IBPP4/443-69/14/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-69/14/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 4 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 11 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.) oraz pismem z 22 maja 2014 r. (data wpływu 27 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 30 kwietnia 2014 r. znak: IBPP4/443-69/14/BP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnota mieszkaniowa funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Wspólnotę tworzą właściciele lokali mieszkalnych, w jednym z lokali mieszkalnych prowadzona jest działalność gospodarcza. Członkowie wspólnoty zobowiązani są do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem lokali własnych oraz części wspólnych nieruchomości proporcjonalnie do posiadanych udziałów w nieruchomości. Wspólnota posiada własną kotłownię ogrzewającą wyłącznie lokale znajdujące się w budynku wspólnoty. Paliwem zużywanym w kotłowni dla celów grzewczych jest eko-groszek CN 2701.

Powierzchnia ogółem wspólnoty wynosi 816,69 m2: powierzchnia grzewcza wynosi 816,69 m2 z tego:

* lokale mieszkalne 97,92%

* lokal mieszkalny, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, 2,08%.

W okresie obowiązywania podatku akcyzowego na sprzedaż wyrobów węglowych tj. od stycznia 2012 r. Wspólnota dokonuje zakupu eko - groszku od sprzedawcy, który - mimo złożenia oświadczenia o wysokości udziałów lokali mieszkalnych we wspólnocie - nalicza podatek akcyzowy dla całej dostawy węgla.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku zakupu eko - groszku dla potrzeb ogrzania lokali mieszkalnych (tekst jedn.: 97,92% ogółu lokali) Wspólnota może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. w szczególności w zakresie zwolnienia od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwo domowe. Jaki dokument należy przedstawić sprzedawcy w celu zastosowania ww. zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota może skorzystać ze zwolnienia w podatku akcyzowym przy zakupie opału dla potrzeb ogrzania lokali mieszkalnych tj. 97,92% ogółu powierzchni: dla potrzeb ogrzania lokalu mieszkalnego, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza zakup opału powinien zostać opodatkowany podatkiem akcyzowym.

Wykładnia art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, prowadzi do wniosku, że warunkiem zasadności zastosowania zwolnienia do wyrobów węglowych przeznaczonych dla celów opałowych, jest ich docelowe zużywanie przez podmioty wskazane w tym przepisie, a więc m.in. przez gospodarstwa domowe. Podmioty, które nie zostały wymienione enumeratywnie w tym przepisie nie mają zatem prawa do skorzystania ze zwolnienia. Tym samym dla zastosowania zwolnienia dokumentem dla sprzedawcy winno być oświadczenie o wysokości udziałów lokali mieszkalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Wobec powyższego wyjaśnić należy, że przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b.

posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4.

użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5.

użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą, tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W świetle art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, z późn. zm.), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.);

Interpretacja językowa ww. przepisów wskazuje, że dla celów zwolnienia z akcyzy wyroby węglowe muszą być zużywane przez gospodarstwa domowe. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "gospodarstwo domowe". Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że "gospodarstwo" to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast "domowy" (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Stwierdzić należy, w świetle wyżej zacytowanych przepisów, że Wspólnota Mieszkaniowa, działająca w imieniu ogółu właścicieli prowadzonych gospodarstw domowych i podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą w danej nieruchomości, zużywa wyroby węglowe zarówno do ogrzewania pomieszczeń lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) jak i lokali użytkowych.

Zatem stwierdzić należy, że zużywany przez Wspólnotę Mieszkaniową eko-groszek w celu ogrzania budynku składającego się z lokali mieszkalnych i użytkowych, będzie objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, w części służącej dostarczeniu ciepła do lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) należących do Wspólnoty. Natomiast zużycie węgla w części dotyczącej lokali użytkowych nie może korzystać ze zwolnienia z akcyzy.

Tym samym Wspólnota Mieszkaniowa winna proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą). Przy czym przepisy prawa akcyzowego nie regulują sposobu określania ilości wyrobów węglowych zużytych do celów zwolnionych oraz opodatkowanych. Tym niemniej sposób przyjęty przez Wspólnotę Mieszkaniową do ustalenia proporcji, zgodnie z którym zwolnienie powinno przysługiwać w stosunku do powierzchni lokali mieszkalnych oraz podlegać opodatkowaniu do powierzchni lokali, w których prowadzona jest działalność gospodarcza należy uznać za właściwy.

Reasumując eko-groszek o kodzie CN 2701 przeznaczony przez Wspólnotę Mieszkaniową do ogrzania lokali mieszkalnych będących w zasobach Wspólnoty Mieszkaniowej, Wnioskodawca może zakupić jako zwolnione od akcyzy. Użycie zaś przez Wnioskodawcę eko-groszku do ww. celów nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym. Natomiast w stosunku do lokali w których prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawca powinien nabywać eko-groszek przeznaczony do celów opałowych na zasadach ogólnych z akcyzą zapłaconą w cenie tego wyrobu.

Wskazać jednakże należy, że stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Zgodnie zaś z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1.

na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub

2.

w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, które może być dokonane na dokumencie dostawy, fakturze lub w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Reasumując pośredniczący podmiot węglowy określa w dokumencie dostawy lub na fakturze (w oparciu o przekazane przez Wnioskodawcę) przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy. Tym samym potwierdzenie dostarczenia wyrobów węglowych finalnemu nabywcy gazowemu (Wnioskodawcy) poprzez złożenie podpisu w dokumencie dostawy lub na fakturze przez osobę upoważnioną do reprezentowania Wspólnoty Mieszkaniowej, stanowi potwierdzenie przeznaczenia do celów zwolnionych z akcyzy wyrobów węglowych określonych w dokumencie dostawy lub na fakturze.

Wskazać także należy, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie wskazują aby dla sprzedaży wyrobów węglowych przy zachowaniu wyżej wskazanych warunków jego zastosowaniu, wymagane było przedstawienie dodatkowych dokumentów. Jednakże w przypadku takim jak opisany we wniosku, w którym przedmiotem nabycia są wyroby węglowe przeznaczone do celów objętych zwolnieniem jak i do celów opodatkowanych zasadnym jest przekazanie sprzedawcy stosownej informacji o ilości nabywanego wyrobu węglowego przeznaczonego do celów zwolnionych z akcyzy jak i opodatkowanych akcyzą. Tym samym przekazanie sprzedawcy w formie oświadczenia informacji w jakiej ilości Wnioskodawca nabywa wyroby węglowe dla celów zwolnionych oraz opodatkowanych jest zasadne i nie stoi w sprzeczności z przepisami prawa.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż węgla zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl