IBPP4/4512-41/16/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 25 kwietnia 2016 r. (28 kwietnia 2016 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwrotu kosztów napraw gwarancyjnych w związku z realizacją przez Wnioskodawcę obowiązków gwaranta - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwrotu kosztów napraw gwarancyjnych w związku z realizacją przez Wnioskodawcę obowiązków gwaranta. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 kwietnia 2016 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 13 kwietnia 2016 r. znak IBPP4/4512-41/16/PK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) jest autoryzowanym dystrybutorem maszyn wiertniczych na terenie Polski. Maszyny i osprzęt nabywane są od spółki kapitałowej, która posiada swoje oddziały na terenie USA, a także na terenie Unii Europejskiej. W Polsce z zakupionych maszyn i osprzętu montowane są maszyny wiertnicze. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje na rynku polskim maszyny wiertnicze pełniąc na podstawie art. 556, 577 k.c. i zgodnie z postanowieniami zawartych umów obowiązki gwaranta wobec ostatecznych, nabywców. Spółka zobowiązana jest do usunięcia wad fizycznych nabywanych przez klientów maszyn. Jednocześnie obowiązki gwaranta w takim zakresie w jakim gwarancji udziela wobec Spółki pełni zagraniczny producent maszyn. Wnioskodawca udziela swoim klientom gwarancji i w okresie gwarancji bezpłatnie świadczy serwis gwarancyjny jak również serwis pogwarancyjny - płatny, zużywając przy tym części zamienne nabyte wcześniej od producentów jako import, bądź wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Spółka jako dystrybutor udziela gwarancji ostatecznym odbiorcom, przy czym zakres i terminy gwarancji nie muszą pokrywać się z tymi jakie Spółka otrzymuje od producentów maszyn i osprzętu. Zaznaczyć należy również, że część kosztów gwarancyjnych nie jest zwracana Spółce przez producentów, gdyż Spółka otrzymuje na nie rabat fabryczny od ceny nabycia.

W przypadku awarii maszyny wiertniczej zgłoszonej przez nabywcę w okresie gwarancji udzielonej nabywcy Spółka naprawia go przy pomocy własnych pracowników, bądź zleca usługi naprawcze firmie zewnętrznej. W czasie tych napraw zużywane są części zamienne nabyte wcześniej od producentów lub sporadycznie od dostawców krajowych.

W szczególnych sytuacjach kiedy awarie się powtarzają lub stwierdzenia wadliwości niektórych elementów urządzeń, to producent występuje z inicjatywą napraw w ramach gwarancji nawet po jej upływie i zleca firmie Wnioskodawcy naprawę lub wymianę wadliwych części.

W ramach komputerowego międzynarodowego systemu obsługi gwarancyjnej o nazwie "Warraty Program", jaki obowiązuje w grupie, określono warunki techniczne i opracowano instrukcję zgłaszania wniosku o zwrot kosztów napraw gwarancyjnych i zasady akceptacji producenta. Zgodnie z instrukcją po dokonaniu naprawy Spółka wypełnia w programie formularz, w którym wykazuje poniesione koszty. Proces akceptacji i przyznania rekompensaty w zależności od złożoności sprawy trwa od kilku dni do kilku miesięcy. Kończy się akceptacją w całości, lub w części lub odrzuceniem. W przypadku akceptacji producent wystawia dokument Credit Invonice zwracając w ten sposób koszty zużytych części i koszty robocizny, oraz dojazdu. Dokumenty Credit Invoice wystawiane są przez centralę spółki kapitałowej, która posiada siedzibę w USA.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że;

* Producent maszyn jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Jest to podmiot: który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6

* Producent maszyn z USA mający status podatnika w świetle art. 28a ustawy o VAT nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) rozliczenia z producentami z tytułu napraw gwarancyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Czy otrzymany dokument Credit Invoice stanowi podstawę do rozliczeń podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy rozliczenia z producentami z tytułu napraw gwarancyjnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT ani jako obrót z tytułu świadczonej usługi ani jako korekta wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów/ewentualnie importu.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają:

