minimalne ilości S02 i nie nadają się do produkcji kwasu siarkowego kieruje sieje do Instalacji Odsiarczania Gazów Prażalniczych. Utylizację siarki przeprowadza się w wieżach skrubera i absorbera zasilanych mieszaniną wodną węglanu wapnia. Powstający w wyniku procesu chemicznego gips techniczny osuszany jest na prasie filtracyjnej. Obieg wodny realizowany jest poprzez układ pomp do których napędu stosuje się silniki elektryczne.

Spiek kierowany jest do namiarowni pieca szybowego. Systemem transportowym wyposażonym w wywrotnicę wagonów oraz szereg przenośników taśmowych dostarcza się również do namiarowni koks który następnie jest podgrzewany. Podgrzany koks (okresowo również złomy cynku) oraz spiek podawane są poprzez system automatycznego przesiewania i naważania do szybu pieca. W piecu zachodzi proces redukcji tlenków cynku i ołowiu. Ołów wraz z żużlem spływa ku dołowi pieca, skąd wypuszcza go się okresowo do odstojnika, gdzie następuje segregacja żużla od ołowiu surowego. Ołów surowy kierowany jest do rafinerii ołowiu. Pary cynku wychodzą z pieca szybowego wraz z gazami do kondensatora, gdzie następuje kondensacja przy pomocy rozbryzgiwanego ołowiu. Ołów wraz z cynkiem przepompowywany jest do układu separacyjnego gdzie oddzielany jest cynk a ołów powraca do kondensatora. Aby tak przedstawiony proces mógł przebiegać, do dolnej części szybu pieca wprowadza się przy pomocy wysokowydajnej dmuchawy napędzanej silnikiem elektrycznym powietrze technologiczne podgrzane wcześniej w nagrzewnicach. Pracujące w układzie kondensatora pieca pompy ołowiu oraz rozbryzgiwacze ołowiu również napędzane są silnikami elektrycznymi. Transport wsadu do pieca oraz produktów realizowany jest przy pomocy wozów i suwnic technologicznych zasilanych energią elektryczną.

Cynk surowy uzyskany z pieca szybowego kierowany jest do Oddziału Rektyfikacji Cynku, gdzie na drodze destylacji w kolumnach destylacyjno-deflegmacyjnych, w procesie New Jersey, uzyskuje się cynk wysokiej czystości. Czysty cynk odlewa się w sztaby na maszynie odlewniczej. Transport metalu realizowany jest lejniczymi wciągnikami technologicznymi. Niezbędne dla procesu destylacji ciepło uzyskuje się w wyniku spalania gazu ziemnego. Gorące spaliny odbierane są przez wentylatory spalin z układem kotła odzyskującego ciepło i zespołem filtra suchego. Do napędu silników pracujących w tych układach wykorzystuje się energię elektryczną.

Ołów surowy z pieca szybowego oraz ołów z innych procesów i złomy poddawane są procesowi rafinacji ogniowej w piecach topielno-rafinacyjnych zainstalowanych w Oddziale Rafinacji Ołowiu. Ołów po stopieniu poddaje się procesom: szlikrowaniu i odmiedziowaniu - w celu usunięcia miedzi. Następnie poddawany jest on rafinacji wstępnej, gdzie usuwane są domieszki arsenu, antymonu i cyny. W kolejnych procesach ołów podaje się procesowi odsrebrzania i odbizmutowania. W wyniku takich procesów powstaje ołów o wysokiej czystości, który jest odlewany w sztaby na maszynie odlewniczej. W dalszym procesie przetwarzania piany srebronośnej (powstałej w procesie odsrebrzania) otrzymywany jest stop metalu Dorea. Powstające w wyniku procesu rafinacji ołowiu odpady przerabiane są w płomiennym piecu obrotowym. Transport technologiczny płynnego ołowiu realizowany jest przy pomocy suwnic lejniczych oraz pomp i mieszadeł do metalu z napędami zasilanymi energią elektryczną.

Wszystkie stosowane w Procesie maszyny odlewnicze napędzane są przy pomocy silników elektrycznych.

Układy wentylacyjne pracujące w oparciu o technologię suchą (filtry workowe) jak i mokrą (zwężki Venturii) zainstalowane na całym ciągu technologicznym, których zadaniem jest wyłapywanie z przestrzeni roboczej poszczególnych urządzeń pyłów, par i gazów, posiadają zespoły wentylatorów napędzane silnikami elektrycznymi.

Dla celów technologicznych pracują układy wodne służące do celów chłodzenia gorących agregatów (pancerz pieca, rynna separacyjna, kruszarki walcowe, elektrofiltr, obiegi kwasu) jak też oczyszczania gazów - poredukcyjnego z pieca szybowego i prażalniczego z maszyny spiekalniczej. W tych układach zabudowane są wentylatory i dmuchawy odciągowe oraz zespoły pomp wodnych do napędu których wykorzystywana jest energia elektryczna.

Powstające w wyniku procesu technologicznego ścieki wodne poddaje się procesowi oczyszczania w układzie neutralizacji i oczyszczania chemicznego w neutralizatorach, akcelatorach, reaktorach i zbiornikach wielokomorowych. Układy wyposażone są w systemy pomp wodnych oraz prasy filtracyjne. Napędy tych urządzeń wykorzystują energię elektryczną.

Do oświetlenia stanowisk pracy w obiektach technologicznych jak również ciągów transportowych wykorzystuje się energię elektryczną.

Wszystkie wyżej opisane Procesy prowadzone są przez Wnioskodawcę w ramach "procesu metalurgicznego w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, którego są elementami. W ich efekcie w zakładzie Wnioskodawcy powstają przede wszystkim produkty o wysokiej zawartości cynku albo ołowiu: cynk w gatunkach Z1 i Z5, ołów w gatunkach PB485R, PB970R, STP06002, stopy cynku: ZZA i ZnAI.

W ramach tych Procesów powstają również produkty uboczne, z których najistotniejsze to: kadm metaliczny w gatunkach CD99.95 i CD99.99, kwas siarkowy w gatunkach KTII i KTIII, gips syntetyczny, kamień miedziowy, kamień miedziowo - ołowiowy, żużel wielkopiecowy. Wymienione produkty Spółka sprzedaje podmiotom trzecim.

Ponadto w piśmie z 4 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że po uzyskaniu koncesji na obrót energią elektryczną, w terminie do 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w procesie produkcyjnym (procesie metalurgicznym opisanym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w niniejszej sprawie), będzie przekazywał do właściwego naczelnika urzędu celnego, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania, które będą zawierać wymagane prawem dane, tj.:

Wnioskodawca wskazał symbol PKD dla czynności procesu produkcyjnego opisanego we wniosku o interpretację w niniejszej sprawie - dla którego Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w tym procesie. Przedstawiają się one następująco:

* 24.41.Z Produkcja metali szlachetnych,

* 24.43.Z Produkcja ołowiu, cynku i cyny,

* 24.45.Z Produkcja pozostałych metali nieżelaznych.

Symbole te są podane zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) - Dz. U. Nr 251, poz. 1885 z późn. zm.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany powyżej w zdarzeniu przyszłym Proces mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wprowadzanym przez art. 1 pkt 18 ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz innych ustaw przy spełnieniu przez wnioskodawcę warunków wskazanych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym, również wprowadzanym przez wspomnianą nowelizację.

Zdaniem Wnioskodawcy opisany powyżej w zdarzeniu przyszłym Proces mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wprowadzanym przez art. 1 pkt 18 ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz innych ustaw.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Proces metalurgiczny

1.

W literaturze fachowej metalurgią, nazywa się szereg powiązanych ze sobą, procesów technologicznych, (mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są. rudy wytapianych metali. Główne działy metalurgii to: metalurgia żelaza i metalurgia metali nieżelaznych (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977; Chodkowski S.: Metalurgia metali nieżelaznych. WGH Katowice 1962; A. Król, T. Mazurek "Metalurgia cynku i kadmu"). Odniesienia do metalurgii żelaza (przemysłu stalowego) można więc w całą. pewnością, stosować, jako wytyczne interpretacyjne dla tych samych pojęć stosowanych do opisania zjawisk w metalurgii metali nieżelaznych (i odwrotnie). Rozumienie pojęć właściwych metalurgii jest zatem, w zakresie w jakim jest to istotne dla celów niniejszego Wniosku, wspólne dla metalurgii metali nieżelaznych i metalurgii żelaza.

2.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51) (dalej "Dyrektywa Energetyczna") w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugi zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, tj. do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wprowadzanego przez art. 1 pkt 18 ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz innych ustaw. Zgodnie z tym przepisem, zużycie energii elektrycznej m.in. w procesach metalurgicznych korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego pod warunkami wskazanymi w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym, również wprowadzanym przez wspomnianą nowelizację.

3.

