IBPP4/443-82/14/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 19 lutego 2014 r. (data wpływu 25 lutego 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sprzedaży wyrobów gazowych związanych z procesami produkcyjnymi wyrobów energetycznych oraz z celami socjalnymi - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2014 r. został złożony do tut. organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sprzedaży wyrobów gazowych związanych z procesami produkcyjnymi wyrobów energetycznych oraz z celami socjalnymi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

"E" sp. z o.o. - zwana dalej Wnioskodawcą - zajmuje się między innymi obrotem gazem ziemnym o kodzie CN 2711 21 00. Począwszy od 1 listopada 2013 r. Wnioskodawca działa w charakterze pośredniczącego podmiotu gazowego i posiada wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy.

W ramach prowadzonej działalności, na podstawie zawartej umowy, Wnioskodawca sprzedaje gaz ziemny na rzecz podmiotu posiadającego status finalnego nabywcy gazowego (zwanego dalej również: "F."), który nabywa gaz ziemny na potrzeby swojego zakładu ulokowanego w "T". F. wskazał, ze nie zamierza prowadzić działalności jako pośredniczący podmiot gazowy i nie złożył ani nie zamierza złożyć do właściwego naczelnika urzędu celnego powiadomienia o zamiarze prowadzenia takiej działalności. F. zużywa na potrzeby własne całość nabywanego od Wnioskodawcy gazu ziemnego.

Większość gazu ziemnego nabywanego przez F. zużywana jest w procesie produkcji wyrobów energetycznych, w tym w szczególności w procesie produkcji asfaltu o kodzie CN 2713. Jednakże część nabywanego przez F. gazu ziemnego przeznaczona jest na cele socjalne tj. na cele opałowe, do ogrzewania wody dla pracowników zatrudnionych w zakładzie należącym do F. Istnieją dwa układy pomiarowe gazu ziemnego - jeden mierzy zużycie gazu ziemnego zużywanego w procesie produkcji wyrobów energetycznych i socjalnych łącznie a drugi mierzy zużycie gazu ziemnego tylko do celów socjalnych. Możliwe jest więc dokładne określenie jaka ilość gazu ziemnego przeznaczona jest do zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych, a jaka dla celów socjalnych. Dodatkowo, z informacji uzyskanych od F. wynika, że udział zakupu gazu ziemnego w wartości produkcji sprzedanej F. nie osiąga w skali roku poziomu 5%.

Zamiarem Wnioskodawcy jest podpisanie aneksu do umowy zawartej z F., której przedmiotem jest dostawa gazu ziemnego na rzecz F. We wskazanym aneksie Wnioskodawca planuje zawrzeć postanowienie, zgodnie z którym gaz ziemny dostarczany na cele produkcji wyrobów energetycznych sprzedawany będzie w ramach zwolnienia od akcyzy, natomiast gaz ziemny sprzedawany na cele socjalne nie będzie korzystać ze zwolnienia, a należny podatek akcyzowy będzie rozliczany przez Wnioskodawcę. A więc w myśl aneksu, po jego podpisaniu, Wnioskodawca będzie sprzedawał gaz ziemny przeznaczony do zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych w ramach zwolnienia od akcyzy, a od gazu ziemnego przeznaczonego na cele socjalne będzie rozliczał należny podatek akcyzowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego dopuszczalne jest - w świetle brzmienia przepisów ustawy o podatku akcyzowym - rozwiązanie polegające na dostawie gazu ziemnego na podstawie zawartej z finalnym nabywcą gazowym umowy w ten sposób, że gaz ziemny dostarczany do finalnego nabywcy gazowego przeznaczony do zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych dostarczany będzie w ramach zwolnienia od akcyzy, natomiast gaz ziemny sprzedawany na cele socjalne nie będzie korzystać ze zwolnienia, a należny podatek akcyzowy będzie rozliczany przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, za zgodne z regulacjami ustawy o podatku akcyzowym należy uznać działanie polegające na sprzedaży (jednemu kontrahentowi w ramach realizacji jednej umowy) gazu ziemnego:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 w pozycji nr 28 wskazano gaz ziemny, którego sprzedażą zajmuje się Wnioskodawca. Gaz ziemny jest więc wyrobem akcyzowym, a co za tym idzie zasady jego opodatkowania określa ustawa o podatku akcyzowym (art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Jednocześnie, w stanie prawnym obowiązującym od 1 listopada 2013 r. gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 jest zaliczany do wyrobów gazowych o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. 1 b ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot gazowy sprzedaje (jest to sprzedaż w rozumieniu Kodeksu cywilnego) gaz ziemny na rzecz F., co stanowi czynność opodatkowaną akcyzą stosownie do brzmienia art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca realizując obowiązek nałożony przez normę wynikającą z art. 9c ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym ustalił, że podmiot nabywający gaz ziemny posiada status finalnego nabywcy gazowego i nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym. F. oświadczył, ze nie zamierza prowadzić działalności jako pośredniczący podmiot gazowy i nie złożył ani nie złoży do właściwego naczelnika urzędu celnego powiadomienia o zamiarze prowadzenia takiej działalności.

Na marginesie należy zauważyć, że definicje pośredniczącego podmiotu gazowego i finalnego nabywcy gazowego znajdują się w art. 2 pkt 19a i art. 2 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym. Nie budzi wątpliwości Wnioskodawcy, że Wnioskodawca spełnia przesłanki uznania go za pośredniczącego podmiot gazowy. Nie budzi również wątpliwości okoliczność, że podmiot, który nabywca gaz ziemny od Wnioskodawcy winien być uznany za finalnego nabywcę gazowego.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem akcyzy jest przede wszystkim osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. Jak wskazano, czynnością podlegającą opodatkowaniu jest dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż gazu ziemnego na rzecz F. W związku z powyższym, należy uznać, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego, a więc podmiotem co do zasady zobowiązanym do zapłaty akcyzy od gazu ziemnego sprzedawanego do F. Obowiązek podatkowy powstaje, na gruncie art. 11b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, z chwilą wydania gazu ziemnego do F. Natomiast termin rozliczenia akcyzy w deklaracji podatkowej składanej przez Wnioskodawcę wynika z art. 24b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Z przedstawionych powyżej uwag wynika, że na Wnioskodawcy ciąży - co do zasady - obowiązek rozliczenia należnego podatku akcyzowego. Jednakże w art. 31b ustawy o podatku akcyzowym ustawodawca zawarł katalog sytuacji, w których podatnik zwolniony jest z obowiązku zapłaty podatku.

Na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego część sprzedawanego przez Wnioskodawcę gazu ziemnego jest następnie przeznaczana do zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych w tym w procesie produkcji asfaltu o kodzie CN 2713 przez F. Asfalt o kodzie CN 2713 mieści się w katalogu wyrobów energetycznych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Należy więc uznać, że dla realizowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży gazu ziemnego do F. spełnione zostały przesłanki uprawniające do zwolnienia w zakresie gazu ziemnego dostarczanego na cele jego zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

W opisanym stanie faktycznym spełniony będzie również formalny warunek zwolnienia od akcyzy wynikający z art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, który to przepis stanowi, że w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów. Jednakże część sprzedawanego gazu, F. wykorzystuje na cele socjalne tj. na cele opałowe do ogrzewanie wody dla pracowników. Należy rozważyć czy i w tej sytuacji sprzedaż gazu ziemnego będzie zwolniona od akcyzy. W myśl art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym wyrób gazowy ma być przeznaczony do celów opałowych przez zakład energochłonny.

W art. 31b ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym znajduje się definicja zakładu energochłonnego, w myśl której przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, udział zakupu gazu ziemnego w wartości produkcji sprzedanej F. nie osiąga w skali roku poziomu 5%. W konsekwencji F. nie można uznać za zakład energochłonny, a co za tym idzie dokonywana przez Wnioskodawcę sprzedaż gazu ziemnego na rzecz F. przeznaczanego na cele socjalne nie będzie korzystała ze zwolnienia od akcyzy.

