IBPP4/4513-175/16-1/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 20 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 14 lipca 2016 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 5 lipca 2016 r. znak: IBPP4/4513-175/16/LG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X sp. z o.o., zwana dalej Spółką, posiada koncesję na obrót energią elektryczną oraz jest podatnikiem podatku akcyzowego od tej energii. Wnioskodawca wykorzystuje energię elektryczną do procesów mineralogicznych. Spółka zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a-7c ustawy o akcyzie. W tym celu Spółka będzie przekazywać do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka wykorzysta energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Spółka jest producentem granulatów mas ceramicznych stosowanych do wytwarzania płytek ceramicznych. Firma produkuje trzy rodzaje granulatów ceramicznych opierając się na dwóch masach ceramicznych. Masa pierwsza jest przeznaczona do wytwarzania płytek ściennych, zgodnie z normą PN-EN 14411:2005 należącą do grupy B III. Druga masa służy do produkcji płytek typu gres, czyli odwołując się do wspomnianej powyżej normy PN-EN 14411: 2005, należą do grupy B Ia lub B Ib. Granulat drugiego typu jest produkowany w dwóch wersjach; granulat do produkcji gresu szkliwionego (niebarwiony) i do tak zwanego gresu technicznego, który jest barwiony. W Spółce stosowane są naturalne nie przetworzone i wzbogacane surowce mineralne, które można podzielić na trzy zasadnicze grupy: surowce plastyczne (ilaste), surowce topnikowe (skalenie) oraz surowce pomocnicze. Wszystkie wymienione surowce spełniają określoną rolę zarówno w odniesieniu do przygotowania surowej masy ceramicznej (granulat) jaki podczas dalszych operacji jednostkowych procesu wytwarzania płytek ceramicznych. Wspólnym elementem procesu produkcji granulatów w Spółce jest wstępne przygotowanie surowców ilastych polegające na ich naważaniu w wagozasilaczach oraz wstępnym rozdrabnianiu dużych brył glin i ewentualnie kaolinu. Dalszy ciąg mineralnego procesu technologicznego każdego z granulatów jest odmienny. Spółka dysponuje ekspertyzą..., zgodnie z którą stosowane przez Spółkę procesy technologiczne zostały uznane za procesy mineralogiczne. Głównymi czynnikami wskazującymi na zasadność takiego stanowiska są według ekspertów:

Ponadto w piśmie z 14 lipca 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że produkcja granulatów mas ceramicznych jest-klasyfikowana w nomenklaturze NACE pod kodem C.23.99 - Manufacture of other non-metallic minerał products n.e.c. (C.23.9.9 - Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych gdzie indziej niesklasyfikowane) w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdział).

W związku z powyższym opisem zadano pytanie:

Czy energia elektryczna, która będzie wykorzystywana przez Spółkę w procesach mineralogicznych - produkcji granulatów mas ceramicznych stosowanych do wytwarzania płytek ceramicznych, będzie korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o akcyzie?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Energia elektryczna, która będzie wykorzystywana przez Spółkę w procesach mineralogicznych (produkcji granulatów mas ceramicznych stosowanych do wytwarzania płytek ceramicznych) będzie korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o akcyzie.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o akcyzie, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych. Ustawa o podatkach akcyzowych nakazuje w art. 2 ust. 2 pkt 33 rozumieć przez "procesy mineralogiczne" - procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem Dl 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t 04, str. 177, z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ocenie prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy brać pod uwagę treść pod kodem Dl 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" według nomenklatury NACE zamieszczonej w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej, pomimo że aktualnie obowiązująca jest klasyfikacja statystyczna NACE. Rev. 2 ustanowiona w rozporządzeniu (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej. Literalne brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym nie pozwala działać inaczej niż w drodze analizy nieobowiązującej już nomenklatury NACE zamieszczonej w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.

Aby skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4, istotne jest aby wykorzystywanie energii następowało przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii. Drugim warunkiem jest formalne oświadczenie składane do urzędu celnego do 15 dnia miesiąca, zawierające dane o ilości i sposobie wykorzystania energii. Powyższe zwolnienie jest zatem zwolnieniem całkowitym, nie ma charakteru zaliczkowego, nie następuje uprzednia zapłata podatku w celu późniejszego rozliczenia lub zwrotu.

O ile zatem Spółka będzie w przyszłości wypełniać drugi z warunków formalnych wskazanych w art. 30 ust. 7b pkt 2 ustawy o akcyzie tj. będzie składać do urzędu celnego do 15 dnia miesiąca, oświadczenie zawierające dane o ilości i sposobie wykorzystania energii, to energia elektryczna wykorzystywana przez Spółkę w procesach mineralogicznych (produkcji granulatów mas ceramicznych stosowanych do wytwarzania płytek ceramicznych) będzie zwolniona z akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:

* wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy,

* procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 5 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do procesów mineralogicznych.

Wyłączenie to nie oznacza jednak, że ww. energia podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich.

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Zgodnie z ww. przepisami od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych. Procesy te zostały zdefiniowane jako procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych".

Należy tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej, celem tego rozporządzenia jest ustanowienie wspólnej statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej. Należy także wskazać, że ww. nomenklatura klasyfikuje produkcję danego towaru, natomiast w definicji procesów mineralogicznych jest mowa o procesach sklasyfikowanych na podstawie tej nomenklatury. Jest tu zatem mowa o dwóch różnych czynnościach, które w praktyce mogą lecz nie musza się pokrywać.

Jak wynika bowiem z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytworzenie np. określonych towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie określonych towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

W tym miejscu należy wskazać, że dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Należy również wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Proces mineralogiczny należy zdefiniować jako proces, w którym następuje przemiana fizykochemiczna minerałów (związków chemicznych powstałych wskutek procesów geologicznych) w określony produkt.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku podlega tylko energia elektryczna zużywana w danym procesie - w sprawie - w procesie mineralogicznym.

Chcąc odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy należy rozpatrzyć czy wszystkie czynności, które mają miejsce u Wnioskodawcy w ramach produkcji granulatów mas ceramicznych stosowanych do wytwarzania płytek ceramicznych stanowią element ww. procesu.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego oraz posiada koncesje na obrót energią elektryczną. Wnioskodawca jest producentem granulatów mas ceramicznych stosowanych do wytwarzania płytek ceramicznych. U Wnioskodawcy wykorzystywane są naturalne, nieprzetworzone i wzbogacone surowce mineralne, które można podzielić na trzy grupy: surowce plastyczne (ilaste), surowce topnikowe (skalenie) oraz surowce pomocnicze. Wspólnym elementem procesu produkcji granulatów jest wstępne przygotowanie surowców ilastych, które polega na ich naważaniu w wagozasilaczach oraz wstępnym rozdrabianiu dużych brył glin i kaolinu. Dalsze etapy mineralnego procesu technologicznego każdego z granulatów jest odmienny. Wnioskodawca posiada ekspertyzę zgodnie z którą stasowane przez Wnioskodawcę procesy technologiczne zostały uznane za procesy mineralogiczne. Wnioskodawca będzie przekazywać do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. Dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca wykorzysta energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Mając na uwadze opis sprawy, w kontekście klasyfikacji ich jako element procesu mineralogicznego, należy zauważyć, że wstępne przygotowanie surowców ilastych polegające na ich naważaniu w wagozasilaczach oraz wstępne rozdrabianie dużych brył glin i kaolinu nie stanowi elementu procesu mineralogicznego. W trakcie tych czynności materiał sam w sobie nie podlega przemianom fizykochemicznym, gdyż jest to przygotowanie materiału (surowca) do produkcji.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że produkcja mas ceramicznych jest klasyfikowana w nomenklaturze NACE pod kodem C.23.9.9 - Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych gdzie indziej niesklasyfikowane w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.). Wnioskodawca wskazał kod procesu w nomenklaturze NACE Rev.2.

Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.Urz.UE.L 393/1 z 30.12.2006) określiło m.in. że:

1. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 (3) ustanowiło statystyczną klasyfikację działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (zwaną dalej "NACE Rev. 1" lub "NACE Rev. 1.1").