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

* podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

* koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

* stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

* udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

* otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zgodnie z art. 556 § 1 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Natomiast zgodnie art. 577 § 1, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz producenta, bowiem świadczy on usługi gwarancyjne we własnym imieniu (w wyniku podpisanej umowy sprzedaży towarów - producent jest gwarantem dla spółki, a spółka z kolei jest gwarantem dla klientów), a następnie jedynie odzyskuje, w formie rekompensaty, koszty poniesione na naprawę towarów. Zatem rozliczenia pomiędzy producentem i zainteresowanym z tytułu napraw gwarancyjnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

W świetle zapisów art. 29a ust. 7 uzyskana rekompensata poniesionych kosztów napraw gwarancyjnych maszyn nie stanowi także zmiany ceny towaru z tytułu uznanej reklamacji, która skutkowałaby korektą obrotu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czy importu.

W przedstawionym stanie faktycznym nie dochodzi również do reklamacji nabywanych maszyn i osprzętu, zatem uzyskania z tego tytułu upustów, rabatów od ceny nabycia ani do zwrotu kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach a jedynie do wypełnienia przez sprzedawcę obowiązków gwaranta wobec Spółki.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje na rynku polskim maszyny wiertnicze pełniąc na podstawie ww. przepisów k.c. i zgodnie z postanowieniami zawartych umów obowiązki gwaranta wobec ostatecznych nabywców. Jednocześnie obowiązki gwaranta w zakresie w jakim gwarancji udziela wobec Spółki pełni zagraniczny producent maszyn i osprzętu.

Koszty ewentualnych roszczeń gwarancyjnych uwzględnione są w cenie maszyn, których dostawa do Spółki jak i ostatecznym nabywcom była już opodatkowana stanowiąc obrót w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT (podobnie w postanowieniu Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w dn. 14.04.2005 sygn. 1471/NTR2/443-163/05/MZ).

Naprawy gwarancyjne pełnią funkcję przywracającą normalne funkcjonowanie przedmiotu objętego gwarancją chroniąc tym samym prawa kupującego.

Bezpłatne naprawy gwarancyjne Spółka realizuje we własnym imieniu i są one wykonywane na rzecz wyłącznie nabywców maszyn.

Po dokonaniu naprawy Spółka dostarcza producentowi zestawienie poniesionych kosztów naprawy maszyn i osprzętu/części, robocizna, dojazd a producent będący z kolei gwarantem w stosunku do Spółki rekompensuje Spółce poniesione koszty na podstawie wystawionych not Credit Invoice.

W związku z tym należy uznać że Spółka nie świadczy usług na rzecz producenta bowiem świadczy ona usługi gwarancyjne we własnym imieniu a następnie odzyskuje jedynie w formie rekompensaty koszty poniesione na naprawę. Zdaniem Spółki nie ma podstaw do uznania, że realizacja zobowiązań gwarancyjnych zarówno w formie napraw maszyn wobec ostatecznych nabywców jak i rekompensaty przez producentów kosztów poniesionych na te naprawy stanowi samoistną dostawę towarów lub jej korektę lub świadczenie usług podlegających opodatkowaniu VAT.

