IBPP4/443-6/12/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/443-6/12/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2012 r. (data 19 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy lokalu mieszkalnego za należności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dostawy lokalu mieszkalnego za należności. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 marca 2012 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 marca 2012 r. znak IBPP4/443-6/12/PK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. jest właścicielem nieruchomości - kamienicy położonej w K. Dla nieruchomości stanowiącej własność Spółki Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, stanowiącej działkę o pow. 3 a 24 m 2 położoną w K., zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Niezależnie od powyższego w nieruchomości tej zostały wyodrębnione samodzielne lokale mieszkalne:

Nr 1 - wydzielony do księgi wieczystej KR1 P/00080655/5 oraz

Nr 2 - wydzielony do księgi wieczystej KR1 P/00080656/2.

Wnioskodawca od wielu lat prowadzi remont zabytkowej kamienicy w K., a ponieważ Spółka nie uzyskuje jeszcze ani przychodów ani dochodów z działalności gospodarczej, możliwość prowadzenia prac remontowych uzależniona jest od zewnętrznych źródeł finansowania. Dlatego właśnie udziałowiec Spółki (pełniący jednocześnie funkcję Prezesa Zarządu Spółki), udzielił Wnioskodawcy licznych pożyczek, dzięki którym mogły zostać przeprowadzone liczne prace w nieruchomości szczegółowo opisanej na wstępie, a stanowiącej majątek spółki.

Pożyczki zostały udzielone Spółce na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat (w praktyce od 1995 r.), a w szczególności w latach: 2009, 2010, 2011; odpowiednio w następujących kwotach głównych: 45 200 zł; 589 800 zł; 155 000 zł, co tylko na przestrzeni ostatnich trzech lat daje kwotę 790 000 zł. Spółka dotychczas nie podjęła prowadzenia działalności gospodarczej, a jej aktywność sprowadza się do wykonywania licznych prac remontowo - rewaloryzacyjnych zabytkowego budynku oraz przygotowywania i składania niezbędnych sprawozdań do stosownych urzędów, w szczególności (Urząd Skarbowy, Sąd Rejestrowy - KRS, Urząd Statystyczny, i inne). Ponieważ remont zabytkowego obiektu, wymagał i wymaga zaangażowania olbrzymich środków finansowych większość prac, które zostały wykonane w obiekcie możliwa była dzięki środkom uzyskanym z opisanych wyżej pożyczek od udziałowca spółki.

Wnioskodawca pozostaje zatem dłużnikiem osoby fizycznej, udziałowca Spółki posiadającego stałe miejsce zamieszkania i pobytu w Brukselii (Królestwo Belgii). W zamian za zwolnienie z długu wnioskodawca zmierza przenieść na rzecz pożyczkodawcy osoby fizycznej własność jednego z wyżej wskazanych lokali mieszkalnych oznaczonych numerem 1 lub numerem 2.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że

* co do nabycia nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, co do nakładów remontowych i ulepszeniowych Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca nie uzyskał od początku swojej działalności żadnych dochodów - jego aktywność gospodarcza sprowadzała i sprowadza się wyłącznie do wykonywania prac remontowych oraz składania obowiązkowych sprawozdań finansowych. Nieruchomości nie były wykorzystywane do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych,

* Spółka poniosła na ulepszenie środka trwałego wydatki, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka nie prowadziła szczegółowej ewidencji i rozróżnienia nakładów remontowych i ulepszeniowych, niemniej nakłady na ulepszenie przekroczą wartość 30% ceny nabycia lokalu,

* lokal nie był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

* lokal nie był przedmiotem pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

* powierzchnia lokalu, który będzie stanowił przedmiot umowy przekroczy 150 m 2; będzie to de facto "nowy lokal", powstały w wyniku zmian w lokalach nabytych przez Spółkę,

W związku z powyższym zadano pytania:

Czy przeniesienie przez wnioskodawcę własności nieruchomości stanowiącej składnik majątku spółki może być potraktowane jako uregulowanie zobowiązania wnioskodawcy na rzecz jego pożyczkodawcy i w takim przypadku czynność ta pozostanie obojętna dla wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług, co oznacza, że czynności polegająca na przeniesieniu własności nieruchomości na rzecz pożyczkodawcy pożyczki - osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Brukselii (poza terytorium RP) nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług (VAT).

