IBPP4/443-568/12/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2012 r. (data wpływu), uzupełnionego pismem z dnia 26 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) oraz pismem z dnia 15 marca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia "pojazdu wyścigowego" - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia "pojazdu wyścigowego".

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2013 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 lutego 2013 r. znak: IBPP4/443-568/12/LG oraz pismem z dnia 15 marca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

X Sp. z o.o. jest firmą działającą w branży energii odnawialnych, specjalizującą się w produkcji modułów fotowoltaicznych oraz projektowaniu i budowie kompletnych systemów solarnych. Udziałowcami firmy są przedsiębiorcy z wieloletnim doświadczeniem w branży budowlanej, drogowej i logistycznej.

Sprzedaż modułów fotowoltaicznych jest dokonywana w Polsce i w większej mierze do Europy. Na cele prowadzonej działalności gospodarczej zakupiono "pojazd wyścigowy" czyli maszynę poruszającą się tylko po wydzielonych torach wyścigowych. Zakup został dokonany od firmy angielskiej - podatnika podatku VAT, zarejestrowanego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Anglii. Pojazd zakupiono w celach reklamowych, będzie oklejony reklamami z logo Firmy, aby uczestniczyć w rajdach i promować Firmę na rynkach europejskich. Poprzez takie działanie, celem Firmy jest zwiększenie sprzedaży produktu (paneli fotowoltaicznych). Na każde zawody "pojazd" ten przewożony będzie na lawecie (zarejestrowanej przyczepie). Pojazd nie podlega rygorom przepisów o ruchu drogowym - nie podlega rejestracji. Nie służy do przewożenia osób. Został sklasyfikowany pod nr PKWiU 34.10.5. Nie będzie użytkowany w Polsce, wyłącznie na torach w Europie. Jest napędzany silnikiem o pojemności 1600 cm#179;, data dopuszczenia pojazdu do użytku. Pojazd jest eksploatowany na godziny pracy silnika a więc nie można określić przebiegu pojazdu, moc silnika wynosi 220 km Firma angielska wystawiła fakturę w Euro w kwocie netto. Do tej faktury wystawiliśmy fakturę wewnętrzną przeliczając wartość w złotych według kursu NBP po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Firma nie złożyła VAT-23 i nie wpłaciła podatku 23% na konto Urzędu Skarbowego, ponieważ pojazd ten nie będzie użytkowany na terytorium kraju. W miesiącu październiku w deklaracji VAT-7 został wykazany zakup z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru - podatek naliczony i należny. Nie zostało zastosowane ograniczenie podatku naliczonego zawartego w art. 86 ust. 3 - odliczono VAT naliczony w pełnej wysokości.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że pojazd wyścigowy został nabyty w dniu 15 października 2012 r.

Natomiast w piśmie z dnia 15 marca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 86 zakup pojazdu wyścigowego wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanych, podatek naliczony ma związek ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można ww. pojazdu uznać za samochód osobowy ponieważ nie podlega rejestracji i nie będzie jeździł po drogach publicznych, a jedynie w obiektach zamkniętych na specjalnych torach, gdzie będzie dowożony na lawecie. Nie jest pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 wg przepisów ustawy o Ruchu drogowym, nie jest też pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 czy też pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Dokonując pełnego odliczenia VAT Wnioskodawca kierował się art. 88 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. I20 ust. 17 i 19 oraz art. I24.

Natomiast stosując art. 103 ust. 4 ustawy Wnioskodawca uznał "pojazd wyścigowy" jako środek transportu w rozumieniu ustawy podatku od towarów i usług, nie został złożony VAT-23 i odprowadzony podatek VAT do 14 dni, ponieważ pojazd ten nie będzie rejestrowany, nie będzie użytkowany na terytorium Polski, tylko na torach w Europie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustaw, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6).

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 14 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów określił wzory deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług w rozporządzeniu z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.).

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia, w części C dotyczącej rozliczenia podatku należnego zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), gdzie wskazano, iż w poz. 33 i 34 deklaracji VAT-7 wykazuje się wartości dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponadto w myśl art. 99 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

W myśl art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7 art. 100 ust. 3).

