IBPP4/443-780/10/AZ - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT dotacji otrzymanej od gminy, przeznaczonej na dofinansowanie kosztów energii cieplnej sprzedawanej według ceny zatwierdzonej przez Urząd Regulacji Energetyki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji przeznaczonej na dofinansowanie kosztów energii cieplnej sprzedawanej według ceny zatwierdzonej przez Urząd Regulacji Energetyki - jest prawidłowe.

W dniu 24 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej dotacji przeznaczonej na dofinansowanie kosztów energii cieplnej sprzedawanej według ceny zatwierdzonej przez Urząd Regulacji Energetyki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zakład Gospodarki Komunalnej w M. jest jednostką organizacyjną (zakładem budżetowym) Gminy. Zakład jest producentem i sprzedawcą energii cieplnej, cena GJ jest zatwierdzona przez Urząd Regulacji Energetyki. W dniu 28 sierpnia 2009 r. Rada Miejska w M. podjęła Uchwałę Nr XXXII/355/2009 w sprawie stawki dotacji przedmiotowej dla Zakładu Gospodarki Komunalnej na dofinansowanie kosztów wytwarzania energii cieplnej kalkulowanych według stawek jednostkowych.

Gmina przekazała w dniu 7 września 2009 r. kwotę 700.000 zł z tytułu ww. dotacji. Zakład Gospodarki Komunalnej w dniu 31 stycznia 2010 r. dokonał rozliczenia i zwrócił niewykorzystana część dotacji w kwocie 106.991,02 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dotacja przedmiotowa na dofinansowanie kosztów energii cieplnej sprzedawanej według ceny zatwierdzonej przez Urząd Regulacji Energetyki zwiększa obrót, będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja przedmiotowa na dofinansowanie kosztów wytwarzania energii cieplnej sprzedawanej według ceny taryfowej nie zwiększa obrotu, stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ww. dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę GJ sprzedawanego przez Zakład. Cena jest bowiem ustalana przez Urząd Regulacji Energetyki, a nie przez sprzedawcę.

Dotacja stanowi dofinansowanie Zakładu, wynikające z kosztów ponoszonych przy produkcji energii cieplnej i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę GJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do treści art. 9 ust. 1-4 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43)

Zadaniami użyteczności publicznej, w rozumieniu ustawy o samorządzie gminnym, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Powyższe oznacza, iż w zakresie realizacji zadań własnych gmina podejmuje działania i procesy polegające na bieżącym i nieprzerwanym zaspokajaniu zbiorowych potrzeb ludności po kosztach własnych i nie w celach komercyjnych. Praktyczną konsekwencją prawną tego jest konieczność świadczenia tych usług także wtedy, gdy nie przynoszą one zysku i muszą być dotowane.

Jednostkami organizacyjnymi Gminy są jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe, zaliczane do sektora finansów publicznych zgodnie z art. 9 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Z treści wniosku wynika, iż Zakład Gospodarki Komunalnej jest jednostką organizacyjną (zakładem budżetowym) Gminy. Zakład jest producentem i sprzedawcą energii cieplnej, cena GJ jest zatwierdzona przez Urząd Regulacji Energetyki. W dniu 28 sierpnia 2009 r. Rada Miejska podjęła Uchwałę Nr XXXII/355/2009 w sprawie stawki dotacji przedmiotowej dla Zakładu Gospodarki Komunalnej na dofinansowanie kosztów wytwarzania energii cieplnej kalkulowanych według stawek jednostkowych.

W treści wniosku wskazano, iż ww. dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę GJ sprzedawanego przez Zakład. Cena jest bowiem ustalana przez Urząd Regulacji Energetyki, a nie przez sprzedawcę.

Dotacja stanowi dofinansowanie Zakładu, wynikające z kosztów ponoszonych przy produkcji energii cieplnej i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę GJ.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Dotacja, o której mowa we wniosku otrzymywana przez Wnioskodawcę od gminy przeznaczona jest na ściśle określone uchwałą Rady Miejskiej cele, tj. na dofinansowanie kosztów wytwarzania energii cieplnej kalkulowanych według stawek jednostkowych w związku ze świadczeniem usług komunalnych stanowiących zadania własne Gminy, a więc przeznaczone są na dofinansowanie działalności Zakładu Gospodarki Komunalnej, polegającej na wytwarzaniu i dostarczaniu energii cieplnej mieszkańcom Gminy. Cena GJ jest zatwierdzona przez Urząd Regulacji Energetyki.

Zatem pozyskana dotacja nie ma bezpośredniego związku ze sprzedażą, nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi, a przeznaczona jest na pokrycie kosztów funkcjonowania Zakładu Gospodarki Komunalnej i ponoszonych kosztów przy produkcji energii cieplnej. Oznacza to, że przedmiotowa dotacja ma charakter zakupowy, nie ma na celu sfinansowania ceny sprzedaży. W konsekwencji Wnioskodawca nie uzyskuje sfinansowanego otrzymaną dotacją wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów.

Tym samym dotacja czyli otrzymany zwrot poniesionych kosztów nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy. W świetle powyższego otrzymana dotacja, niemająca wpływu na cenę świadczonych usług, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.