Gdyby odpowiedź na powyższe pytanie była negatywna, a przeniesienie własności nieruchomości na rzecz pożyczkodawcy - osoby fizycznej mającej siedzibę poza terytorium RP oznaczało dostawę towarów, tj. dostawę lokalu mieszkalnego, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, czy prawidłowa stawką podatku od towarów i usług będzie stawka 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie własności nieruchomości w zamian za umorzenie części wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki nie stanowi zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dostawy towarów, o której mowa w tym przepisie a jedynie spłatę zobowiązań wnioskodawcy wobec osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terenie Królestwa Belgii (Bruksela). W ocenie wnioskodawcy uregulowanie zobowiązania (poprzez przeniesienie własności jednego ze składników majątkowych) nie będzie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż stanowi wyłącznie uregulowanie zobowiązania spółki (wnioskodawcy) poprzez rozporządzenie składnikiem swojego majątku.

Podatnik stoi na stanowisku, że gdyby organ uznał, że przeniesienie własności nieruchomości na rzecz pożyczkodawcy w zamian za umorzenie pożyczki (jej części) stanowiło odpłatną dostawę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, uznać należy, że taka czynność z uwagi na mieszkaniowy charakter nieruchomości (zaliczenie nieruchomości do działu 12 Polskiej Klasyfikacji Obiektów) będzie podlegała 8% podatkowi VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 12 i 12a ustawy.

12 - stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

12a - przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Jeżeli zatem dostawa przeniesienie własności nieruchomości (dostawa towaru) będzie spełniać warunki przewidziane powyżej, wówczas. Zgodnie z art. 146a Ustawy o VAT w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, co oznacza, że dla przeniesienia własności lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek spółki zastosowanie będzie miała właśnie ta preferencyjna stawka - 8%.

Podatnik wyjaśnia także, że przeniesienie własności nieruchomości opisanej wyżej pomimo, że stanowi dostawę towarów używanych, nie będzie podlegało zwolnieniu, pomimo, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 10 dostawa budynków lub ich części może podlegać zwolnieniu z wyjątkiem, gdy;

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Natomiast zgodnie z ust. 10a) zwalani się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że;

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, niemniej podatnik poniósł wydatki na ulepszenie nieruchomości przekraczające 30% wartości początkowej, zatem nie będzie przysługiwało zwolnienie wskazane w powyższym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przysłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Natomiast należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Odpłatność czynności (dostawy towarów czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka zamierza rozliczyć się ze swych zobowiązań ze swoim pożyczkodawcą będącym zarazem udziałowcem Spółki (wspólnikiem) poprzez przeniesienie własności majątku rzeczowego (lokalu) Spółki na jego rzecz.

Powyższe oznacza, że pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym - Spółka zobowiąże się przenieść na rzecz wspólnika składniki majątku (lokal). Stwierdzić tym samym należy, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu, którą stanowią udzielone pożyczki.

Podkreślić przy tym należy, iż zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Zgodnie z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż dostarczenie lokalu w zamian za umorzone należności wynikających udzielonych pożyczek, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, będzie odpowiadało hipotezie art. 7 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z dostawą towarów rozumianą po myśli art. 7 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel i dodatkowo ma ona charakter odpłatny. Pojęcie "rozporządzenia towarami jak właściciel", jak już wyżej sygnalizowano, należy rozumieć szeroko. Spośród czynności "przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" można na pewno wymienić sprzedaż i zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu.

Zatem, przekazanie składników majątku o charakterze rzeczowym pomiędzy Spółką a wspólnikiem stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ust. 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jedną z nich jest zwolnienie od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT) dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

oraz dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Przy czym powyższe wykluczenie doznaje ograniczenia gdyż dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia również może korzysta ze zwolnienia w sytuacji gdy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i równocześnie dostawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika z wniosku na ulepszenie lokalu będącym przedmiotem dostawy poniesiono wydatki przekraczające 30% wartości początkowej i lokal ten nie był używany do czynności opodatkowanych po przeprowadzonym ulepszeniu. Należy zatem uznać, że dostawa tego lokalu nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT i stanowi dostawę opodatkowaną tym podatkiem dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu.

Odnośnie zaś ustalenia wysokości opodatkowania trzeba zauważyć, że stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z Wniosku przedmiotem dostawy jest lokal o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m 2, który znajduje się w kamienicy. Należy zatem uznać, że nie jest to lokal objęty społecznym programem mieszkaniowym tym samym do stawka opodatkowania w wysokości 8% nie znajdzie zastosowania do całości wartości netto dostawy. Jednakże stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy podstawową stawką opodatkowane będzie objęta tylko podstawa opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej powyżej 150 m 2 natomiast do 150 m 2 włącznie dostawa ta będzie podlegała opodatkowania 8% stawka podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl