IBPP4/443-79/12/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 10 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia wyrobów węglowych przez Zakład Usług Komunalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia wyrobów węglowych przez Zakład Usług Komunalnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 10 maja 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 kwietnia 2012 r., znak: IBPP4/443-79/12/PH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Zakład Usług Komunalnych - Wnioskodawca - jest jednostką budżetową Gminy nie posiadającą osobowości prawnej rozliczającą się z budżetem Gminy. Mienie Zakładu stanowi część mienia komunalnego Gminy oddane w administrowanie dla Zakładu.

Zakład Usług Komunalnych zarządza i administruje między innymi:

* gminnymi lokalami mieszkalnymi (Domy Nauczyciela, mieszkania w budynku Przedszkola, mieszkania w budynku Ośrodka Zdrowia, Blok Mieszkalny),

* budynkiem składowo-garażowym,

* budynkiem socjalno-technicznym przy Stadionie.

Wszystkie ww. obiekty wyposażone są w kotłownie opalane węglem kamiennym.

Całość zakupionego w drodze postępowania przetargowego węgla kamiennego wykorzystywana jest na cele grzewcze.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż kody CN węgla, o którym mowa we wniosku: 2701 - węgiel; 2704 - węgiel retortowy (eko-groszek). Wnioskodawca nie wykonuje działalności gospodarczej. W 2011 Zakład Usług Komunalnych zużył następujące ilości węgla kamiennego na cele opałowe w obiektach wskazanych w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.):

* Dom Nauczyciela: 16,5 Mg,

* Budynek Ośrodka Zdrowia: 37 Mg,

* Dom Nauczyciela: 18,58 Mg,

* Blok Mieszkalny: 29 Mg,

* Budynek Przedszkola: 31,09 Mg.

Łącznie: 132,17 Mg

Powyższa ilość stanowi 79,62% całkowitej ilości zakupionego węgla na cele opałowe w 2011 r.

Węgiel wykorzystywany jest na cele opałowe także w obiektach nie wskazanych w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, a są to: oczyszczalnie ścieków, budynek składowo-garażowy ZUK i budynek techniczno-socjalny przy Stadionie sportowym.

W 2012 r. przewidziano zakup węgla kamiennego do celów opałowych w całkowitej ilości 168 Mg (węgiel i węgiel eko-groszek). Zakład Usług Komunalnych nie jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Zakład Usług Komunalnych jako budżetowa jednostka organizacyjna Gminy jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od zakupionego węgla kamiennego przeznaczonego na cele grzewcze w obiektach przez Zakład zarządzanych i administrowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) Zakład Usług Komunalnych jako jednostka budżetowa Gminy nie posiadająca osobowości prawnej rozliczającą się z budżetem Gminy jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od zakupionego węgla przeznaczonego do celów grzewczych w budynkach administrowanych przez Zakład.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

W tym miejscu należy zauważyć, iż pytanie przedstawione we wniosku sformułowano w sposób następujący, cyt.: "Czy Zakład Usług Komunalnych jako budżetowa jednostka organizacyjna Gminy jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od zakupionego węgla kamiennego przeznaczonego na cele grzewcze w obiektach przez Zakład zarządzanych i administrowanych...".

Odnosząc ww. przepisy do opisanego stanu faktycznego wyjaśnić należy, iż czynność nabycia (zakupu) na terytorium kraju przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych w celu wykorzystania do celów opałowych nie może być przedmiotem opodatkowania, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w przepisie art. 9a ust. 1 oraz 9a ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca - Zakład Usług Komunalnych - jest jednostką budżetową Gminy nie posiadającą osobowości prawnej rozliczającą się z budżetem Gminy. Mienie Zakładu stanowi część mienia komunalnego Gminy oddane w administrowanie dla Wnioskodawcy. Wnioskodawca zarządza i administruje między innymi gminnymi lokalami mieszkalnymi takimi jak Domy Nauczyciela, mieszkania w budynku Przedszkola, mieszkania w budynku Ośrodka Zdrowia, Blok Mieszkalny. Oprócz lokali mieszkalnych znajdujących się w ww. budynkach, Wnioskodawca zarządza budynkiem składowo-garażowym oraz budynkiem socjalno-technicznym przy Stadionie.

Wszystkie ww. obiekty wyposażone są w kotłownie opalane węglem kamiennym (kody CN: 2701 - węgiel; 2704 - węgiel retortowy). Całość zakupionego w drodze postępowania przetargowego węgla kamiennego wykorzystywana jest na cele grzewcze. Wnioskodawca nie wykonuje działalności gospodarczej.

Wnioskodawca potrafi wyodrębnić ilość węgla zużywanego na cele opałowe podmiotów wskazanych w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy - gospodarstw domowych (lokali mieszkalnych) znajdujących się w budynkach zarządzanych przez Wnioskodawcę.

Węgiel wykorzystywany jest na cele opałowe także w obiektach nie wskazanych w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, a są to: oczyszczalnie ścieków, budynek składowo-garażowy ZUK i budynek techniczno-socjalny przy Stadionie sportowym.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż węgiel zużywany przez Wnioskodawcę w kotłowniach ww. obiektów spełnia przesłanki do uznania go za wyrób węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wykorzystywany do celów opałowych.

Powołany wyżej przepis art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy umożliwia zwolnienie od podatku akcyzowego wyrobów węglowych zużywanych m.in. przez organy administracji publicznej. Jednocześnie ustawa nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia. W świetle powyższego zasadnym jest posłużenie się definicją zawartą w art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, przez organy administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

Jednocześnie, w myśl pkt 6 ww. przepisu, przez organy jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

Na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminy (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) organami gminy są:

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 i 2 ww. ustawy, gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów oraz opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca - utworzony jako jednostka budżetowa gminy, zarządzający i administrujący mieniem komunalnym gminy nie jest "organem administracji publicznej", o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Przy czym zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Jednocześnie zgodnie z przepisem ogólnym zawartym w art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe, a zatem i również wyroby węglowe zaliczone w myśl ustawy do wyrobów akcyzowych, jest zobowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

Należy zatem mieć na uwadze, iż pośredniczący podmiot węglowy korzystający ze zwolnienia, zobligowany jest nadać zbywanym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez organy administracji publicznej.

Natomiast podmiot nabywający wyroby węglowe w celu ich zużycia na cele objęte zwolnieniem, deklaruje w dokumencie dostawy przeznaczenie nabywanych wyrobów. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca - jednostka budżetowa Gminy nie posiadająca osobowości prawnej - zużywa wyroby węglowe w celach opałowych w zarządzanych i administrowanych przez siebie obiektach.

Nie można zatem w tak przestawionym stanie faktycznym uznać, iż w istocie następuje zużycie wyrobów węglowych przez Gminę, będącą organem administracji publicznej, jak również nie można uznać iż zużycie jest dokonywane przez gospodarstwa domowe.

Wnioskodawca zużywając wyroby węglowe w kotłowniach opisanych we wniosku obiektów dostarcza do tych obiektów ciepło, lecz nie oznacza to, iż wyroby węglowe zużywane są przez gospodarstwa domowe. W tym przypadku zużywają one tylko ciepło wyprodukowane przez Wnioskodawcę.

Tym samym zużycie wyrobów węglowych na cele opałowe przez Wnioskodawcę w opisanych we wniosku obiektach nie podlega zwolnieniu z akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy lecz podlega opodatkowaniu stawką podatku określoną w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.