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia na cele prowadzonej działalności gospodarczej nabył w dniu 15 października 2012 r. "pojazd wyścigowy" (maszynę poruszającą się tylko po wydzielonych torach wyścigowych) sklasyfikowany pod nr PKWiU 34.10.5. "Pojazd" ten jest napędzony silnikiem o pojemności 1.600 cm#179;, moc silnika wynosi 220 km, jest on eksploatowany na godziny pracy silnika, w więc nie można określić przebiegu pojazdu. "Pojazd" ten nie służy do przewożenia osób. Zakup ten został dokonany od firmy angielskiej będącej podatnikiem podatku VAT zarejestrowanej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Anglii. Pojazd ten nie podlega rygorom przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym - nie podlega rejestracji. Pojazd ten zakupiono w celach reklamowych, będzie oklejony reklamami z logo Firmy Wnioskodawcy, aby uczestniczyć w rajdach i promować Firmę Wnioskodawcy na rynkach europejskich, nie będzie on użytkowany w Polsce. Na każde zawody "pojazd" ten będzie przewożony na lawecie - zarejestrowanej przyczepie. Sprzedawca "pojazdu" wystawił dla Wnioskodawcy fakturę w walucie Euro w kwocie netto. Wnioskodawca do ww. transakcji wystawił fakturę wewnętrzną przeliczając wartość w złotych według kursu NBP po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Firma Wnioskodawcy nie złożyła VAT-23 i nie wpłaciła podatku 23% na konto Urzędu Skarbowego, argumentując to faktem, że pojazd ten nie będzie użytkowany na terytorium kraju. W miesiącu październiku w deklaracji VAT-7 został wykazany zakup z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru - podatek naliczony i należny. Nie zostało zastosowane ograniczenie podatku naliczonego zawartego w art. 86 ust. 3 - odliczono VAT naliczony w pełnej wysokości.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy zauważyć, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu nabycia nowego środka transportu lub innego środka transportu w terminie 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego związany jest z rejestracją tego pojazdu na terytorium kraju lub jego użytkowaniem na terytorium kraju (jeżeli nie podlega rejestracji). Jeżeli zatem "pojazd wyścigowy" będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia nie podlega rejestracji ani też nie jest użytkowany na terytorium kraju, jest natomiast użytkowany w celach bezpośredniej reklamy poza terytorium kraju, to w tym przypadku nie ma obowiązku bezpośredniej, przyspieszonej płatności podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów, który nakłada art. 103 ust. 3 i 4 ustawy. A zatem, wewnątrzwspólnotowe nabycie "pojazdu wyścigowego" Wnioskodawca prawidłowo wykazał w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług VAT-7 oraz nabycie takie należało również ująć w informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach VAT-UE.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma obowiązku obliczania i wpłacania podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w terminie 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego, co reguluje art. 103 ust. 4 ustawy.

Zatem w kwestii rozliczenia podatku należnego do zapłaty z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Kolejną kwestią na którą Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi jest możliwość skorzystania z pełnego odliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego pojazdu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), oraz przepisy art. 10 ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) zwanych dalej: "ustawami nowelizującymi".

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojazdu samochodowego należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, reguluje ona zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu i zasady i warunki dopuszczenia pojazdów do tego ruchu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ww. ustawy droga to wydzielony pas terenu składający się z jezdni, pobocza, chodnika, drogi dla pieszych lub drogi dla rowerów, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych znajdującym się w obrębie tego pasa, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt, zaś zgodnie z art. 2 pkt 31 ww. ustawy pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Według definicji zawartych w art. 2 pkt 32 i 33 ww. ustawy, pojazd silnikowy to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego, natomiast pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

W świetle powołanych definicji pojazdu silnikowego i pojazdu samochodowego, warunkiem uznania przedmiotowego "pojazdu wyścigowego" za pojazd silnikowy lub pojazd samochodowy jest uznanie go w pierwszej kolejności za pojazd w świetle przepisów tej ustawy. Aby "pojazd wyścigowy" był uznany za pojazd musi spełniać dwie cechy:

* być środkiem transportu,

* być przeznaczony do poruszania się po drodze (lub strefie ruchu bądź zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ww. ustawy), przy czym powinna to być droga w rozumieniu art. 2 ust. 1.

O ile poza sporem jest, że przedmiotowy pojazd to środek transportu, to jednak nie można uznać, że jest on przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi lub strefie ruchu lub strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ww. ustawy. Zatem skoro przedmiotowy "pojazd wyścigowy" jest przeznaczony do użytku tylko na torach wyścigowych, nie będących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów ustawy prawo o ruchu drogowym, to tym samym nie jest pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 tej ustawy, a w konsekwencji nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 ww. ustawy czy też pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ww. ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że "pojazd wyścigowy" zakupiony przez Wnioskodawcę nie jest pojazdem samochodowym. Co oznacza, że do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowego pojazdu nie ma zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. A zatem, jeśli "pojazd wyścigowy" będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej Wnioskodawca będzie miał prawo odliczyć podatek naliczony zawarty w fakturze wewnętrznej, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przy założeniu, że nie zaistnieją wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy zakup "pojazdu wyścigowego" wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych a podatek naliczony powstały z tytułu nabycia tego pojazdu ma związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowiącego podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia "pojazdu wyścigowego" wykorzystywanego do działalności opodatkowanej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż przysługuje mu pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia "pojazdu wyścigowego" należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.