IBPP4-4513-14/16/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4-4513-14/16/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z wniosku z 19 stycznia 2016 r. (data wpływu 20 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 15 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 lutego 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów hutniczych w procesie przeróbki plastycznej na gorąco, tj. podgrzaniu materiału, a następnie jego kuciu swobodnym i pół-swobodnym, poddaniu procesowi obróbki cieplnej i obróbki mechanicznej. Działalność sklasyfikowana jest zgodnie z PKD 25.50.Z - kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali: metalurgia proszków. Spółka zużywa energię elektryczną w procesach produkcyjnych jak również do oświetlenia hal i budynków. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej. Spółka posiada wydział produkcyjny prasownic, w którym poprzez kucie wytwarza się takie wyroby jak pręty, odkuwki kształtowe, kostki, krążki, pierścienie i tuleje.

Opis procesu produkcyjnego:

Przed przystąpieniem do produkcji Spółka kompletuje zamówienia tak by móc zamówić wytop w określonych formatach wlewków. W zależności od wymiaru odkuwki, jej parametrów technicznych, a także technologicznych zamawiane są następujące popularne formaty wlewków stalowych: 2TEZP, Q2,5, Q4, Q6, Q8, Q12, Q15, LS12 o masie od 1900 kg/szt. do 13800 kg/szt., które są przeznaczone do produkcji na prasie 20MN.

1. Nagrzewanie

Pierwszym etapem produkcji w Spółce jest nagrzewanie wlewków do kucia. Proces ten odbywa się w piecach komorowych z wysuwnym trzonem opalanych gazem ziemnym wysokometanowym o mocach:

Piec z wysuwnym trzonem nr 1:

* max temp. pracy - 1250oC

* ładowność - 60 Mg

* wymiary trzonu - 3600x5400mm

* przeznaczenie - nagrzewanie wsadu

* moc palników - 3,6 MW

* moc elektryczna - 36,5 kW

Piec z wysuwnym trzonem nr 2:

* max temp. Pracy - 1250°C

* ładowność- 50 Mg

* wymiary trzonu - 2700x4700mm

* przeznaczenie nagrzewanie wsadu

* moc palników - 2,78 MW

* moc elektryczna - 18,5 kW

Piec z wysuwnym trzonem nr 5:

* max temp. pracy - 1250°C

* ładowność - 60 Mg

* wymiary trzonu - 3000x6400mm

* przeznaczenie - nagrzewanie wsadu

* moc palników - 5,28 MW

* moc elektryczna - 28,0 kW

2. Kucie

Proces przeróbki plastycznej odbywa się na prasie o sile nacisku wynoszącej 20MN (o mocy 3,2 MW). Na tym etapie produkcji materiał zostaje przerobiony plastycznie i w zależności od gatunku stali jest to proces o stopniu przerobu 3:1 dla stali zwykłych po 4:1 dla stali konstrukcyjnych a nawet 12:1 w przypadku odkuwek specjalnego przeznaczenia jak osie kolejowe. Wykonuje się tutaj odkuwki o kształcie prostymi i złożonym o masie od 100 kg do 10500 kg. Średnica odkuwek wynosi od #216; 140mm do #216; 650mm, wykonuje się także odkuwki o przekroju kwadratowym, płaskim a nawet sześciokątnym. Pozostałą cześć produkcji stanowią odkuwki kształtowe w formie wałów, odkuwek odsądzonych, kutych pół-swobodnie w matrycy pomocniczej itp. Możliwe jest także kucie krążków wszechstronnie kutych, pierścieni a także tulei o masie max około 6500 kg. Po zakończeniu kucia odkuwki są chłodzone w piecu do studzenia lub przewożone bezpośrednio na oddział obróbki cieplnej.

3. Obróbka cieplna

Oddział obróbki cieplnej jest miejscem gdzie trafia większość odkuwek. Tutaj materiałowi nadaje się odpowiednie parametry poprzez zastosowanie odpowiedniej dla danego gatunku, a także wymagań zamawiającego obróbki cieplnej. Polega ona na nagrzaniu odkuwek do odpowiedniej temperatury w zależności od rodzaju obróbki cieplnej. Realizuje się takie rodzaje obróbki cieplne jak wyżarzanie (zmiękczające, normalizujące, odprężające, rekrystalizujące, homogenizujące itp.), ulepszanie cieplne (hartowanie i odpuszczanie), skończywszy na przesycaniu i starzeniu. Do dyspozycji jest 6 pieców komorowych z wysuwnym trzonem oraz innych urządzeń pomocniczych o parametrach:

Piece z wysuwnym trzonem nr 5, 6:

* max temp. pracy - 1150oC

* ładowność - 25 Mg

* wymiary trzonu - 2200x6200mm

* opis-piec komorowy, dwustrefowy

* wyłożenie - materiał ogniotrwały ceramiczny

* sterowanie-ręczne i półautomatyczne

* paliwo-gaz ziemny dla obu pieców:

* łączna moc palników - 3,5 MW

Piece z wysuwnym trzonem nr 4, 7 i 8:

* max temp. pracy - 950°C

* ładowność - 30 Mg

* wymiary trzonu - 3000x9000mm

* opis - piec komorowy, czterostrefowy, palniki z rekuperacją

* wyłożenie - maty ogniotrwałe, trzon ceramiczny

* sterowanie-automatyczne - programowane komputerowo

* paliwo - gaz ziemny dla trzech pieców:

* łączna moc palników - 3,96 MW

* łączna moc elektryczna - 56,4 kW

Piec z wysuwnym trzonem nr 9:

* max temp. pracy - 900°C

* ładowność - 30 Mg

* wymiary trzonu - 3000x9000mm

* opis-piec komorowy, jednostrefowy

* wyłożenie - materiał ogniotrwały ceramiczny

* sterowanie - ręczne i półautomatyczne

* paliwo-gaz ziemny

* moc palników - 1,16 MW

* moc elektryczna - 22,0 kW

Wanna olejowa:

* wymiary - 2600x1400x7000mm

* chłodzenie - woda w obiegu

* max masa odkuwki do hartowania - 6000 kg

* moc elektryczna - 7,4 kW

Wanna z wodą:

* wymiary - 2000x1350x7000mm

* chłodzenie - woda w obiegu

* max masa odkuwki do hartowania - 10000 kg

* moc elektryczna - 12,0 kW

Wanna polimerowa:

* wymiary - 3000x3000x1000mm

* chłodzenie - automatyczne chłodzenie wodne

* max masa odkuwki do hartowania -10000 kg

* moc elektryczna - 64,5 kW

Twardościomierz:

* moc elektryczna - 5,0 kW

Suwnice:

* moc elektryczna - 94,0 kW

4. Oddział Elektrożużlowej Rafinacji Stali (EŻP)

Wlewki konwencjonalne typu VB10 i Q2.5T są przekuwane na tzw. elektrody, które następnie zostają przetapiane w łuku elektrycznym w osłonie żużla.

W procesie EŻP uzyskuje się stal ponownie przetopioną, charakteryzującą się najwyższą czystością pod kątem zanieczyszczeń i wtrąceń, a także najwyższą klasą badań ultradźwiękowych.

Możliwe są do uzyskania trzy formaty wlewków K860, OKŻ, 2TEŻ (masy w zakresie 875 do 1950 kg/szt.). Przetapianie odbywa się w urządzeniu R-951. Materiałem wsadowym są elektrody kute (lub walcowane lub lane). W zależności od zastosowanego krystalizatora po przetopie otrzymujemy 3 typy wlewków: K860, OKŻ oraz 2TEŻ.

Piec do przetopu o mocy elektrycznej 1 MW.