Podsumowując powyższe rozważania należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży "mieszanej" tzn. z uwagi na przeznaczenie gazu ziemnego część sprzedaży korzysta ze zwolnienia od akcyzy, a część nie. Wnioskodawca zamierza zawrzeć aneks do umowy na dostawę gazu zawartej z F., z którego to aneksu do umowy będzie wynikać, że gaz ziemny dostarczany na cele zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych sprzedawany będzie w ramach zwolnienia od akcyzy, natomiast gaz ziemny sprzedawany na cele socjalne (na cele opałowe) nie będzie korzystać ze zwolnienia. W opinii Wnioskodawcy aneks do umowy na dostawę gazu ziemnego, a także podejmowane na podstawie aneksu działania będą zgodne z ustawą o podatku akcyzowym i możliwe będzie zastosowanie zwolnienia od akcyzy dla gazu ziemnego sprzedawanego w celu jego zużycia przez F. w procesie produkcji wyrobów energetycznych, spełniony bowiem zostanie warunek formalny określony w art. 31b ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Podkreślić bowiem należy, że z uwagi na istnienie dwóch układów pomiarowych gazu, możliwe jest dokładne określenie jak ilość gazu przeznaczona jest na cele jego zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych, a jaka na cele socjalne. Sprzedaż gazu przeznaczonego na cele produkcji wyrobów energetycznych, którego ilość jest i będzie znana powinna zostać zwolniona z opodatkowania akcyzą gdyż, co już wykazano, w zakresie tej części dostarczanego gazu ziemnego spełnione są przesłanki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy. Natomiast sprzedaż gazu ziemnego przeznaczonego na cele socjalne, którego dokładna ilość będzie również znana z uwagi na to, że dostawa ta realizowana jest w ramach odrębnego układu pomiarowego powinna zostać opodatkowana, ponieważ nie zostały spełnione warunki uprawniające do zwolnienia.

Warto podkreślić, że opisane powyżej działania mogłyby być podejmowane na podstawie dwóch odrębnych umów, z których jedna obejmowałaby sprzedaż gazu ziemnego przeznaczonego do zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych, a druga odnosiłaby się do sprzedaż gazu ziemnego na cele socjalne. Jednak zdaniem Wnioskodawcy powyższe osiągnąć można równie dobrze poprzez zawarcie aneksu do jednej umowy, którego treść będzie jednoznacznie wskazywała, że sprzedaż części gazu przeznaczonego do produkcji wyrobów energetycznych jest zwolniona z podatku, a w związku ze sprzedażą pozostałej części wykorzystywanej na cele socjalne podatek należy zapłacić. Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż jednemu kontrahentowi (finalnemu nabywcy gazowemu) w ramach realizacji jednej umowy, gazu ziemnego przeznaczonego w części do zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych w ramach zwolnienia od akcyzy i sprzedaż gazu przeznaczonego w pozostałej części na cele socjalne z akcyzą zapłaconą, będzie zgodna z ustawą o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00. W poz. 28 załącznika nr 1 wymieniono pod kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23d pośredniczący podmiot gazowy to - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

W przypadku wyrobów gazowych, zgodnie z art. 11b ust. 1 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy - sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Zgodnie zaś z art. 16 ust. 3a ustawy podmiot zamierzający prowadzić działalność jako pośredniczący podmiot gazowy, jest obowiązany powiadomić o tym pisemnie właściwego naczelnika urzędu celnego przed dniem rozpoczęcia tej działalności. Natomiast, w myśl art. 16 ust. 3b właściwy naczelnik urzędu celnego bez zbędnej zwłoki pisemnie potwierdza przyjęcie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy.

W myśl art. 24b ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło użycie wyrobów gazowych - w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Zasadą jest zatem opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Stosownie do art. 31b ust. 1 zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

Ponadto, zgodnie z art. 31b ust. 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do:

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z powyższego wynika, że zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3 zwolnione są od akcyzy wyroby gazowe zużywane w procesie produkcji wyrobów energetycznych do których należą wyroby o kodzie CN 2713.

Zgodnie z art. 31b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz pkt 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. poz. 1231) w terminie do dnia 30 czerwca 2014 r. strony umowy, o której mowa w art. 31b ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosują tę umowę do warunku określonego w art. 31b ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1. Warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, nie stosuje się do umów, o których mowa w ust. 1, do dnia ich dostosowania, jednak nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2014 r.

Z opisu sprawy wynika, że "E" sp. z o.o. zajmuje się między innymi obrotem gazem ziemnym o kodzie CN 2711 21 00. Począwszy od 1 listopada 2013 r. Wnioskodawca działa w charakterze pośredniczącego podmiotu gazowego i posiada wydane przez właściwego naczelnika urzędu celnego pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy.

W ramach prowadzonej działalności, na podstawie zawartej umowy, Wnioskodawca sprzedaje gaz ziemny na rzecz podmiotu posiadającego status finalnego nabywcy gazowego, który nabywa gaz ziemny na potrzeby swojego zakładu ulokowanego w "T". F. wskazał, ze nie zamierza prowadzić działalności jako pośredniczący podmiot gazowy i nie złożył ani nie zamierza złożyć do właściwego naczelnika urzędu celnego powiadomienia o zamiarze prowadzenia takiej działalności. F. zużywa na potrzeby własne całość nabywanego od Wnioskodawcy gazu ziemnego.

Większość gazu ziemnego nabywanego przez F. zużywana jest w procesie produkcji wyrobów energetycznych, w tym w szczególności w procesie produkcji asfaltu o kodzie CN 2713. Jednakże część nabywanego przez F. gazu ziemnego przeznaczona jest na cele socjalne tj. na cele opałowe, do ogrzewania wody dla pracowników zatrudnionych w zakładzie należącym do F. Istnieją dwa układy pomiarowe gazu ziemnego - jeden mierzy zużycie gazu ziemnego zużywanego w procesie produkcji wyrobów energetycznych i socjalnych łącznie a drugi mierzy zużycie gazu ziemnego tylko do celów socjalnych. Możliwe jest więc dokładne określenie jaka ilość gazu ziemnego przeznaczona jest do zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych, a jaka dla celów socjalnych. Dodatkowo, z informacji uzyskanych od F. wynika, że udział zakupu gazu ziemnego w wartości produkcji sprzedanej F. nie osiąga w skali roku poziomu 5%.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawione przepisy wskazać należy, że przepisy dotyczące podatku akcyzowego nie stoją na przeszkodzie aby sprzedawca (pośredniczący podmiot gazowy) dokonując sprzedaży gazu finalnemu nabywcy gazowemu dokonał jego częściowego opodatkowania, a w pozostałej części zastosował zwolnienie ze względu na przeznaczenie, przy zachowaniu warunków jego zastosowania.

Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo sprzedaży z zastosowaniem zwolnienia gazu przeznaczonego do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych. Natomiast w pozostałym zakresie nabywany gaz (nie objęty zwolnieniem) Wnioskodawca powinien sprzedać z naliczonym podatkiem akcyzowym.

Jednocześnie jak wskazuje art. 31b ust. 5 ustawy dla zachowania warunków zwolnienia, przeznaczenie sprzedawanego przez Wnioskodawcę gazu do celów zwolnionych, o których mowa w art. 31b ust. 3 ustawy, winno wynikać z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a finalnym nabywcą gazowy. Przy czym dla zachowania warunków zwolnienia nie ma przeszkód aby przeznaczenie sprzedawanych wyrobów do celów zwolnionych i opodatkowanych wynikało z jednej - zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a finalnym nabywcą gazowym - umowy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym zawarcie aneksu do jednej umowy, której treść będzie jednoznacznie wskazywała, że sprzedaż części gazu przeznaczona jest na cele zwolnione z akcyzy tj. jest do produkcji wyrobów energetycznych, a w związku ze sprzedażą pozostałej części wykorzystywanej na cele socjalne podatek należy zapłacić - należy uznać za prawidłowe.

W tym miejscu zaznaczyć jednak wyraźnie należy, że zwolnieniem objęty będzie wyłącznie gaz sprzedawany do celów zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych. Tym samym w przypadku układu pomiarowego który mierzy zarówno zużycie gazu ziemnego w procesie produkcji wyrobów energetycznych jak i do celów socjalnych zwolnieniu nie podlega przeznaczenie sprzedawanego gazu do zużycia do celów socjalnych. Powyższa uwaga nie ma jednak wpływu na uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe, gdyż wskazał on jednoznacznie że w jego ocenie zwolnieniu podlega jedynie sprzedaż gazu ziemnego przeznaczony do celów zużycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych, a pozostałej części tj. do zużycia na cele socjalne, podlega opodatkowaniu akcyzą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.