Jednocześnie, ani Dyrektywa Energetyczna, ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają bezpośredniej definicji "procesu metalurgicznego". Ustalenie zaś zakresu znaczeniowego tego pojęcia ma istotne znaczenie dla oceny, czy zużycie Energii Elektrycznej w danym procesie przemysłowym będzie korzystało ze zwolnienia z akcyzy. Brak definicji legalnej "procesów metalurgicznych" w Dyrektywie Energetycznej oznacza, że państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, muszą dokonać implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz mieć wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego.

Spółka stoi na stanowisku, że pojęcie "procesu metalurgicznego" powinno być rozumiane jako całość procesów, zachodzących w przemyśle metalurgicznym (zarówno żelaza, jak i metali nieżelaznych), ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu.

Stanowisko to podzielił Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP dotyczącej wykorzystania w metalurgii węgla i koksu w kontekście zastosowania zwolnienia z akcyzy (a więc w sytuacji analogicznej do będącej przedmiotem niniejszego wniosku), wskazując, że: "pod pojęciem "proces metalurgiczny" należy rozumieć całość czynności, niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali/wyrobów metalowych." W cytowanej interpretacji wskazano, że wykorzystanie wyrobów w procesach "w wyniku których powstały opisane finalne produkty stalowe stanowiły zużycie tych wyrobów węglowych w procesach metalurgicznych".

Tak samo wypowiedział się Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2014 r. (nr ILPP3/332-5/14-2/TK), w której stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej jest prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia prawnego. W zakresie tej interpretacji, w celu wykazania analogiczności do przypadku Spółki, wskazać zatem należy dodatkowo, że pytanie wnioskodawcy odnosiło się do tego, czy zużycie energii elektrycznej w procesach technologicznych służących produkcji i obróbce metalu korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym. Jak wskazano w opisie tamtego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego głównym przedmiotem działalności tamtego wnioskodawcy jest wydobycie rud miedzi i produkcja z tych rud metali - miedzi w postaci katod, wlewków, walcówki/drutu Cu (powstałych z katod Cu) oraz pozostałych metali nieżelaznych (ołów) oraz metali szlachetnych (srebro). W dalszej części został przedstawiony opis procesu zintegrowanego produkcji tych metali z rudy miedzi. Zdaniem Spółki, jest to więc przypadek analogiczny do przedstawionego w niniejszym wniosku, zaś ocena organu podatkowego jest spójna ze stanowiskiem przedstawionym w niniejszym wniosku przez Spółkę.

W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy Energetycznej w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej zastosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą produktów energetycznych (w tym energii elektrycznej) zużywanych w procesach metalurgicznych powinny być interpretowane w zgodzie z Preambułą Dyrektywy. Zgodnie z motywem 22 Preambuły: "Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych niejako paliw, a także procesy mineralogiczne" Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje więc że produkty uważane za mające podwójne zastosowanie realizują cel dyrektywy, gdy są wyłączone z opodatkowania. Doprecyzowane zostało przy tym wyraźnie w treści przepisów Dyrektywy Energetycznej (art. 2 ust. 4 lit. b), że za takie podwójne zastosowanie uważane są w szczególności procesy metalurgiczne. Takie podejście prawodawcy unijnego nie może dziwić. Prawodawca ten zdaje sobie bowiem sprawę ze specyficznych uwarunkowań przemysłu metalurgicznego, który z istoty swej działalności poddany jest szczególnej konkurencji w wymiarze globalnym, a jednocześnie jest kluczowy z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa poszczególnych państw. Z tego właśnie względu prawodawca zastosował podejście, zgodnie z którym akcyza, według Dyrektywy Energetycznej, nie jest w ogóle wymagana. W tym kontekście prawodawca uwzględnił znaczenie nośników energii w hutnictwie, których opodatkowanie negatywnie oddziaływałoby na zdolność europejskiego przemysłu metalurgicznego do rywalizacji z hutnictwem spoza Europy, gdzie nośniki energii są znacznie łatwiej dostępne i przez to tańsze.

Tym samym, za zgodne celem Dyrektywy Energetycznej i całego prawodawstwa unijnego należy uznać wprowadzenie wyłączenia akcyzowego w odniesieniu do "procesów metalurgicznych", które rozumiane być musi jako uwzględnienie szczególnej roli przemysłu metalurgicznego z punktu widzenia interesów i polityki Unii Europejskiej.

Takie ujęcie wymusza w efekcie, stosując wykładnię prowspólnotową zgodną z celami Dyrektywy, interpretowanie pojęcia "procesu metalurgicznego" jako całości procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu - w przypadku Wnioskodawcy m.in. cynku i ołowiu stopów cynku i ołowiu, kadmu metalicznego, kwasu siarkowego, gipsu syntetycznego kamienia miedziowego, kamienia miedziowo - ołowiowego, żużla wielkopiecowego na wszystkich etapach procesu produkcyjnego aż do uzyskania produktów metalicznych odlanych w formach sztab i stopów nadających się do dystrybucji, a także gotowego gipsu syntetycznego i żużla w miejscach składowania oraz kwasu siarkowego w zbiornikach, włącznie pracą urządzeń służących oczyszczaniu i utylizacji odpadów i ścieków poprodukcyjnych. Stąd też za prawidłowe należy uznać podejście polskiego ustawodawcy polegające na wprowadzeniu do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia "proces metalurgiczny" bez jego ograniczania definicją która mogłaby być wobec uwarunkowań technologicznych zbyt wąska, a przez to ograniczająca istotę zwolnienia z art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym wprowadzanego przez art. 1 pkt 18 ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz innych ustaw, które powinno znaleźć zastosowanie niezależnie od wykorzystanej technologii. Poparcie dla powyższych konkluzji odnajdujemy także w zasadach wykładni językowej. Jak Wnioskodawca wskazał powyżej, w literaturze specjalistycznej "metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali (por. Chudzikiewicz R., Briks: Podstawy metalurgii i odlewnictwa Warszawa: PWN 1977). Zgodnie zaś ze Słownikiem Języka Polskiego "metalurgia" to "dział przemysłu zajmujący się produkcją metali". Z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych. Z tej pespektywy, procesy, które mają miejsce w zakładzie Spółki, a które są przedstawione w stanie faktycznym niniejszego wniosku, jako że są związane z produkcją metali, stanowią "procesy metalurgiczne".

Jak wskazał Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w powoływanej interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP, w której zaaprobowana została szeroka interpretacja pojęcia "procesu metalurgicznego" na gruncie ustawy o podatku akcyzowym:

"Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów min. przy użyciu prądu elektrycznego".

4.

Z uwagi na to, że przepisy Dyrektywy Energetycznej stanowią punkt wyjścia dla porządków krajowych wszystkich państw członkowskich, wskazówkę, jak rozumieć i stosować pojęcie "procesów metalurgicznych" może stanowić także sposób implementacji wyłączenia produktów energetycznych podwójnego zastosowania, w tym wypadku produktów wykorzystywanych w procesach metalurgicznych, z zakresu regulacji Dyrektywy Energetycznej w innych państwach członkowskich, szczególnie tych, które są podobnie jak Polska krajami z rozbudowanym przemysłem metalurgicznym.

Dlatego, poniżej Spółka odniesie się w szczególności do przypadków Niemiec i Francji, które wprowadziły w swoich ustawodawstwach definicje procesu metalurgicznego. Niemcy dokonały implementacji art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit. b Podatkowego Kodeksu Energetycznego. Przepisy te przewidują własną definicję "procesów metalurgicznych"

W świetle tych postanowień procesy metalurgiczne oznaczają:

* Wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. rud, żelaza i stali);

* Kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji;

* Obróbka i powlekanie metalu.

Definicja ta obejmuje więc pełny proces produkcji metali.

Z kolei w prawodawstwie francuskim akt wykonawczy wydany w celu implementacji norm unijnych w zakresie opodatkowania akcyzą produktów energetycznych stanowi, że produkty energetyczne uważa się za mające podwójne zastosowanie gdy są wykorzystywane w celach grzewczych oraz gdy ich spalanie jest niezbędne do uzyskania innych produktów które będą wykorzystywane w tych celach.

Procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów, za które uważane są wyszczególnione poniżej:

Brykietowanie węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcja syntetycznego grafitu; prażenie lub spiekanie rudy metalu łącznie z rudą siarczkową; Produkcja koksu; Produkcja Stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza;

Obróbka rud metali nieżelaznych, Produkcja metali i stopów nieżelaznych; Produkcja stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym; Wytapianie ołowiu i stopów zwierających ołów;

Wytapianie metali żelaznych i ich stopów; Wytapianie metali nieżelaznych i ich stopów;

Mechaniczna obróbka metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także ich obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie, chłodzenie szybkie, wyżarzanie, hartowanie metali i stopów metali;

Ogrzewanie i procesy przemysłowe przeprowadzane z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania

Powyższa definicja także obejmuje pełen proces niezbędny do produkcji metali.