Piec do studzenia (po przetopie):

* temperatura pracy - max 900°C

* moc cieplna - 0,42 MW

* max ładowność - 40 Mg

* odciąg pieca komorowego - 11,5 kW

5. Oddział Obróbki Mechanicznej

Maszyny, którymi dysponujemy pozwalają na wykonanie prętów i odkuwek jedynie w formie zgrubnej obróbki mechanicznej, tzw. skórowania. Posiadamy tokarki do obróbki wzdłużnej, jedną tokarkę karuzelową do toczenia pierścieni. Odkuwki dostarczone są z końcami ciętymi na pile - ta obróbka wykonywana jest na piłach taśmowych do max szerokości 1200mm. W zależności od kształtu czy wymiaru wykonuje się frezowanie, struganie i toczenie na podstawowych urządzeniach o łącznej mocy 946,1 kW.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jest finalnym nabywcą energii elektrycznej i nie rozlicza podatku akcyzowego od zakupionej energii elektrycznej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. prowadzenie działalności gospodarczej w postaci kuźni wytwarzając następujące wyroby hutnicze: pręty okrągłe #216; 140÷650mm o masie do 10,5 Mg, pręty kwadratowe 140÷550mm o masie do 10,5 Mg, pręty płaskie o szerokości 250÷1200mm i masie do 10,5 Mg, kęsiska swobodnie kute o masie do 10,5 Mg, krążki swobodnie kute do #216; 1200mm i masie do 8,0 Mg, pierścienie do #216; 2000mm i tuleje do #216; 900 o masie do 6,0 Mg, do produkcji których wykorzystywana jest energia elektryczna, będzie stanowić "wykorzystywanie energii elektrycznej w procesie metalurgicznym" w rozumieniu ustawy (art. 30 ust. 7a pkt 3) i tym samym będzie prowadzić do wniosku, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r.

2. Czy powiadomienie dotychczasowego dostawcy energii elektrycznej o korzystaniu przez Wnioskodawcę ze zwolnienia na ww. podstawach będzie wystarczające do domagania się od niego, by nie naliczał on Wnioskodawcy podatku akcyzowego od tych wyrobów.

3. Czy działalność Wnioskodawcy spełnia cechy procesów metalurgicznych i tym samym sprzedaż na rzecz Spółki energii elektrycznej na powyższe cele powinna korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do zwolnienia z podatku akcyzowego, które wynika z art. 30 ust. 7a pkt 3 ponieważ wykorzystuje on energię elektryczną w procesie metalurgicznym. Klasyfikuje swoja działalność gospodarczą zgodnie z PKD 25.50.2-kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków, która obejmuje:

* kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali,

* metalurgię proszków: wykonywanie elementów metalowych bezpośrednio z proszków metali na drodze obróbki termicznej (spiekania) lub pod ciśnieniem.

Opisana w niniejszym wniosku działalność Wnioskodawcy polegająca na produkcji wyrobów w procesie kucia swobodnego na gorąco następnie poddanych obróbce cieplnej będzie spełniać warunki procesu metalurgicznego. Z punktu widzenia dyscypliny naukowej metalurgia obejmuje dwie zasadnicze grupy zagadnień: wytwarzanie stali w ciągu procesów mających na celu otrzymanie jej w formie ciała stałego oraz przetwarzanie zakrzepłej stali celem nadania jej odpowiednich własności oraz kształtu. Kucie na gorąco jest elementem przetwarzania stali i mieści się w tej definicji. Natomiast "proces produkcji" to uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego z magazynu, aż do zdania gotowego wyrobu włącznie. Proces produkcji zawsze dotyczy określonego wyrobu. Przenosząc powyższe definicje na grunt pojęć używanych przez ustawodawcę należy uznać że kucie, cięcie, znakowanie oraz obróbka cieplna prowadzą do wytworzenia wyrobu gotowego. Wnioskodawca twierdzi, że na postawione w punkcie 1 i 2 pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 i będzie miał prawo domagać się od dostawcy obniżenia ceny o podatek akcyzowy na podstawie złożonego mu oświadczenia o przeznaczeniu wyrobów gazowych na cele związane ze zwolnieniem z akcyzy. Dostawca natomiast będzie miał obowiązek honorować to oświadczenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.), który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 oraz z 2013 r. poz. 984 i 1238), z wyłączeniem:

a.

spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b.

towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94),

c.

giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d.

spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegają tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 3 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej: energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Od stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3, ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Zatem aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania zwolnienia do nabywanej przez niego energii elektrycznej konieczne jest, w pierwszej kolejności, rozstrzygnięcie czy wykorzystuje on tą energię w procesach metalurgicznych.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych.

Tym samym zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do "procesów metalurgicznych" jest bardzo rozległy.

Do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu, rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego. Ponadto w literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków".

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego (...) metalurgia to:

* nauka o otrzymywaniu metali i nadawaniu im pożądanych własności;

* dział przemysłu zajmujący się produkcją metali i wyrobów metalowych; przemysł metalowy.

Z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytwarzanie np. jakichś towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie jakichś towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym Słownikiem języka polskiego wydawnictwo Naukowe PWN warszawa 1993 r. str. 708 " proces to przykładowo" przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających miedzy sobą w związku przyczynowym.

Tym samym na podstawie powyższego pod pojęciem "proces metalurgiczny" należy rozumieć wszystkie czynności mające bezpośredni związek z określonym procesem produkcji metali i wyrobów metalowych i które wpływają na wartości chemiczne, fizyczne i plastyczne metali lub ich stopów. Natomiast proces ten nie obejmuje czynności przygotowawczych do tej produkcji jak i następujących po samym wytworzeniu produktu będącego efektem tej produkcji. Z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi, w przedmiotowej sprawie, są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna lub termiczna obróbka surowców metalowych.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, podlega wyłącznie ta część energii elektrycznej, która jest bezpośrednio zużyta w procesach metalurgicznych wyznaczonych przez technologię produkcji metali i ich obróbki, wymaganych dla uzyskania produktu końcowego (metali w odpowiedniej formie).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że niektóre czynności opisane we wniosku, które mają miejsce w Spółce, nie mogą być uznane za proces metalurgiczny. Mianowicie nie sposób uznać za proces metalurgiczny czynności które mają miejsce w Oddziale Obróbki Mechanicznej, które już nie podlegają czynnościom zmieniającym ich wartości chemiczne, fizyczne i plastyczne. Czynności te mają miejsce już po ukształtowaniu cech wyrobu metalowego czyli po zakończeniu procesu metalurgicznego. Tym samym w opisanym zdarzeniu przyszłym za proces metalurgiczny mogą zostać uznane czynności objęte punktami 1-4.

Odnośnie zaś możliwości zastosowania zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych to należy zauważyć, że zwolnienie to jest obłożone warunkami formalnymi. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

1.

wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;

2.

przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (30 ust. 7b ustawy)

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1.

nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2.

ilość wykorzystanej energii elektrycznej;

3.

sposób wykorzystania energii elektrycznej;

4.

datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie (30 ust. 7c ustawy).

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nie spełnia ww. warunku formalnego, mianowicie nie jest podatnikiem akcyzy od wykorzystywanej energii elektrycznej.

Dlatego też Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Ponadto mając na uwadze, że Wnioskodawca jest finalnym nabywcą energii elektrycznej (nie jest podatnikiem podatku akcyzowego od wykorzystywanej energii elektrycznej), który nie rozlicza podatku akcyzowego od zakupionej i wykorzystanej energii elektrycznej, brak jest podstaw aby zwrócił się do swego dostawcy energii elektrycznej o nienaliczanie podatku akcyzowego. W tym bowiem przypadku dostawca energii elektrycznej jest zobowiązany do opodatkowania sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy. Innymi słowy Wnioskodawca jako nabywca końcowy nie ma możliwości nabycia energii elektrycznej bez podatku akcyzowego. Nie ma przy tym znaczenia do jakich celów jest ta energia wykorzystywana.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl