IBPP4/443-69/12/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 7 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu 19 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług na ruchomym majątku. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem wniosku jest stawka podatku VAT za usługi-prace polegające na dostosowaniu produkowanych we Włoszech i dostarczonych do Polski rozpórek do samochodów. Rozpórki są to elementy służące do pozycjonowania otwarcia karoserii-zapobiegają one zamykaniu się drzwi karoserii w procesie malowania. Rozpórki nie są związane na stałe z linią produkcyjną - luźne elementy chwilowo niezbędne w procesie malowania nadwozia. Dostarczone do Polski rozpórki nie mogły być zastosowane ponieważ odbiegały wymiarowo od warunków zastanych na linii technologicznej i wymagały dostosowania ich w procesie malowania karoserii. Kontrakt obejmuje prace dostosowania dostarczonych rozpórek - kontrakt wykonywany przez Wnioskodawcę na rzecz Firmy z Włoch - prace wykonywane są na terenie F. zakładu w T.

Firma Włoska posiada europejski NIP i jest zarejestrowana na terenie Włoch. W Polsce Firma ta nie posiada rejestrowanego przedstawicielstwa nie posiada stałego miejsca wykonywania działalności. Firma Włoska posiadała zlecenie na wykonanie i dostawę rozpórek od firmy F. Ponieważ dostarczone rozpórki na linię produkcyjną odbiegały wymiarowo firma Włoska zwróciła się do firmy Wnioskodawcy z zapytaniem a następnie z zleceniem dostosowania rozpórek do właściwych wymiarów.

Wnioskodawca wykonywał powyższe prace w 2011 r. w kilkumiesięcznym okresie.

Za wykonane usługi Wnioskodawca wystawia 5 faktur VAT w roku 2011 dla firmy Włoskiej z 23% VAT. Z powyższych faktur 2 zostały zapłacone co do następnych firma Włoska ma zastrzeżenia co do stawki podatku VAT i wstrzymała zapłatę.

W związku z powyższym zadano pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, prace prowadzone na rzecz Firmy Włoskiej na terenie firmy F. powinny być opodatkowane stawką VAT 23%.

Stosowaną stawkę 23% kwestionuje Firma Włoska uważając że powinno się zastosować stawkę VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 28b ust. 1 i ust. 2 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Przez podatnika rozumie się:

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1, 28i, 28j i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca wykonał usługi polegające na dostosowaniu produkowanych we Włoszech i dostarczonych do Polski rozpórek do samochodów. Rozpórki są to elementy służące do pozycjonowania otwarcia karoserii, które zapobiegają zamykaniu się drzwi karoserii w procesie malowania. Rozpórki nie są związane na stałe z linią produkcyjną - luźne elementy chwilowo niezbędne w procesie malowania nadwozia. Zatem były to usługi na ruchomym majątku rzeczowym, dla których nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia i tym samym dla określenia miejsca świadczenia a tym samym ich opodatkowania znajdą zastosowanie przepisy ogólne.

Jak wynika z wniosku usługi są świadczone dla Firmy włoskiej tym samym świadczenie usług dla podatnika nie posiadającej stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski będą Włoch, a co za tym idzie usługi te nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce jakąkolwiek stawką podatkową.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.