IBPP4/443-72/14/LG
Pismo z dnia 17 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-72/14/LG
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 11 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat wyrobów węglowych będących skutkiem kradzieży powstałych w trakcie sprzedaży (przemieszczania) przez Wnioskodawcę na rzecz pośredniczącego podmiotu węglowego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat wyrobów węglowych będących skutkiem kradzieży powstałych w trakcie sprzedaży (przemieszczania) przez Wnioskodawcę na rzecz pośredniczącego podmiotu węglowego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie handlu wyrobami węglowymi objętymi kodem CN 2701. Spółka otrzymała od Naczelnika Urzędu Celnego potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności jako Pośredniczący Podmiot Węglowy. Spółka jako Pośredniczący Podmiot Węglowy dokonuje obrotu wyrobami węglowymi z innymi Pośredniczącymi Podmiotami Węglowymi. W trakcie przemieszczania wyrobów węglowych częstymi bywają sytuacje, kiedy wyroby węglowe zostają skradzione. Sytuacje te są udokumentowane protokołami.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy ubytki (kradzież) wyrobów węglowych powstałe w trakcie sprzedaży (przemieszczania) przez "X" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością tych wyrobów węglowych innemu Pośredniczącemu Podmiotowi Węglowemu będą przedmiotem opodatkowania.
Zdaniem Wnioskodawcy.
W świetle obowiązujących przepisów (ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym jest:
sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust, 1,
uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
powstanie ubytków wyrobów węglowych.
Ubytki wyrobów węglowych to:
ubytki wyrobów akcyzowych - wszelkie straty:
wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych,
objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:
* napojów alkoholowych,
* wyrobów energetycznych, z wyjątkiem wyrobów węglowych, przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również magazynowanych,
wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania na terytorium kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą.
Jak wynika z powyższego, ubytki (kradzież) wyrobów węglowych powstałe podczas przemieszczania (sprzedaży) pomiędzy Pośredniczącymi Podmiotami Węglowymi nie są przedmiotem opodatkowania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Na wstępie należy zauważyć, że Wnioskodawca, który posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych o kodzie CN 2701 innym pośredniczącym podmiotom węglowym. W trakcie przemieszczania tych wyrobów zdarzają się kradzieże wyrobów węglowych, które są udokumentowane protokołami.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej ustawą (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy; przy czym wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.
W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.
W myśl art. 9a ust. 1ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
powstanie ubytków wyrobów węglowych.
W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:
sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za wierzytelności;
wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:
dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą
- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.
Zgodnie z art. 2 ust. 20 pkt c ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania na terytorium kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą.
Odnosząc okoliczności sprawy przedstawione we wniosku należy zauważyć, że w art. 9a ust. 1 ustawy enumartywnie wymienione zostały czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby węglowe. W katalogu tym nie wskazano transakcji sprzedaży wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy na rzecz innego pośredniczącego podmiotu węglowego.
Oznacza to, że sprzedaż wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy na rzecz innego pośredniczącego podmiotu węglowego nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.
U Wnioskodawcy powstają straty wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania będące skutkiem kradzieży. Jednakże straty te nie są związane z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą, bowiem transakcja sprzedaży będąca przedmiotem wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W konsekwencji, skoro transakcja sprzedaży wyrobów węglowych pomiędzy pośredniczącymi podmiotami węglowymi nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą, również przedmiotem opodatkowania nie są straty wyrobów węglowych powstałe w wyniku kradzieży w trakcie przemieszczania pomiędzy tymi podmiotami, gdyż nie stanowią one ubytków w rozumieniu ustawy, podlegających opodatkowaniu.
Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.