IBPP4/4512-29/16/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 w przypadku sprzedaży przepracowanego oleju silnikowego w celu jego utylizacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 w przypadku sprzedaży przepracowanego oleju silnikowego w celu jego utylizacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi mały warsztat mechaniczny PKD 45.20.Z - konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług mechaniki samochodowej korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

Wydobyty z pojazdów, przepracowany olej silnikowy po wykonanej usłudze sprzedaje firmie zajmującej się jego utylizacją. Wnioskodawca nie prowadzi działalności handlowej, stąd też olej jest efektem ubocznym świadczonych usług i nie został wcześniej przeze niego nabyty. Sprzedaż oleju odpadowego specjalistycznej firmie wynika z obowiązku jaki nałożyła na ww. ustawa o odpadach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydobyty z pojazdów przepracowany olej silnikowy jest towarem opodatkowanym podatkiem akcyzowym, a zatem czy dokonując jego odsprzedaży w celu utylizacji, myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy VAT Wnioskodawca może nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż zużytego oleju od którego na wcześniejszym etapie została zapłacona akcyza nie podlega podatkowi akcyzowemu. Olej nie został przez Wnioskodawcę wyprodukowany, nie jest jego towarem handlowym, ale skutkiem ubocznym w procesie zużycia wyrobu akcyzowego. Skoro zatem nie jest to towar opodatkowany akcyzą to nie ma tu zastosowania art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. W konsekwencji ww. uważa, że nie traci zwolnienia z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu-na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, z treści art. 96 ust. 1 ustawy wynika, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z treści ust. 5 powołanego przepisu wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Jak wynika z powołanej regulacji - ust. 13 - zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostawy towarów określonych w punkcie 1 powołanego przepisu. W takim przypadku bez znaczenia jest wysokość uzyskiwanego obrotu, na podstawie którego istniałaby prawna możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym zgodnie ze wskazanym wyżej przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT każda dostawa towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0), wyrobów tytoniowych oraz samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, skutkuje wyłączeniem podmiotu z grona podatników zwolnionych. Powyższe oznacza, że w takim przypadku podmiot staje się podatnikiem VAT czynnym z mocy samego prawa.

W związku z powyższym należy ustalić, czy w danej sprawie zachodzi okoliczność wyłączająca uprawnienie do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy VAT.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.).

Pojęcie wyrobów akcyzowych zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, który stanowi, że wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wykaz wyrobów akcyzowych obejmuje załącznik nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym. Ustawodawca w poz. 27 załącznika nr 1 do ww. ustawy o podatku akcyzowym wymienił wyroby objęte kodem CN 2710 obejmujące: oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Jak wynika z powyższego, oleje odpadowe zostały objęte wykazem wyrobów akcyzowych w pozycji 27.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Odnosząc się zatem do kwestii odsprzedaży do utylizacji zużytego oleju, od którego na wcześniejszym etapie obrotu została zapłacona akcyza stwierdzić należy, że sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a tym samym w stosunku do tej sprzedaży nie powstaje zobowiązanie podatkowe. Sprzedaż takiego oleju przez Wnioskodawcę nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą stosownie do art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym niemniej w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją gdy ww. olej (wyrób akcyzowy) sprzedawany w celu utylizacji był opodatkowany podatkiem akcyzowym na wcześniejszym etapie obrotu. W takim przypadku Wnioskodawca nie jest uprawniony, od momentu opodatkowania podatkiem akcyzowym tego rodzaju towaru, do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z wykonaniem czynności wskazanej w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT. Na powyższą ocenę nie ma wpływu fakt, że na etapie sprzedaży oleju do utylizacji nie wystąpił obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Jeżeli bowiem na wcześniejszym etapie obrotu uzyskany do utylizacji olej był objęty akcyzą Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wyrobu opodatkowanego podatkiem akcyzowym.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży zużytego oleju, od którego na wcześniejszym etapie została zapłacona akcyza, będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia określone w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.