IBPP4/443-621/13/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 3 grudnia 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie dokonania korekty faktury w przedmiocie opodatkowania usługi transportu za okres dotyczący zobowiązania podatkowego, które nie uległo przedawnieniu,

* nieprawidłowe w zakresie dokonania korekty faktury w przedmiocie opodatkowania usługi transportu za okres dotyczący zobowiązania podatkowego, które uległo przedawnieniu.

W dniu 5 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty faktury w przedmiocie opodatkowania usługi transportu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. z siedzibą w... (dalej Wnioskodawca lub Spółka) jest Spółką należącą do Grupy X, oferującej usługi związane z automatyką, obejmujące swym zakresem m.in. doradztwo poprzez projektowanie, dostawy komponentów i oprogramowania, montaż elektryczny, uruchomienie oraz serwis pogwarancyjny. W ramach swojej działalności Grupa X zajmuje się m.in. produkcją i dostarczaniem szaf sterowniczych na indywidualne zamówienia klientów.

Niniejszy wniosek dotyczy prawidłowości traktowania transakcji dokonywanych przez Spółkę w latach 2008 - 2009 w świetle obowiązujących wówczas przepisów ustawy o VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczył wówczas usługi montażu szaf sterowniczych na rzecz kontrahenta z siedzibą w Niemczech - innej spółki z Grupy X (dalej: niemiecki kontrahent). Usługi te świadczone były na podstawie umowy stałej współpracy pomiędzy Spółką a niemieckim kontrahentem. Poszczególne zlecenia wykonywane były przez Wnioskodawcę na podstawie planów montażu udostępnianych za pomocą systemu komputerowego, do którego dostęp miały oba podmioty. Niemiecki kontrahent nie dokonywał w tym czasie żadnej sprzedaży (w szczególności sprzedaży maszyn sterowniczych) z terytorium Polski, jednak był zarejestrowany (z innych przyczyn) dla celów VAT w Polsce.

Materiały do montażu szaf sterowniczych były dostarczane na terytorium Polski z Niemiec, a następnie - po wykonaniu na nich usług przez Spółkę (i przed upływem 30 dni) - materiały te, już w postaci gotowych szaf sterowniczych, opuszczały terytorium Polski. Przemieszczenie materiałów do produkcji szaf sterowniczych z Niemiec do Polski jak i powrotne przemieszczenie tych materiałów (w postaci gotowych szaf) z Polski do Niemiec nie stanowiło transakcji wewnątrzwspólnotowych w świetle obowiązujących wówczas przepisów ustawy o VAT. Materiały te pozostawały przez cały czas własnością kontrahenta niemieckiego.

Transport materiałów do produkcji szaf sterowniczych z Niemiec do Polski odbywał się na koszt kontrahenta niemieckiego. Natomiast koszt transportu gotowych szaf sterowniczych z Polski do Niemiec był ponoszony przez Wnioskodawcę, który następnie wystawiał fakturę dokumentującą wykonanie usługi transportu szaf sterowniczych (refakturował koszt transportu szaf) na rzecz niemieckiego kontrahenta. Na początku współpracy biznesowej obejmującej w szczególności usługi montażu szaf oraz transport tych szaf z Polski do Niemiec niemiecki kontrahent podał Wnioskodawcy swój niemiecki numer VAT dla potrzeb wszystkich usług nabywanych od Spółki. Co do zasady, wystawiając faktury Spółka posługiwała się niemieckim numerem kontrahenta - w szczególności, na fakturach dotyczących usług montażu szaf znajduje się niemiecki numer VAT kontrahenta. Natomiast, refakturując usługi transportu szaf sterowniczych Spółka wskazywała przez pomyłkę na fakturach polski numer VAT kontrahenta niemieckiego i naliczała podatek VAT wg obowiązującej wówczas w Polsce stawki (22%).