Warto przy tym zauważyć że szereg innych państw członkowskich (zarówno z tzw. piętnastki, jak też państw członkowskich które w obecnym stuleciu dołączyły do Unii Europejskiej), aby zdefiniować "procesy metalurgiczne" odwołało się do klasyfikacji statystycznej wynikającej z postanowień Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. U.UE.L 1990.293.1, z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 1990 r." lub "NACE Rev. 1") lub zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz. U.UE.L 2006.393.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 2006 r." lub "NACE Rev. 2").

Zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez "procesy metalurgiczne" rozumie się procesy prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów Dl klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla;

27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza;

27.41 Produkcja metali szlachetnych;

27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie;

27.43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów 27.43.23.00, 27.43.26.00 i 27.43.29.00;

27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 2 7.44.25.00 włącznie;

27.45 Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.30, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (kod 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 00 90), 27.45.30.37, 27.45.30.43 (kody 8108 90 10, 8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.47 (kod 8110 90 00), 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 29 00, 8112 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00, 8112 99 10, 8112 99 301, 8112 99 80) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Ponadto, odesłanie do klasyfikacji statystycznej NACE w zakresie definiowania pojęcia "procesów metalurgicznych" znajduje się również w prawodawstwie Rumunii (odesłanie do kodu 24 NACE Rev. 2), jak i Bułgarii (odesłanie do kodu DJ 27 NACE Rev. 1). W prawodawstwie czeskim "procesy metalurgiczne" zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE Rev. 1. W szczególności, zgodnie z czeskimi przepisami akcyzowymi "procesy metalurgiczne" obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE Rev. 1.

Podsumowując, jakkolwiek różną technikę legislacyjną zastosowały poszczególne kraje, które zdecydowały się zdefiniować pojęcie "procesy metalurgiczne" to można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

* wprowadzające definicję opisową - w tych przypadkach wyraźnie widać, że poszczególne kraje starały się pokryć definicją pełne spektrum procesów, aż do wytworzenia wyrobów przemysłu metalurgicznego (żelaznego i nieżelaznego),

* odwołujące się do klasyfikacji działalności - w tych przypadkach już samo odwołanie do klasyfikacji działalności, której istotą jest wytworzenie określonych produktów sprawia, że definicja procesów metalurgicznych zawiera całość procesów zachodzących wewnątrz przedsiębiorstwa metalurgicznego.

W efekcie należy stwierdzić, że jakkolwiek z praktycznego punktu widzenia, przydatne może być wprowadzanie takich definicji legalnych, to jednak podejście, które zastosowała Polska chociaż prowadzi do tożsamych wniosków co do szerokiego zakresu zastosowania, to jest tym właściwsze, że nie rodzi ryzyka, że wprowadzona definicja nie będzie wystarczająco pojemna, np. jako efekt postępu technologicznego nieuwzględnionego w historycznie stworzonych definicjach procesu metalurgicznego.

5.

Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Polska klasyfikacja PKD jest bowiem oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 24 PKD i odpowiednio 24 NACE Rev. 2 obejmuje:

* wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,

* wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu. W szczególności:

24.10.Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych

Podklasa ta obejmuje:

* obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,

* produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formach podstawowych,

* produkcję żelazostopów,

* produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,

* produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,

* przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali,

* produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali,

* produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych,

* produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,

* produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali,

* produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,

* produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco,

* produkcję ścianek szczelnych (grodzie) i kształtowników spawanych,

* produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Podklasa ta nie obejmuje:

produkcji prętów poprzez ciągnienie na zimno, sklasyfikowanej w 24.31.Z.

24.20.Z Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję rur bez szwu o kołowym lub niekołowym przekroju poprzecznym, otrzymanych z półwyrobów o kołowym przekroju poprzecznym, do dalszej obróbki przez walcowanie na gorąco, wytłaczanie na gorąco lub z wykorzystaniem innego procesu obróbki na gorąco, lub z półproduktu, który może być sztabą lub kęsem, otrzymanymi przez walcowanie na gorąco lub odlewanie ciągłe,

* produkcję rur bez szwu, nawet precyzyjnych, otrzymanych z półwyrobów walcowanych na gorąco lub wytłaczanych na gorąco poddanych dalszej obróbce, poprzez ciągnienie na zimno lub przez walcowanie na zimno rur o kołowym przekroju poprzecznym, oraz poprzez ciągnienie na zimno jedynie rur o niekołowym przekroju poprzecznym i profilów drążonych,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym przekraczającym 406,4 mm, formowanych na zimno z walcowanych na gorąco wyrobów płaskich i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym o kołowym przekroju poprzecznym, przez formowanie ciągle na zimno lub gorąco arkuszy walcowanych i wyrobów płaskich

* walcowanych na zimno lub gorąco produktów walcowanych na zimno i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, i o niekołowym przekroju poprzecznym poprzez formowanie do kształtu na zimno lub gorąco z walcowanych na zimno lub gorąco arkuszy spawanych wzdłużnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję spawanych rur precyzyjnych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym, przez formowanie na zimno lub gorąco taśm walcowanych na zimno lub gorąco oraz spawanych wzdłużnie, i przekazywanych jako spawane lub poddanych dalszej obróbce poprzez ciągnienie na zimno, walcowanie na zimno lub formowanie do kształtu rur o niekołowym przekroju poprzecznym,

* produkcję płaskich kołnierzy i kołnierzy z pierścieniami kutymi w procesie walcowania na gorąco płaskich wyrobów ze stali,

* produkcję spawanych doczołowo łączników, takich jak kolanka i reduktory, przez kucie walcowanych na gorąco stalowych rur bez szwu,

* produkcję elementów gwintowanych i pozostałych stalowych łączników rurowych. Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji rur bez szwu, ze staliwa odlewanego odśrodkowo, sklasyfikowanej w 24.52.Z.

24.3.Z Produkcja prętów ciągnionych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję stalowych sztab, prętów i pozostałych wyrobów ze stali poprzez ciągnienie na zimno, szlifowanie łub łuszczenie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji drutów poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.34. Z.

24.32.Z Produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję walcowanych płaskich wyrobów ze stali, powlekanych lub niepowlekanych, w zwojach lub w postaci płaskich taśm, o szerokości <600 mm, poprzez powtórne walcowanie na zimno płaskich wyrobów walcowanych na gorąco lub z prętów stalowych.

24.33.Z Produkcja wyrobów formowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję otwartych kształtowników stołowych poprzez kształtowanie stopniowe w walcowniach łub przy pomocy prasy wyrobów walcowanych płaskich stalowych,

* produkcję formowanych i składanych na zimno arkuszy profilowanych (żeberkowanych) i płyt wielowarstwowych.

24.34.Z Produkcja drutu

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów ze stali poprzez ciągnienie na zimno stalowych prętów. Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji sztab i pełnych kształtowników ze stali, poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.31.Z,

* produkcji wyrobów wykonanych z drutu, sklasyfikowanej w 25.93.Z.

24.41.Z Produkcja metali szlachetnych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję podstawowych metali szlachetnych, takich jak: złoto, srebro, platyna itp. Poprzez oczyszczanie rudy i złomu metali szlachetnych, nawet obrobionych plastycznie,

* produkcję stopów metali szlachetnych.

* produkcję półproduktów z metali szlachetnych,

* produkcję metali nieszlachetnych platerowanych srebrem,

* produkcję metali nieszlachetnych lub srebra, platerowanych złotem,

* produkcję złota, srebra łub metali nieszlachetnych, platerowanych platyną lub metalami z grupy platynowców,

* produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

* produkcję laminatów z folii z metali szlachetnych. Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji miedzi, sklasyfikowanej w 24.44 Z,

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53 Z, 24.54.A, 24.54.B,

* produkcji biżuterii z metali szlachetnych, sklasyfikowanej w 32.12.Z.

24.42.A Produkcja aluminium hutniczego

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję aluminium z tlenku glinu,

* produkcję aluminium z rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu aluminium,

* produkcję stopów aluminium,

* produkcją półproduktów aluminiowych.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.42.B Produkcja wyrobów z aluminium i stopów aluminium

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów z aluminium, poprzez ciągnienie,

* produkcję tlenku glinu,

* produkcję folii aluminiowej służącej do pakowania,

* produkcję laminatów z folii aluminiowej, która stanowi podstawowy składnik wyrobu.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.43.Z Produkcja ołowiu, cynku i cyny

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję ołowiu, cynku, cyny z rud,

* produkcję ołowiu, cynku, cyny w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu ołowiu, cynku i cyny,

* produkcją stopów ołowiu, cynku i cyny,

* produkcją półproduktów z ołowiu, cynku i cyny,

* produkcją drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

* produkcją folii cynkowej

Podklasa ta nie obejmuje.

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.44.Z Produkcja miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję miedzi z rud,

* produkcję miedzi w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu miedzi,

* produkcję stopów miedzi,

* produkcję drutu i taśmy miedzianej do bezpieczników,

* produkcję półproduktów z miedzi,

* produkcję kamienia miedziowego,

* produkcją, drutów z miedzi, poprzez ciągnienie

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54. B.

24.45.Z Produkcja pozostałych metali nieżelaznych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję chromu, manganu, niklu itp. z rud lub z tlenków.

* produkcją chromu, manganu, niklu itp. w procesie rafinacji elektrolitycznej lub aluminotermicznej odpadów lub złomu chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcją stopów chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcją półproduktów z chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcją kamienia niklowego,

* produkcją drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24 54.B.

24.46.Z Wytwarzanie paliw jądrowych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję uranu z blendy smolistej i pozostałych rud,

* wytapianie i rafinację uranu.

24.5 Odlewnictwo metali

Grupa ta obejmuje wytwarzanie półwyrobów i różnorodnych odlewów w procesie odlewniczym. Grupa ta nie obejmuje odlewnictwa wyrobów finalnych, takich jak:

* kotły i grzejniki, sklasyfikowanego w 25.21.Z,

* artykuły gospodarstwa domowego, sklasyfikowanego w 25.99.Z.

24.51.Z Odlewnictwo żeliwa

Podklasa ta obejmuje

* odlewnictwo półwyrobów z żeliwa, odlewnictwo odlewów z żeliwa szarego, odlewnictwo odlewów z żeliwa sferoidalnego, odlewnictwo wyrobów z żeliwa ciągliwego,

* produkcję rur i złączek odlewanych z żeliwa.

24.52.Z Odlewnictwo staliwa

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów ze staliwa, odlewnictwo części ze staliwa,

* produkcję rur i złączek ze staliwa,

* produkcję rur bez szwu w procesie odlewania odśrodkowego.

24.53.Z Odlewnictwo metali lekkich

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp., odlewnictwo części z metali lekkich.

24.54. Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z miedzi,

* odlewnictwo części ze stopów miedzi.

24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane

Podklasa ta obejmuje.

* odlewnictwo części z metali ciężkich, odlewnictwo części z metali szlachetnych,

* odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Należy zatem stwierdzić, że także w zakresie ewentualnego odwołania się do PKD. jako krajowego odbicia unijnej klasyfikacji działalności jaką jest NACE, występuje zbieżność stosowania zwolnienia akcyzowego z celami Dyrektywy Energetycznej, w zakresie w jakim interpretują je także inne państwa członkowskie wskazane powyżej. Stanowisko o prawidłowości odwołania się do rozumienia pojęcia "procesy metalurgiczne", prezentowanego w innych aktach prawnych, wobec braku definicji legalnej pojęcia w przepisach ustawy o podatku akcyzowym, potwierdził także Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w cytowanej już powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r., nr IBPP4/443667/13/BP, wskazując, że: przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się takie w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - odwołanie się do definicji sformułowanej i innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)."

6.

Podsumowując, brak w Dyrektywie Energetycznej definicji procesów metalurgicznych oznacza, że prawodawca unijny nie zamierzał tego pojęcia zawężać, czy też modyfikować. Pozostaje to w oczywistej korelacji z wykładnią celowościową roli przedmiotowego wyłączenia z punktu widzenia znaczenia przemysłu metalurgicznego dla bezpieczeństwa i gospodarki europejskiej, w efekcie, implementując, postanowienia Dyrektywy Energetycznej co do celu, państwo członkowskie powinno zastosować możliwie szerokie rozumienie tego pojęcia. W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku że przeprowadzany przez nią Proces, opisany w zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku, stanowi proces metalurgiczny, o którym mowa w przedmiotowych przepisach. Analogiczne rozumienie zintegrowanego procesu metalurgicznego zaaprobował Minister Finansów w powoływanych interpretacjach indywidualnych z dnia 8 kwietnia 2014 r. (nr ILPP3/3325/14-2TK) oraz z dnia 24 grudnia 2013 r. (nr IBPP4/443-667/13/BP).

W konsekwencji zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w procesach metalurgicznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu wprowadzanym przez art. 1 pkt 18 powołanej wyżej zmianą ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (...).

