IBPP4/443-876/11/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-876/11/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 19 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2011 r. oraz pismem z dnia 17 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2011 r. oraz pismem z dnia 17 sierpnia 2011 r., będącym odpowiedzią na wezwanie nr: IBPP4/443-876/11/MN z dnia 5 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej, dla którego organem założycielskim jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca posiada podpisany kontrakt na wykonywanie usług medycznych z Wojewódzkim Oddziałem Narodowego Funduszu Zdrowia. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca jako Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy sprawuje opiekę medyczną długoterminową nad osobami przewlekle chorymi. Za opiekę nad chorymi Wnioskodawca pobiera opłaty w wysokości 70 % renty lub emerytury, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy z ZUS lub KRUS i na tej podstawie Wnioskodawca wystawia pacjentom co miesiąc rachunki za pobyt w zakładzie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż zapłata za świadczone przez Wnioskodawcę usługi następuje w całości za pośrednictwem banku. Co do zasady opłata za pobyt w Zakładzie Pielęgnacyjno-Opiekuńczym w 100 % pokrywana jest przez ZUS lub KRUS, ale istnieją przypadki kiedy pacjent musi sam dokonywać takich wpłat.

Ewentualna wpłata dokonywana przez mieszkańca Zakładu Pielęgnacyjno-Opiekuńczego jest wpłacana na konto bankowe zakładu. Zapłata za usługi, które świadczy Wnioskodawca w całości (tj. pełna kwota czyli świadczenie przekazywane przez ZUS (lub KRUS) oraz ewentualne wpłaty mieszkańca (lub jego rodziny) następuje za pośrednictwem banku. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji dotyczy zapłata, która wpływa na konto Wnioskodawcy. W 2010 r. obrót Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pacjentów) przekroczył 40 000 zł W 2011 r. obrót z tytułu sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczył 40 000 zł. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania świadczonych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji naszych usług przy zastosowaniu kasy fiskalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uważamy, że zgodnie z pkt 37 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. "Czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania" (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930), świadczone przez Wnioskodawcę usługi medyczne opieki długoterminowej nie wymagają ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu - do określonej przepisem wysokości obrotów.

Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a) rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania:

* do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia,

* do dnia 30 kwietnia 2011 r. - czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Wg rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), świadczenie usług związanych z ochroną zdrowia i opieki społecznej było zwolnione do dnia 31 grudnia 2010 r. na podstawie § 2 w związku z pkt 26 załącznika.

W rozporządzeniu z dnia 26 lipca 2010 r., które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2011 r., brak analogicznego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania dla usług związanych z ochroną zdrowia.

Zatem usługi związane z ochroną zdrowia i opieką społeczną w 2011 r. korzystały ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia, do dnia 30 kwietnia 2011 r.

Jednocześnie w myśl § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 w związku pkt 37 załącznika do rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

W objaśnieniach do ww. załącznika zawarto zastrzeżenie, że powyższe zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie z powyższego zwolnienia wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek. Świadczenia określone w ustawie obejmują emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy tym rentę szkoleniową, rentę rodzinną, dodatek pielęgnacyjny, dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, zasiłek pogrzebowy (art. 3 ustawy).

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1.

z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;

2.

z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Wnioskodawca przedstawiając zdarzenie przyszłe podał, że jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej. Wnioskodawca jako Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy sprawuje opiekę medyczną długoterminową nad osobami przewlekle chorymi. Za opiekę nad chorymi Wnioskodawca pobiera opłaty w wysokości 70% renty lub emerytury, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy z ZUS lub KRUS i na tej podstawie Wnioskodawca wystawia pacjentom co miesiąc rachunki za pobyt w zakładzie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż zapłata za świadczone przez Wnioskodawcę usługi następuje w całości za pośrednictwem banku. Co do zasady opłata za pobyt w Zakładzie Pielęgnacyjno-Opiekuńczym w 100% pokrywana jest przez ZUS lub KRUS, ale istnieją przypadki kiedy pacjent musi sam dokonywać takich wpłat.

Ewentualna wpłata dokonywana przez mieszkańca w Zakładu Pielęgnacyjno-Opiekuńczego jest wpłacana na konto bankowe zakładu. Zapłata za usługi, które świadczy Wnioskodawca w całości (tj. pełna kwota czyli świadczenie przekazywane przez ZUS (lub KRUS) oraz ewentualne wpłaty mieszkańca (lub jego rodziny) następuje za pośrednictwem banku. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji dotyczy zapłata, która wpływa na konto Wnioskodawcy. W 2010 r. obrót Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (pacjentów) przekroczył 40 000 zł W 2011 r. obrót z tytułu sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczył 40 000 zł. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania świadczonych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego stwierdza się, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie świadczyć usługi, za które otrzyma w całości zapłatę na rachunek bankowy, a nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r. i jednocześnie z prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, będzie miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego dotyczących ww. czynności, na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl