IBPP4/443-592/11/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ośrodka, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* możliwości zwolnienia od opodatkowania na podst. art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT usług opisanych we wniosku - jest nieprawidłowe,

* możliwości zwolnienia od opodatkowania na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT usług opisanych we wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* możliwości zwolnienia od opodatkowania na podst. art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT usług opisanych we wniosku,

* możliwości zwolnienia od opodatkowania na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT usług opisanych we wniosku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 30 maja 2011 r. znak: IBPP4/443-592/11/MN wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 7 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Ośrodek) jest jednostką budżetową Gminy. Przedmiotem działania Ośrodka jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej, rekreacji ruchowej, a w szczególności podejmowania działań dla zapewnienia prawidłowego rozwoju psychofizycznego i zdrowia wszystkich obywateli. Wnioskodawca prowadzi działalność na posiadanych obiektach tj. stadion sportowy, basen letni, sztuczne lodowisko, basen kryty. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT w zakresie biletów wstępu na posiadane obiekty, wynajmu i wypożyczalni. W ramach prowadzonej działalności statutowej Wnioskodawca organizuje zajęcia sportowo - rekreacyjne na posiadanych obiektach tj. biegi, turnieje sportowe, ligi piłki nożnej, siatkowej i koszykowej, jak również organizuje wyjazdy w okresie zimowym na narty, sanki, kuligi, a w okresie letnim na wycieczki rekreacyjno - krajoznawcze, za co Wnioskodawca pobiera opłaty tzw. opłaty startowe lub wpisowe. Opłaty te nie pokrywają kosztów imprezy.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 7 czerwca 2011 r.) dodatkowo wyjaśniono:

Wnioskodawca z ww. usług nie odlicza podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (sformułowane ostatecznie na podstawie uzupełnienia wniosku z dnia 3 czerwca 2011 r.):

za które pobierane są opłaty startowe lub wpisowe jest zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe lub związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem, że są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków, są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym z wyłączeniem m.in. wstępu na imprezy sportowe, oraz usług sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Z przywołanego przepisu wynika, iż prawo do zwolnienia w nim zawartego przysługuje w przypadku usług związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczonych przez osoby prawne które działają na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Wnioskodawca jest jednostką budżetową Gminy nieposiadającą osobowości prawnej. Tzw. stationes communes stanowią składnik ogólnej struktury organizacyjnej Gminy. W sferze stosunków cywilnoprawnych komunalne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej działają za gminę i korzystają z osobowości prawnej gminy. W takim stanie prawnym, zdaniem Wnioskodawcy, będzie on w zakresie prowadzonej działalności związanej ze sportem i rekreacją, zwolniony od podatku od towarów i usług. Jedynie wstępy na imprezy sportowe będą opodatkowane podatkiem VAT.

Ad. 2. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi komunalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną. Wnioskodawca jest podmiotem prawa publicznego, jednak zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez niego, opisane w poz. 54 wniosku tj. zajęcia sportowo - rekreacyjne a także wyjazdy, w tym na wycieczki rekreacyjno - krajoznawcze, obozy letnie i zimowe nie mieszczą się w pojęciu usługi kulturalne, o którym mowa w cyt. przepisie. Wobec powyższego Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Tut. Organ informuje, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku.

Przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy państwa członkowskie zwalniają również od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zarówno ustawa o VAT, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego oraz związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.

O klubie sportowym jest natomiast mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o sporcie". Zgodnie z nim klub sportowy działa jako osoba prawna.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o sporcie kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń (art. 6 ust. 2 ustawy o sporcie).

Definicję stowarzyszenia zawiera z kolei art. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o stowarzyszeniach", zgodnie z którym stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy o stowarzyszeniach). Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników (art. 2 ust. 3 ustawy o stowarzyszeniach).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o stowarzyszeniach stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi. Do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy (art. 22 ust. 2 ustawy o stowarzyszeniach).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką sektora finansów publicznych (jednostką budżetową) nie posiadającą osobowości prawnej i działającą na podstawie statutu określającego przedmiot działania. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej, rekreacji ruchowej, a w szczególności podejmowania działań dla zapewnienia prawidłowego rozwoju psychofizycznego i zdrowia wszystkich obywateli.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż Wnioskodawca w zakresie świadczonych usług opisanych we wniosku nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. Z językowej wykładni tego przepisu wynika, iż podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego winien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Przesłanka o charakterze podmiotowym jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot spełniający określone warunki - są to kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Z kolei przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez te podmioty - są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Tymczasem Wnioskodawca posiada status instytucji gospodarki budżetowej zaliczanej do sektora finansów publicznych - nie jest zatem ani klubem sportowym, ani związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie kultury fizycznej, rekreacji ruchowej, a w szczególności podejmowania działań dla zapewnienia prawidłowego rozwoju psychofizycznego i zdrowia wszystkich obywateli, nie może korzystać z ww. zwolnienia z uwagi na fakt niewypełnienia przesłanki o charakterze podmiotowym.

Odpowiadając na drugie z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienie dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu z podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów.

Do pierwszej z nich zaliczył:

* podmioty prawa publicznego,

* inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wykonywanie przez te podmioty usług kulturalnych daje zatem możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, w opisanym we wniosku stanie faktycznym świadczy usługi w zakresie kultury fizycznej, rekreacji ruchowej, a w szczególności podejmuje działania dla zapewnienia prawidłowego rozwoju psychofizycznego i zdrowia wszystkich obywateli. Są to usługi w zakresie sportu i rekreacji ruchowej. Nie mogą zatem zostać uznane za usługi kulturalne. Wobec powyższego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT nie będzie miał w niniejszej sprawie zastosowania.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 179 załącznika nr 3 do ww. ustawy wymienione zostały jako opodatkowane 8% stawką podatku VAT, usługi związane z działalnością obiektów sportowych - symbol PKWiU 93.11.10.0.

Jeżeli zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji zajęć sportowo-rekreacyjnych na posiadanych obiektach tj. biegi, turnieje sportowe, liga piłki nożnej, siatkowej i koszykowej klasyfikowane są do symbolu PKWiU 2008 93.11.10.0 jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych, wówczas ich świadczenie podlega, począwszy od 1 stycznia 2011 r., opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT.

Natomiast pozostałe usługi wymienione we wniosku tj. organizacja wyjazdów zimowych na sanki, kuligi, wycieczki rekreacyjno-krajoznawcze, rajdy rowerowe - PKWiU 93.19.19.0 (pozostałe usługi związane ze sportem) oraz wyjazdy w okresie zimowym na narty, organizacja i prowadzenie w okresie letnim biegów ulicznych - PKWiU 93.19.13.0 (usługi wspomagające działalność związaną ze sportem i rekreacją), za udział w których Wnioskodawca pobiera tzw. opłaty startowe lub wpisowe nie mogą korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT i podlegają opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23% VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* możliwości zwolnienia od opodatkowania na podst. art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT usług opisanych we wniosku - jest nieprawidłowe,

* możliwości zwolnienia od opodatkowania na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT usług opisanych we wniosku - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.