2. W celu odzwierciedlenia rozwoju technologicznego i zmian strukturalnych gospodarki należy wprowadzić uaktualnioną klasyfikację pod nazwą NACE Revision 2 (zwaną dalej "NACE Rev. 2").

3. Uaktualniona klasyfikacja, taka jak NACE Rev. 2, jest punktem kluczowym dla obecnych starań podejmowanych przez Komisję w celu unowocześnienia tworzenia statystyki Wspólnoty; ma ona przyczynić się do lepszego zarządzania gospodarczego zarówno na poziomie Wspólnoty, jak i krajowym, poprzez zapewnienie bardziej porównywalnych i mających istotne znaczenie danych.

Tożsamość zakresu działalności zgrupowanej w klasie 23.99 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowanych według klasyfikacji NACE Rev. 2 obowiązującej od 1 stycznia 2008 r. z zakresem działalności zgrupowanych odpowiednio w klasie 26.8 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych według klasyfikacji NACE Rev.1.1 obowiązującej do 31 grudnia 2007 r. potwierdzają odpowiednie powiązania pomiędzy tymi klasyfikacjami zdefiniowane w przywołanym wcześniej Rozporządzeniu (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.Urz.UE.L 393 z dnia 30 grudnia 2006 r.) oraz klucze powiązań pomiędzy NACE Rev. 2 a NACE Rev. 1.1 publikowane przez Komisję Europejską.

Zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem granulatów mas ceramicznych wykorzystywanych do produkcji płytek ceramicznych, nie oznacza, że cały proces technologiczny jest procesem mineralogicznym, który mieści się w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 (Rev. 1) lub C.23.99 (Rev.2).

Przepis art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy zwalnia od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesie mineralogicznym zdefiniowanym w ustawie, tj. w procesie sklasyfikowanym w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 - Produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.

Wnioskodawca określił, że produkcja granulatów mas ceramicznych jest klasyfikowana w nomenklaturze NACE pod kodem C.23.99 - Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana. Wnioskodawca podał kod wg NAC. Rev. 2, o którym mowa w ww. rozporządzeniu (WE) nr 1893/2006 z 20 grudnia 2006 r.

Mając powyższe na uwadze Organ uważa, że czynności wstępnego przygotowania surowców ilastych polegające na ich naważaniu w wagozasilaczach oraz czynności wstępnego rozdrabiania dużych brył glin i kaolinu będące niewątpliwie elementem produkcji granulatów mas ceramicznych nie są częściami składowymi procesu mineralogicznego ani w sensie stricte ani też sensie largo. Są to bowiem czynności, w których materiał nie jest poddawany żadnej obróbce, nie zachodzą na tym etapie żadne zmiany fizykochemiczne w surowcu przygotowywanym do produkcji wyrobu finalnego jakim są granulaty mas ceramicznych wykorzystywanych do produkcji płytek ceramicznych.

Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem granulatów mas ceramicznych, tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku procesu mineralogicznego, nie oznacza, że każdy etap jego produkcji winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem mineralogicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces mineralogiczny.

Reasumując, w ocenie Organu, w sprawie przedstawionej we wniosku, energia elektryczna podlega zwolnieniu z akcyzy w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy - po spełnieniu warunków określonych w art. 30 ust. 7b i 7c ustawy - wykorzystywana w procesach mineralogicznych z zastrzeżeniem, że jest ściśle i bezpośrednio związana z tymi procesami. Bowiem do takiego procesu nie można zaliczyć czynności mających służyć osiągnięciu celu, tj. wyprodukowanie wyrobu finalnego, ale nie mieszczących się w definicji procesu mineralogicznego.

Zatem energia elektryczna wykorzystana do czynności stanowiących element produkcji lecz nie mieszczących się w procesie mineralogicznym będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy jednak stwierdzić, że Wnioskodawca zasadnie stoi na stanowisku, że zwolnienie wynikające z art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy nie ma charakteru zaliczkowego, nie następuje uprzednia zapłata podatku w celu późniejszego rozliczenia lub zwrotu.

Zważywszy, że Organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.