Analizując obowiązujące w latach 2008 - 2009 przepisy ustawy o VAT u Spółki pojawiły się wątpliwości, czy prawidłowo wystawiała faktury z VAT za usługę wewnątrzwspólnotowego transportu na rzecz niemieckiego kontrahenta. Wobec powyższego Spółka rozważa wystawienie faktur korygujących podatek VAT należny wykazany od usług transportu wewnątrzwspólnotowego świadczonych na rzecz niemieckiego kontrahenta. W fakturach tych Spółka planuje również umieścić prawidłowy dla tej transakcji (niemiecki) numer VAT kontrahenta niemieckiego. Po otrzymaniu potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez niemieckiego kontrahenta Wnioskodawca planuje skorygowanie kwoty podatku należnego odnoszących się do opisanych powyżej usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo wystawić faktury korygujące błędnie naliczony podatek VAT związany ze świadczeniem opisanych powyżej usług transportu szaf w latach 2008 - 2009 na rzecz niemieckiego kontrahenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 28 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w latach 2008 - 2009 miejsce świadczenia usług transportu opisanych w stanie faktycznym wniosku znajdowało się na terytorium Niemiec. W związku z powyższym Spółka błędnie wystawiała faktury na rzecz niemieckiego kontrahenta naliczając polski VAT i jest uprawniona do wystawienia faktur korygujących błędnie naliczony podatek VAT poprzez obniżenie kwoty podatku VAT do 0 (oraz uwzględniających właściwy numer VAT kontrahenta niemieckiego). Ponadto, po otrzymaniu przez Wnioskodawcę potwierdzenia odbioru przez kontrahenta niemieckiego faktur korygujących, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania korekty swych rozliczeń podatkowych poprzez obniżenie kwoty podatku należnego w zakresie dotyczącym świadczenia przez niego usług transportu wewnątrzwspólnotowego na rzecz kontrahenta niemieckiego.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o VAT, który obowiązywał do 31 grudnia 2009 r., w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie miało miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi było miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczynał, z zastrzeżeniem ust. 3. Z kolei w ustępie 3 tego artykułu zawarta była zasada, że w przypadku gdy nabywca usługi wewnątrzwspólnotowego transportu towarów podał dla tej czynności świadczącemu tę usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie stanu faktycznego usługa transportu szaf sterowniczych z Polski do Niemiec nabywana od Wnioskodawcy przez niemieckiego kontrahenta spełniała definicję usługi wewnątrzwspólnotowego transportu towarów w świetle powyższych przepisów. Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, generalną zasadą było, że miejscem świadczenia usługi wewnątrzwspólnotowego transportu towarów było miejsce, gdzie transport ten miał swój początek (w analizowanym przypadku Polska), jednakże, jeżeli nabywca usługi podał numer, pod którym jest on zidentyfikowany jako podatnik od wartości dodanej w innym kraju członkowskim niż miejsce rozpoczęcia transportu, miejscem opodatkowania tej usługi powinno być państwo członkowskie które wydało ten numer.

W analizowanym przypadku niemiecki kontrahent podał Spółce swój niemiecki numer VAT na potrzeby transakcji nabycia usługi transportu szaf sterowniczych z Polski do Niemiec. Wobec tego, na gruncie obowiązującego wówczas art. 28 ust. 3 ustawy o VAT miejscem opodatkowania tej usługi nie powinna być Polska, a Niemcy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca błędnie wystawił faktury dokumentujące tę usługę naliczając Polski VAT i posługując się polskim numerem VAT niemieckiego kontrahenta.

Zgodnie z § 14 rozporządzenia w sprawie fakturowania fakturę korygującą wystawia się gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Wnioskodawca jest zatem uprawniony do wystawienia faktur korygujących do faktur dokumentujących opisane powyżej usługi transportu wewnątrzwspólnotowego świadczone w latach 2008 - 2009. W fakturach tych skorygowany powinien zostać błędnie naliczony VAT oraz błędnie użyty polski numer VAT kontrahenta niemieckiego.

Z kolei w świetle art. 29 ust. 4a ustawy o VAT w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca otrzymał korektę, potwierdzenia otrzymania tej korekty przez nabywcę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Zgodnie z ust. 4c. tego samego artykułu powyższy przepis stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W świetle powyższych przepisów, Wnioskodawca będzie uprawniony do korekty podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego związanych ze świadczeniem usług transportu wewnątrzwspólnotowego na rzecz niemieckiego kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest;

* prawidłowe w zakresie dokonania korekty faktury w przedmiocie opodatkowania usługi transportu za okres dotyczący zobowiązania podatkowego, które nie uległo przedawnieniu,

* nieprawidłowe w zakresie dokonania korekty faktury w przedmiocie opodatkowania usługi transportu za okres dotyczący zobowiązania podatkowego, które uległo przedawnieniu.

Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przepisy obowiązujące w 2008 oraz 2009 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Artykuł 27 ust. 2 pkt 2 ustawy wskazuje, że w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

Artykuł 28 ust. 3 ustawy stwierdza, iż w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Na podstawie art. 28 ust. 4 przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b, jeżeli usługi te są bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu wynika, że świadczył usługi montażu szaf sterowniczych na rzecz kontrahenta z siedzibą w Niemczech - innej spółki z Grupy x. Usługi te świadczone były na podstawie umowy stałej współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a niemieckim kontrahentem. Poszczególne zlecenia wykonywane były przez Wnioskodawcę na podstawie planów montażu udostępnianych za pomocą systemu komputerowego, do którego dostęp miały oba podmioty. Niemiecki kontrahent nie dokonywał w tym czasie żadnej sprzedaży z terytorium Polski, jednak był zarejestrowany (z innych przyczyn) dla celów VAT w Polsce. Materiały do montażu szaf sterowniczych były dostarczane na terytorium Polski z Niemiec, a następnie - po wykonaniu na nich usług przez Spółkę (i przed upływem 30 dni) - materiały te, już w postaci gotowych szaf sterowniczych, opuszczały terytorium Polski. Transport materiałów do produkcji szaf sterowniczych z Niemiec do Polski odbywał się na koszt kontrahenta niemieckiego. Natomiast koszt transportu gotowych szaf sterowniczych z Polski do Niemiec był ponoszony przez Wnioskodawcę, który następnie wystawiał fakturę dokumentującą wykonanie usługi transportu szaf sterowniczych (refakturował koszt transportu szaf) na rzecz niemieckiego kontrahenta. Niemiecki kontrahent podał Wnioskodawcy swój niemiecki numer VAT dla potrzeb wszystkich usług nabywanych od Spółki. Co do zasady, wystawiając faktury Spółka posługiwała się niemieckim numerem kontrahenta - w szczególności, na fakturach dotyczących usług montażu szaf znajduje się niemiecki numer VAT kontrahenta. Natomiast, refakturując usługi transportu szaf sterowniczych Spółka wskazywała przez pomyłkę na fakturach polski numer VAT kontrahenta niemieckiego i naliczała podatek VAT wg obowiązującej wówczas w Polsce stawki (22%).

Wnioskodawca ma wątpliwości czy prawidłowo wystawiał faktury VAT za usługę wewnątrzwspólnotowego transportu na rzecz niemieckiego kontrahenta. Wobec powyższego rozważa wystawienie faktur korygujących podatek VAT należny wykazany od usług transportu wewnątrzwspólnotowego świadczonych na rzecz niemieckiego kontrahenta.

Mając na uwadze powołane wcześniej przepisy art. 28 ustawy o VAT należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczył wewnątrzwspólnotową usługę transportową, która nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. Usługa ta świadczona była dla kontrahenta z Niemiec, który podał dla tej transakcji numer pod którym jest zidentyfikowany w Niemczech dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Co do zasady, wystawiając faktury Wnioskodawca posługiwał się niemieckim numerem kontrahenta - w szczególności, na fakturach dotyczących usług montażu szaf znajduje się niemiecki numer VAT kontrahenta. Natomiast, refakturując usługi transportu szaf sterowniczych Wnioskodawca wskazywał przez pomyłkę na fakturach polski numer VAT kontrahenta niemieckiego i naliczał podatek VAT wg obowiązującej wówczas w Polsce stawki (22%).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 2 ww. ustawy - przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT.

W myśl § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Z uwagi na okoliczność ewentualnego wystawienia faktur korygujących w obecnym okresie zastosowanie będzie miał art. 106j ustawy, w brzemieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zgodnie z którym w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Faktury korygujące wystawia się więc w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Podkreślić należy, że dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona, ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, iż nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia - jak wynika z przywołanych wyżej uregulowań - jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. W tym miejscu zaznaczyć należy, że prawo do wystawienia faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy (Wnioskodawcy) i dotyczy sytuacji, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą, jak ma to miejsce w analizowanym przypadku.

