IBPP4/4512-46/15/DT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 4 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych przeznaczonych do demontażu - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych przeznaczonych do demontażu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi stację demontażu pojazdów.

Wnioskodawca przyjmował będzie do stacji demontażu pojazdy zarejestrowane na terenie Unii Europejskiej od podmiotów gospodarczych prowadzących działalność na terenie Unii Europejskiej w innych krajach niż Polska lub od osób fizycznych z tychże krajów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przyjęcie pojazdu z wewnątrz krajów Unii Europejskiej (wewnątrzwspólnotowe nabycie) do stacji demontażu pojazdów będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie pojazdu do stacji demontażu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Wnioskodawca nabywa pojazd w celu demontażu i poddania recyklingowi, czyli wycofania z eksploatacji. Po przyjęciu do stacji demontażu pojazdu, pojazd ten staje się odpadem, a te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Dlatego też czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia do stacji demontażu pojazdu samochodu osobowego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na mocy art. 100 ust. 1 pkt 2. Zgodnie z przytoczonym przepisem przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego, nie zaś odpadu, jakim staje się ten pojazd w chwili wycofania z eksploatacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752) - zwanej dalej ustawą - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza przyjmować do stacji demontażu pojazdy zarejestrowane na terytorium Unii Europejskiej od podmiotów gospodarczych prowadzących działalność na terytorium Unii Europejskiej lub od osób fizycznych z tychże krajów.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że przyjęcie zarejestrowanego na terytorium Unii Europejskiej pojazdu do stacji demontażu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż Wnioskodawca nabywa pojazd w celu demontażu i poddania recyklingowi, czyli wycofania z eksploatacji. W ocenie Wnioskodawcy po przyjęciu do stacji demontażu, pojazd staje się odpadem, a te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ustosunkowując się do powyższego na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem opodatkowania akcyzą są tylko samochody osobowe w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy. Inne pojazdy, nie będące samochodami osobowymi nie podlegają zatem opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W świetle art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony. (art. 100 ust. 2 ustawy)

Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. (art. 100 ust. 3 ustawy)

Zgodnie z art. 100 ust. 5 ustawy na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:

W myśl powyższych przepisów jeżeli w stosunku do nabywanego samochodu powstał obowiązek w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

Na mocy art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

Stosownie do powyższego ogólną zasadą jest, że podatnikiem podatku akcyzowego jest podmiot, który dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego.

W przedmiotowej sprawie należy jednak, zwrócić szczególną uwagę na art. 101 ust. 2 pkt 2 cyt. wyżej ustawy o podatku akcyzowym.

W myśl tego przepisu obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem nabycia prawa rozporządzania samochodem jak właściciel - jeżeli nabycie prawa do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju.

Jednocześnie, jak stanowi art. 102 ust. 2 w przypadkach, o którym mowa w art. 100 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenie samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo do rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatkiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna mniemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel.

Powyższe oznacza, iż ustawodawca przewidział szczególny przypadek, w którym za podatnika podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego uznaje się osobę, która nabyła prawo do rozporządzania tym samochodem jak właściciel na terytorium kraju, nawet jeśli inny podmiot dokonał jego faktycznego przemieszczenia z terytorium państwa członkowskiego.

Wprowadzenie tych szczegółowych zasad w odniesieniu do samochodów osobowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo miało na celu zapewnienie, iż w każdym przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia (przemieszczenia na terytorium kraju) i nabycia na terytorium kraju prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, akcyza zostanie zapłacona.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca przyjmując (nabywając) samochody osobowe zarejestrowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska w celu ich demontażu w prowadzonej stacji demontażu pojazdów nabywa prawo do dysponowania nimi jak właściciel. Równocześnie zaznaczyć należy, że prawo do dysponowania samochodem jak właściciel nie zależy od tego czy nabycie tego samochodu nastąpiło odpłatnie czy też nieodpłatnie.

W tym miejscu należy mieć na uwadze cyt. wyżej art. 100 ust. 3, który stanowi, iż jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstanie obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należytej wysokości.

Jak stanowi zaś art. 109 ust. 3 ustawy w przypadku sprzedaży (darowiznę dla potrzeb podatku akcyzowego uznaje się za sprzedaż - art. 100 ust. 5 pkt 5 ustawy) nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego, niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, sprzedawca jest obowiązany przekazać nabywcy dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium kraju lub dokument potwierdzający brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju.

Stosownie do powyższego otrzymanie przez Wnioskodawcę od podmiotu przekazującego mu samochodów osobowy, dokumentu potwierdzającego zapłatę podatku akcyzowego, będzie podstawą do uznania, że podatek akcyzowy od samochodu został zadeklarowany i zapłacony na wcześniejszym etapie obrotu. Tym samym w takim przypadku Wnioskodawca nie zostanie uznany za podatnika podatku akcyzowego zobowiązanego do zapłaty akcyzy od samochodu osobowego. Niezbędnym jest zatem dla ochrony własnych interesów żądanie przez Wnioskodawcę ww. dokumentu.

Reasumując, nabywane przez Wnioskodawcę samochody osobowe podlegają przepisom ustawy o podatku akcyzowym. Stosownie do powołanych wyżej przepisów w przedstawionym zdarzeniu przyszłym co do zasady przedmiotem opodatkowania będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodów osobowych niezarejestrowanych na terytorium kraju. w sytuacji natomiast gdy przez podmiot który przemieścił samochód osobowy na terytorium kraju nie została zadeklarowana i zapłacona akcyza, Wnioskodawca na podstawie przepisu szczególnego, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 2 i art. 102 ust. 2 ustawy, nabywając prawo do rozporządzania samochodem jak właściciel będzie podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do uiszczenia należnej akcyzy od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego.

W tym miejscu zauważyć należy również, że (jak wskazano również we wniosku) Wnioskodawca nabywa pojazd (samochód osobowy) w celu jego demontażu i poddania recyklingowi, czyli wycofania z eksploatacji. Pojazd ten dopiero po przyjęciu do stacji demontażu staje się odpadem. Tym samym czynność podlegająca opodatkowaniu akcyzą czyli wewnątrzwspólnotowe nabycia dotyczyć będzie samochodu osobowego zarejestrowanego na terytorium innego kraju członkowskiego niż Polska. Natomiast to, że samochód osobowy niezarejestrowany na terytorium kraju po jego przemieszczeniu do Polski (wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym) zostanie w stacji demontażu Wnioskodawcy wycofany z eksploatacji i stanie się odpadem nie zmienia faktu, że przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego (przemieszczenia na terytorium Polski) będzie samochód osobowy a nie odpad.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.