IBPP4/443-78/08/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2008 r. (data wpływu 7 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji przedmiotowych do kosztu pobytu pacjenta - jest prawidłowe.

W dniu 7 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji przedmiotowych do kosztu pobytu pacjenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Izba Wytrzeźwień jest zakładem budżetowym miasta, powołanym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 20 maja 1997 r. Zgodnie ze statutem, przedmiotem działania Izby jest sprawowanie opieki nad osobami nietrzeźwymi doprowadzonymi do Izby, udzielanie osobom doprowadzonym pierwszej pomocy medycznej w nagłych przypadkach, informowanie osób opuszczających Izbę o szkodliwości nadużywania alkoholu,nakłanianie uzależnionych od alkoholu do poddania się leczeniu wraz z informacją o instytucjach prowadzących leczenie odwykowe. Ustalona cena za pobyt w Izbie Wytrzeźwień jest ujęta w corocznym planie finansowym, zatwierdzonym przez Radę Miejską. Maksymalna cena za pobyt pacjenta w izbie wytrzeźwień jest określana Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. (Dz. U. Nr 20, poz. 192 z późn. zm.). Izba Wytrzeźwień corocznie otrzymuje dotację przedmiotową określoną przez Radę Miejską w uchwale budżetowej, która stanowi dofinansowanie do kosztu pobytu pacjenta, a nie do ceny za wykonane usługi. Potrzeba dofinansowania do kosztów działalności wynika ze specyfiki prowadzonej działalności (nietrzeźwi doprowadzeni do izby to w większości osoby o niskich dochodach wolnych od zajęć, o trudnej sytuacji społeczno-ekonomicznej, bezdomni - wobec których egzekucja należności za pobyt jest bezskuteczna).

Dopłata do kosztu pobytu pacjenta wynosiła:

* 2004 r. - 92,99 zł

* 2005 r. - 97,79 zł

* 2006 r. - 99,71 zł

* 2007 r. - 82,58 zł

* 2008 r. - 82,49 zł

Dotacje były przekazywane zaliczkowo w ratach po 1/12 miesięcznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dotacje przedmiotowe otrzymane od gminy stanowią obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Izbę Wytrzeźwień dotacja przedmiotowa nie ma bezpośrednio wpływu na cenę świadczonych usług w zakresie pobytu i usług osób doprowadzonych do wytrzeźwienia, a tym samym nie stanowi obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do zapisu art. 29 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Dotacje, o których mowa we wniosku otrzymywane są przez Wnioskodawcę od gminy i przeznaczone są na cele określone w statucie, a więc przeznaczone są na finansowanie działalności Izby Wytrzeźwień, polegającej na sprawowaniu opieki nad osobami nietrzeźwymi doprowadzonymi do Izby, udzielanie osobom doprowadzonym pierwszej pomocy medycznej w nagłych przypadkach, informowanie osób opuszczających Izbę o szkodliwości nadużywania alkoholu, nakłanianie uzależnionych od alkoholu do poddania się leczeniu wraz z informacją o instytucjach prowadzących leczenie odwykowe.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w przedmiotowym wniosku, ustalona cena za pobyt w Izbie Wytrzeźwień jest ujęta w corocznym planie finansowym, zatwierdzonym przez Radę Miejską. Maksymalna cena za pobyt pacjenta w izbie wytrzeźwień jest określana Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 4 lutego 2004 r. (Dz. U. Nr 20, poz. 192 z późn. zm.). Z treści wniosku wynika, iż przyznana dotacja stanowi ściśle dofinansowanie do kosztu pobytu pacjenta, a nie do ceny za wykonaną usługę. Oznacza to, iż ma ona charakter ogólny, a jej celem jest dotowanie całej działalności Wnioskodawcy. Tym samym nie stanowi dopłaty do ceny usługi, a co za tym idzie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż otrzymana przez Wnioskodawcę od gminy dotacja dotycząca dofinansowania do kosztu pobytu jednego pacjenta, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług w zakresie sprawowania opieki nad osobami nietrzeźwymi doprowadzonymi do Izby, tym samym nie stanowi ona obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego interpretacja została udzielona w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r. Jednocześnie nadmienia się, iż zmiany w podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r. nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 -101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w B., ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.