Zatem, mając na uwadze powołane przepisy z zakresu podatku VAT oraz opis sprawy, Wnioskodawca ma prawo do wystawienia faktury korygującej bowiem podstawą wystawienia faktur korygujących będą błędnie ustalone w pierwotnych fakturach kwoty podatku od towarów i usług, wynikające z transakcji, które nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Wnioskodawca na rzecz kontrahenta niemieckiego wystawiał faktury VAT refakturując usługi transportu za lata 2008-2009 szaf sterowniczych. Na fakturach tych Wnioskodawca umieścił polski numer VAT kontrahenta. Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy prawa do skorygowania tych faktur poprzez wystawienie faktur korygujących pomniejszających podatek należny z umieszczeniem niemieckiego numeru VAT kontrahenta w związku z błędnym rozpoznaniem miejsca opodatkowania refakturowanych usług transportu.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Według art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Z punktu widzenia charakteru uprawnień, jakie podlegają przedawnieniu, przepis art. 70 § 1 normuje przedawnienie wykonania zobowiązania oraz przedawnienie prawa do korekty deklaracji decyzją wymiarową. Ze względu na sposób wymiaru obejmuje on zarówno takie zobowiązania, które podlegają samowymiarowi, jak i takie, które podlegają pierwotnemu, obligatoryjnemu wymiarowi przez wydanie decyzji. Ze względu na fazę wymiaru art. 70 dotyczy zarówno zobowiązań z wymiaru pierwotnego, jak i wymiaru wtórnego, czyli prawa do korekty zobowiązania decyzją wymiarową oraz wykonania zobowiązań w ramach tej korekty.

Konstrukcja rozliczenia podatku VAT opiera się na samowymiarze tj. na określeniu zobowiązania podatkowego przez podatnika, które ewentualnie w wyniku wydania decyzji może być zmieniona. Zatem Wnioskodawca jako podatnik podatku VAT świadczący usługi był zobowiązany do prawidłowego rozliczenia podatku VAT za okresy w których powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu, a winien to był dokonać na podstawie faktur dokumentujących dane transakcje. Natomiast w sytuacji, w której Wnioskodawca nie dokonał prawidłowego rozliczenia podatku VAT winien był skorygować to rozliczenie. Przy czym ustawodawca określił w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej granicę czasową po przekroczeniu której zobowiązania się przedawniają. Instytucja przedawnienia ma na celu uregulowanie sytuacji prawnej przeciągającego się w czasie stosunku prawnopodatkowego, nawet kosztem niewykonania zobowiązania (wyr. NSA z 26 września 2011 r., II FSK 513/10).

Skoro opisane usługi były świadczone w latach 2008-2009 to również obowiązek podatkowy jak i zobowiązanie podatkowe powstało w tamtym okresie. Mając na uwadze, że wszystkie uprawnienia i obowiązki muszą być wykonane w ciągu 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności, to zobowiązania podatkowe, których termin płatności upłynął w 2008 r. zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, uległy przedawnieniu. Tym samym korekta tych zobowiązań jest bezprzedmiotowa albowiem nie będzie wywoływała skutku prawnego.

Wobec tego, w przypadku nieprawidłowo naliczonego podatku VAT z tytułu świadczonej wewnątrzwspólnotowej usługi transportowej Wnioskodawca, ma prawo wystawić faktury korygujące z uwzględnieniem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Wartości wynikające z faktur korygujących Wnioskodawca winien ująć w bieżącym okresie rozliczeniowym.

Tym samym nie zaistnieje podstawa do korygowania pierwotnych deklaracji podatkowych, a co za tym idzie art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej nie znajdzie zastosowania w sprawie.

Na marginesie można zaznaczyć, że fakt korygowania podatku należnego w bieżących deklaracjach, a nie poprzez korektę deklaracji pierwotnych podatkowych, ma aspekt techniczny i nie oznacza to, że możliwa jest derogacja normy o przedawnieniu tylko z tego względu, że nie dochodzi do korekty deklaracji z których termin rozliczenia podatku upłyną w 2008 r.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

* prawidłowe w zakresie dokonania korekty faktury w przedmiocie opodatkowania usługi transportu za okres dotyczący zobowiązania podatkowego, które nie uległo przedawnieniu,

* nieprawidłowe w zakresie dokonania korekty faktury w przedmiocie opodatkowania usługi transportu za okres dotyczący zobowiązania podatkowego, które uległo przedawnieniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.