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jest producentem cynku rektyfikowanego i ołowiu rafinowanego oraz ich stopów, których proces produkcyjny składa się z kilku nierozerwalnie związanych ze sobą etapów. W procesie tym Wnioskodawca zużywa energię elektryczną. Z tytułu tego zużycia Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia z akcyzy wobec zużytej energii. Wnioskodawca zamierza wystąpić z wnioskiem o przyznanie koncesji na obrót energią elektryczną aby uzyskać status podatnik podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej. Wnioskodawca po otrzymaniu koncesji w terminie do 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w procesie produkcyjnym, będzie przekazywał do właściwego naczelnika urzędu celnego, oświadczenia i ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania. Wnioskodawca określił symbol PKD dla czynności procesu produkcyjnego dla którego zamierza skorzystać ze zwolnienia energii elektrycznej z tytułu jej zużycia w tym procesie, wskazując na PKD:

24.41.Z Produkcja metali szlachetnych,

24.42.Z Produkcja ołowiu, cynku i cyny.

24.45.Z Produkcja pozostałych metali nieżelaznych.

Wnioskodawca w ramach ww. procesów zużywa również energię elektryczną do:

* rozładunku surowca za pomocą układu transportowego napędzanego urządzeniami, które są zasilane energią elektryczną,

* zasilania urządzenia - linii utylizacji powstającego dwutlenku siarki w gazach prażalniczych z maszyny spiekalniczej w Fabryce Kwasu Siarkowego,

* działania Instalacji Odsiarczania Gazów Prażalniczych,

* napędu układów wyposażonych w pompy wodne oraz prasy filtracyjne, w których powstające w procesie technologicznym ścieki wodne poddaje się procesowi oczyszczania,

* oświetlenia stanowisk pracy w obiektach technologicznych oraz do pracy ciągów transportowych.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Powyższa Klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2, wprowadzonej rozporządzeniem (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.Urz.UE.L 393/1 z dnia 30 grudnia 2006 r.).

Zgodnie z wyjaśnieniami do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. zawartymi w Dziale 24 Produkcja metali dział ten obejmuje:

* wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,

* wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Ponadto do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicja zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

W literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków.

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego (...) metalurgia to:

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna lub termiczna obróbka surowców metalowych.

Z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mająca na celu wytwarzanie np. jakichś towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie jakichś towarów.

Natomiast proces jest ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesu oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Należy wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Nadto należy zauważyć, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem cynku rektyfikowanego i ołowiu rafinowanego oraz ich stopów, tj. uzyskuje gotowe produkty w wyniku procesu metalurgicznego, nie oznacza, że każdy etap ich produkcji winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem metalurgicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces metalurgiczny.

Mając powyższe na uwadze Organ uważa, że rozładunek surowca za pomocą układu transportowego, działanie linii utylizacji w Fabryce Kwasu Siarkowego, działanie Instalacji Odsiarczania Gazów Prażalniczych, jak również działanie napędu układów służących do oczyszczania ścieków, oświetlenie stanowisk pracy w obiektach technologicznych oraz praca ciągów transportowych w powyższych instalacjach, nie stanowią procesu metalurgicznego ani w sensie stricte ani też sensie largo. Są to czynności wpisujące się w produkcję wyrobów finalnych, jednak nie wiążą się z poddaniem zmianom fizykochemicznym surowca w wyniku którego powstaje cynk i ołów.

Tym sam wykorzystanie energii elektrycznej na rozładunek surowca za pomocą układu transportowego, do działania linii utylizacji w Fabryce Kwasu Siarkowego i działania Instalacji Odsiarczania Gazów Prażalniczych, jak również do działania napędu układów służących do oczyszczania ścieków i na oświetlenie stanowisk pracy w obiektach technologicznych oraz do pracy ciągów transportowych w powyższych instalacjach nie korzysta ze zwolnienia z podatku.

Natomiast pozostałe czynności można uznać ze procesy metalurgiczne, które z jednej strony przyczyniają się do zmian fizykochemicznych surowca w efekcie którego uzyskiwany jest ołów i cynk, a po drugie czynności te składają się na ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym pozwala uznać je za proces metalurgiczny.

Dlatego też tylko energia elektryczna, która jest wykorzystana w procesie metalurgicznym (tekst jedn.: w opisanym w zdarzeniu przyszłym procesie produkcyjnym z wyłączeniem rozładunku surowca za pomocą układu transportowego, działania linii utylizacji w Fabryce Kwasu Siarkowego i działania Instalacji Odsiarczania Gazów Prażalniczych, jak również działania napędu układów wyposażonych w pompy wodne oraz prasy filtracyjne, w których powstające w procesie technologicznym ścieki wodne poddaje się procesowi oczyszczania i oświetlenia stanowisk pracy w obiektach technologicznych oraz do pracy ciągów transportowych w powyższych instalacjach) może korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.