W niemal identycznym stanie faktycznym w interpretacji indywidualnej ILPP2/443-131/09-2/MN Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów stwierdził: "W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz producenta, bowiem świadczy on usługi gwarancyjne we własnym imieniu (w wyniku podpisanej umowy sprzedaży towarów producent jest gwarantem dla Spółki a Spółka z kolei gwarantem dla klientów), a następnie jedynie odzyskuje w formie rekompensaty koszty poniesione na naprawę towarów" i dalej. Zatem rozliczenia pomiędzy producentem i Zainteresowanym z tytułu napraw gwarancyjnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Podobnie także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów w interpretacji ILPP2/443-16/09-2/GZ: "W związku z powyższym należy uznać, iż Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług na rzecz kontrahenta z Niemiec bowiem będzie świadczył on usługi gwarancyjne we własnym imieniu a następnie odzyska w formie rekompensaty koszty poniesione, na naprawę sprzedawanych towarów". Podobne stanowisko znajdujemy w interpretacji ILPP2/443-556/08-2/SJ wydanej także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Na potwierdzenie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - Interpretacja Indywidualna sygnatura IPP3/443-1243/09-4/MPe) Spółka występuje w charakterze gwaranta wobec ostatecznych nabywców sprzedawanych na terenie Polski wózków widłowych i zobowiązana jest do usunięcia wad fizycznych nabywanych przez klientów maszyn.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz producenta, bowiem świadczy on usługi gwarancyjne we własnym imieniu. Z treści opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka jako dystrybutor udziela gwarancji ostatecznym odbiorcom przy czym zakres i terminy gwarancji nie muszą pokrywać się z tymi, jakie Spółka otrzymuje od producenta maszyn. Powyższe oznacza, iż producent maszyn jest gwarantem dla Spółki, a Spółka z kolei jest gwarantem dla ostatecznych klientów. A zatem można stwierdzić, że Wnioskodawca jedynie odzyskuje, w formie rekompensaty, koszty poniesione na naprawę maszyn z tytułu gwarancji jaką sam otrzymał od producenta.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, iż rozliczenia pomiędzy producentem i Zainteresowanym z tytułu napraw gwarancyjnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Reasumując, zatem w opinii Spółki rozliczenia z dostawcami (producentami) z tytułu napraw gwarancyjnych za pomocą not Credit Invoice jest neutralne z punktu widzenia podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ww. ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Biorąc pod uwagę powyżej przywołaną definicję świadczenia usług należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby doszło do świadczenia usług muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) - zwanej dalej k.c., sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 k.c., w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Obowiązek wykonywania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji i rękojmi mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, a jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji jakości bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy obowiązanego do rękojmi bądź gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

W powyższym zakresie Wnioskodawca działa w relacji do nabywców, którym dostarczył opisane we wniosku towary. Jednocześnie w przedmiotowej sprawie, której dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, mamy do czynienia z inną sytuacją. To Wnioskodawca, jako zleceniobiorca, we własnym zakresie usuwa zaistniałe usterki w ramach gwarancji, która została jemu udzielona w ramach nabycia towarów, które dokonał. Zatem Wnioskodawca, w ramach umowy, usuwa zaistniałe usterki za gwaranta, a kosztami usunięcia wad towarów lub usług obciąża następnie gwaranta, który te kwoty wypłaca Spółce.

Zatem, w tej sytuacji, w miejsce bezpośredniej realizacji zobowiązań wynikających z udzielonych gwarancji przez gwaranta, obowiązek ten wykonuje Wnioskodawca lub podmiot trzeci na zlecenie Wnioskodawcy. Powstaje zatem nowy stosunek cywilnoprawny pomiędzy gwarantem i Wnioskodawcą, lub podmiotem trzecim, który to stosunek jednak nie posiada już związku z gwarancją, o której mowa w art. 577 § 1 k.c. W takim przypadku sam Wnioskodawca lub podmiot trzeci wykonuje za gwaranta czynności wynikające z gwarancji.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że usunięcie przez Wnioskodawcę usterek towarów i usług ujawnionych w okresie gwarancji, do czego zobowiązany był de facto producent maszyn, w zamian za zwrot kosztów usunięcia wad - stanowi odpłatną usługę na gruncie podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, że przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie, a w konsekwencji od tego będzie zależał sposób dokumentowanie usługi fakturą oraz wykazania w deklaracji VAT.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

W myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 i 2 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Ww. przepisy wiążą miejsce świadczenia usług z siedzibą usługobiorcy, który winien być podatnikiem tj. podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, a w sytuacji gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy to z tym miejscem.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca przedmiotowe naprawy gwarancyjne świadczy na rzecz podatnika z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki, który nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Dlatego też miejscem opodatkowania przedmiotowych usług są Stany Zjednoczone Ameryki, tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast dokument "Credit Invoice", wraz z zawartą umową, stanowi dowód wykonania usługi poza terytorium kraju i służy do prawidłowego rozliczenia podatku VAT (określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, odliczenie podatku, wykazanie w ewidencji). Dlatego też należy uznać, że dokument ten nie jest neutralny z punktu widzenia podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.